ERA KENOZIOCZNA.doc

(63 KB) Pobierz

ERA KENOZIOCZNA

CZWARTORZĘD

Jest to najmłodszy okres ery kenozoicznej. Zaczął się około 2,6 mln lat temu z końcem trzeciorzędu i trwa do dziś.

W czwartorzędzie nastąpiło dalsze ochłodzenie klimatu co zaowocowało rozwojem olbrzymich pokryw lodowych.

PLEJSTOCEN

od 2 588 000 do 11 700 lat temu.

W plejstocenie klimat wielokrotnie się zmieniał.                                                                              Z okresami ochłodzeń związany był rozwój lądolodów w wyższych szerokościach geograficznych i zwiększanie wilgotności w niskich szerokościach geograficznych.

Okresy ociepleń zaznaczały się topnieniem lodowców. Obecnie wyróżnia się od trzech do siedmiu zlodowaceń plejstoceńskich (glacjałów).Przedzielające je okresy cieplejsze określane są jak interglacjały.

Przez etap rozwoju i zanik lądolowców lodowców górskich uwarunkowało się powstanie rzeźby glacjalnej.

Przykłady:

·         1200-950 - zlodowacenie północno - wschodniopolskie (narwi, podlaskie) (Günz)

·         950-730 - interglacjał podlaski (przasnyski) (Günz/Mindel)

·         730-430 - zlodowacenie południowopolskie (sanu, krakowskie) (Mindel)

·         430-300 - interglacjał wielki (mazowiecki) (Mindel/Riss)

·         300-130 - zlodowacenie środkowopolskie (odry) (Riss)

·         130-115 - interglacjał eemski (Riss/Würm)

·         115-10 - zlodowacenie północnopolskie (wisły, bałtyckie) (Würm)

 

W Polsce lodowce plejstoceńskie pokryły ponad 90% terytorium. Najstarsze to zlodowacienie Narwi objęło Polskę północno- wschodnią.

Po krótkim ociepleniu nastąpiło zlodowacenie południowopolskie zajmujące Polskę środkową aż do Karpat i Sudetów. Po wielkim integracjale nastąpiło zlodowacenie północnopolskie i objął teren Mazur, Pomorza i Kujaw.

 

W straszmy plejstocenie pojawił się człowiek. Człowiek rozumny (Homo sapiens). Jako gatunek pojawił się w późnym plejstocenie (35-100 tysięcy lat temu) na Bliskim Wschodzie. Pod koniec plejstocenu wykształcają się na świecie główne rasy ludzkie: mongoidalna w Azji, negroidalna w Afryce Środkowej, europoidalna i rasa australoidalna.

Plejstoceńską tundrę glacjalną porasta roślinność karłowata, przypominająca dzisiejszą florę wysokogórską (karłowate wierzby, karłowata brzoza, dębik ośmiopłatkowy).

Na Ziemi w czasie plejstocenu trwa "era wielkich ssaków". Jednym z nich jest jeleń olbrzymi lub bezrogi nosorożec, który był największym ssakiem lądowym (osiągał 6 m wysokości i 9 m długości).

Koniec plejstocenu to również era wymierania wielkich ssaków i intensywnej ewolucji człowieka.

Cały plejstocen przypada na okres, który w antropologii się mianem paleolitu (czyli starsza epoka kamienna). Rozpoczyna się z chwilą pojawienia form przedludzkich zdolnych do wytwarzania prymitywnych narzędzi (takich jak otoczaki, pięściaki i rozłupce).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HOLOCEN

o       holocen od 11 700 lat temu do dziś

W holocenie nastąpiło ociepleniu klimatu, co zaowocowało całkowitym stopnieniem lądolodu skandynawskiego. Występują jednak wahania klimatyczne. Klimat holocenu cechuje się względną łagodnością i stabilnością (klimat interglacjalny) - zmiany średniej temperatury rocznej w tym czasie sięgają ok 1-2°C w średnich szerokościach geograficznych.

Występuje tak zwana mała epoka lodowcowa podczas, której wystąpiły znacznie niższe temperatury w Europie niż obecne, musimy pominać ocieplenie spowodowane efektem cieplarnianym.

W holocenie powstały osady rzeczne: żwiry, piaski, muły, mady, jeziorne: kreda jeziorna, gytie, torfowiskowe - torfy i namuły torfiaste, eoliczne - wydmy, a także: gliny zboczowe oraz gleby. W holocenie strefy klimatyczne przesuwają się na północ, dochodzi też do znacznych zmian roślinności i gleby.

Zachodzi wymieranie gatunków przystosowanych do życia w dotychczasowych zimnych warunkach (mamuty, nosorożce włochate). Dochodzi do udomowienia wielu gatunków zwierząt. Wzrasta liczebność populacji i i wytworzenie przez człowieka cywilizacji człowieka cywilizacji technicznej spowodowały naruszenie równowagi ekologicznej na Ziemi.

Rozwój cywilizacyjny powoduje zmiany w środowisku. W holocenie ostatecznie ukształtowało się Morze Bałtyckie, którego początki sięgają końca plejstocenu. Współczesna flora Polski ukształtowała się właśnie w okresie holocenu, czyli po ustąpieniu lodowców z terenu Polski. Niektóre rośliny flory wysokogórskiej Polski są reliktami plejstoceńskimi.

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin