Wymiana silikonowej spoiny.pdf

(569 KB) Pobierz
12_wymiana_spoiny.indd
Remont i modernizacja
WYMIANA
SILIKONOWEJ SPOINY
1
Przyczyną odpadania spoin silikonowych jest zwykle niedokładne przygotowanie powierzchni
lub użycie niewłaściwego uszczelniacza. Zniszczoną spoinę trzeba wymienić.
Pokażemy, jak to zrobić.
Usuwanie silikonu
Silikon wycina się ostrym nożem z mocno
wysuniętym ostrzem (u góry, po lewej)
lub specjalnym wycinaczem do spoin (po lewej).
Spoinę wycinamy możliwie płasko wzdłuż
czyszczonych płaszczyzn. Wycinacz ma także
wąskie, trójkątne ostrze z tworzywa sztucznego,
przeznaczone do wycinania silikonu z narożników.
Resztki silikonu, które pozostały po wycięciu spoiny,
usuwamy specjalnym rozpuszczalnikiem do silikonu.
nalotem pleśni spoinę trzeba dokład-
nie usunąć. Ostrym nożem wycina-
my możliwie głęboko cały silikon, prowa-
dząc ostrze wzdłuż ściany, a potem wzdłuż
krawędzi np. wanny. Resztki zmywamy
specjalnym rozpuszczalnikiem do siliko-
nu. Uszczelniane powierzchnie dokładnie
oczyszczamy z osadów i nalotów po środ-
kach czyszczących, odtłuszczamy, np. ben-
zyną ekstrakcyjną, i osuszamy. Elastyczne
spoiny silikonowe w łazienkach układamy
zazwyczaj między gładkimi powierzchnia-
mi, któ r e nie nasiąkają wodą, dlatego nie
trzeba ich dodatkowo przygotowywać. Je-
śli jednak uszczelniamy podłoże porowate,
trzeba je najpierw posmarować specjalnym
silikonowym preparatem zamykającym pory
materiału. Do spoin bardzo głębokich lub
szerokich stosuje się wypełniający dno spo-
iny sznur dylatacyjny ze spienionego poli-
etylenu. Dzięki niemu masa uszczelniająca
przywiera tylko do obrzeży i może niwelo-
wać drgania lub naprężenia.
2
Silikonowa spoina jest szczelna tylko wtedy,
gdy przyklei się na całej swojej długości
do obu powierzchni. Bardzo duże szczeliny
(maksymalne wymiary: szerokość – 30 mm
i głębokość – 15 mm) przed nałożeniem
silikonu wypełnia się sznurem dylatacyjnym.
Czym się różni silikon od akrylu?
3
W marketach budowlanych jest wiele rodzajów
mas uszczelniających w podobnych kartuszach
(są też silikony w małych tubkach lub w dużych
opakowaniach foliowych, tzw. kiełbaskach).
Dla majsterkowiczów najważniejsze są dwie
grupy tych produktów – akrylowe i silikonowe.
Akryl zwykle jest tańszy od silikonu i można
go pomalować. Jednak po stężeniu jest mało
elastyczny, dlatego stosuje się go wyłącznie
do uszczelniania spoin nienarażonych na
naprężenia. Nadaje się np. do uszczelniania
styku muru ze skrzynką rolety, ale nie sprawdza
się jako uszczelniacz sprzętów łazienkowych
– pod wpływem naprężeń kruszy się i pęka.
W porównaniu z silikonem jest mniej odporny
na starzenie się i zmiany temperatury.
Silikonowa spoina jest bardzo elastyczna, dlatego
najbardziej nadaje się do wypełniania szczelin
w łazienkach i kuchniach. Silikon po nałożeniu
tężeje z szybkością ok. 2 mm na dobę. Proces ten
nazywa się utwardzaniem (sieciowaniem).
Są dwie grupy silikonów: o utwardzaniu
kwaśnym i neutralnym.
Silikony o utwardzaniu kwaśnym reagują
z wilgocią zawartą w powietrzu, uwalniając kwas
octowy, aż do całkowitego wyschnięcia. Dobrze
przywierają do gładkich powierzchni, np. szkła
lub płytek ceramicznych, natomiast słabo
do tworzyw sztucznych. Szybko twardnieją
i są odporne na wilgoć, wysoką temperaturę,
chemikalia oraz ścieranie. Mogą jednak
powodować korozję niektórych metali i betonu.
Silikony o utwardzaniu neutralnym także
absorbują wilgoć z powietrza. Zamiast kwasu
octowego jako produkty uboczne utwardzania
wydzielają się substancje neutralne, które
nie reagują z podłożem. Silikony neutralne
utwardzają się wolniej, są bezzapachowe i dobrze
przylegają do większości materiałów, np. tworzyw
sztucznych, nie całkiem wyschniętych zapraw
budowlanych lub powierzchni z resztkami starych
mas uszczelniających. Nie powodują korozji
metali, są jednak mniej odporne na uszkodzenia
mechaniczne i działanie chemikaliów niż silikony
o utwardzaniu kwaśnym. Są także od nich droższe.
Sposób utwardzania się silikonu jest ważny,
ale ważniejsze są jego cechy użytkowe,
czyli przeznaczenie.
Do łazienek i kuchni używa się silikonów
sanitarnych z grzybobójczymi dodatkami ,
które zapobiegają rozwijaniu się pleśni
na spoinach. Wypełnia się nimi szczeliny między
wannami, brodzikami, umywalkami, zlewami,
blatami kuchennymi a ścianami. Do uszczelniania
urządzeń łazienkowych z akrylu najlepiej
użyć silikonów neutralnych, sanitarnych
neutralnych lub przeznaczonych do tworzyw
sztucznych.
Najbardziej popularne silikony uniwersalne
(o utwardzaniu kwaśnym) stosuje się
do uszczelniania ram okiennych i ościeżnic,
instalacji klimatyzacyjnych, wentylacyjnych,
rynien i rur spustowych. Lepiej przywierają
do powierzchni gładkich – szkła i powierzchni
szkliwionych, gorzej do porowatych.
Nie powinno się nimi uszczelniać tworzyw
sztucznych, metali, nie poleca się ich
do pomieszczeń wilgotnych, bo nie zawierają
środków grzybobójczych.
Silikony szklarskie kwaśne przydadzą się
do uszczelniania oszklonych konstrukcji,
np. ogrodów zimowych. Nie poleca się ich
do uszczelniania elementów z PCW, tworzyw
sztucznych, miedzi, mosiądzu lub cynku.
Silikonami szklarskimi neutralnymi można
przyklejać lustra do ścian lub sklejać tafle szkła.
Połączenia marmuru i kamieni naturalnych
między sobą i z innymi materiałami trzeba
uszczelniać neutralnymi silikonami
do marmuru , które – w odróżnieniu
od innych silikonów – nie plamią i nie odbarwiają
powierzchni kamienia.
Do uszczelniania ram okiennych i ościeżnic,
a także wypełniania szczelin i pęknięć
na elewacji, służą neutralne silikony
budowlane , przywierające do różnych
materiałów budowlanych. Są odporne
na warunki atmosferyczne i promieniowanie UV.
Silikony wysokotemperaturowe (wytrzymują
do 300–350°C) to masy do uszczelniania
kominów, kominków, kotłów grzewczych
i przewodów spalinowych oraz dymowych.
Nie są polecane do uszczelniania wyrobów
z tworzyw sztucznych – wydzielają podczas
utwardzania kwas octowy. Są też silikony
dekarskie oraz hydrauliczne.
4
Sposób
na czyste spoiny
1. Po obu stronach spoinowanej szczeliny
naklejamy równolegle dwa odcinki taśmy
malarskiej.
2. Równomiernie naciskając dźwignię
wyciskarki, szczelinę wypełniamy
masą silikonową z kartusza. Aplikator
prowadzimy wolno między brzegami.
3. Nałożoną masę wygładzamy palcem
zwilżonym płynem do mycia naczyń,
w wodzie z mydłem lub specjalną
szpachelką. Trzeba to zrobić w ciągu
5–20 min od nałożenia masy, zanim
silikon zacznie tężeć (utworzy się tzw.
naskórek).
4. Zdejmujemy taśmę malarską i delikatnie
wygładzamy krawędzie spoiny.
W ykruszoną, zabrudzoną i np. pokrytą
356017931.004.png 356017931.005.png 356017931.006.png 356017931.007.png 356017931.001.png 356017931.002.png 356017931.003.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin