Andrzej Wełyczko catia-v5.-sztuka-modelowania-powierzchniowego full version.pdf

(86366 KB) Pobierz
888055894.003.png
4
CATIA V5. Sztuka modelowania powierzchniowego
Definicja powierzchni wymagajcych krzywej typu Spine .................................................. 320
Polecenie Multi-sections Surface ................................................................................... 325
Polecenie Sweep ............................................................................................................ 364
Polecenie Law ................................................................................................................ 448
Polecenie Adaptive Sweep ............................................................................................. 465
Zapewnienie wymaganej cigoci modelu powierzchniowego ........................................... 491
Polecenie Fill ................................................................................................................. 493
Grupa polece Fillets ..................................................................................................... 502
Polecenie Blend ............................................................................................................. 563
Operacje na powierzchniach teoretycznych ......................................................................... 598
Polecenie Extrapolate .................................................................................................... 598
Polecenia Split i Untrim ................................................................................................. 614
Polecenia Join, Healing i Trim ....................................................................................... 627
Polecenia Disassemble, Extract i Multiple Extract ........................................................ 643
Grupa polece OffsetVar ............................................................................................... 646
Analizy jakoci powierzchni ................................................................................................ 656
Polecenie Connect Checker ........................................................................................... 659
Polecenie Surfacic Curvature Analysis .......................................................................... 664
Polecenie Feature Draft Analysis ................................................................................... 680
Zakoczenie ...................................................................................... 719
CD-ROM ............................................................................................. 721
Skorowidz .......................................................................................... 725
222
CATIA V5. Sztuka modelowania powierzchniowego
Rysunek 2.267.
Definicja krzywej
izoparametrycznej
powierzchni wyznaczonej
przez dowolny punkt
— krok 3.
Rysunek 2.268.
Przykad poredniej
modyfikacji krzywej
izoparametrycznej
Definiowanie krzywych konstrukcyjnych
Krzywe konstrukcyjne to takie krzywe, których definicja nie zawsze jest moliwa za
pomoc pojedynczych polece rodowiska Generative Shape Design . Definiowanie krzy-
wych elementarnych nie zawsze spenia wszystkie wymagania konstrukcyjne, bo konstruk-
tor musi czasami przyci zbyt dugie krzywe, podzieli krzyw na kilka czci lub wyko-
na jak transformacj geometryczn. Polecenia wspomagajce konstruktora w tego typu
zadaniach znajduj si w pasku narzdziowym Operations (rysunek 2.269). Niektóre
z tych narzdzi omówiono ju wczeniej (grupa Extracts : polecenia Boundary i Extract ),
a cz z nich (polecenie Extrapolate oraz grup Transformations ) pozostawi bez komenta-
rza, bo moim zdaniem transformacje geometryczne typu obrót lub symetria, lub ekstra-
polacja krzywej s po prostu trywialne.
Rysunek 2.269.
Zestawienie polece
grupy Operations
rodowiska Generative
Shape Design
Polecenie Join
Polecenie Join suy do czenia kilku krzywych lub powierzchni w jeden obiekt geo-
metryczny. Po co czy krzywe? Poczenie wielu drobnych krzywych jest czsto jedynym
moliwym rozwizaniem, zwaszcza wtedy, gdy krzywe podstawowe modelu powierzch-
niowego (zadane przekroje powierzchni, krzywe prowadzce lub krzywa typu Spine ) nie
888055894.004.png 888055894.005.png 888055894.006.png
Rozdzia 2. Definiowanie krzywych
223
mog by zdefiniowane za pomoc jednego polecenia. Na pierwszy rzut oka dziaanie tego
polecenia jest bardzo intuicyjne. Wystarczy zaznaczy wszystkie krzywe, które maj by
poczone (rysunek 2.270 i 2.271), czyli wskaza kad krzyw lub zastosowa dowolny
tryb wyboru wielokrotnego ( Multi-Select lub Search ) i zaakceptowa definicj krzywej typu
Join (rysunek 2.272).
Rysunek 2.270.
Zastosowanie polecenia
Join — krok 1.
Rysunek 2.271.
Zastosowanie polecenia
Join — krok 2.
Rysunek 2.272.
Zastosowanie polecenia
Join — krok 3.
Krzywe elementarne definiowane przez konstruktora s zawsze topologicznie poprawne.
Nieco trudniej zapewni tak jako krzywych, które powstay na przykad w wyniku
przecicia dwóch powierzchni lub rzutowania krzywej na powierzchni. W takich przy-
padkach po uruchomieniu polecenia Join dobrze jest wczy opcj Check manifold . Jeli
czymy kilka krzywych, to zazwyczaj niewiadomie zakadamy, e wszystkie te krzywe
s wzajemnie cige, przynajmniej wedug kryterium G0. czenie krzywych, które si
wzajemnie przecinaj, lub takich, których punkty skrajne nie s wspólne (w zakresie
pewnej tolerancji), nie ma przecie praktycznego uzasadnienia w projektowaniu powierzch-
niowym. W tym sensie wybór krzywych do poczenia moe wspomaga polecenie Distance
Propagation , dostpne po wskazaniu przynajmniej jednej krzywej w menu kontekstowym
obszaru Elements To Join okna Join Definition (rysunek 2.273).
888055894.001.png
224
CATIA V5. Sztuka modelowania powierzchniowego
Rysunek 2.273.
Wybór krzywych
za pomoc polecenia
Distance Propagation
W rezultacie zastosowania polecenia Distance Propagation zostan wybrane wszystkie
krzywe, które s wzajemnie cige. Warto parametru Merging distance okrela w tym przy-
padku lokaln tolerancj identycznoci punktów stosowan przez algorytm polecenia Join :
Jeli odlego dwóch punktów skrajnych kolejnych (ssiadujcych) krzywych
jest mniejsza od Merging distance , to system traktuje te dwa punkty jako identyczne.
Nie jest moliwe zdefiniowanie odcinka linii prostej, którego punkty skrajne s
odlege o mniej ni Merging distance .
Jeli odlego dwóch punktów skrajnych kolejnych (ssiadujcych) krzywych
jest wiksza od Merging distance , to system traktuje te dwa punkty jako róne
i dlatego mona zdefiniowa odcinek linii prostej lub dowoln krzyw czc
te punkty. Automatyczny wybór krzywych ( Distance Propagation ) jest w takim
przypadku zatrzymany. Na przykad jeli krzywe Curve.2 i Curve.3 nie s cige,
a odlego ich punktów skrajnych jest wiksza od standardowej wartoci Merging
distance = 0,001 mm , to po wskazaniu krzywej Curve.1 i uruchomieniu polecenia
Distance Propagation propagacja wyboru zatrzyma si na krzywej Curve.2
(rysunek 2.274).
Rysunek 2.274.
Rezultat zastosowania
polecenia Distance
Propagation
Moliwe jest „rczne” wskazanie krzywej Curve.3 i zatwierdzenie wykonania polecenia
Join , ale przy wczonej opcji Check connexity pojawia si bd wykonania, bo wynikowa
krzywa Join.1 skada si z dwóch niecigych czci (rysunek 2.275).
888055894.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin