Kodeks Postepowania Administracyjnego.pdf

Dz.U.00.98.1071

2001.08.22

zm.

Dz.U.01.49.509

2002.10.27

zm.

Dz.U.02.113.984

2003.01.01

zm.

Dz.U.02.169.1387

2003.08.24

zm.

Dz.U.03.130.1188

2003.09.30

zm.wyn.z

Dz.U.03.170.1660

2004.01.01

zm.

Dz.U.02.153.1271

2004.09.01

zm.

Dz.U.04.162.1692

2005.06.06

zm.

Dz.U.05.78.682

2005.09.21

zm.wyn.z

Dz.U.05.181.1524

2005.11.21

zm.

Dz.U.05.64.565

USTAWA

z dnia 14 czerwca 1960 r.

Kodeks post ħ powania administracyjnego.

(tekst jednolity)

DZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Rozdział 1

Zakres obowi Ģ zywania

Art. 1. Kodeks postħpowania administracyjnego normuje postħpowanie:

1) przed organami administracji publicznej w naleŇĢcych do właĻciwoĻci tych organów

sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych,

2) przed innymi organami paıstwowymi oraz przed innymi podmiotami, gdy sĢ one

powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumieı do załatwiania spraw okreĻlonych w

pkt 1,

3) (1) w sprawach rozstrzygania sporów o właĻciwoĻę miħdzy organami jednostek

samorzĢdu terytorialnego i organami administracji rzĢdowej oraz miħdzy organami i

podmiotami, o których mowa w pkt 2,

4) w sprawach wydawania zaĻwiadczeı.

Art. 2. Kodeks postħpowania administracyjnego normuje ponadto postħpowanie w sprawie

skarg i wniosków (Dział VIII) przed organami paıstwowymi, organami jednostek samorzĢdu

terytorialnego oraz przed organami organizacji społecznych.

Art. 3. § 1. Przepisów Kodeksu postħpowania administracyjnego nie stosuje siħ do:

1) postħpowania w sprawach karnych skarbowych,

2) (2) spraw uregulowanych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa

(Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz.

95 i Nr 92, poz. 1062 oraz z 2000 r. Nr 94, poz. 1037), z wyjĢtkiem przepisów działów IV, V i

VIII.

§ 2. Przepisów Kodeksu postħpowania administracyjnego nie stosuje siħ równieŇ do

postħpowania w sprawach:

1) (skreĻlony),

2) (skreĻlony),

3) (skreĻlony),

4) naleŇĢcych do właĻciwoĻci polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzħdów

konsularnych,

o ile przepisy szczególne nie stanowiĢ inaczej.

§ 3. Przepisów Kodeksu postħpowania administracyjnego nie stosuje siħ takŇe do

postħpowania w sprawach wynikajĢcych z:

1) nadrzħdnoĻci i podległoĻci organizacyjnej w stosunkach miħdzy organami paıstwowymi

i innymi paıstwowymi jednostkami organizacyjnymi,

2) podległoĻci słuŇbowej pracowników organów i jednostek organizacyjnych wymienionych

w pkt 1,

o ile przepisy szczególne nie stanowiĢ inaczej.

§ 4. Do postħpowania w sprawach wymienionych w § 1, 2 i 3 pkt 2 stosuje siħ jednak

przepisy działu VIII.

§ 5. Rada Ministrów w drodze rozporzĢdzenia moŇe rozciĢgnĢę przepisy Kodeksu

postħpowania administracyjnego w całoĻci lub w czħĻci na postħpowania w sprawach

wymienionych w § 2.

Art. 4. Kodeks postħpowania administracyjnego nie narusza szczególnych uprawnieı

wynikajĢcych z immunitetów dyplomatycznych i konsularnych oraz umów i zwyczajów

miħdzynarodowych.

Art. 5. § 1. JeŇeli przepis prawa powołuje siħ ogólnie na przepisy o postħpowaniu

administracyjnym, rozumie siħ przez to przepisy Kodeksu postħpowania administracyjnego.

§ 2. Ilekroę w przepisach Kodeksu postħpowania administracyjnego jest mowa o:

1) kodeksie - rozumie siħ przez to Kodeks postħpowania administracyjnego,

2) (3) (skreĻlony),

3) organach administracji publicznej - rozumie siħ przez to ministrów, centralne organy

administracji rzĢdowej, wojewodów, działajĢce w ich lub we własnym imieniu inne terenowe

organy administracji rzĢdowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorzĢdu

terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2,

4) ministrach - rozumie siħ przez to Prezesa i wiceprezesa Rady Ministrów pełniĢcych

funkcjħ ministra kierujĢcego okreĻlonym działem administracji rzĢdowej, ministrów

kierujĢcych okreĻlonym działem administracji rzĢdowej, przewodniczĢcych komitetów

wchodzĢcych w skład Rady Ministrów, kierowników centralnych urzħdów administracji

rzĢdowej podległych, podporzĢdkowanych lub nadzorowanych przez Prezesa Rady

Ministrów lub właĻciwego ministra, a takŇe kierowników innych równorzħdnych urzħdów

paıstwowych załatwiajĢcych sprawy, o których mowa w art. 1 pkt 1 i 4,

5) organizacjach społecznych - rozumie siħ przez to organizacje zawodowe, samorzĢdowe,

spółdzielcze i inne organizacje społeczne,

6) organach jednostek samorzĢdu terytorialnego - rozumie siħ przez to organy gminy,

powiatu, województwa, zwiĢzków gmin, zwiĢzków powiatów, wójta, burmistrza (prezydenta

miasta), starostħ, marszałka województwa oraz kierowników słuŇb, inspekcji i straŇy

działajĢcych w imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka

województwa, a ponadto samorzĢdowe kolegia odwoławcze.

Rozdział 2

Zasady ogólne

Art. 6. Organy administracji publicznej działajĢ na podstawie przepisów prawa.

Art. 7. W toku postħpowania organy administracji publicznej stojĢ na straŇy praworzĢdnoĻci i

podejmujĢ wszelkie kroki niezbħdne do dokładnego wyjaĻnienia stanu faktycznego oraz do

załatwienia sprawy, majĢc na wzglħdzie interes społeczny i słuszny interes obywateli.

Art. 8. Organy administracji publicznej obowiĢzane sĢ prowadzię postħpowanie w taki

sposób, aby pogłħbiaę zaufanie obywateli do organów Paıstwa oraz ĻwiadomoĻę i kulturħ

prawnĢ obywateli.

Art. 9. Organy administracji publicznej sĢ obowiĢzane do naleŇytego i wyczerpujĢcego

informowania stron o okolicznoĻciach faktycznych i prawnych, które mogĢ mieę wpływ na

ustalenie ich praw i obowiĢzków bħdĢcych przedmiotem postħpowania administracyjnego.

Organy czuwajĢ nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczĢce w postħpowaniu nie poniosły

szkody z powodu nieznajomoĻci prawa, i w tym celu udzielajĢ im niezbħdnych wyjaĻnieı i

wskazówek.

Art. 10. § 1. Organy administracji publicznej obowiĢzane sĢ zapewnię stronom czynny udział

w kaŇdym stadium postħpowania, a przed wydaniem decyzji umoŇliwię im wypowiedzenie siħ

co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych ŇĢdaı.

§ 2. Organy administracji publicznej mogĢ odstĢpię od zasady okreĻlonej w § 1 tylko w

przypadkach, gdy załatwienie sprawy nie cierpi zwłoki ze wzglħdu na niebezpieczeıstwo dla

Ňycia lub zdrowia ludzkiego albo ze wzglħdu na groŇĢcĢ niepowetowanĢ szkodħ materialnĢ.

§ 3. Organ administracji publicznej obowiĢzany jest utrwalię w aktach sprawy, w drodze

adnotacji, przyczyny odstĢpienia od zasady okreĻlonej w § 1.

Art. 11. Organy administracji publicznej powinny wyjaĻniaę stronom zasadnoĻę przesłanek,

którymi kierujĢ siħ przy załatwieniu sprawy, aby w ten sposób w miarħ moŇnoĻci doprowadzię

do wykonania przez strony decyzji bez potrzeby stosowania Ļrodków przymusu.

Art. 12. § 1. Organy administracji publicznej powinny działaę w sprawie wnikliwie i szybko,

posługujĢc siħ moŇliwie najprostszymi Ļrodkami prowadzĢcymi do jej załatwienia.

§ 2. Sprawy, które nie wymagajĢ zbierania dowodów, informacji lub wyjaĻnieı, powinny byę

załatwione niezwłocznie.

Art. 13. § 1. Sprawy, w których uczestniczĢ strony o spornych interesach, mogĢ byę

załatwiane w drodze ugody sporzĢdzonej przed organem administracji publicznej (ugoda

administracyjna).

§ 2. Organ administracji publicznej, przed którym toczy siħ postħpowanie w sprawie,

powinien w tych przypadkach podejmowaę czynnoĻci skłaniajĢce strony do zawarcia ugody.

Art. 14. § 1. Sprawy naleŇy załatwiaę w formie pisemnej.

§ 2. Sprawy mogĢ byę załatwiane ustnie, gdy przemawia za tym interes strony, a przepis

prawa nie stoi temu na przeszkodzie. TreĻę oraz istotne motywy takiego załatwienia powinny

byę utrwalone w aktach w formie protokołu lub podpisanej przez stronħ adnotacji.

Art. 15. Postħpowanie administracyjne jest dwuinstancyjne.

Art. 16. § 1. Decyzje, od których nie słuŇy odwołanie w administracyjnym toku instancji, sĢ

ostateczne. Uchylenie lub zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich niewaŇnoĻci oraz

wznowienie postħpowania moŇe nastĢpię tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie

lub w ustawach szczególnych.

§ 2. Decyzje mogĢ byę zaskarŇane do sĢdu administracyjnego z powodu ich niezgodnoĻci z

prawem, na zasadach i w trybie okreĻlonych w odrħbnych ustawach.

Rozdział 3

Organy wy Ň szego stopnia i organy naczelne

Art. 17. Organami wyŇszego stopnia w rozumieniu kodeksu sĢ:

1) w stosunku do organów jednostek samorzĢdu terytorialnego - samorzĢdowe kolegia

odwoławcze, chyba Ňe ustawy szczególne stanowiĢ inaczej,

2) w stosunku do wojewodów - właĻciwi w sprawie ministrowie,

3) w stosunku do organów administracji publicznej innych niŇ okreĻlone w pkt 1 i 2 -

odpowiednie organy nadrzħdne lub właĻciwi ministrowie, a w razie ich braku - organy

paıstwowe sprawujĢce nadzór nad ich działalnoĻciĢ,

4) w stosunku do organów organizacji społecznych - odpowiednie organy wyŇszego stopnia

tych organizacji, a w razie ich braku - organ paıstwowy sprawujĢcy nadzór nad ich

działalnoĻciĢ.

Art. 18. Organami naczelnymi w rozumieniu kodeksu sĢ:

1) w stosunku do organów administracji rzĢdowej, organów jednostek samorzĢdu

terytorialnego, z wyjĢtkiem samorzĢdowych kolegiów odwoławczych, oraz organów

paıstwowych i samorzĢdowych jednostek organizacyjnych - Prezes Rady Ministrów lub

właĻciwi ministrowie,

2) w stosunku do organów paıstwowych innych niŇ okreĻlone w pkt 1 - odpowiednie

organy o ogólnokrajowym zasiħgu działania,

3) w stosunku do organów organizacji społecznych - naczelne organy tych organizacji, a w

razie braku takiego organu - Prezes Rady Ministrów lub właĻciwi ministrowie sprawujĢcy

zwierzchni nadzór nad ich działalnoĻciĢ.

Rozdział 4

Wła Ļ ciwo Ļę organów

Art. 19. Organy administracji publicznej przestrzegajĢ z urzħdu swojej właĻciwoĻci rzeczowej

i miejscowej.

Art. 20. WłaĻciwoĻę rzeczowĢ organu administracji publicznej ustala siħ według przepisów o

zakresie jego działania.

Art. 21. § 1. WłaĻciwoĻę miejscowĢ organu administracji publicznej ustala siħ:

1) w sprawach dotyczĢcych nieruchomoĻci - według miejsca jej połoŇenia; jeŇeli

nieruchomoĻę połoŇona jest na obszarze właĻciwoĻci dwóch lub wiħcej organów, orzekanie

naleŇy do organu, na którego obszarze znajduje siħ wiħksza czħĻę nieruchomoĻci,

2) w sprawach dotyczĢcych prowadzenia zakładu pracy - według miejsca, w którym zakład

pracy jest, był lub ma byę prowadzony,

3) w innych sprawach - według miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju, a w braku

zamieszkania w kraju - według miejsca pobytu strony lub jednej ze stron; jeŇeli Ňadna ze

stron nie ma w kraju zamieszkania (siedziby) lub pobytu - według miejsca ostatniego ich

zamieszkania (siedziby) lub pobytu w kraju.

§ 2. JeŇeli nie moŇna ustalię właĻciwoĻci miejscowej w sposób wskazany w § 1, sprawa

naleŇy do organu właĻciwego dla miejsca, w którym nastĢpiło zdarzenie powodujĢce

wszczħcie postħpowania, albo w razie braku ustalenia takiego miejsca - do organu

właĻciwego dla obszaru dzielnicy ĺródmieĻcie w m. st. Warszawie.

Art. 22. § 1. Spory o właĻciwoĻę rozstrzygajĢ:

1) miħdzy organami jednostek samorzĢdu terytorialnego, z wyjĢtkiem przypadków

okreĻlonych w pkt 2-4 - wspólny dla nich organ wyŇszego stopnia, a w razie braku takiego

organu - sĢd administracyjny,

2) miħdzy kierownikami słuŇb, inspekcji i straŇy administracji zespolonej tego samego

powiatu, działajĢcych w imieniu własnym lub w imieniu starosty - starosta,

3) miħdzy organami administracji zespolonej w jednym województwie nie wymienionymi w

pkt 2 - wojewoda,

4) miħdzy organami jednostek samorzĢdu terytorialnego w róŇnych województwach w

sprawach naleŇĢcych do zadaı z zakresu administracji rzĢdowej - minister właĻciwy do

spraw administracji publicznej,

5) (skreĻlony),

6) miħdzy wojewodami oraz organami administracji zespolonej w róŇnych województwach -

minister właĻciwy do spraw administracji publicznej,

7) miħdzy wojewodĢ a organami administracji niezespolonej - minister właĻciwy do spraw

administracji publicznej po porozumieniu z organem sprawujĢcym nadzór nad organem

pozostajĢcym w sporze z wojewodĢ,

8) miħdzy organami administracji publicznej innymi niŇ wymienione w pkt 1-4, 6 i 7 -

wspólny dla nich organ wyŇszego stopnia, a w razie braku takiego organu - minister właĻciwy

do spraw administracji publicznej,

9) miħdzy organami administracji publicznej, gdy jednym z nich jest minister - Prezes Rady

Ministrów.

§ 2. (4) Spory kompetencyjne miħdzy organami jednostek samorzĢdu terytorialnego a

organami administracji rzĢdowej rozstrzyga sĢd administracyjny.

§ 3. Z wnioskiem o rozpatrzenie sporu przez sĢd administracyjny moŇe wystĢpię:

1) strona,

2) organ jednostki samorzĢdu terytorialnego lub inny organ administracji publicznej,

pozostajĢce w sporze,

3) minister właĻciwy do spraw administracji publicznej,

4) minister właĻciwy do spraw sprawiedliwoĻci, Prokurator Generalny,

5) Rzecznik Praw Obywatelskich.

Art. 23. Do czasu rozstrzygniħcia sporu o właĻciwoĻę organ administracji publicznej, na

którego obszarze wynikła sprawa, podejmuje tylko czynnoĻci nie cierpiĢce zwłoki ze wzglħdu

na interes społeczny lub słuszny interes obywateli i zawiadamia o tym organ właĻciwy do

rozstrzygniħcia sporu.

Rozdział 5

Wył Ģ czenie pracownika oraz organu

Art. 24. § 1. Pracownik organu administracji publicznej podlega wyłĢczeniu od udziału w

postħpowaniu w sprawie:

1) w której jest stronĢ albo pozostaje z jednĢ ze stron w takim stosunku prawnym, Ňe wynik

sprawy moŇe mieę wpływ na jego prawa lub obowiĢzki,

2) swego małŇonka oraz krewnych i powinowatych do drugiego stopnia,

3) osoby zwiĢzanej z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli,

4) w której był Ļwiadkiem lub biegłym albo był lub jest przedstawicielem jednej ze stron,

albo w której przedstawicielem strony jest jedna z osób wymienionych w pkt 2 i 3,

5) w której brał udział w niŇszej instancji w wydaniu zaskarŇonej decyzji,

6) z powodu której wszczħto przeciw niemu dochodzenie słuŇbowe, postħpowanie

dyscyplinarne lub karne,

7) w której jednĢ ze stron jest osoba pozostajĢca wobec niego w stosunku nadrzħdnoĻci

słuŇbowej.

§ 2. Powody wyłĢczenia pracownika od udziału w postħpowaniu trwajĢ takŇe po ustaniu

małŇeıstwa (§ 1 pkt 2), przysposobienia, opieki lub kurateli (§ 1 pkt 3).

§ 3. BezpoĻredni przełoŇony pracownika jest obowiĢzany na jego ŇĢdanie lub na ŇĢdanie

strony albo z urzħdu wyłĢczyę go od udziału w postħpowaniu, jeŇeli zostanie

uprawdopodobnione istnienie okolicznoĻci nie wymienionych w § 1, które mogĢ wywołaę

wĢtpliwoĻę co do bezstronnoĻci pracownika.

§ 4. WyłĢczony pracownik powinien podejmowaę tylko czynnoĻci nie cierpiĢce zwłoki ze

wzglħdu na interes społeczny lub waŇny interes stron.

Art. 25. § 1. Organ administracji publicznej podlega wyłĢczeniu od załatwienia sprawy

dotyczĢcej interesów majĢtkowych:

1) jego kierownika lub osób pozostajĢcych z tym kierownikiem w stosunkach okreĻlonych w

art. 24 § 1 pkt 2 i 3,

2) osoby zajmujĢcej stanowisko kierownicze w organie bezpoĻrednio wyŇszego stopnia lub

osób pozostajĢcych z nim w stosunkach okreĻlonych w art. 24 § 1 pkt 2 i 3.

§ 2. Przepis art. 24 § 4 stosuje siħ odpowiednio.

Art. 26. § 1. W przypadku wyłĢczenia pracownika (art. 24) jego bezpoĻredni przełoŇony

wyznacza innego pracownika do prowadzenia sprawy.

§ 2. W przypadku wyłĢczenia organu sprawħ załatwia:

1) w okolicznoĻciach przewidzianych w art. 25 § 1 pkt 1 - organ wyŇszego stopnia nad

organem załatwiajĢcym sprawħ,

2) w okolicznoĻciach przewidzianych w art. 25 § 1 pkt 2 - organ wyŇszego stopnia nad

organem, w którym osoba wymieniona w tym przepisie zajmuje stanowisko kierownicze.

Organ wyŇszego stopnia moŇe do załatwienia sprawy wyznaczyę inny podległy sobie organ.

W razie gdy osobĢ wymienionĢ w art. 25 § 1 pkt 2 jest minister albo prezes samorzĢdowego

kolegium odwoławczego, organ właĻciwy do załatwienia sprawy wyznacza Prezes Rady

Ministrów.

§ 3. JeŇeli wskutek wyłĢczenia pracowników organu administracji publicznej organ ten stał

siħ niezdolny do załatwienia sprawy, stosuje siħ odpowiednio § 2.

Art. 27. § 1. Członek organu kolegialnego podlega wyłĢczeniu w przypadkach okreĻlonych w

art. 24 § 1. O wyłĢczeniu tego członka w przypadkach okreĻlonych w art. 24 § 3 postanawia

przewodniczĢcy organu kolegialnego lub organu wyŇszego stopnia na wniosek strony,

członka organu kolegialnego albo z urzħdu.

§ 2. JeŇeli wskutek wyłĢczenia członków organu kolegialnego organ ten stał siħ niezdolny do

podjħcia uchwały z braku wymaganego quorum, stosuje siħ odpowiednio przepisy art. 26 § 2.

§ 3. JeŇeli samorzĢdowe kolegium odwoławcze wskutek wyłĢczenia jego członków nie moŇe

załatwię sprawy, minister właĻciwy do spraw administracji publicznej wyznacza do

załatwienia sprawy inne samorzĢdowe kolegium odwoławcze.

Art. 27a. (skreĻlony).

Rozdział 6

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: