WIĘZI SPOŁECZNE W PRACY
Są ściśle powiązane z S.M., mają również wpływ na ich kształtowanie.
Każda zbiorowość, jeżeli ma trwać, istnieć, działać i rozwijać się (grupa robocza, zespół...) musi posiadać więzi powodujące jej wewnętrzną spójność. Zapewnia ona zaspakajanie potrzeb indywidualnych i zbiorowych, lojalność członków wobec całości, przeciwstawianie się innym zbiorowościom lub współpracę z nimi.
Członków jednego zakładu pracy łączą wspólne więzi. Są oni nimi związani z racji codziennej styczności, wykonywania wspólnych zadań oraz podlegania obowiązującym, regulaminom przepisom i regułom zachowania wynikającym z istniejących układów formalnych i nieformalnych
W zakładzie pracy ludzie wspólnie przeżywają swoje zawodowe sukcesy i porażki, tworzą się wzajemne sympatie i antypatie, przyzwyczajają się do siebie, nawiązują się przyjaźnie.
Powstaje szereg czynników łączących zakładową społeczność. Przekształcanie się ludzi związanych przypadkową pracą w jednym zakładzie pracy w rzeczywistą wspólnotę opiera się na istnieniu między pracownikami więzi społecznych.
Więź społeczna jest to łączność zachodząca między ludźmi na gruncie wspólnie realizowanych przez nich wartości społecznych o charakterze utylitarnym bądź symbolicznym. W zakładzie pracy na tle wspólnie realizowanych zadań istnieje wiele spraw i rzeczy, które dla pracowników są wspólne. Powstają więzi osobiste lub rzeczowe. Dla sprawnego funkcjonowania grupy korzystne jest połączenie więzi rzeczowych z osobistymi. Działalność (kulturalna, socjalna, organizacji społeczno-politycznych) zespala pracowników poza zakładem pracy .
RODZAJE WIĘZI
Więź zawodu (rzeczowa z nutą osobistą). Łączy pracowników wykonujących ten sam zawód i mających z tego powodu wspólne zainteresowania. Występujące powiązania nakładają na ludzi konieczność respektowania określonych norm i zachowań. Tworzy się etyka zawodowa nakazująca racjonalne zasady postępowania
Więź pracy (rzeczowa).
Łączy pracowników ze względu na identyczne lub różne, ale zazębiające się czynności w procesie pracy. Łączy ludzi wykonujących różne funkcje lub zajmujących różne stanowiska, lecz dążących do realizacji wspólnych celów, zadań.
Więź koleżeństwa (osobista).
Powstaje na tle wspólnej pracy, często wykracza poza jej krąg. Czynnikiem łączącym są wspólne zainteresowania, poglądy, upodobania, hobby. Przynależność do grupy daje jednostce poczucie siły, oparcie, świadomość , że w trudnych sytuacjach można znaleźć w niej pomoc.
Więź hierarchii (rzeczowa).
Nici łączące przełożonego z podwładnymi. Obejmuje wszystkich pracowników podległych określonemu przełożonemu, wynika z zakresu kontaktów służbowych.
Więź zakładowa (rzeczowa).
Określa spójność wewnętrzną wszystkich pracowników, ukształtowaną na gruncie przynależności i przywiązania do konkretnego przedsiębiorstwa. Stopień zintegrowania się uzależniony jest od długości stażu pracy, stabilizacji, satysfakcji z wykonywanej pracy, zadowolenia z zaspakajania indywidualnych potrzeb pracownika.
Więź instytucjonalna – zrzeszeniowa.
Łączy poszczególnych pracowników z różnymi organizacjami społecznymi działającymi na terenie zakładu, których pracownik jest członkiem. Ludzie zajmujący różne stanowiska i należący do różnych kategorii społeczno-zawodowych złączeni są więzią przynależności do organizacji i realizacji zadań określonych statutem danej organizacji.
Piffony