Susann Jacqueline - Dolores.pdf - Harlequin Światowe Życie ekstra - stare_pudlo

JACQUELINE

Przełożyła

ANNA KOŁYSZKO

Wydawnictwo Da Capo

Warszawa 1994

OD WYDAWCY

Jest to ostatnia książka Jacqueline Susann. Autorka

napisała ją jesienią 1973, i chociaż zmagała się wtedy

z rakiem, który doprowadził w ciągu roku do jej śmier

ci, zdołała nie tylko ukończyć „Dolores", lecz również

dokonać ostatecznej, satysfakcjonującej ją redakcji.

W papierach znalezionych po jej śmierci znajdowała

się krótka notatka, w której pisarka określa temat tej

powieści jako „najbardziej wyzywający i nurtujący, nad

jakim kiedykolwiek pracowałam".

Część

pierwsza

Naprawdę

miał po co żyć

dojmujący ziąb, kiedy samolot prezydencki zaczął wol

no podchodzić do lądowania na lotnisku w Waszyng

tonie. Chociaż w środku było ciepło, pasażerowie czuli

przenikliwą wilgoć. Dolores aż się wzdrygnęła i otuliła

rękami, zapatrzona w światła na ziemi... w tysiące mi

niaturowych samochodów sunących przez miasto ni

czym armia lemingów. A przecież te sznury maleńkich

w powietrzu panował

Jacqueline Susann

Dolores

samochodów wiozą ludzi do znajomych... do kin...

tam, dokąd chcą dojechać. Dolores znów się wzdryg

nęła i skuliła głębiej w fotelu. Miała na sobie ten sam

beżowy kostium, w którym wystąpiła w Nowym Orle

anie.

W Nowym Orleanie było ciepło i słonecznie. Ale

w Waszyngtonie panowała zima. Dolores wiedziała, że

przy wyjściu z samolotu będą na nią czekali dziennika

rze. Zawsze czekali, kiedy wysiadała z samolotu... tyle

że teraz po raz ostatni wysiądzie z samolotu prezyden

ckiego. James T. Ryan, nazywany przez wszystkich

zdrobniale Jimmym, zwykle leżał na kanapie aż do

ostatniej chwili przed lądowaniem (nadal miewał bóle

karku, pozostałość po złamaniu kręgów szyjnych, toteż

tę kanapę wykonano specjalnie na jego zamówienie)...

lecz teraz nie czuł już bólu... a na kanapie siedział

Elwood Jason Lyons. Jimmy jechał z tyłu... zimny

i samotny... w skrzyni, z kulą w piersi, która go ugo

dziła... szybko i sprawnie... w samo serce. Zabójcę

natychmiast schwytano, po czym naszpikowano kula

mi przy próbie ucieczki. H. Ronald Preston... męż

czyzna o bladej, zielonkawej cerze... wysoki, chudy...

z orlim nosem. Dlaczego to zrobił? Czyżby sądził, że

tym jednym czynem w swoim nędznym, żałosnym ży

ciu zapewni sobie trwałe miejsce w historii? Czy warto

było za to ponieść śmierć? Po to tylko, żeby zapisać się

w pamięci ludzkiej jako zabójca Jamesa T. Ryana.

Może H. Ronaldowie Prestonowie tego świata nie mają

naprawdę po co żyć, a widowiskowa śmierć to jedyny

wyczyn, na jaki ich stać. Ale Jimmy naprawdę miał po

co żyć... Boże, nikt tak nie kochał życia jak on.

Chociażby dziś rano... ta duma na jego twarzy, kiedy

tłum krzyczał: DOLORES!... „DOLORES!" I ta uro

cza włoska kobietka, która wręczyła jej kwiat i szepnę

ła: Multibella! Teraz, z całą pewnością nie była multibel-

la. Zgubiła gdzieś jedną białą rękawiczkę, a kostium

miała zaplamiony krwią. Jim lubił ten kostium... bo

nie wyglądał na swoją cenę. O Boże, po co spierała się

z mężem przez cały weekend na temat bagażu i stro

jów, które miała ze sobą zabrać? Chciała się zaprezen

tować jak najlepiej, wzięła więc kilka zestawów, chociaż

Betsy Minton po wielekroć sprawdzała prognozę pogo

dy... ale nigdy nie wiadomo. Teraz Betsy zajmuje się

dziećmi. Bogu niech będą dzięki za tę Betsy. Zaczęła

u niej jako gospodyni, kiedy Jim był jeszcze senato

rem... ale kiedy został prezydentem, Dolores awanso

wała ją do rangi swojej pokojówki i osobistej sekretar

ki. Betsy zajmowała się wszystkim. Zabrała nawet

dzieci do siostry Jima, a kiedy nadejdzie odpowiednia

chwila, Betsy powie im całą prawdę.

To znaczy co? Że zastrzelono go pośród tłumów

wiwatujących podczas jego przemówienia... że będą

musieli opuścić Biały Dom... że cały ich świat legł

w gruzach. Czy zrozumieją śmierć? Mary Lou ma sześć

lat. Widziała, jak umierał jej piesek. Wie, co to jest

niebo. Ale maluchy... bliźniaki, Jimmy i Mike... mają

dopiero po trzy lata... nadal nie odróżniają Pana Boga

od Świętego Mikołaja. Nie próbowała im nawet mówić

Jacqueline Susann

o Panu Jezusie. Nie dalej jak wczoraj wieczór w No

wym Orleanie odbyła rozmowę z Jimem na temat

wiary. Czy to możliwe, że to było zaledwie wczoraj?

Chciał z nią iść do łóżka, ale była umówiona z fryzje

rem na ósmą rano, potem czekało ją uroczyste śniada

nie, no i ta długa jazda samochodem przez miasto na

olbrzymi stadion, gdzie Jimmy miał wygłosić przemó

wienie. W Nowym Orleanie było gorąco, musiała więc

zadbać o fryzurę. Jim się uśmiechnął... zrozumiał. Do

obowiązków pierwszej damy należało między innymi

dbanie o doskonałą prezencję. Teraz daleko jej do

doskonałości... ten wygnieciony kostium... włosy opa

dające na twarz... no i nigdy już nie będzie mogła pójść

do łóżka z Jimem... nigdy! Nie... teraz nie może sobie

pozwolić na płacz. Dama nie okazuje publicznie swo

ich uczuć.

Pierwsza dama

oczuła, jak ktoś delikat

nie głaszcze ją po ręce. Kto śmie jej dotykać? Jest przecież

Dolores Ryan, pierwszą damą... O Boże, skąd... jest teraz

Dolores Ryan, osobą prywatną... a delikatna dłoń głasz

cząca ją po ręce należy do Elwooda Jasona Lyonsa,

nowego prezydenta Stanów Zjednoczonych. Idąc przej

ściem między fotelami, posłał jej uśmiech pełen współczu

cia. Patrzyła na kościste plecy nowego prezydenta. Przy-

Susann Jacqueline - Dolores.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: