pocałunek archanioła_15.pdf

- Sam. – dźwięksłabszyodszeptugdyzaczęłabiecbardziejzainteresowanatym

delikatnymzapachemniżtymktóryjątuprzyciągnąłKorytarzzakończyłsiędrzwiami

bogatorzeźbionapłytaktórazostałalakierowanaażdomomentugdyzaczęłabłyszczeć

na ciemny bursztyn.

Jejdłonieuderzyłyonią, gdysięzatrzymała– Jest za drzwiami.

- Nie, nie jest. – glosMichaeliuderzyłwpowietrze gdypojawiłasięzjejlewej

stronyjejtwarzponownienieskazitelnaMilczącawola potęgi archanioła – Będę

radowaćsięwymierzaniemcikary za zbezczeszczenie mojego domu bez powodu.

- Niebędzieżadnejkary– powiedziałRaphael– Onajestpodmojąochroną

Michaelauśmiechnęłasięzadowolonaokrutna– Alenieuznajecięzaswojego

pana. Nie możeszstaćjakojejtarcza

Elena wiedziała że Michaela naprawdę naprawdę nie mogła się doczekać

momentu, gdydoprowadzijadowrzaskówNiemiałotojednakznaczenia– Otwórzte

drzwi.

MichaelamachnęłaleniwierękąnaRickera– Róbjakmówiłowczyni.

Elena zmieniła pozycję by uniknąć fizycznego kontaktu z wampirem gdy

poruszyłsiębywykonaćpolecenieswojejpaniDrzwiotworzyłysiędowewnątrzby

ukazaćpokójwypełnionyciemnościąpozabladymodbijanymprzezśniegksiężycem

Elena nie potrzebowałamświatłabyznaleźćswójcelWchodzącdośrodkaskierowała

sięnieomylnie doczegoś cookazałosięogromnąskrzyniąkiedyRikerwłączyłświatła

przylegającedościanichświatłojakprzyćmionymiód

- Czynieśmiertelnedzieckomożewytrwaćbezpowietrza? – wyszeptaław

desperacjipróbującunieśćciężkiewieko

- Przez pewien czas. – brzmiałalodowataodpowiedźgdyRaphaelprzejąłjej

zadanie, podczasgdyIlliumpełniłwartę.

PorazpierwszywswoimżyciuElenamiałanadziejężebyławbłędzieżeSam

niebyłwśrodkukufra Kadrawynajęłają jednak dlategożebyłanajlepsza– nie

popełniałabłędów– OchBoże!– instynktsprawiłżesięgnęładośrodkaalezawahała

sięcentymetrodjegomaleńkiegozwiniętegociała– Zranięgo– byłtakzakrwawiony,

takbardzopołamany

- Musimy zabrać go do uzdrowicieli.

PrzytakującwzięłatoposkręcaneciałowswojeramionaSkrzydłaSamazostały

zmiażdżonedelikatnekościprawdopodobniestrzaskaneWiększośćkrwipochodziłaz

czegoścowyglądałojakranagłowyjakicięcienajegopiersiPiersiktórasięnie

poruszałaBożeproszę– Czyonżyje?

Raphaeljegotwarzjakkamiennamaskadotknąłpoliczkachłopcaidopiero

wtedy Elenazauważyłaznamięwtopione wjegodelikatnąskórę

- Takżyje

- Niemogęgo uleczyć. – powiedziałaMichaelapatrzącnaswojedłoniejakgdyby

należałydokogośobcego– Raphaeluniemogęgouleczyć

Raphael podszedł do archanielicy by położyć rękę na jej ramieniu. –

WyzdrowiejeMichaeloTerazmusimyjużiść

ElenabędącjużprzydrzwiachzIlliumemczekała ażRaphaelznalazłsięw

korytarzunimprzekazałamujejcennebrzemię– JesteśszybszyIdź

RaphaelodszedłbezzbędnychsłówElenamiaławłaśniezanimpodążyć, kiedy

usłyszałajakMichaelamówi– Ja tego nie zrobiłam– łamiącym sięgłosem.

RoztrzęsionaspojrzaładotyłubyspostrzecRikeraklęczącegoprzyswojejpani

jejwspaniałeskrzydławlekłysięnapodłodzegdypadłanaziemie– Ja tego nie

zrobiłam– powtórzyła

Riker odgarnął włosy z jej twarzy oddanie w jego oczach jak wspaniała

oślepiającarzecz– Niezrobiłaśtego– powiedziałpokrzepiająco– Niemogłabyś

- Eleno – ustaIlliumpotarłyjejucho– musimyiść

Odwracającgwałtowniegłowępodążyłazanimniemówiącnicażdomomentu

gdy wyszli na lodowate powietrze. – Wiedziałamoniejjuż wszystko. – powiedziała

Elenawniskimszepcieświadomailościwampirów, którzyotaczalitendom– Była

KrólewskąSukąityle

- Wielkajejczęśćwłaśnie taka jest.

- Aletocodzisiajujrzeliśmyskądtosięwzięło?

Czułajak IlliumsięwahaGdyzdecydowałsięprzemówićjegosłowabyłyciche–

Aniołowie nie mają wiele młodych Naszym największym cierpieniem jest utrata

dziecka.

Michaelastraciładziecko

Ta świadomość nią wstrząsnęła krzywiąc jej obraz Michaeli w całkowicie

nieoczekiwaną stronę – Więc ten sukinsyn nie miał na celu zranienie Sama nie

naprawdę– coczyniłotenczynwpewiensposóbznaczniegorszym– Chciałzranić

Michaelę

- Albo – powiedziałIllium–mierzyłjeszczewyżejTitus i Charisemnon jużitak

walcząomałądziewczynkęktórą CharisemnonprzysięgażenieporwałnacoTitus

klniesię, że ten takwłaśniezrobiłNieważneczyaniołmiałztymcośwspólnegoczyteż

zwyczajniesiętamtą sytuacjazainspirowałsąonijednakwciążzamknięciwswoim

świecieniewrażliwinazmartwieniazzewnątrz

Fragmentyukładankiukładałysięwcałość– ZawiódłwobróceniuRaphaela

przeciw Elijahowi, ale gdybyśniezłapał mniegdytozrobiłeśgdyby Rickerzdołałmnie

tknąć―

- Raphaelzażądałbykrwi

- Sambyłprzynętą?– jejżołądeksięskręcił.

- Gdyby ta pułapka doszładoskutkupozbyłabysiękolejnychdwócharchaniołów

ztegorównania

Osłabiając Kadrę pozostawiając miejsce na gierki o władzę które mogłyby

zamienić socjopatę w archanioła– Muszęsprawdzićziemię– powiedziałazmuszając

siędomyślenia pozaodrażającanaturątegoaktuignorującskręcającywnętrzności

widokkrwiSamanajejrękachiubraniach– Istnieje szansa, żewampirodszedłpieszo

Illiumwyciągnąłswójmiecz. – Idź

Wampiry Michaeli pachnieli jak wiele rzeczy – koniczyna i eukaliptus, burgund i

agarapierwotnymizapachamitakróżniącymisięodsiebiejakdrzewnosandałowei

mrocznesmakującewiśniami pocałunkiNieistniał tu jednak ani krztyna cytrusów

pomarańczyzamoczonychwczekoladzie– Nic. – powiedziała ponadtrzydzieściminut

późniejgdysprawdziłaniemalżestostópwśrednicyoddomudobrzezdającsobie

sprawęzichmilczącejpubliczności

Kilkuwampirówwyszłonaotwartą przestrzeń, ich oczy błyszczałygdypodążali

zajejpoczynaniamiJedenznichnawetsięuśmiechnąłSprawiłoto, żeczułajeszcze

większąulgę, żebyłauzbrojonapozęby

- Chcesz zrobić okrążeniezpowietrza?

- Tak. – niemiałajednak nadziei - nie miałabiorącpoduwagę jak wiele czasu

minęło

Illiumobleciałzniąpoposiadłościkilkarazyalemusiaławostateczności

pokręcićwprzeczeniugłową– Nic. – nierozmawialiwięcejażsprowadziłichdo

spokojnego lądowania naprzeciw niskiego białego budynku, które zlewało się

harmoniczniezpłaszczemśniegu. – Szpital?

Małeprzytaknięcie– To jest Medica .

Weszła stanowczym krokiem do środka i niemalże postawiła nogę poza

stopniem w pustą przestrzeń Illium złapał ją gdy się wycofała – Cholera. –

wymamrotałajejsercebiłojakoszalałe– Zapamiętamtosobie!

- Popewnymczasiestaniesiętotwojądruganaturą

PocierająctwarzspojrzaławdółSkrzydławypełniałyjejpolewidzenia, setki

odcienitysiącespecyficznychwzorówIwciążniewidziaładnaogromnejprzestrzeni–

co oznaczało, iżtenbudynekschodziłjeszczeniżejjaktrzypietrawdół– Czy to jest

poczekalnia?

- SątutajzewzględunaSama– powiedziałIlliumprzysuwającswojeramiona–

muskularne, znajome – byotoczyćjąwdotykuciepła– Chodźzabioręciędoniego.

To nie będzie konieczne Elenazostałazabranazestopniaprzezarchaniołajej

dłonieprzyciśniętedojegopiersigdyzabierałichwdółprzezfaleskrzydełiszeroką

otwartąprzestrzeńnasamymdole– Byłaśwstanie wytropićtegowampirapozadom

Michaeli?

- NieWyglądanato, żejegoanielskiwspólnikzabrałgo tam w obie strony. –

utrzymywałaswójumysłnazadaniuniepewnaczyjest wstaniemyślećoporwaniu

SamaTobiednedzieckomusiałobyćtakprzerażone– Pytanie brzmi – jaksięwogóle

dostali do tego domu? Jej ochrona jest godna podziwu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: