ZAAWANSOWANI - RECEPTYWNE ZDOLNOŚCI JĘZYKOWE.doc

ZAAWANSOWANI – RECEPTYWNE ZDOLNOŚCI JĘZYKOWE

PROGRAM: PRZEDMIOTY IDENTYCZNE I RÓŻNIĄCE SIĘ (RECEPTYWNIE)

Procedura programowa:

(1)       Identyczne - połóż na stole trzy przedmioty; dwa identyczne i jeden inny od pozostałych. Skup uwagę dziecka i zadaj pytanie: „Które z nich są takie sa­me?". Pomóż dziecku w pokazaniu dwóch identycznych rzeczy. W trakcie trwa­nia sesji zmniejszaj liczbę podpowiedzi. Początkowo nagradzaj najtrafniejsze, a na zakończenie tylko bezbłędne odpowiedzi.

(2)       Różniące się - połóż na stole trzy przedmioty; dwa identyczne i jeden różniący się. Skup uwagę dziecka i zapytaj: „Która rzecz różni się od pozosta­łych?". Pomóż dziecku w prawidłowym wskazaniu przedmiotu. W trakcie trwa­nia sesji zmniejszaj liczbę podpowiedzi. Początkowo nagradzaj najlepsze, a na zakończenie tylko bezbłędne odpowiedzi.

(3)       Na przemian identyczne I różne przedmioty - połóż na stole trzy przed­mioty; dwa takie same a jeden inny. Wymiennie zadawaj pytania: „Który z nich jest taki sam?" lub „Który z nich jest inny?". Pomóż dziecku w udzieleniu pra­widłowej odpowiedzi. Początkowo nagradzaj najtrafniejsze, a na zakończenie tylko bezbłędne odpowiedzi.

Materiały: obiekty.

Sugerowane warunki pracy: łączenie i identyfikacja przedmiotów, kolorów, cech i kategorii.

Pomocne wskazówki: pomóż dziecku w podaniu właściwego przedmiotu.

Uwaga: Rozpocznij od przedstawienia dziecku identycznych przedmiotów (np. dwie łyżki i kapelusz), potem od kolorowych przedmiotów (np. czerwona piłka, czerwony kubek i niebieski but), a następnie przedstaw dziecku przedmioty z różnej kategorii (np. jabłko, banan i kubek).

PROGRAM: OKREŚLANIE RZECZY, KTÓRE NIE PASUJĄ DO CAŁOŚCI (POD WZGLĘDEM CECH I KATEGORII)

Procedura programowa:

(1)       Cechy — połóż na stole przed dzieckiem cztery przedmioty (trzy identyczne i jeden odmienny, np. trzy czerwone samochody i jeden niebieski). Następnie zapytaj dziecko: „Który z nich nie pasuje do całości?". Pomóż mu we wskazaniu odpowiedniego przedmiotu i nazwaniu go (np. „niebieski samochód"). W trakcie trwania sesji zmniejszaj liczbę podpowiedzi. Początkowo nagradzaj najtrafniejsze, a na zakończenie tylko bezbłędne odpowiedzi.

(2)       Kategoria — połóż na stole przed dzieckiem cztery przedmioty (trzy ze względu na swoją kategorię są identyczne, a jeden należy do odmiennej kategorii, np. trzy owoce i zwierzę). Następnie zapytaj dziecko: „Który z nich nie pasuje do reszty?". Pomóż dziecku we wskazaniu odpowiedniego przedmiotu (np. „pies"). W trakcie trwania sesji zmniejszaj liczbę podpowiedzi. Początkowo nagradzaj najtrafniejsze, a na zakończenie tylko bezbłędne odpowiedzi.

Materiały: przedmioty podobne do siebie ze względu na kategorię i cechy.

Sugerowane warunki pracy: początkowo zacznij od identyfikacji opisywanych przedmiotów; reakcja ,,tak"/„nie" na pytania na temat przedmiotów; określanie przedmiotów pod względem podobieństw i różnic; określanie kategorii i cech.

Pomocne wskazówki: pomóż dziecku w podaniu tobie odpowiedniego przed­miotu.

Uwaga: Program rozpocznij od bardzo prostych zadań; połóż cztery przedmio­ty: trzy identyczne, jeden różny. Następnie zadaj dziecku pytanie: „Który z przed­miotów nie pasuje do reszty?". Pomóż dziecku we wskazaniu właściwej rzeczy. Naucz dziecko wyrażania słowami owych różnic (np. po określeniu wybranego przedmiotu, zapytaj: „No dobrze, a dlaczego on nie pasuje?"). Pomóż dziecku w sformułowaniu następującej odpowiedzi: „Ponieważ to nie jest... (np. piłka)".

PROGRAM: PYTANIA ZWIĄZANE Z OPOWIADANYMI HISTORIAMI

Procedura programowa:

(1)       Historie obrazkowe - usiądź na krześle naprzeciw dziecka. Przedstaw mu jeden z rysunków, na którym osoba wykonuje określoną czynność w specyficz­nych warunkach (np. zdjęcie jednego z rodzeństwa, podczas pływania). Opo­wiedz dziecku prostą historyjkę na temat zdjęcia (np. „Pewnego razu Billy po­szedł na plażę, aby popływać"). Następnie zadaj dziecku parę prostych pytań (np.: „Kto poszedł popływać?", „Gdzie poszedł Billy?", „Co Billy robił na pla­ży?"). Pomóż dziecku w udzieleniu odpowiedzi na te pytania. W trakcie trwania sesji zmniejszaj liczbę podpowiedzi. Początkowo nagradzaj najtrafniejsze, a na za­kończenie tylko bezbłędne odpowiedzi.

(2)       Proste opowieści — usiądź na krześle naprzeciw dziecka. Opowiedz mu prostą historię (np. „Pewnego dnia mamusia poszła do sklepu i kupiła lody"). Następnie zadaj dziecku parę pytań. W trakcie trwania sesji zmniejszaj liczbę odpowiedzi. Początkowo nagradzaj najtrafniejsze, a na zakończenie tylko bez­błędne odpowiedzi.

(3)       Proste opowieści z książki - usiądź na krześle naprzeciw dziecka. Przeczytaj mu jedną stronę z książki, a następnie zadawaj pytania na temat przeczytanego tekstu. Pomóż dziecku w udzielaniu odpowiedzi. Początkowo nagradzaj najtraf­niejsze, a na zakończenie tylko bezbłędne odpowiedzi.

(4)       Opowieści w stopniu zaawansowanym - usiądź na krześle naprzeciw dziecka. Opowiedz mu czterozdaniową historię (np.: „Pewnego dnia mały chło­piec o imieniu Sam wybrał się do parku. W parku znalazł on czerwoną piłkę. Zabrał ją ze sobą do domu, aby pokazać mamie. Po kolacji bawił się piłką, a później poszedł spać"). Następnie zacznij zadawać dziecku pytania. W trakcie sesji zmniejszaj liczbę podpowiedzi. Początkowo nagradzaj najtrafniejsze, a na zakończenie tylko bezbłędne odpowiedzi.

Materiały: fotografie członków rodziny, przedstawiające określone zdarzenia w specyficznych miejscach; proste opowieści książkowe.

Sugerowane warunki pracy: zadawanie prostych pytań na temat zdjęć i opo­wiadanych historii.

Pomocne wskazówki: przedstawienie dziecku odpowiedzi.

Uwaga: Jeśli dziecko będzie miało p...