Podróż ze Śnieżynką – opowieść ruchowa.
Dzień dobry. Jestem Śnieżynka. Pochodzę z bardzo dalekiego kraju, gdzie wiecznie jest zimno. W kraju tym mieszka również Święty Mikołaj, który jest znany wszystkim dzieciom. Ja jestem jego malutka pomocnicą i jak widzę, że gdzieś jest jakiś problem to nie płaczę, tylko staram się go jak najszybciej rozwiązać. Dzisiaj w swojej magicznej kuli widziała, że potrzebna jest pomoc w trzech krainach,…aby pomocy tej udzielić potrzebne jest mi wsparcie.
Czy chciałybyście, kochane dzieci, pomóc mi rozwiązać problemy w bardzo daleko położonych krainach? A zatem zamieniam Was w moich pomocników…
Do pierwszej krainy, Wiecznego Śniegu, udamy się samolotem…uwaga włączamy silnik najpierw jedną ręką, potem drugą, zapinamy pasy, wyglądamy przez okienko i startujemy …lecimy bardzo, bardzo wysoko…uwaga turbulencje…lądujemy…O jej źle wylądowaliśmy…jeszcze raz włączamy silnik, zapinamy pasy, wyglądamy przez okienko…i startujemy…uwaga turbulencje …lecimy bardzo, bardzo nisko….Lądujemy w krainie.
Popatrzcie, dzieci, które zamieszkują te tereny nie wiedzą, co można robić ze śniegiem…czy pokażemy im? Lepimy kulki ze śniegu, toczymy trzy kule na bałwana, wbijamy mu nos, oczy, guziki, rzucamy śnieżkami i rozsypujemy śnieg na zgłoskę „siup”. POCHWALENIE Śnieżynek za prawidłowo wykonane zadanie.
Do drugiej krainy, Lodowych Głazów, udamy się saneczkami. Proszę dobierzcie się parami i uwaga ruszamy…saneczki przejeżdżają przez pagórki – podskakujemy, teraz saneczki jadą pod górkę i jest im bardzo ciężko – jadą, więc wolno, wolno, wolno i uwaga górka…zjeżdżają z górki, – więc jedziemy szybko i zatrzymujemy się. Dotarliśmy do drugiej krainy. O jej, o jej…popatrzcie, co się tutaj wydarzyło…z wielkiej góry spadły głazy i zablokowały przejście przez bardzo wąski most…musimy przenieść te głazy na drugą stronę mostu i położyć je obok. Ustawmy się jeden za drugim …. POCHWALENIE Śnieżynek za prawidłowo wykonane zadanie.
Do trzeciej krainy udamy się autem…Uwaga…idziemy do auta, wkładamy kluczyk i przekręcamy go raz jedna ręką, raz drugą i jedziemy. Po chwili zatrzymujemy się, ponieważ wjechaliśmy w straszne błoto i musimy wytrzeć szybę…wycieramy raz jedną ręką, raz drugą ręką…wsiadamy i jedziemy dalej,…ale po chwili zrobiło się nam bardzo ciepło, więc odkręcamy okno…raz jedna ręką, raz drugą (ważne jest, aby szyby odkręcać ruchem ramion do tyłu…”kręcenie” ramionami w przód pogłębia u dziecka skoliozę).
Nareszcie dotarłyśmy na miejsce. Popatrzcie odbywa się tu Bal Karnawałowy, na który przybyły zabawki…och jej, jaki straszny problem, one nie potrafią tańczyć.
Czy pokarzemy im jak to się robi? Tańczą Misie na czworaka, Lalki kręcą się wokół własnej osi, Piłeczki skaczą do góry, Pajacyki podskakują klaszcząc w ręce.
POCHWALENIE Śnieżynek za prawidłowo wykonane zadanie.
Śnieżynka bardzo chwali małe Śnieżki i mówi im o nagrodzie za tak fachową pomoc udzieloną potrzebującym.
Zaprasza do ostatniej zabawy…szukanie słodkości.
Dzieci stają za Śnieżynką i robią trzy kroki w stronę okna, dwa kroki do ściany, cztery kroki do przodu, kucnięcie, jeden krok do tyłu i …Śnieżynka dostrzega kartonik …przynosi go …otwiera…a w nim słodkości dla dzieciaczków. Dzieli nimi. Odczarowuje Śnieżki w dzieci, żegna się i wychodzi.
Spacer po złotym mieście”.
Nauczyciel opowiada a dzieci ilustrują ruchem treść opowiadania.
W Złotym Mieście są złote domy, bardzo wysokie i bardzo niskie. Ludzie tu mieszkający chodzą bardzo szybko, innym razem są bardzo powolni. Mieszkańcy Złotego Miasta są bardzo ostrożni na drodze i zawsze przechodzą na druga stronę jezdni po złotych pasach. Znaki drogowe te w kształcie koła i trójkąta są w złotym kolorze. Czasami w złotym mieście wieje silny wiatr poruszając gałęziami drzew ale później słabnie i lekko porusza listkami drzew.
Kiedy padają deszcze na chodnikach powstają złote kałuże a wtedy dzieciaki do nich wskakują i radośnie chlapią wodą. Kiedy przychodzi mróz woda zamarza i można się ślizgać. Zima w Zloty Mieście pada złoty śnieg i wtedy trzeba natrudzić się by przejść przez wysokie złote zaspy.
ewajorek