ukł.impulsowe.doc

Politechnika Śląska w Gliwicach

Wydział Elektryczny

Kierunek : elektrotechnika.

Rok akademicki 1999/2000.

Semestr 4.

Sprawozdanie

ćwiczenie laboratoryjne z elektroniki:

Układy impulsowe

                                                                   Grupa 2   sekcja 2

Glos Piotr

Kwaczała Marcin

Mikołajczyk Rafał

Zorychta Szymon

Gliwice 28.04.2000

Wstęp.

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z trzema najpopularniejszymi układami impulsowymi:

-    układem astabilnym (multiwibratorem),

-         układem  monostabilnym (uniwibratorem),

-         przerzutnikiem Schmita.

      Multiwibrator ma za zdanie wygenerować napięcie prostokątne o zadanej częstotliwości, która zależy od wartości elementów R, C (na schemacie jako R1, R2, C1, C2).

              Uniwibrator jest oparty na bazie multiwibratora, lecz w swej strukturze nie posiada jednego rezystora i jeden z kondensatorów jest zastąpiony rezystancja. Jego zadaniem jest wygenerowanie pojedynczego impulsu prostokątnego przy podaniu jednego impulsu wejściowego np. szpilki. Czas trwania sygnału wyjściowego jest uzależniony od elementów R,C (R1,C1 na schemacie). Aby układ pracował poprawnie to impuls wejściowy musi być krótszy  od impulsu wyjściowego.

              Przerzutnik Schmita ma za zadanie przekształcić przebieg wejściowy na falę prostokątną i wyeliminować zakłócenia panujące na przebiegu wejściowym.

Pomiary i obliczenia.

          1.Multiwibrator

Porównujemy stałe czasowe otrzymane z pomiarów z obliczonymi na podstawie wzorów:

t1=R2C2ln2, t2=R1C1ln2, dla różnych przypadków.

a) Dla R1=R2=330kW, C1=C2=4,4nF,

t1=0,76ms,                                        

t2=0,8ms,

z obliczeń: t1=1ms,

                   t2=1ms.

b) Dla R1=R2=330kW, C1=C2=2,7nF,

t1=0,42ms,

t2=0,4ms,

z obliczeń: t1=0,62ms,

                   t2=0,62ms.

c) Dla R1=R2=68kW, C1=C2=2,7nF,

t1=0,085ms,

t2=0,08ms,

z obliczeń: t1=0,12ms,

                   t2=0,12ms.

d) Dla R1=R2=68kW, C1=4,4nF, C2=2,7nF,

t1=0,09ms,

t2=0,17ms,

z obliczeń: t1=0,12ms,

                   t2=0,2ms.

e) Dla R1=R2=68kW, C1=2,7nF, C2=4,4nF,

t1=0,15ms,

t2=0,08ms,

z obliczeń: t1=0,2ms,

                   t2=0,12ms.

f) Dla R1=R2=330kW, C1=2,7nF, C2=4,4nF,

t1=0,71ms,

t2=0,4ms,

z obliczeń: t1=1ms,

                   t2=0,62ms.

g) Dla R1=R2=330kW, C1=4,4nF, C2=2,7nF,

t1=0,4ms,

t2=0,8ms,

z obliczeń: t1=0,62ms,

                   t2=1ms.

h) Dla R1=68kW, R2=330kW, C1=C2=4,4nF,

t1=0,7ms,

t2=0,17ms,

z obliczeń: t1=1ms,

                   t2=0,2ms.

i) Dla R1=330kW, R2=68kW, C1=C2=4,4nF,

t1=0,18ms,

t2=0,81ms,

z obliczeń: t1=0,2ms,

                   t2=1ms.

j) Dla R1=68kW, R2=330kW, C1=C2=2,7nF,

t1=0,41ms,

t2=0,08ms,

z obliczeń: t1=0,62ms,

                   t2=0,12ms.

k) Dla R1=330kW, R2=68kW, C1=C2=2,7nF,

t1=0,08ms,

t2=0,42ms,

z obliczeń: t1=0,12ms,

                   t2=0,62ms.

2.Uniwibrator.

Badając uniwibrator określamy czas trwania jego impulsu T zmieniając elementy: RE, C1, R1 i porównujemy go z obliczeniami.

    Wartości elementów użytych w uniwibratorze :  RC1,RC2 = 3kW,  Rd = 22kW,  

C2 = 5,4nF   T1,T2 BC 107

Czas trwania impulsu obliczamy teoretycznie: T=t2= R1C1ln2

a)     Dla RE=1kW, R1=330kW, C1=2,7nF, t1=0,09ms, t2=0,58ms,

Z obliczeń: T=t2=0,62ms.

b)    Dla RE=1kW, R1=330kW, C1=4,4nF, t1=0,2ms, t2=1ms,

Z obliczeń: T=t2=1ms.

c)     Dla RE=1kW, R1=68kW, C1=2,7nF, t1=0,51ms, t2=0,11ms,

Z obliczeń: T=t2=0,12ms.

d)    Dla RE=1kW, R1=68kW, C1=4,4nF, t1=0,4ms, t2=0,22ms,

Z obliczeń: T=t2=0,21ms.

e)     Dla RE=0,3kW, R1=68kW, C1=2,7nF, t1=0,54ms, t2=0,1ms,

Z obliczeń: T=t2=0,12ms.

f)      Dla RE=0,3kW, R...