Budrowska B., Duch D., Titkow A. - Szklany sufit. Bariery i ograniczenia karier polskich kobiet (2003).pdf

(652 KB) Pobierz
Microsoft Word - RAPORT SZKLANY SUFIT.wersja ostateczna.doc
INSTYTUT SPRAW PUBLICZNYCH
INSTITUTE OF PUBLIC AFFAIRS
ul. Flory 9
00-586 Warszawa
Polska
www.isp.org.pl
tel. (48 22) 845 68 58
fax (48 22) 845 68 62
e-mail: isp@isp.org.pl
Bogusława Budrowska
Danuta Duch
Anna Titkow
Szklany sufit:
bariery i ograniczenia karier
polskich kobiet
RAPORT Z BADAŃ JAKOŚCIOWYCH
Warszawa, styczeń 2003
 
5210935.001.png
INSTYTUT SPRAW PUBLICZNYCH
PRZEDSTAWICIELSTWO W POLSCE
Badanie w projekcie „Szklany sufit: Bariery i ograniczenia karier polskich kobiet” mogło
zostać zrealizowane dzięki dotacji Fundacji im. Friedricha Eberta, która sfinansowała również
przygotowanie niniejszego raportu.
© Copyright by Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2003
Przedruk materiałów Instytutu Spraw Publicznych w całości lub części możliwy jest wyłącznie
za zgodą Instytutu. Cytowanie oraz wykorzystywanie danych empirycznych dozwolone jest z
podaniem źródła.
2
5210935.002.png
SPIS TREŚCI
INFORMACJA O BADANIU
4
CZY „SZKLANY SUFIT” RZECZYWIŚCIE ISTNIEJE? SPOSTRZEGANA DYSPROPORCJA
UDZIAŁU KOBIET W ELITACH
8
CZĘŚĆ 1. ŚCIEŻKI KARIER KOBIET I MĘŻCZYZN
12
KARIERY KOBIET W ŚWIECIE POLITYKI
12
KARIERY MĘŻCZYZN W ŚWIECIE POLITYKI
27
KARIERY KOBIET W ŚWIECIE BIZNESU
34
KARIERY MĘŻCZYZN W ŚWIECIE BIZNESU
43
CZĘŚĆ 2. BARIERY AWANSÓW KOBIET
52
STEREOTYPOWE OPINIE NA TEMAT FUNKCJONOWANIA KOBIET
52
STOSUNEK MĘŻCZYZN DO KOBIET W RAMACH WZAJEMNEJ WSPÓŁPRACY
54
PRZYPISANIE KOBIET DO TRADYCYJNYCH RÓL
56
SPECYFIKA ŚWIATA POLITYKI: PARYTET – LISTY – WYBORY
59
SOLIDARNOŚĆ MĘSKA, SOLIDARNOŚĆ KOBIECA
62
KOBIETY, MĘŻCZYŹNI. SZEFOWIE, PODWŁADNI
66
CZĘŚĆ 3. DYSKRYMINACJA I JEJ WIELOZNACZNOŚCI. REALNE SZANSE KOBIET
72
OBSZARY DYSKRYMINACJI
72
STOSUNEK DO DYSKRYMINACJI
75
ŚWIADOMOŚĆ WŁASNYCH MOCNYCH STRON
78
PERSPEKTYWY MŁODYCH KOBIET
81
VADEMECUM KARIERY MŁODEJ KOBIETY
83
PODSUMOWANIE WYNIKÓW BADANIA
86
POŚREDNIE BARIERY AWANSU KOBIET
86
BARIERY AWANSU KOBIET
88
REALNE SZANSE KOBIET I ICH OGRANICZENIA
91
NOTA O AUTORKACH
94
3
INFORMACJA O BADANIU
W sierpniu 2002 roku na zlecenie Instytutu Spraw Publicznych przeprowadzono badanie na
temat napotykanych przez polskie kobiety barier i ograniczeń w rozwoju ich karier – zjawiska
określanego mianem „szklanego sufitu”. Badanie to na podstawie przygotowanego przez nas
scenariusza zostało zrealizowane przez Centrum Badania Opinii Społecznej.
Przeprowadzono je metodą wywiadów pogłębionych wśród radnych i menedżerów.
Cel badania
Kobiety są stosunkowo nielicznie reprezentowane na najwyższych stanowiskach
kierowniczych oraz stosunkowo rzadko docierają do obszarów związanych z władzą,
przywództwem, zarządzaniem najwyższego szczebla. Pojęcie „szklanego sufitu” ( glass
ceiling) jako kategoria analizy i opisu funkcjonowania kobiet na szeroko rozumianych
stanowiskach kierowniczych i przywódczych, ma dość krótką historię (wprowadzili je
Hymowitz i Schellardt w 1986 roku). Mianem „szklanego sufitu” określa się przeszkody, jakie
napotykają kobiety pełniące funkcje kierownicze: wyrażenie to symbolizuje widoczność
awansu przy równoczesnej jego nieosiągalności.
W przeciwieństwie do wiedzy o rozmiarach i charakterze obecności kobiet na rynku pracy,
o ich udziale (procentowym) we władzy ustawodawczej i wykonawczej, znacznie mniej
wiadomo – nie tylko w Polsce – o mechanizmach blokujących kariery kobiet w życiu
zawodowym i politycznym. Podstawowym celem badania było więc uchwycenie/odtworzenie
czynników, które współtworzą „szklany sufit” – jeden z podstawowych mechanizmów
ograniczających kariery kobiet w sferze publicznej.
Dobór osób do badania
Interesowała nas specyficzna grupa kobiet, o której na podstawie dotychczasowych
biografii można powiedzieć, że ich praca zawodowa i aktywność publiczna nie jest jedynie
dodatkowym elementem wzoru życia rodzinnego, ale zajmuje w hierarchii wartości
tworzących ją kobiet ważną, niezależną pozycję. Uznałyśmy również za konieczne
uwzględnienie udziału mężczyzn w badaniu, aby możliwe było porównanie przebiegu karier
kobiet i mężczyzn, jak również weryfikacja hipotezy mówiącej o głównym udziale mężczyzn
4
w stwarzaniu przeszkód i barier określonych pojęciem „szklany sufit”. Ogółem
przeprowadzono w badaniu 41 wywiadów pogłębionych.
Ponieważ powszechnie za najbardziej znaczące uznaje się kariery rozwijające się w
obrębie dwóch dziedzin – polityki i biznesu, do udziału w badaniu zaprosiłyśmy osoby
reprezentujące właśnie te dwa obszary. Tak więc badanie przeprowadzono na dwóch
grupach, obejmujących:
1. osoby sprawujące funkcje w samorządach i władzach terytorialnych, oraz
2. osoby zatrudnione w firmach na stanowiskach menedżerskich.
Dobór tych grup badanych podyktowany był także spełnieniem metodologicznego
wymogu, jakim jest istnienie w danym środowisku zawodowym tzw. ścieżki kariery – tylko
wtedy bowiem możliwe jest porównanie przebiegu karier kobiet i mężczyzn.
Oprócz kluczowej w tym badaniu zmiennej, jaką jest płeć, przy doborze osób do badania
wzięłyśmy pod uwagę także region działalności. Ze względu na kulturowe różnice regionalne
zdecydowałyśmy się na dobór osób do badania z trzech regionów Polski: warszawskiego
(centrum władzy politycznej, siedziba wielu spółek z kapitałem zagranicznym); łódzkiego
(region z tradycją pracy zawodowej kobiet poza domem) i katowickiego (region o tradycyjnej
kulturze, w której kobieta widziana jest w rolach matki i żony).
W przypadku grupy reprezentującej świat polityki interesowali nas radni i radne z trzech
szczebli samorządowych: gminnego, powiatowego i wojewódzkiego. Były to osoby, które
zostały wybrane w powszechnych wyborach samorządowych, a następnie w wyniku wyboru
radnych zajmują wysokie stanowiska władzy:
prezydentów miast, burmistrzów, wójtów oraz ich zastępców – stanowiska we władzach
wykonawczych;
przewodniczących, wiceprzewodniczących, skarbników prezydium sejmiku oraz rad
powiatów, gmin – stanowiska we władzach ustawodawczych;
członków prezydiów, rad, a także osoby pełniące w organach samorządowych funkcje
przewodniczących komisji.
W przypadku świata biznesu interesowały nas osoby, które w firmach zajmują bardzo
wysokie, ale jeszcze nie najwyższe stanowiska, a tym samym widzą przed sobą możliwości
dalszego awansu. Wzięłyśmy pod uwagę dwa typy firm:
firmy bardzo duże – zazwyczaj z dominującym udziałem skarbu państwa, zatrudniające
dużą liczbę pracowników (powyżej 250), o rozbudowanej hierarchicznej strukturze w
kształcie piramidy, ze sztywno określoną drogą awansu. W tym wypadku interesowały
nas osoby zajmujące miejsce u szczytu – będące kierownikami kierowników;
firmy „ważne”, „znaczące” na rynku – zazwyczaj z dominującym udziałem kapitału
zagranicznego, zatrudniające dużą liczbę pracowników, o dość płaskiej hierarchicznie
strukturze. W tym wypadku interesowały nas osoby, które zajmują wysokie
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin