Nerwica natręctw - wiadomości.pdf - choroby i ich leczenie - kasica171

NERWICA NATRĘCTW

NERWICA NATRĘCTW- Zaburzenie obsesyjno

- kompulsyjne

Zaburzenie obsesyjno

Nerwice lub psychonerwice

psychonerwice są to różnego rodzaju zmiany w zakresie osobowości .

są to różnego rodzaju zmiany w zakresie osobowości .

Do objawów nerwicowych zalicza się zaburzenia snu, krążenia, oddychania, trawienia oraz wydalania,

wzmożoną ruchliwość, tiki, jąkanie, mutyzm, lęki, nadmierną nieśmiałość i zmienność nastroju, zahamowanie,

skrytość, wadliwe nawyki i postawy.

Do objawów nerwicowych zalicza się zaburzenia snu, krążenia, oddychania, trawienia oraz wydalania,

ruchliwość, tiki, jąkanie, mutyzm, lęki, nadmierną nieśmiałość i zmienność nastroju, zahamowanie,

skrytość, wadliwe nawyki i postawy.

Do objawów nerwicowych zalicza się zaburzenia snu, krążenia, oddychania, trawienia oraz wydalania,

ruchliwość, tiki, jąkanie, mutyzm, lęki, nadmierną nieśmiałość i zmienność nastroju, zahamowanie,

Różne typy nerwic:

1. neurasteniczna (neurastenia),

2. histeryczna (histeria),

3. psychasteniczna (psychastenia),

4. depresyjna,

5. lękowa,

6. nerwica natręctw,

7. hipochondryczna.

3. psychasteniczna (psychastenia),

Jakie są mechanizmy powstawania nerwic?

- Przyczyny powstawania nerwic są bardzo złożone. Zaburzone postawy są zakorzenione w

dzieciństwie i mają związek z wadliwymi metodami wychowawczymi. Rodzice, którzy często

sami mają problemy nerwicowe, przekazują dzieciom nieprawidłowe wzorce postaw i relacji.

U młodego człowieka kształtująca się dopiero osobowość nabiera wtedy cech neurotycznych.

Często już wcześniej zadziałały tzw. mechanizmy predysponujące do zachorowania, a

mianowicie stan zdrowia psychicznego i fizycznego kobiety ciężarnej. Mądrość ludowa każe

otoczeniu traktować ją w sposób wyjątkowo łagodny, aby - o ile to możliwe - nie

doprowadzać do powstania dystresu, czyli stresu upośledzającego zdolności adaptacyjne.

Dobrze, jeśli sama kobieta właściwie radzi sobie z lękiem, czyli umie samodzielnie

zaspokajać swoje potrzeby emocjonalne i potrafi pokochać swoje dziecko, zanim się ono

narodzi. Choroby somatyczne, porażki, straty oraz działanie pod presją, powodujące

zahamowanie rozwoju osobistego i trudności w pełnieniu ról społecznych należą do

mechanizmów wyzwalających w określonych sytuacjach objawy nerwicowe. Objawy

stanowią swoisty język, za pomocą którego chory się domaga, aby inni ludzie zaspokajali

jego potrzeby emocjonalne, frustrowane w dzieciństwie. Reakcja otoczenia na te objawy

może mieć istotny wpływ na przebieg leczenia. "Korzyści", jakie one przynoszą, gdy udaje

się danej osobie uzyskać tą drogą np. więcej zainteresowania niż zazwyczaj, zaliczają się do

mechanizmów podtrzymujących chorobę. Gdy język objawów nie przynosi spodziewanych

korzyści, reakcja bliskich zmusza chorego do poszukiwania zdrowych rozwiązań, np.

przyjęcia postawy asertywnej.

Uczenie społeczne i procesy warunkowania tworzą warunki sprzyjające utrwalaniu się

błędów wychowawczych w późniejszym życiu. Nieadekwatne postawy: bierności, zależności

od innych, prowadzące w rezultacie do lęku przed bliskością, przyczyniają się do powstania

konfliktu potrzeb, który według psychoanalizy leży u podłoża nerwicy. Rodzice nie są

świadomi tego, że jeśli nie potrafią zaspokoić podstawowych potrzeb emocjonalnych swego

dziecka, to nie nauczą go zaspokajać ich w przyszłości. Dziecko, a później dorosła osoba,

zaczyna oczekiwać, że zrobią to inni, np. koledzy, przyjaciele, małżonek, lub będą je

zaspokajać w sposób nerwicowy. Dlatego niebywale ważne jest wczesne wdrożenie leczenia i

jednocześnie edukacja młodych rodziców, aby wiedzieli, jak postępować ze swoimi dziećmi,

żeby nie doprowadzać do sytuacji nerwicogennych.

!! PodstawowĄ metodĄ leczenia nerwic jest psychoterapia, specjalistyczna pomoc

psychiatryczna jest konieczna tylko w niektórych przypadkach nerwicy. Wtedy stosuje

siĘ zwykle leczenie ambulatoryjne lub na oddziale dziennym. Rokowania sĄ raczej

optymistyczne. Jednak w wiĘkszoŚci przypadków objawy nerwicy ustĘpujĄ same po

jakimŚ czasie.

Definicja zaburzenia obsesyjnokompulsyjnego

W ICD-10 zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne klasyfikuje się jako F42, oznaczenie jako F42.0 oznacza ZOK z

przewagą myśli obsesyjnych, a F42.1 z przewagą czynności natrętnych (rytuałów).

Czym są natręctwa i kompulsje?

Natręctwa odbierane są jako bezsensowne, obce wtręty w psychikę doznającego je człowieka.

Najczęściej są to myśli o gwałtownych czynach, jakich mogłaby się dopuścić osoba ich

doznająca, o obrazoburczych wyobrażeniach, o skalaniu słowem czy zachowaniem.

Owym natręctwom towarzyszą często kompulsje, czyli przymusy wykonywania określonych

czynności. Są one przeważnie bezsensowne i przyjmują charakter stereotypów lub rytuałów.

Osoba wykonująca je świadoma jest absurdalności tych czynności, lecz ulega im, aby

zmniejszyć i rozładować dręczące napięcie psychiczne. Kiedy jednak próbuje zaprzestać

przymusowych działań, doświadcza tak znacznego niepokoju, który nieustannie narasta, że w

ostateczności wykonuje ów rytuał, rozładowując wewnętrzny dyskomfort.

Pojawienie się natręctw, obsesji, kompulsji, ich wielka różnorodność, częste odniesienie do

egzystencjalnych problemów ludzkich, związane z nieomal wszystkimi znaczącymi

chorobami psychicznymi, tworzy konglomerat objawów trudnych do wytłumaczenia, wręcz

groźnych i tajemniczych.

Należy pamiętać o szerszym, kulturowym aspekcie natręctw, związanych z nimi lęków i

stereotypowych działań, powołując się na słowa Freuda:

“W życiu społecznym tendencje anankastyczne ujawniają się w formie rytuałów, a więc

czynności wykonywanych stereotypowo. Trzymanie się utartej ścieżki rytuałów broni

człowieka przed lękiem, który występuje lub przynajmniej powinien występować w jego

pojęciu z władzą boską lub ludzką. Rytuał występuje w kulturach religijnych, w wojsku, na

dworach królewskich, itd. Przekroczenie lub niedopełnienie rytuału wywołuje lęk, jakby samo

zejście z tej magicznej drogi stanowiło przestępstwo.”

Ustalono zespół objawów świadczących o zachorowaniu na ZOK :

1. Pojawiające się myśli, wyobrażenia czy impulsy do działania mają dla człowieka nieomal

zawsze przykry charakter.

2. Próby przeciwstawiania się im są prawie zawsze nieudane.

3. Kompulsje są zazwyczaj odbierane jako niepotrzebne i bezsensowne działanie, lecz konieczne

do zrealizowania.

4. Kompulsje u swej podstawy mają zazwyczaj strach przed niebezpieczeństwem, które może

choremu zagrażać. Powtarzanie określonych rytuałów zachowania ma temu zagrożeniu

zapobiec.

5. Myśli te, wyobrażenia i impulsy do działania prawie zawsze wywołują lęk i niepokój.

6. Pojawiające się niekiedy niepewność, wątpliwości i tendencje do perfekcjonizmu, nadmiernej

skrupulatności, drobiazgowości, sprawdzania i korygowania podjętych czynności należy

wiązać z występowaniem osobowości anankastycznej.

Zmagania z chorobą

Szósta klasa podstawówki. Coroczne sprzątanie świata. Idę przez las i podnoszę śmieci.

Nagle znajduję zużytą strzykawkę czy jestem już chora na AIDS? W moim mniemaniu

tak! Stoję przed lustrem, zauważam coś niepokojącego w wyglądzie moich piersi czy to

rak? Według mnie tak! Klękam i zaczynam się modlić, bo cóż innego pozostaje osobie

chorej na AIDS, na dodatek ze złośliwym guzem?

Co dzień modlę się określoną ilość razy, a jeśli się pomylę, zaczynam od nowa. Setki

typowych modlitw zajmują mi ponad godzinę przed snem. Strasznie męczące, ale coś mi

mówi, że jeśli to zrobię, to guz zniknie. Klęczę, płaczę i modlę się. Uważam, że jeśli

wykonam jakąś czynność będzie lepiej. Tysiące powtarzających się natręctw.

Wewnętrzna kłótnia. Sama wiem, że to bez sensu, ale trudno pokonać lęk, który z dnia

na dzień się wzmaga. Nie wiem, co się ze mną dzieje. Nie mówię o tym nikomu, bo

wydaje mi się to zbyt osobiste.

Trafiam do lekarza. Badanie piersi wyklucza raka, ale to nic, choroba wymyśla dla mnie

coś nowego. Liczę wszystko łącznie z zębami. Co dzień nowe natrętne myśli. Dochodzi do

tego jeszcze autoagresja. Zadaję sobie ból, żeby rozładować napięcie. Depresja, łzy,

myśli o tym, że wszyscy mnie okłamują, złość i ciągłe wizje o tematyce erotycznej,

których nie daje się w żaden sposób zagłuszyć. Ciągłe poczucie winy, bo co Bóg na to, że

myślę o seksie. Zamykam się całymi dniami w pokoju, a moje myśli to przeplatające się

natręctwa i seks. Zaczynam pisać, wylewając z siebie wszystko na papier. Pojawiają się

już nawet lekkie omamy wzrokowe i słuchowe to ze stresu. Budzę się w nocy i widzę to,

czego nie ma i być nie może. Jest tego już tak wiele, że nie daję sobie rady. Poddaję się.

Proszę o pomoc moją mamę.

Następnego dnia idę na wizytę do pani psycholog. Opowiadam jej wszystko o nerwicy,

samookaleczeniach, omamach. Po kilku wizytach kobieta rozkłada ręce i odsyła mnie do

psychiatry. Ten podejrzewa schizofrenię, jednak testy i badania to wykluczają. Dostaję

Zoloft i wracam do domu. Kolejna wizyta dopiero za miesiąc.

Leki przyjmowałam przez około trzy miesiące. Na początku pojawiło się wiele efektów

ubocznych, jednak po pewnym czasie wszystko minęło. Leczenie zakończyłam na własną

prośbę. Życie toczy się dalej, a u mojego boku nadal ZOK. Teraz po latach pogodziłam

się z chorobą. Nauczyłam się z nią normalnie funkcjonować. Czasem nawet nie

zauważam prostych, wykonywanych wręcz automatycznie natręctw ruchowych. Wciąż

toczę wewnętrzną wojnę. Spór pomiędzy zdrowym rozsądkiem a nerwicą natręctw.

Przyczyny obsesji i kompulsji

Jakie są przyczyny zaburzenia obsesyjnokompulsyjnego? Co powoduje, że cierpiący na

tę chorobę odczuwają niepożądane myśli i wykonują natrętne czynności? Jest kilka teorii

wyjaśniających te kwestie.

1. Teoria biologiczna

Gdy okazało się, że leki przeciwdepresyjne przynoszą ulgę pacjentom z zespołem

natręctw, specjaliści zainteresowali się rolą niektórych neurohormonów w etiologii tego

zaburzenia. Badania dowiodły, że objawom ZOK towarzyszą dysfunkcje

neuroprzekaźnictwa przede wszystkim w obrębie tzw. układu serotoninergicznego.

Dzięki nowym metodom obrazowania ustalono, że w zaburzeniach obsesyjno

kompulsyjnych kluczową rolę pełnią niektóre obszary mózgu: jądro ogoniaste, kora

czołowa i kora obręczy, tworzące razem układ koraprążkowiewzgórze. Układ ten ma

związek z odrzucaniem nieistotnych informacji i odwracaniem uwagi, a w przypadku

upośledzenia jego funkcjonowania może dojść do pojawienia się objawów ZOK. Badania

potwierdzają, że u osób cierpiących na obsesje i kompulsje wspomniane obszary

wykazują nieprawidłową aktywność.

2. Teorie psychologiczne

Psychodynamiczny nurt psychologii traktuje obsesje jako formę obrony przed myślami i

pragnieniami, które kłócą się z uznawanymi zasadami i grożą wtargnięciem do

świadomości. Obrona polega na nieświadomym przeniesieniu lęku z niepożądanej myśli

na inną, łatwiejszą do zniesienia. Z kolei kompulsje pełnią rolę przebłagania. Przekonanie

o naruszeniu tabu, przyjętych norm, zakazów wywołuje strach i poczucie winy. Natrętne

rytuały są sposobem na odpokutowanie i uwolnienie się od lęku.

Cierpiący na zaburzenie obsesyjnokompulsyjne, nie mogąc uwolnić się od natrętnych

myśli próbują zneutralizować je za pomocą kompulsji. Obsesyjna obawa przed

zakażeniem lub zabrudzeniem prowadzi do ciągłego mycia rąk. Ktoś, kto ma nieustające

wątpliwości czy zamknął drzwi na klucz, sprawdza to dziesiątki razy. Takie zabiegi

przynoszą chwilową ulgę, ale nasilają jednocześnie skłonność do mycia czy sprawdzania,

bo ich skutkiem jest złagodzenie lęku. Obsesje powracają ze zwiększoną siłą i aby doznać

ulgi trzeba ponownie wykonać rytuał.

3. Teoria neurologiczna

Zaburzenie obsesyjnokompulsyjne może pojawić się w następstwie urazów mózgu.

Potwierdza to przypadek pacjenta, który na skutek wypadku doznał krwotoku i zapadł w

śpiączkę. Po udanym zabiegu neurochirurgicznym odzyskał zdrowie, jednak z czasem

zaczęły dręczyć go natręctwa związane z liczbami.

Zdarza się, że objawy ZOK występują w przebiegu chorób neurologicznych, takich jak

epilepsja czy zespół Tourette'a. Interesujące dane zawiera raport, jaki sporządzono po

wielkiej epidemii śpiączki, panującej w Europie w latach 19161918. Efektem tej

wirusowej infekcji mózgu był wzrost liczby osób cierpiących na zaburzenia obsesyjno

kompulsyjne. Specjaliści poddając pacjentów z ZOK badaniom neurologicznym stwierdzili,

że u wielu z nich obecne są pewne nieprawidłowości, np.: mniejsza sprawność wzrokowo

ruchowa, odruchy mimowolne czy słabsza koordynacja. Może to świadczyć o istnieniu

trudnych do zobrazowania zaburzeń neurologicznych, sprzyjających powstawaniu obsesji

i kompulsji.

Nerwica natręctw - wiadomości.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: