Milczące psy.pdf

Milcz ą ce psy – Waldemar Lysiak

Waldemar Łysiak

MILCZACE

PSY

Krajowa Agencja Wydawnicza w Krakowie

Cave tibi a cane muto!

— strzeż się milczącego psa!

(łacińskie)

Od Wydawcy

W wydanej przez krakowską KAW w roku 1987 książce Waldemara Łysiaka „Wyspy

bezludne”, autor (na str. 206) anonsował pisaną przez siebie powieść pt. „Milczące psy”.

Miała to być trylogia „o purpurowym srebrze”. Łysiak pracował nad tą powieścią od 1980

roku i przerwał jej pisanie w początkach roku 1983, zabierając się do ukończenia „Wysp

bezludnych” (które pisał już od 1978 roku). Do „Milczących psów” miał powrócić

później. Nie uczynił tego, a gdy w roku 1988 zapytaliśmy, co się dzieje z ową trylogią,

odrzekł, iż nie będzie jej kończył — nie ma zamiaru do niej powracać. Próby nakłonienia

autora do kontynuacji „Milczących psów” były bezowocne.

Ponieważ do momentu, kiedy autor przerwał pracę nad „Milczącymi psami” (1983),

gotowych już było kilkaset stron (cały tom I oraz wstęp i dwa pierwsze rozdziały tomu II),

pomyśleliśmy, iż warto się temu przyjrzeć. Po przyjrzeniu się podjęliśmy decyzję, by

wydrukować to, co już zostało zrobione, plus lapidarny skrót (w punktach) zamierzonego

niegdyś dalszego ciągu (dokończenie tomu II i cały tom III), aby czytelnik mógł

przynajmniej w takiej formie poznać losy bohaterów aż do finału.

Zamieszczamy na końcu tej edycji jeszcze coś. Okazało się, że autor ma dwie grube

teczki nie wykorzystanych materiałów do tomów II i III „Milczących psów”, w tym —

obok notatek historycznych, wszelakiego rodzaju zapisków etc. — także gotowe

fragmenty dialogów, szkice całych scen fabularnych i opisów. Postanowiliśmy częściowo

je zaprezentować (tylko te, które się odnoszą do głównych postaci i wątków powieści).

Drukujemy je pod tytułem: „Okruchy szkiców”. Uznaliśmy, że może to być interesujące

nie tylko dlatego, iż dzięki przedstawieniu owych szkiców niektóre wątki „Milczących

psów” znajdą pełniejsze wyjaśnienie lub zakończenie, lecz i dlatego, że projekcja tych

„okruchów” z archiwum przygotowawczego pisarza ukazuje jego kram z pomysłami

Wyprzedzający pisanie wersji ostatecznej, a więc jego warsztat. Te szkice to sekrety

autorskich zamysłów, półprodukty do oszlifowania. Szkoda, że autor zaniechał ich

ostatecznej obróbki, porzucając zamiar ukończenia trylogii.