Kendrick Sharon - W pałacu szejka.pdf - Nowe książki - egielazyn1

Sharon Kendrick

W pałacu szejka

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Sienna lekkim krokiem przemierzyła patio na tyłach

hotelu Brooke w centrum Londynu. Wybrała

najprzyjemniejszą drogę. Słońce jasno świeciło, ptaki

śpiewały w gałęziach drzew, na klombach pachniały bajecznie

kolorowe kwiaty. Ściana bluszczu odgradzała drogę do tego

rajskiego zakątka od zgiełku ulicy. Żaden zły omen, żaden

powiew wiatru nic ostrzegł jej przed tym, co miała zgotować

najbliższa przyszłość. Nawet najmniejsza chmurka nie

przesłaniała lazurowego nieba. Zresztą gdyby nawet

dostrzegła jakiś znak na niebie lub ziemi, pozostałaby

bezradna jak nowo narodzone dziecko, bezwolna niczym liść

zerwany z drzewa w czasie burzy.

Na razie jednak cieszyło ją wszystko. Widok bujnej

roślinności przypominał spędzone na wsi dzieciństwo.

Uwielbiała Brooke. W tym hotelu rozpoczęła swą miejską

karierę, tu awansowała, nabrała ogłady i pewności siebie.

Kiedy założyła własne przedsiębiorstwo, nadal ściśle

współpracowała z macierzystą firmą. Organizowała tu

bankiety, promocje książek, przyjęcia urodzinowe i weselne

dla osobistości z wyższych sfer. W krótkim czasie skromna,

wiejska dziewczyna zyskała renomę w kręgach londyńskiej

śmietanki towarzyskiej. Gwiazdy filmowe, arystokraci, bogaci

przedsiębiorcy hojnie płacili za fachową, dyskretną obsługę.

Stawiali też dość wygórowane, czasami niecodzienne

wymagania. Jej zawód wymagał nie tylko talentów

organizacyjnych czy zmysłu plastycznego, ale również

zdolności dyplomatycznych. Pewnego razu przystroiła

ogromny namiot na przyjęcie dla zespołu francuskich

cyrkowców. Akrobata występujący na trapezie uznał, że

oprawa uroczystości nie jest godna jego wielkiego talentu.

Ledwie powstrzymała rozkapryszonego gwiazdora przed

opuszczeniem bankietu. Innym razem dekorowała salę

bankietową tysiącem szkarłatnych róż na zaręczyny znanej

osobistości. Nigdy nie wracała myślami do mrocznych chwil z

przeszłości. Wyciągnęła wnioski z dotychczasowych

doświadczeń, nie powtarzała błędów młodości i z nadzieją

patrzyła w przyszłość. Nie narzekała na brak klientów. Możni

tego świata często wybierali osiemnastowieczną rezydencję,

przekształconą w luksusowy hotel jako miejsce ważnych

spotkań.

W drodze do windy Sienna spojrzała na kompozycję ze

strelicji, lilii i czarnych irysów na onyksowym blacie recepcji.

Próbowała odgadnąć, czego zażyczy sobie nowy

zleceniodawca. Wjechała na ostatnie piętro. Pierwszą osobą,

jaką ujrzała na korytarzu, był potężny ochroniarz o oliwkowej

cerze i ciemnych oczach. W kieszeni marynarki dostrzegła

pistolet. Nie zdziwił ją ten widok. Możni tego świata zawsze

zatrudniali ochronę. Egzotyczny wygląd mężczyzny również

nie wywołał żadnych skojarzeń.

- Dzień dobry, nazywam się Sienna Baker - pozdrowiła

go wesoło. - Jestem umówiona z panem Altairem.

Nieznajomy w milczeniu skinął głową. Otworzył przed nią

drzwi apartamentu, później zamknął je za nią niemalże

bezszelestnie. Dopiero wtedy ogarnął ją irracjonalny lęk. W

przestronnym, jasno oświetlonym słońcem wnętrzu poczuła

się jak uwięziona w pułapce. Wciągnęła w nozdrza orientalny,

jakby znajomy aromat. Nadal nie potrafiła określić przyczyny

nagłego zaniepokojenia. Dopiero po kilku sekundach

dostrzegła stojącego przy oknie wysokiego, ciemnego

mężczyznę. Stał tyłem do niej, dumnie wyprostowany na tle

panoramy miasta. Obserwowała z zapartym tchem imponującą

postawę, falujące, kruczoczarne włosy, szerokie ramiona i

długie nogi. Rozpoznała teraz drażniący zmysły, egzotyczny

zapach. O nie, żeby to tylko nie był on - błagała w myślach

opatrzność. Poczuła ból w sercu jak przed laty, gdy modliła

się o uwolnienie od cierpienia. Nie została wtedy wysłuchana.

Teraz też nie. Mężczyzna odwrócił się w jej kierunku powoli i

dostojnie niczym ożywiony kamienny posąg. Pochwyciła

lodowate spojrzenie czarnych oczu.

Hashim zmobilizował całą siłę woli, by zwalczyć

pożądanie. Przez całe lata usiłował wyrzucić z pamięci osobę,

która go oszukała. Bezskutecznie. Przeklinał własną słabość.

W końcu zaplanował zemstę. Zdecydował, że kobieta, która

go upokorzyła, zapłaci za to własnym ciałem. Pragnął jej tak

samo jak dawniej. Czas nie odebrał jej urody. Niewysoka i

bardziej krągła niż nakazuje współczesna moda, nadal

rozpalała jego zmysły. Kształtna figura przypominała mu

młodą suczkę Saluki - ulubionej przez jego rodaków rasy

piesków myśliwskich o jedwabistej sierści. Prócz

apetycznych, kobiecych kształtów pociągał go w niej

nieokreślony urok niewinności. Zachowała go do tej pory,

chociaż wiedział już, jak bardzo mylą pozory. Pamiętał

krwistoczerwone, pulchne, kontrastujące z mleczną białością

świeżej cery usta. Zachwyciły go od pierwszego wejrzenia.

Bogate kobiety osiągają taki efekt w wyniku operacji

plastycznych, podczas gdy ona otrzymała je w darze od matki

natury. Teraz te wspaniałe, różane wargi drżały lekko. Marzył

o tym, żeby wessać się w nie gorącym, gwałtownym

pocałunkiem. Całe jego ciało płonęło. Wiedział jednak, że

musi poczekać na właściwy moment i że męka oczekiwania

zostanie mu po tysiąckroć wynagrodzona, gdy nasyci zarówno

pragnienie, jak i żądzę zemsty. Wymówił jej imię niskim

głosem.

Ten głos obudził w sercu Sienny wspomnienia.

Zabiło gwałtownie, jak przed laty, gdy wierzyła, że go

kocha. Twarde, zdecydowane rysy tworzyły egzotyczną

mieszankę piękna i brzydoty. Orli nos i wojownicza linia ust

nadawały mu groźny i zarazem fascynujący wygląd. Bystre,

głębokie oczy hipnotyzowały Siennę. Wprost rozbierał ją

wzrokiem. Wcześniej wielokrotnie przeżywała to spotkanie w

wyobraźni, choć nie przypuszczała, że kiedykolwiek

faktycznie do niego dojdzie. Przyrzekała sobie po tysiąckroć,

że jeśli jeszcze kiedykolwiek go ujrzy, pozdrowi beztrosko jak

starego kumpla, jakby nic się między nimi nie wydarzyło,

jakby nie zrujnował jej życia. Jedno spojrzenie pozbawiło ją

wszelkich złudzeń. Nie potrafiła udawać obojętności. Każda

kobieta na jej miejscu padłaby tak oszałamiającemu

mężczyźnie w ramiona i pozwoliłaby zrobić ze sobą, co on

zechce. Widok Hashima obudził w niej dawne, długo tłumione

tęsknoty. I równocześnie inne uczucie: lęk. Nie potrafiła

odgadnąć, co ten człowiek tu robi.

- Hashim... - wyjąkała. - Czy to naprawdę ty?

- Widzę, że sprawiłem ci niespodziankę - skomentował z

ironiczną satysfakcją.

- Nie określiłabym tego w ten sposób. Niespodzianka

oznacza miłe zaskoczenie. Ja natomiast przeżyłam wstrząs -

sprostowała, nerwowo oblizując wargi.

Hashim nadal hipnotyzował ją wzrokiem, jak wąż

upatrzoną ofiarę.

- Wiele kobiet marzy o spotkaniu z byłym kochankiem -

stwierdził z okrutnym, sardonicznym uśmiechem, chociaż

błagała go wzrokiem, by oszczędził jej dalszych upokorzeń. -

Rozumiem jednak, czemu nie cieszy cię mój widok. Cóż,

sama jesteś sobie winna. Gdybyś nie skrywała wstydliwych

tajemnic, spałabyś snem sprawiedliwych. Aczkolwiek nie

wyobrażam sobie mężczyzny, który zostawiłby cię nocą w

spokoju - dodał i natychmiast spochmurniał.

Zacisnął zęby. Dawna zniewaga nadal bolała. Nie mógł

sobie darować, że bezkrytycznie wielbił perfidną oszustkę.

Powściągał żądzę, chronił ją przed samym sobą, dotykał

delikatnie, ostrożnie niczym bezcenne arcydzieło z kruchej

Kendrick Sharon - W pałacu szejka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: