Założenia obliczeniowe do projektu hali żelbetowej z suwnicą.pdf

PRZYGOTOWANIE DANYCH DO OBLICZEŃ STATYCZNYCH

UKŁADU KONSTRUKCYJNEGO

ANALIZA WYNIKÓW OBLICZEŃ

1 Budowa schematu statycznego

1. Poszczególne poziomy określające końce prętów i rzędne przyłożenia obciążenia odpowiadają

rzeczywistym. Dotyczy to w szczególności

& Podpór prętów (słupów) – zamocowanie w górnym poziomie stóp fundamentowych

& Oparcie dźwigarów – górny poziom wsporników

& Oparcie belek podsuwnicowych – j.w.

& Poziom przyłożenia sił hamowania suwnic – górny poziom belek podsuwnicowych

& Wysokość ściany: od poz. –0,15 m do rzędnej dachu przy okapie. Dla ścian pomiędzy nawami

na różnej wysokości: różnica poziomów sąsiadujących okapów.

2. Dla prętów modelujących odcinki poszczególnych słupów należy przyjmować:

& Osie pionowe w środku ciężkości przekrojów poszczególnych odcinków słupów, na całej ich

długości, pomijając wsporniki.

& Wierzchołkowe odcinki słupów - od poziomu wspornika dźwigara do rzędnej okapu dachu

& Sztywność prętów pionowych należy ustalać na podstawie przekroju odpowiednich odcinków

słupów

& Poziome pręty zastępcze modelujące wsporniki i łączące poszczególne pręty pionowe należy

lokalizować w górnych poziomach wsporników, a ich długość powinna wynikać z położenia osi

pionowych prętów lub miejsca przyłożenia obciążenia (środek długości oparcia dźwigarów i

belek podsuwnicowych)

& Poziome pręty zastępcze modelujące dźwigary lokalizować j.w.

& Sztywność poziomych prętów zastępczych powinna być min. 10 razy większa niż słupów

(teoretycznie dążąca do + % )

3. Węzy konstrukcyjne należy przyjmować:

& Podporowe – całkowite utwierdzenie

& Łączące słupy z dźwigarami – przeguby nieprzesuwne

& Wewnętrzne, łączące poszczególne odcinki słupów z poziomymi prętami zastępczymi –

całkowite zamocowanie

2 Przygotowanie schematów obciążeń

2.1 Obciążenia stałe

& Dach – obciążenie skupione (z jednej połaci) przyłożone w węzłach dźwigara, zebrane z

szerokości 6 m

& Ściany – zewnętrzne obciążają tylko fundament (przez belkę podwalinową); pomiędzy nawami

– obciążają przyległy węzeł dolnego dźwigara

& Belki podsuwnicowe z szynami – reakcje na wspornik

& Słupy - obciążenie liniowe na długości poszczególnych odcinków. Wartość ustalać dzieląc

ciężar poszczególnych odcinków (wraz ze wspornikami) przez długość pręta

2.2 Wiatr

& Rozpatrywać dwa schematy działania wiatru w płaszczyźnie układu poprzecznego: wiatr z

lewej, wiatr z prawej

& W poszczególnych schematach uwzględnić działanie także na ścianę pomiędzy nawami.

Pominąć działanie na dach (także przy pochyleniu połaci).

& Obciążenie zebrane z 6 m przykładać jako obciążenie liniowe do poszczególnych docinków

słupów, od poziomu –0,15 m do poziomu okapu (wierzchołek pręta słupa)

2.3 Śnieg

& Rozpatrywać działania śniegu (z 6 m) na poszczególne nawy. Zestawiać jako reakcje w

węzłach dźwigarów. Pominąć worki śnieżne

2.4 Reakcje suwnic

& Ponieważ rozpatrujemy działanie (reakcje) na słupy, zredukować wartość współczynnika

dynamicznego $

& Dla naw z dwoma suwnicami, uwzględnić łączne działanie dwóch suwnic

& Dla każdej nawy wyznaczyć 4 schematy obciążenia:

V max

V min

Suwnica z lewej, hamowanie w prawo

max

V min

Suwnica z lewej, hamowanie w lewo

V min

V max

Suwnica z prawej, hamowanie w prawo

V min

V max

Suwnica z prawej, hamowanie w lewo

& Reakcje pionowe:

druga suwnica

JEŚEŚ

DLA

DWÓCH

SUWNIC

R+2a<L

P = P max albo P min

& Reakcje poziome przyłożone do słupa w górnym poziomie belki podsuwnicowej:

druga suwnica

H 1

H 2

;

DLA

DWÓCH

SUWNIC

max

3 Zestawianie schematów obciążeń – kombinatoryka

& Obciążenia należy zestawiać w grupach. Proponuje się następujące grupy:

- A – obciążenia stałe

- B – wiatr z lewej

- C – wiatr z prawej

- D – śnieg nawa I

- E – śnieg nawa II

- F ' I nawa I, cztery ustawienia suwnic

- J ' M nawa II, cztery ustawienia suwnic

& Należy uwzględnić możliwość jednoczesności występowania obciążeń:

- A – działa zawsze

- B i C wzajemnie się wykluczają, mogą, ale nie muszą działać

- D i E działają wzajemnie niezależnie, mogą ale nie muszą działać

- F i G i H i I wzajemnie się wykluczają, mogą, ale nie muszą działać

- J i K i L i M wzajemnie się wykluczają, mogą, ale nie muszą działać

& Obliczenia należy przeprowadzić w trzech wariantach:

- Dla obliczeniowych wartości obciążeń – wariant podstawowy

- Dla charakterystycznych wartości obciążeń i dla długotrwałych wartości obciążeń ( bez

grup B ' E) – warianty uzupełniające

4 Analiza wyników obliczeń

& Wyniki zebrać dla pionowych prętów słupów: wewnętrznego i jednego z zewnętrznych

& Ponieważ na poszczególnych odcinkach (prętach modelu) słupy będą miały stałe zbrojenie,

łącznie analizować wszystkie punkty (węzły) danych odcinków

& Do wymiarowania słupów należy wybrać wyniki dla których:

- M = M max , rejestrując także N i V

- M = M min , rejestrując także N i V

- N = N max , rejestrując także M i V

W niektórych przypadkach będzie można zrezygnować z obliczeń dla N = N max

& Do wymiarowania stopy fundamentowej należy wybrać w analogiczny sposób wyniki dla węzła

podporowego:

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: