Ślonsko zima.
Na tym naszym gryfnym Ślonsku,
jak my jeszcze byli mali,
cołki rok - i tyż bez zima,
bajtle po placu lotali.
Po szkole do dom lecieli -
ło niczym innym niy myśleli,
w doma sie gibko przeblykali,
szlynzuchy na szłapy łobuwali,
na plac wyłazili - po cichu rzykali,
coby ich łojce do dom niy wołali.
Myńsze bajtle szlynzuchy rzymiyniym zapinali,
wiynksze do szczewika kluczym przikryncali,
potym sie klojzdało,
tam kaj sie yno dało -
po zamarzniyntym basynie, stowie, jeziorze,
klojzdali te ślonske szkolorze.
Figurówki mjeli dziołchy, hokejówy chopcy,
znali sie wszyjscy – żodyn niy był łobcy,
brali swoje hokejkryki, torman hokejfela,
we hokeja grali beztydziyń i we niydziela.
Na placach klojzdówki robiyli,
we szułach wartko po nich jeździyli,
na sankach sie woziyli -
żodnego bergu niy łopuściyli,
na nartach sjyżdżali, na dechach skokali -
(ino na nich, tak jak dzisioj niy lotali),
bałwana lepiyli, kulkami sie ciepali -
sztyjc moc szpasu mjeli – nudy niy znali.
dzisioj cołkym inno zima momy,
śniygu po leku niy znomy,
kedyś zima srogo była - łod dzisiyjszyj lepszo,
mróz trzimoł i śniyg leżoł - łod listopada, aż do kwietnio.
Choć wiym, że to niymożliwe –
Wy możecie mi wierzyć,
jako zima za bajtla - na Ślonsku -
chciołbych jeszcze roz przeżyć.
maria540