H.P. Lovecraft - Kolor Z Przestworzy.pdf - H.P. Lovecraft - Frosthark

kolorzprzestworzy.txt

NazachódodArkhamwznosząsiędzikiewzgórza,adolinyporastajągłębokie

lasy,którychjeszczenigdynietknęłasiekiera.SątamteŜmroczne,ciasne

wąwozy,awnichfantastyczniepochylonedrzewaisączącesięwąskiestrumyki,

gdzienigdyniedocierasłońce.Nałagodnieopadającychzboczachprzycupnęły

farmystare,kamienne,omszałechatyipodosłonąogromnychwystępów

skalnychdumająwieczyścienadprastarymitajemnicamiNowejAngliiwszystkiesą

terazopustoszałe,szerokiekominysiękruszą,awyłoŜonegontemścianygroźnie

wypaczałysiępodniskimidwuspadowymidachami.

Dawnimieszkańcywynieślisięstąd,anowyprzybyszezinnychstronniemają

ochotysiętutajosiedlić.PróbowalijuŜKanadyjczycyfrancuskiegopochodzenia,

próbowaliWłosi,pojawilisięteŜPolacy,aleodeszli.Dziejesiętakniez

powoduczegoś,cotuwidać,słychaćczyteŜczegomoŜnadotknąć,alezpowodu

czegoś,comieścisiętylkowsferzewyobraźni.Miejscetowłaściwieniepobudza

wyobraźni,aleteŜniezapewnianocąspokojnychsnów.ChybatowłaśniezraŜa

przybyszówzobcychstron,bostaryAmmiPiercenigdyjeszczesłowemnie

wspomniałimotym,copamiętaztychdziwnychdni.TylkoAmmi,odlatjuŜ

niezbytsprawnyumysłowo,wciąŜtutajmieszkaitylkoonjedenmówiczasemo

tamtychdziwnychdniach,amaodwagęmówić,bojegodomstoiwpobliŜuotwartych

póliuczęszczanychdrógwokółArkham.

Niegdyśdrogawiodłaprzezwzgórzaidoliny,tamgdzieterazrozciągasię

przeklętewrzosowisko,jednakŜeludzieprzestalizniejkorzystaćizbudowano

nową,skręcającądalekonapołudnie.NawetterazmoŜnaznaleźćśladystarej

drogipośródporastającegotunanowogąszczu,aczęśćznichtrwaćjeszcze

będziewtedy,gdypołowędolinpokryjezbiornikwodny.Wtedyzostanąwycięte

mrocznelasy,aprzeklętewrzosowiskobędziedrzemaćgłębokopodbłękitną,

rozmigotanątafląwody,wktórejprzeglądaćsiębędzieniebo.Tajemniceowych

dziwnychdnizjednocząsięztajemnicamigłębiwodnychiztajemnąwiedzą

staregooceanuorazwszystkimisekretamipierwotnegoświata.

Kiedywybierałemsiępomiędzytewzgórzaidoliny,Ŝebyzbadaćteraz

przeznaczonynanowyzbiornikwodny,powiedzianomi,Ŝejesttowrogiemiejsce.

PowiedzianomitowArkham,aponiewaŜjesttobardzostaremiasto,wktórym

krąŜąrozlicznelegendyoczarownicach,uznałem,ŜeowazłowrogośćwiąŜesięz

tym,cowciągustuleciopowiadałydzieciombabki.Określenie"przeklęte

wrzosowisko"wydałomisiębardzodziwneiteatralne.Zastanawiałemsię,wjaki

sposóbznalazłosięwpurytańskimfolklorze.Apotemzobaczyłemtomroczne,

biegnącenazachódkłębowiskowąwozówiurwiskskalnychiprzestałemsięnadtym

zastanawiać,pochłoniętyjedyniejegostarątajemnicą.Byłranek,kiedyje

ujrzałem,alemrokzalegałtamzawsze.Drzewarosłygęsto,aichpniebyłytak

ogromne,ŜeniesposóbbyspotkaćimpodobnewzdrowychlasachNowejAnglii.W

mrocznychprześwitachmiędzydrzewamipanowałazbytwielkacisza,apodłoŜebyło

zbytgrząskieodwilgotnegomchuinawarstwiającegosięwprzeciągu

niezliczonychlatrozkładu.

Naotwartychprzestrzeniach,główniewzdłuŜstarejdrogi,widniałydrobne

farmynazboczachwzgórza;byłytoalboskupiskakilkubudynków,albotylko

jedenczydwa,abywało,Ŝesterczałzaledwiesamotnykominczyprzysypana

ziemiąpiwnica.KrólowałytuchwastyikrzakiróŜypolnej,awzaroślach

rozlegałsięszelestjakichśtajemniczychstworów.Wszystkodokołaspowijały

oparyniepokojuismutku;wszystkowydawałosięnierealneigroteskowe,tak

jakbyjakieśistotneogniwoperspektywyczyświatłocienizostałoskierowanena

opak.Niedziwiłemsię,Ŝeprzybyszezobcychstronniechcielisiętu

zatrzymywać.bosentutajbyłprawiewykluczony.AŜnadtoprzypominałoto

scenerięSalvatoraRosi,groźnydrzeworytzopowieściniesamowitej.

AjednaktowszystkoniebyłojeszczetakprzeraŜającejakprzeklęte

wrzosowisko.Przekonałemsięotymwtymmomencie,kiedyznalazłemsięwgłębi

rozległejdoliny;Ŝadneinneokreślenieniepasowałobydotegomiejsca,takjak

Ŝadneinnemiejsceniepasowałobydotegookreślenia.Mogłosięwydawać,Ŝe

poetastworzyłowąfrazęujrzawszytenwłaśnieregion.Rozejrzawszysiędokoła

pomyślałem,Ŝewszystkochybatutajstrawiłogień;aledlaczegonicnowegonie

wyrosłonaowychpięciuakrachszaregopustkowiarozciągającegosiępodgołym

niebem,którepośródtychlasówipólwyglądałojakspalonejakimśkwasem?

SięgałoonodalekonapółnocwzdłuŜdawnejdrogi,alewdzierałosięteŜina

drugąjejstronę.Ogarnęłamniedziwnaniechęćnasamąmyśl,Ŝemamtampójść,

aleprzecieŜmusiałem,botegowymagałamojamisja.Nacałejtejrozległej

przestrzeniniebyłoŜadnejroślinności,jedyniemiałkiszarypyłczypopiół,

któregochybajeszczenigdynietknąłwiatr.Pobliskiedrzewabyłyschorzałei

karłowate,awieleuschłychpnisterczałowgóręalboleŜałomurszejącnabrzegu

tegopustkowia.Kiedyprzechodziłemoboknichwpośpiechu,zauwaŜyłempoprawej

stronierumowiskocegiełikamieni,pozostałośćpostarymkominieipiwnicy,a

Strona1

kolorzprzestworzy.txt

takŜeziejącączerniąotchłańporzuconejstudni,zktórejunosiłysięstęchłe

opary,tworzącwpromieniachsłońcanajdziwniejszekształty.Nawetdługie,

mrocznelesisteurwiskowznoszącesięzatympustkowiemwydawałosięprzez

kontrastbardzoprzyjemne;przestałymniejuŜterazzdumiewaćbojaźliweszepty

mieszkańcówArkham.WpobliŜuniebyłoŜadnegodomostwaaninawetruin;i

dawnymiczasytomiejscechybateŜmusiałobyćbezludneiodosobnione.O

zmierzchu,drŜącprzedpowtórnymprzemierzaniemtegozłowieszczegomiejsca,

wróciłemdomiastajuŜokręŜnądrogą,skręcającąnapołudnie.Marzyłemskrycie,

abynaniebiepojawiłysięchmury,gdyŜdziwnylękwdarłsiędomejduszyz

powodurozciągającejsięnademnągłębokiejpróŜninieba.

WieczorempytałemróŜnychstarychludziwArkhamoprzeklętewrzosowisko,a

takŜe,coznaczyokreślenie"dziwnedni",któretakwieluspośródnichniejasno

wymieniało.Nieotrzymałemjednakjasnejodpowiedzipozatym,Ŝetajemnicawcale

niejesttakdawna,jaksobiewyobraŜałem.Niewiązałosiętozjakąśstarą

legendą,alezczymś,comiałomiejscejeszczezaŜyciatych,zktórymi

rozmawiałem.Zdarzyłosiętowlatachosiemdziesiątych,kiedytopewnarodzina

zniknęłaczyteŜzostałazamordowana.Ludzie,zktórymirozmawiałem,niebylico

dotegozgodni,aponiewaŜwszyscymidoradzali,abymniezwracałuwagina

szaloneopowieścistaregoAmmiegoPierce'a,odnalazłemgonazajutrzrano,

dowiedziawszysię,Ŝemieszkasamotniewwiekowej,rozpadającejsięchacie,na

skrajuleśnejgęstwiny.Byłatobardzostarachata,zktórejzaczynałasięjuŜ

dobywaćwońrozkładu,takcharakterystycznadlazaniedbanychdomów.Tylko

natarczywympukaniemmogłemwyciągnąćzłóŜkategostarca,akiedydoczłapałsię

zalęknionydodrzwi,najwyraźniejniebyłucieszonymojąwizytą.Niebyłtak

słaby,jakmyślałem,aleoczydziwniemusięzapadły,aniedbałyubióribiała

brodanadawałymuwyglądczłowiekasteranegoŜyciemiposępnego.

Niewiedziałem,wjakisposóbnajlepiejbyłobygonakłonićrozmowy,

stworzyłemwięcpozoryinteresu;zwierzyłemmusięzmojejinspekcjiterenui

zadałemmukilkamałoznaczącychpytańodnośnieokolicy.MiałŜywszyumysłibył

owielebardziejinteligentny,niŜprzypuszczałem,animsięspostrzegłem,pojął

równieduŜo,jakkaŜdyczłowiek,zktórymzdarzyłomisięrozmawiaćwArkham.

ByłcałkieminnyniŜciwszyscywieśniacy,jakichpoznałemnawydzielonych

obszarach,przeznaczonychpodzbiornikwodny.Nieprotestowałzpowodu

zniszczeniawielumilstarychlasówifarm,choćzapewneprotestowałby,gdyby

jegodomznajdowałsięnaterenieprzyszłegojeziora.Znaćponimtylkobyło,Ŝe

doznałulgi;ulgizpowodulasu,jakimiałspotkaćprastaremrocznedoliny,po

którychwędrowałprzezcałeŜycia.Wolał,ŜebyzalałajewodaŜebybyłozalała

jezarazpotychdziwnychdniach.Jegoochrypłygłosprzycichł,pochyliłsię

całydoprzodu,apalcemprawejrękizdrŜeniemzacząłwskazywaćkierunek,co

robiłonajegorozmówcywstrząsającewraŜenie.

Wtedywłaśnieusłyszałemtęopowieść,akiedysnułjąochrypłym,toznów

ściszonymdoszeptugłosem,coraztowstrząsałmnądreszcz,choćbyłtodzieńw

pełnilata.Częstomusiałemgoprzywoływaćztejchaotycznejplątaniny,dobierać

naukowezwroty,którezachowałjeszczewosłabionejjuŜ,papuziejpamięciz

zasłyszanejrozmowyprofesorów,wypełniaćluki,wktórychprzerywałasię

ciągłośćizatracałsięsenslogiczny.Kiedyskończył,przestałemsiędziwić,Ŝe

jegoumysłuległzachwianiualboŜeludziezArkhamniechcąwielemówićo

przeklętymwrzosowisku.Jeszczeprzedzachodemsłońcapośpieszyłemdohotelu,

Ŝebyniewidziećrozbłyskującychnademnągwiazdnapustymniebienastępnego

dniawróciłemdoBostonuabyzłoŜyćrezygnacjęzmojejposady.NiemogłemjuŜ

powrócićdotegomrocznegochaosustaregolasuiwzgórzanispojrzećrazjeszcze

naspopielałeprzeklętewrzosowisko,gdzieczarnastudniaobokrumowiskacegieł

ikamieniziejeotchłanią.Wkrótcepowstanietamzbiornikwodnyiwszystkie

staretajemnicezostanąukrytenazawszewjegogłębinie.Aleniesądzę,abym

kiedykolwiekjeszczemiałochotęodwiedzićtomiejscenocą,ajuŜnapewnonie

wtedy,gdyniebobędzieusianezłowieszczymigwiazdami,izanicwświecienie

napiłbymsięwodywArkham.

Wszystkozaczęłosię,jakpowiedziałstaryAmmi,odmeteorytu.Dawniej,od

czasujaksądzonoczarownice,nieopowiadanotuŜadnychniesamowitychlegend,

alenawetwtedyowelasyniebudziłytakiegolęku,jakmaleńkawysepkaw

Miskatonic,gdziediabełmiałswójdwórkołodziwnegokamiennegoołtarza

pamiętającegodnijeszczesprzedczasówIndian.Niebyłotulasów,wktórych

straszyło,aichfantastycznymroknieprzeraŜałnikogo,aŜdoowychdziwnych

dni,kiedytowpołudniepojawiłasięnaniebiebiałachmura,rozległasięseria

grzmotów,azdoliny,wgłębilasu,uniósłsiękłąbdymu.Jeszczeprzed

nastaniemnocycałeArkhamusłyszałoowielkiejskale,któraspadłazniebai

wbiłasięwziemięprzystudniNahumaGardnera.DomjegopołoŜonybyłwmiejscu,

któremiałosięstaćprzeklętymwrzosowiskiemschludny,białydomNahuma

Strona2

kolorzprzestworzy.txt

Gardnerapośródurodzajnychogrodówisadów.

Nahumwybrałsiędomiasta,byopowiedziećludziomotymkamieniu,apo

drodzewstąpiłteŜdoAmmiegoPierce'a.Ammimiałwtedyczterdzieścilati

wszystkieteniezwykłezdarzeniamocnomusięwyryływpamięci.Następnegodnia

ranoudałsięzŜonąitrzemaprofesoramizUniwersytetuwMiskatonic,aby

obejrzećtego"nieziemskiegoprzybysza"znieznanychgwiezdnychprzestworzy,i

wszyscysięzdziwili,dlaczegoNahummówiłwczoraj,Ŝejesttakogromny.

Skurczyłsię,wyjaśniłNahum,wskazującnawielkibrązowykopiecsterczącynad

rozwalonąziemiąispalonątrawą,tuŜprzystarejstudnizŜurawiemnafrontowym

podwórkuNahuma;mądrzyprofesorowieorzeklijednak,Ŝekamieniesięniekurczą.

BezprzerwywydobywałsięzniegoŜar,aNahumdodał,Ŝewnocybiłzniego

blask.Profesorowiestuknęliwkamieńgeologicznymmłotkiemiokazałosię,Ŝe

jestzdumiewającomiękki,takjakbybyłzplastyku.WydrąŜyliraczejniŜ

odłupalikawałektegookazu,abyzabraćdocollege'udlacelówbadawczych.

WłoŜyligodostaregowiadrapoŜyczonegoodNahuma,bonawettenmałykawałeczek

wciąŜbyłgorący.Wpowrotnejdrodzezatrzymalisięnakrótkiodpoczyneku

Ammiegoibyliniepomierniezdziwieni,gdypaniPiercedoniosłaim,Ŝeodłamek

kamieniacorazbardziejsięzmniejszaiwypaladnowiaderka.Rzeczywiścienie

byłduŜy,aleuznali,Ŝemusieliwziąćmniejszy,niŜimsięwydawało.

Następnegodniaadziałosiętowczerwcuroku1882profesorowiewybrali

sięponowniedoNahumawielcezafascynowani.PodrodzeznowuwstąpilidoAmmiego

iopowiedzielimuodziwnymzachowaniutegookazuiotym,Ŝezniknąłbezśladu,

gdywłoŜyligodoszklanejprobówki.ProbówkateŜzresztązniknęłaiuczeni

napomknęlicośodziwnympokrewieństwietegokamieniazkrzemem.Zachowywałsię

wprostniewiarygodniewichdobrzewyposaŜonymlaboratorium;podgrzewanywęglem

drzewnymniewykazywałŜadnejreakcjianiniewydzielałgazów,dawałreakcję

ujemnązboraksem,nieulatniałsięwŜadnejmoŜliwejdoosiągnięcia

temperaturze,nawetwtlenowodorowejdmuchawce.Nakowadełkuokazałsięwysoce

elastyczny,awciemnościwyraźnieświecił.Niebyłosposobu,abygoochłodzić,

cowprowadziłocałycollegewstanwielkiegozdumienia;natomiastprzy

podgrzewaniupodspektroskopemroztaczałbłyszczącekręgiobarwachzupełnie

niespotykanychwnormalnymspektrum.Wywołałotozapierającedechdyskusjeo

nowychelementach,dziwacznychoptycznychwłaściwościachiwieluinnychcechach,

októrychzaskoczeniludzienaukimajązwyczajrozprawiać,kiedysięzetknąz

nieznanym.

ChoćwciąŜbyłgorący,postanowiligojednakwypróbowaćwtygluzapomocą

róŜnychskładników.Wodaniedziałała.KwassolnyteŜniedziałał.Kwasazotowy

inawetwodakrólewskatylkorozpryskiwałysięzsykiemwzetknięciuztą

rozŜarzoną,odpornąnawszystkomasą.Ammimiałtrudnościzprzypomnieniemsobie

kolejnychskładników,alerozpoznawałwszystkie,wmiaręjakjewymieniałemw

odpowiedniejkolejności.Byłwięcamoniakisodakaustyczna,alkoholieter,

przyprawiającyomdłościsiarczekwęglaidziesiątkiinnychskładników;mimoŜe

wmiaręupływuczasuodłamekkamieniacorazbardziejtraciłnawadze,ajegoŜar

zdawałsięjakbytrochęwygasać,wciąŜniewidaćbyło,abyktórykolwiekze

stosowanychskładnikówzadziałałchoćbywnajmniejszymstopniu.Byłtobez

wątpieniametal.Miałcechymagnetyczne,toteŜniebudziłowątpliwości;apo

zanurzeniuwróŜnychroztworachkwasupojawiałysięjakbyledwiewidoczneślady

figuryWindmänstätten,spotykanenaŜelaziemeteorytów.KiedystwierdzonojuŜ

znaczneochłodzenie,dokonanopróbywszkle;tęresztkę,jakapozostałazcałego

kawałkawtokuprzeprowadzanychdoświadczeń,umieszczonowszklanejprobówce.

Rano,następnegodnia,okazałosię,Ŝewszystko,wrazzprobówka,zniknęłobez

śladu,pozostałatylkozwęglonaplamanadrewnianejpółcewmiejscu,gdziestała

probówka.

OpowiedzielitoAmmiemuprofesorowie,kiedyzatrzymalisięprzedjego

drzwiami,irazjeszczewybralisięrazem,Ŝebyobejrzećdokładniejtego

kamiennegowysłańcazgwiazd.TymrazemŜonaAmmiegonieposzłaznimi.Meteoryt

zmniejszyłsiębardzowyraźnie,takŜenawettrzeźwomyślącyprofesorowienie

moglipoddaćwwątpliwośćtejoczywistejprawdy.Wokółskurczonejbrązowejbryły

kołostudniwidniałoterazpustemiejsce,pozostałotylkowklęsłaziemia;

poprzedniegodniabryłamiaławprzekrojudobresiedemstóp,terazzaledwie

pięć.WciąŜbyłagorąca,auczeniobserwowalijejpowierzchnięzogromnym

zaciekawieniem,starającsięoddzielićjednocześniemłotkiemidłutemdrugi,

trochęwiększykawałek.Tymrazemzatopilidłutogłębiej,awtedyprzekonali

się,Ŝejądrotejbryłyniejestjednolite.

Odsłonilicoś,cozdawałosiębyćbocznąścianąduŜejkuliosadzonejwewnątrz

masy.Jejkolor,przypominającykręgiwdziwnymspektrummeteorytu,byłprawie

niedoopisania;itylkoprzezanalogięnazwalitokolorem.Zbudowanabyłaz

lśniącejmaterii,aprzydotykuokazałasiękruchaipustawśrodku.Jedenz

Strona3

kolorzprzestworzy.txt

profesorówmocniejuderzyłmłotkiem,awtedyrozległosięjakbynerwowe,krótkie

syknięcie.Nicsięzjejwnętrzaniewydobyło,aleporozłupaniuzniknęłabez

śladu.Pozostałoponiejjedyniepusteokrągłewgłębienieośrednicyokoło

trzechcaliiwszyscymielinadzieję,Ŝeodkryjąteraznastępnąkulę,skorota

zniknęła.

Przypuszczenieokazałosięmylne;zaczęliwiercićwbrylewposzukiwaniu

następnych,alebezowocnie,wobectegoodjechaliznastępnymkawałkiem,któryw

laboratoriumokazałsięrówniezagadkowy,jakpoprzedni.MiałtakŜekonsystencję

plastyku,byłgorący,wykazywałcechymagnetyczne,lekkopolśniewał,wmocnych

kwasachodrobinęsięochładzał,posiadałzupełnienieznanewidmospektrum,pod

wpływempowietrzazmniejszałsię,działałnazwiązkikrzemuniszcząco,aleione

teŜniszcząconańdziałały,amimotoniesposóbbyłozidentyfikowaćŜadnych

bliŜejokreślonychcech;pozakończeniuwszelkichbadańnaukowcymusielizgodnie

stwierdzić,Ŝeniesąwstaniegonigdziezaklasyfikować.NieprzynaleŜałdo

ziemi,byłfragmentemczegośzzewnątrz;miałcechypozaziemskieipodlegał

jakimśobcymprawom.

Tejnocyszalałaburza,agdynazajutrzprofesorowiewybralisiędoNahuma,

spotkałoichgorzkierozczarowanie.Kamień,przyswoichwłaściwościach

magnetycznych,musiałmiećjeszczeszczególnewłaściwościelektryczne,poniewaŜ,

jaksięwyraziłNahum,"przyciągałpioruny"zeszczególnączęstotliwością.

Farmerwidział,ŜeaŜsześćrazywciągugodzinypiorunyuderzaływrozkopaną

ziemięnafrontowympodwórku,akiedyburzaminęła,pozostałtylkonierównydół

przystarejstudni,dopołowyzasypanyziemią.Kopanieokazałosiębezowocne,

naukowcystwierdzili,Ŝekamieńzniknąłbezśladu.Byłtoprawdziwyzawód;nie

pozostałoimnicinnego,jakwrócićdolaboratoriumijeszczerazpoddać

badaniomznikającyfragmentzamkniętystaranniewołowianejkapsułce.Istniałon

jeszczeprzeztydzień,aleniezdołanodokonaćŜadnegocennegoodkrycia.Pojego

zniknięciuniepozostałnawetosad,wzwiązkuzczymuprofesorówzbudziłasię

wątpliwość,czyrzeczywiściewidzielinawłasneoczytentajemniczyfragment

nieogarnionychprzestworzy,tegosamotnego,pozaziemskiegozesłańcaz

wszechświataiinnychsfermaterii,siły,istnienia.

WszystkiegazetywmieścieArkhamnadałyoczywiścierozgłostemuwydarzeniu

zaporęczeniemkolegiatyuniwersyteckiejiwysłałyswoichreporterówcelem

przeprowadzeniawywiaduzNahumemijegorodziną.DziennikzBostonutakŜe

wysłałswojegopracownikaiNahumwkrótcestałsięprawieŜemiejscowąsławą.

Byłszczupłym,jowialnymmęŜczyznąlatokołopięćdziesięciu,miałŜonęitrzech

synóworazdobrzezagospodarowanąfarmęwdolinie.NahumiAmmiczęsto

odwiedzalisięnawzajem,taksamoichŜony;Ammipolatachniemógłsię

nachwalićNahuma.Byłnawetdumny,Ŝetyleuwagipoświęcanofarmieprzyjaciela,

ionrównieŜwciągukilkunastępnychtygodniczęstomówiłometeorycie.Lipiec

isierpieńtegorokubyłyupalne,NahumcięŜkopracowałprzyzbiorzesianana

dziesięcioakrowejłącenadChapman'sBrook;jegoturkocącywózŜłobiłgłębokie

koleinynacienistychdróŜkach.PracatamęczyłagojakośbardziejniŜzwykle,

czułŜewiekzaczynananimwyciskaćswojepiętno.

PotemnadeszłaporaowocówiŜniw.GruszkiojabłkadojrzewałypowoliiNahum

twierdził,ŜejegosadyrodząwtymrokuowieleobficiejniŜwewszystkich

minionychlatach.Owocebyływprostfenomenalnychrozmiarówioniezwykłym

połysku,aobrodziływtakichilościach,Ŝetrzebabyłozamówićdodatkowekosze,

abysięmogłypomieścić.Alewmiaręjakdojrzewały,przyszłorozczarowanie,bo

choćbyłydorodneiwspanialesoczyste,zupełnienienadawałysiędojedzenia.

Wkradłasięwniejakaśohydnagorycz,aponadgryzieniunajmniejszegokawałka

długoniemoŜnasiębyłopozbyćnieprzyjemnegosmaku.Tosamostałosięz

melonamiipomidoramiiNahumzesmutkiemstwierdził,Ŝecałyzbiórjest

zmarnowany.Szybkopowiązałwszystkietewydarzeniaidoszedłdowniosku,Ŝe

meteorytzatrułmuziemię,toteŜdziękowałNiebiosom,Ŝeresztęzbiorówmiałna

wzgórzuobokdrogi.

Zimanastaławcześnieibyłabardzomroźna.Ammirzadziejterazwidywał

NahumaizauwaŜył,ŜesprawiaonwraŜeniebardzozmęczonego.Taksamowyglądała

całarodzinaNahuma,wszyscystalisiędziwniemilczący;niechodzilijuŜ

systematyczniedokościoła,owielerzadziejuczestniczyliwtowarzyskich

imprezachwsi.Trudnobyłoznaleźćprzyczynęichrezerwyimelancholii,

zwierzalisięjednak,Ŝesąosłabieniiodczuwająjakiśdziwnylęk.SamNahum

dawałtemukonkretneświadectwomówiąc,Ŝezaniepokojonyjestpewnymiśladamina

śniegu.Byłyto,jakzwyklezimą,śladyrudychwiewiórek,białychkrólikówi

lisów,alebłądzącygdzieśmyślamifarmertwierdził,Ŝeto,cowidział,nie

odpowiadaprawomnaturyijejustalonemuporządkowi.Niepotrafiłtegodokładnie

określić,aleodnosiłwraŜenie,Ŝeanipodwzględemanatomicznym,anizachowania

nieprzypominawiewiórek,królikówczylisów.Ammisłuchałtegobezwiększego

Strona4

kolorzprzestworzy.txt

zainteresowania,dopókiktórejśnocy,wracajączClark'sCorner,niemusiał

przejeŜdŜaćsaniamikołodomuNahuma.NaniebieświeciłksięŜyc,aŜnagleprzez

drogęprzemknąłkróliktakdługimisusami,ŜezaskoczyłotozarównoAmmiego,jak

ijegokonia,któryrzuciłsiędoucieczkiiAmmiztrudemgopowstrzymał,mocno

ściągająclejce.OdtejporyAmmipowaŜniejzacząłtraktowaćopowieściNahumai

tylkowciąŜjeszczezastanawiałsię,dlaczegopsyNahumasątakprzeraŜonaitak

drŜąkaŜdegoranka.Okazałosię,Ŝeprawiestraciłyumiejętnośćszczekania.

WlutymchłopcyMcGregorazMeadowHillwybralisięnapolowanienaświstaki

iwpobliŜudomuGardnerazabiliniezwykłyokazświstaka.Byłdziwnie

nieproporcjonalny,agłowamiałakształtiwyrazzupełnieniespotykanywśród

tychzwierząt.Chłopcytaksięprzestraszyli,Ŝenatychmiastwyrzuciliswoją

zdobycz,takwięctylkoichnieprawdopodobneopowieścidotarłydoludziwewsi.

Zaśfakt,ŜekoniestajądębakołodomuNahuma,stałsięjuŜpowszechnieznanyi

szybkozaczętoszeptaćnatentematróŜneopowieści.

Ludziezuporemtwierdzili,ŜeśniegwokółdomuNahumatopniejeszybciejniŜ

gdzieindziej,anapoczątkumarcaodbyłasiępełnagrozyrozmowawsklepie

PotterawClark'sCorner.StephenRiceprzejeŜdŜającranokołodomuGardnera

zauwaŜył,Ŝewbłotnistejziemikołolasupodrugiejstroniedrogirośniedzika

kapusta.Jeszczenigdyniewidzianokapustytakichrozmiarów,ajejkolorunie

oddałybyŜadnesłowa.Kształtmiaławprostniesamowity,akońaŜparskałod

niebywałegosmrodu,jakiegojeszczeniewydawałaŜadnakapusta.Tegopopołudnia

paręosóbprzyjechało,Ŝebyobejrzećnienormalniewyrośniętąkapustęiwszyscy

zgodnieorzekli,Ŝetegorodzajuwarzywaniemogłybyurosnąćwzdrowymświecie.

ZaczętomówićteŜonieudanychowocachzubiegłejjesieniiprzekazywanozust

doustwieści,ŜeziemiaNahumajestzatruta.Przyczyną,oczywiście,był

meteoryt;apamiętając,jakdziwnywydałsięuczonymzcollege'u,kilkufarmerów

powiadomiłoichoobecnymwydarzeniu.

PewnegowięcdniauczeniodwiedziliNahuma;niebylizwolennikamiludowych

bajańifolkloru,awswoimorzeczeniuwykazaliraczejostroŜność.Kapusta

wydałaimsięrzeczywiściedziwna,aledzikakapustajestprawiezawszedziwna,

jeślichodziokształtikolor.BardzomoŜliwe,Ŝejakieśmineralneskładnikiz

meteorytuprzedostałysiędoziemi,alewkrótcewypłucząjedeszcze.Ajeśli

chodziośladynaśnieguiprzestraszonekonietopoprostuwiejskagadanina,

którątakifenomenjakaerolitmusiałrozbudzić.Trudno,abypowaŜniludzie

mielisięzajmowaćplotkami,boprzecieŜwieśniacysąprzesądni,mówiąiwierzą

wewszystko.Itakprzezcałyokrestychdziwnychdniprofesorowietrzymalisię

zdaleka,okazująclekcewaŜenie.Tylkojedenspośródnich,któryotrzymałdwie

fiolkiziemidoanalizynazleceniefunkcjonariuszapolicjiwjakieśpółtora

rokupóźniej,przypomniałsobie,Ŝedziwnykolorkapustybyłbardzopodobnydo

anomalnychbłyszczącychkręgówwidzianychpodspektroskopemwcollege'uido

kruchejkuliznajdującejsięwewnątrzmeteorytu.Wtymprzypadkuanalizapróbek

wykazałatesamedziwnekręgi,którejednakwkrótcezanikły.

RosnącewokółdomuNahumadrzewawypuściłypąkiprzedwcześnie,anocą

kołysałysięzłowieszczonawietrze.MłodszysynNahuma,piętnastoletni

Thaddeus,twierdził,Ŝetaksamosiękołyszą,kiedywcaleniewiejewiatr;ale

nawetplotkarzeniemoglitemudaćwiary.Jednotylkoniebudziłowątpliwości,

Ŝewpowietrzubyłniepokój.WcałejrodzinieGardnerarozwinąłsięnawet

ciągłegonasłuchiwania,choćniepotrafilibyokreślić,czegonasłuchują.W

rzeczywistościtonasłuchiwaniebyłoefektemchwilowegozatarciaświadomości.

Niestety,takiemomentynarastałyztygodnianatydzień,aŜzaczętopowszechnie

mówić,Ŝe"cośjestniewporządkuzrodzinąNahuma".Kiedyzakwitławczesna

skalnica,jejbarwyteŜbyłydziwne;moŜeniezupełnietakiesamejakudzikiej

kapusty,alepodobneiraczejnikomunieznane.Nahumzaniósłkilkakwiatków

redaktorowi"Gazette",aletendostojniknapisałtylkoŜartobliwyartykuł,w

którymtajemniczestrachywieśniakówzostaływgrzecznysposóbośmieszone.Nahum

popełniłbłądopowiedziawszytemupozbawionemuwyobraźnimieszczuchowi,jak

zachowująsięwstosunkudoskalnicyogromne,niespotykanychrozmiarówmotyle.

Wkwietniuludziwewsiogarnęłojakieśszaleństwoiprzestalikorzystaćz

drogiwiodącejobokdomuNahuma,takŜegroziłojejcałkowitezapomnienie.

Przyczyniłasiędotegoroślinność.Wszystkiedrzewarozkwitływcześniew

najprzeróŜniejszychkolorach,anakamienistympodwórkuiprzyległympastwisku

takbujniepuściłasięroślinnośćiwtakiejrozmaitości,Ŝetylkobotanik

mógłbyrozpoznać,czyjesttoflorawłaściwadladanegoregionu.Jedynietrawai

listowiedrzewzachowałyjeszczezdrowywygląd;pozatymwszystkoprzybrało

szaleńczy,prazmatycznyischorzaływygląd,itonadawałojakiśszczególnyton

barwomzupełnienieznanymnakuliziemskiej.Ładniczkistałysięobiektem

złowieszczejgrozy,aichkrwistekorzenierosłyzuchwalewswojejchromatycznej

perwersji.AmmiiGardneruwaŜali,Ŝewiększośćspośródtychbarwjestwjakiś

Strona5

H.P. Lovecraft - Kolor Z Przestworzy.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: