ekonometria - ćwiczenia.pdf

(1236 KB) Pobierz
EKONOMETRIA
EKONOMETRIA
mgr Karolina Lewandowska
(ćwiczenia)
1
LITERATURA PRZEDMIOTU:
1. red. M. Gruszczyński „Ekonometria” (Szkoła Główna Handlowa w
Warszawie, Warszawa)
2. red. K. Kukuła „Wprowadzenie do ekonometrii w przykładach i zadaniach”
(PWN, Warszawa 1999)
3. red. N. Łapińska-Sobczak „Opisowe modele ekonometryczne. Elementy
teorii i zadania” (Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1998)
4. W.W. Charemza, D.F. Deadman „Nowa ekonometria” (PWE, Warszawa
1997)
5. J.B. Gajda „Ekonometria praktyczna” (Absolwent, Łódź 1994)
6. J.B. Gajda „Ekonometria” (Wyd. C.H.Beck, Warszawa 2004)
7. W.H. Greek „Econometric Analysis” (Prentice Hali, 2000)
8. T. Kufel „Ekonometria. Rozwiązywanie problemów w wykorzystaniem
programu GRETL” (PWN, Warszawa 2004)
9. M. Verbeek ”A guide to modern econometrics” (John Wiley & Sons, 2004)
10.A. Welfe „Ekonometria” (PWE, Warszawa 1998)
Forma zaliczenia: dwa kolokwia zaliczeniowe przy komputerze
DYŻURY:
Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny UŁ,
Łódź, ul. Rewolucji 1905
Pokój D315
PONIEDZIAŁEK godz. 11:30 – 12:15
godz. 15:00 – 16:30
2
TREŚCI PROGRAMOWE
1. Model ekonometryczny - wprowadzenie
2. Metoda najmniejszych kwadratów - MNK
3. Parametry struktury stochastycznej
4. Testowanie istotności parametrów
5. Modele trendu oraz modele trendu z sezonowością
6. I kolokwium 12.04.2007
7. Modele nieliniowe. GRETL - pakiet ekonometryczny
8. Autokorelacja składnika losowego
9. Heteroskedastyczność
10.Modele z rozkładem opóźnień i autoregresyjne
11.Niestacjonarność
12.Analiza zmiennych jakościowych
13.Modele wielorównaniowe
14.Ćwiczenia w analizie ekonometrycznej
15. II kolokwium zaliczeniowe 31.05.2007
Dni wolne od zajęć: 03.05.2007
07.06.2007
Odrabiamy zajęcia: 05.06. 2007 – poprawa kolokwiów
27.06.2007
3
1. MODEL EKONOMETRYCZNY
( WPROWADZENIE )
CZYM ZAJMUJE SIĘ EKONOMETRIA ?
EKONOMETRIA jest nauką stosunkowo młodą. Pierwsze badania ekonometryczne zostały
przeprowadzono po I wojnie światowej. Obecnie dzięki dostępności komputerów nastąpił
dynamiczny rozwój tej dziedziny wiedzy.
Ekonometria wykorzystuje metody matematyczne i statystyczne do badania zjawisk
ekonomicznych (i wzajemnych relacji między nimi).
ETAPY BADANIA EKONOMETRYCZNEGO
1. cel badania (wiedza ekonomiczna),
2. specyfikacja zmiennych objaśnianych i objaśniających,
3. zbieranie danych statystycznych,
4. estymacja parametrów modelu,
5. weryfikacja merytoryczna i statystyczna uzyskanych wyników,
6. prognozowanie, praktyczne wykorzystanie.
Dane statystyczne mogą przyjmować postać:
szeregów czasowych (wartości jakie przybrała dana cecha w kolejnych, jednakowo
odległych momentach w czasie) ,
danych przekrojowych (np. badanie zarobków w 20 łódzkich firmach) ,
danych przestrzennych ,
danych przekrojowo-czasowych ,
danych przestrzenno-czasowych (dane przekrojowe lub przestrzenne mierzone w
dłuższym przekroju czasowym, np. stopa bezrobocia w krajach UE w latach 1950-2000)
danych panelowych
DANE PANELOWE (egzamin!) – dane przekrojowe bądź przestrzenne mierzone w krótkim
czasie (np. stopa bezrobocia w krajach UE w latach 2000-2002)
Dane przestrzenno-czasowe różnią się od danych panelowych tym, że ich wymiar czasowy
jest dłuższy (niż w danych panelowych).
Źródła danych statystycznych:
1. roczniki statystyczne, kwartalniki, itp.
2. bazy danych online, np.:
www.stat.gov.pl - bazy danych Głównego Urzędu Statystycznego
www.oecd.org - bazy danych Organizacji Wspólnoty Gospodarczej OECD,
www.europa.eu.int/comm/eurostat / - bazy danych Eurostatu, i inne.
MODEL EKONOMETRYCZNY
MODEL EKONOMETRYCZNY jest to formalny opis stochastycznej zależności danego zjawiska
ekonomicznego, od czynników, które je kształtują (matematyczny zapis prawidłowości
ekonomicznych dla empirycznej weryfikacji hipotez teorii ekonomii oraz dla zastosowań
praktycznych – prognozowania) a wyrażony w formie jednego równania lub układu równań.
ε
=
α
+
α
x
1
+
α
x
2
+
4
y
0
1
2
x
1
,
x
2
,
y
- zmienne w modelu ekonometrycznym
α - parametry strukturalne
α - wyraz wolny modelu (zawsze jest)
ε - składnik losowy (zawsze jest)
Klasyfikacja zmiennych występujących w modelu ekonometrycznym:
a) w modelu jednorównaniowym:
0 ,
, α
1
2
y
=
α
0
+
α
1
x
1
+
α
2
x
2
+
ε
x
składnik losowy ( ε )
1 , x
2
),
b) w modelu wielorównaniowym:
y
1
=
α
0
+
α
1
x
1
+
α
2
x
2
+
ε
1
y
2
=
β
0
+
β
1
x
1
+
β
2
y
1
+
ε
2
endogeniczne (wewnętrzne) -
y
1 , y
2
egzogeniczne (zewnętrzne) -
x
1 , x
2
składniki losowe -
ε
1
2
y
zmienne objaśniające (prawa strona równania) -
1 , y
2
x
1
,
x
2
,
y
1
x
SKŁADNIK LOSOWY (ε) - zmienna wyrażająca wpływ wszystkich czynników pominiętych
przy budowie modelu jak również wpływ zdarzeń czysto losowych - przypadkowych
Postać zależności:
Wyróżniamy modele:
1. LINIOWE - w których wszystkie relacje mają postać funkcji liniowej lub kombinacji
liniowej,
2. NIELINIOWE - w których przynajmniej jedna relacja jest nieliniowa. Modele nieliniowe
sprowadzalne są do postaci liniowej, np. postać funkcji potęgowej, logarytmicznej,
wykładniczej.
t
.
Klasyfikacja modeli ekonometrycznych ze względu na relacje pomiędzy zmiennymi w
modelu (nieopóźnionymi zmiennymi endogenicznymi):
1. modele jednorównaniowe
2. modele wieorównaniowe:
modele proste – w których zmienne objaśniające są wyłącznie zmiennymi o
wartościach z góry ustalonych,
5
α
objaśniana (y),
objaśniające (
zmienne objaśniane (lewa strona równania) -
Należy również wymienić zmienne czasowe t (modele tendencji rozwojowej - wyrażające
systematyczne zmiany w kształtowaniu się wielkości zmiennej objaśnianej w czasie) oraz
zmienne opóźnione
Zgłoś jeśli naruszono regulamin