Muflon.pdf

(Ovis musimon)

bokach, nazywane siodÿem. Cechħ charakterystycznħ samcw jest wystĶpowanie u

nich Űlimw, ktre sħ rogami rosnħcymi przez caÿe ƌycie. Jest to bardzo istotny

element odrƌniajħcy rogi od poroƌa, ktre to jest cyklicznie zrzucane. ůlimy

powiĶkszajħ siĶ poprzez przyrost u nasady i tworzħ swoiste karby, dziĶki ktrym

moƌna oceniĚ wiek muflona. Masa samca jest wiĶksza niƌ samicy i oscyluje w

granicach 40 kg. Samica jest o okoÿo 10 kg lƌejsza. U samicy Űlimy nie wystĶpujħ,

zdarza siĶ jednak, ƌe duƌa iloŰĚ hormonw powoduje u niej wytworzenie maÿych

roƌkw.

Muflon jest zwierzĶciem roŰlinoƌernym o niewyszukanym guŰcie. Ƌywi siĶ

szerokħ gamħ roŰlin (trawami, pĶdami, korzonkami, liŰĚmi, a czasem nawet korħ).

CzĶsto w okresie jesiennym pobiera grzyby, owoce runa jak borwki czy jagody, a w

zimie zeschniĶte trawy oraz wrzos. Przysmakiem muflona podobnie jak dzika sħ

bukiew oraz ƌoÿĶdzie. Swj ƌer prowadzi w podobnym cyklu dobowym, co zwierzyna

pÿowa, czyli o Űwicie oraz w okolicach zmierzchu.

Okres grzania siĶ owcy jest bardzo krtki (maksymalnie dwie doby), w

zwiħzku z czym, gody muszħ siĶ odbywaĚ w szybkim tempie aby dominujħcy samiec

mgÿ zdħƌyĚ pokryĚ samicĶ. Okres godowy, w ktrym samice podatne sħ na wzglĶdy

samcw, zazwyczaj przypada w czasie pƊnej jesieni oraz wczesnej zimy. Samce

walczħ ze sobħ poprzez zderzanie siĶ Űlimami oraz przepychanie rywala. Przegrany

opuszcza kierdel, wygrany moƌe wtedy przystħpiĚ do krycia rujnej owcy. W czasie walk

dochodzi czasem do kontuzji trykw, jako ƌe silne uderzenia ÿbami mogħ powodowaĚ

urazy krĶgosÿupa. ZwyciĶski samiec kryje owcĶ kilkukrotnie, przy czym akt trwa

zaledwie kilka sekund. Na dwa miesiħce przed porodem matka opuszcza zeszÿoroczne

jagniĶ, ktre siĶ usamodzielnia. DojrzaÿoŰĚ pÿciowħ osiħga muflon w wieku 1,5 roku.

Ciħƌa trwa 22 tygodnie. Po okoÿo dwudziestu tygodniach w osamotnieniu owca wydaje

na Űwiat potomstwo w liczbie jednego lub dwch, rzadziej trzech. Mÿode doŰĚ szybko

usamodzielniajħ siĶ, przy czym mÿode samce opuszczajħ matkĶ wczeŰniej niƌ owce. W

swoim drugi roku ƌycia zarwno samce jak i samice osiħgajħ dojrzaÿoŰĚ pÿciowħ.

Z powodu swej ÿatwej adaptacji do Űrodowiska oraz atrakcyjnoŰci ÿowieckiej,

wiele kÿ decyduje siĶ na introdukcjĶ tego gatunku na swoim terenie. Muflon jest

zwierzĶciem wyƌynno-grskim. Jego wystĶpowanie ma z tym Űcisÿy zwiħzek gdyƌ

wystĶpuje on gÿwnie na wyƌynach i pogrzu Azji. W Europie za jego naturalne tereny

uwaƌa siĶ wyspy morza Űrdziemnego tj. KorsykĶ oraz SardyniĶ. W pozostaÿej czĶŰci

Europy, w tym rwnieƌ do Polski, zwierzĶ to zostaÿo sprowadzone. Na terenie

naszego kraju wystĶpuje w okolicach Kÿodzka oraz w grach Sowich. Za idealny

biotop muflon obiera tereny grzyste z domieszkħ pl. W zimie udaje siĶ w niƌsze

partie gr oraz w doliny, w poszukiwani ƌeru. Okres lata spĶdza zazwyczaj w grach.

Muflon jest zwierzĶciem zaliczanym wraz z dzikiem do zwierzyny czarnej.

Jego sylwetka jest masywna, poczynajħc od duƌego ÿba osadzonego na grubej szyi,

kośczħc na biegach, ktre sħ krtkie i grube, zapewniajħce muflonowi bezpieczne

przemieszczanie w terenie grzystym. Podsumowujħc, moƌna stwierdziĚ, ƌe muflon w

swej sylwetce przypomina domowħ owcĶ, ktra posiadÿa siÿĶ dziczego rodu.

Ubarwienie muflonw ma odcienie brħzu oraz popielu, zmienia siĶ ono w zaleƌnoŰci

od pory roku. Samiec jest bardziej wyraziŰcie ubarwiony oraz posiada biaÿe plamy na

Muflony ƌyjħ w kierdlach odpowiadajħcym dziczym watachom. Podobnie

rwnieƌ stare osobniki mĶskie ƌyjħ w osamotnieniu i przyÿħczajħ siĶ do grup tylko w

okresie zimowym. Kierdle skÿadajħ siĶ zazwyczaj z kilku do kilkunastu osobnikw,

przy czym w zimie grupy sħ liczniejsze. W kierdlach skÿadajħcych siĶ z osobnikw obu

pÿci, prym i przewodnictwo wiedzie prowadzħca owca. W kierdlach mĶskich

przewodzi najmocniejszy i najbardziej doŰwiadczony tryk. Muflony wyksztaÿciÿy

bardzo dobrze narzħd wzroku i sÿuchu, przez co nie sħ zwierzynħ ÿatwħ do

upolowania. Tryb ƌycia muflonw podobny jest do zwierzyny pÿowej, przez co

aktywnoŰĚ dobowa swoje maksimum osiħga w godzinach porannych oraz

wieczornych. Charakterystycznym sposobem pobierania pokarmu jest wypas tyralierħ,

osobniki ustawiajħ siĶ w linii i wypasajħ poruszajħc siĶ ÿawħ.

Muflony sħ zwierzynħ bardzo wdziĶcznħ z punktu widzenia gospodarki

ÿowieckiej, poniewaƌ przy swojej atrakcyjnoŰci jako obiektu polowaś, nie powodujħ

praktycznie ƌadnych szkd w uprawach rolnych oraz leŰnych. Sħ teƌ zwierzĶtami

przywiħzanymi do swojego terytorium, ktre niechĶtnie opuszczajħ, a w przypadku

wypraw za poƌywieniem, powracajħ zawsze na swoje tereny.

Ï samiec muflona.

Ï nogi muflona.

Ï o nozdrzach muflona.

Ï grupa muflonw.

Ï biaÿa sierŰĚ na zadzie muflona

- samica muflona.

zÏ owca przewodzħca kierdlowi.

z Ï na tyle biegw wyrostki zostawiajħce charakterystyczny znak na tropie

Ï a nie poroƌe, poniewaƌ muflon nie zrzuca rogw, rosnħ one przez caÿe ƌycie

ÏwalczyĚ.

Ïprzypominajħce siodÿo biaÿe plamy na grzbiecie muflona.

Ï sierŰĚ.

Ïnazwa rogw muflona.

Ï dorosÿy samiec.

Ï sposb ustawienia siĶ muflonw podczas ƌerowania.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: