Leczenie paliatywne całość.doc

(39 KB) Pobierz
Hiperkalcemia jest najczęściej obserwowana w przebiegu raka z wyjątkiem:

 

 

Do działań niepożądanych przy stosowaniu morfiny nie należy:

a)              biegunka

b)              depresja oddechowa

c)              nudności, wymioty

d)              suchość jamy ustnej

e)b+c                                                                                                  

 

W leczeniu bólu w przebiegu choroby nowotworowej obok leczenia farmakologicznego stosuje się:

a)                  radioterapię

b)                  neurolizy

c)                  Stront 89

d)                  przezskórna stymulacja nerwów

e)                  wszystkie z powyższych                                          

 

 

Do silnych opioidów należą:

A. morfina, buprenorfina, kodeina

B. morfina, tramadol, dihydrokodeina

C. fentanyl, tramadol, morfina

D. fentanyl, morfina, buprenorfina

 

W leczeniu kacheksji stosowane są:

A. deksametazon

B. octan megestrolu

C. kodeina

D. prawidłowe A i B

 

 

 

Nieprawdą jest, że:

A. Bifosfoniany są skuteczne w leczeniu hiperkalcemii

B. Deksametazon i octan megestrolu stosujemy w leczeniu kacheksji 

C. Jakość życia jest własną subiektywną oceną chorego i  odnosi się do wszystkich sfer jego życia

D. Fentanyl jest lekiem o sile działania równoważnej morfinie

 

Leki z drugiego szczebla drabiny  analgetycznej to:

A. morfina, tramal, paracetamol

B. tramadol, kodeina, dihydrokodeina

C. kodeina, paracetamol, fentanyl

D. fentanyl, tramal, kodeina

 

Do częstych przyczyn nudności i wymiotów u pacjentów z zaawansowaną choroba nowotworową nie należą:

A. hiperkalcemia

B. przewlekłe zaparcia

C. stosowanie opioidów

D. stosowanie glikokortykoidów

 

Prawdziwe jest:

A. U pacjenta z zaawansowaną chorobą nowotworową nie przyjmującego pożywienia należy zastosować żywienie pozajelitowe

B. Morfina i kodeina wywołują efekt przeciwbólowy poprzez działanie na receptor opioidowy

C.  U pacjenta z wymiotami leki należy podawać drogą domięśniową 

D. Bifosfoniany  to leki stosowane w leczeniu kacheksji

 

Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące leczenia przeciwbólowego u chorych na nowotwory:

A. Poważnym objawem niepożądanym morfiny jest euforia

B. Przy podawaniu morfiny należy uwzględnić efekt pułapowy

C. Morfina nie jest dostępna w postaci tabletek

D. U chorych z wymiotami można stosować plastry z fentanylem.

 

Które zdanie jest prawdziwe?

A. Steroidowe leki przeciwzapalne można stosować u chorych tylko z bólem w I stopniu drabiny analgetycznej

B. Tramadol jest lekiem z grupy opioidów, sześciokrotnie słabszym od morfiny

C. U chorych leczonych morfiną mogą wystąpić nudności i wymioty

D. U chorych leczonych morfiną rzadko pojawiają się zaparcia, częściej występują napadowe biegunki

 

Które zdanie jest fałszywe?

A. U niektórych chorych z dusznością korzystny efekt można osiągnąć stosując morfinę

B. Leki II stopnia drabiny analgetycznej to tramadol, kodeina i fentanyl

C. Leki przeciwdepresyjne są stosowane jako koanalgetyki

D. Fentanyl działa przeciwbólowo znacznie silniej (75-100x) niż morfina

 

Zalecana metoda leczenia morfiną przewlekłego bólu nowotworowego, to:

A. Wstrzyknięcia podskórne, 10 mg co 4 godziny

B. Wstrzyknięcia podskórne 10-20 mg w razie bólu

C. Droga doustna, co 4 godziny, dawka ma zapewnić nieodczuwanie bólu 

D. Droga doustna, 30-50 mg, stosować gdy wystąpi ból

 

Które zdanie jest fałszywe?

A. U niektórych chorych z dusznością korzystny efekt można osiągnąć stosując morfinę

B. Leki II stopnia drabiny analgetycznej to tramadol, kodeina i fentanyl

C. Leki przeciwdepresyjne są stosowane jako koanalgetyki

D. Fentanyl działa przeciwbólowo znacznie silniej (75-100x) niż morfina

 

Dawka ratownicza to:

A. dawka opioidu ratująca życie

B. dawka leku przeciwbólowego działająca szybko i krótko

C. dawka leku przeciwbólowego podawanego w stałych odstępach czasu

D. dawka leku stosowanego w leczeniu wymiotów spowodowanych opioidami

 

W bólu o małym natężeniu (VAS 1-3) zastosujesz:

A.  morfinę, tramadol, paracetamol

B.  kodeinę, diklofenak, fentanyl

C.  paracetamol, diklofenak, ketoprofen

D.  ketoprofen, buprenorfina, diklofenak

 

Zalecana metoda leczenia morfiną przewlekłego bólu nowotworowego, to:

A. Wstrzyknięcia podskórne, 10 mg co 4 godziny

B. Wstrzyknięcia podskórne 10-20 mg w razie bólu

C. Droga doustna, co 4 godziny, dawka ma zapewnić nieodczuwanie bólu 

D. Droga doustna, 30-50 mg, stosować gdy wystąpi ból

 

Nieprawdą jest, że:

A. Ból nowotworowy to ból przewlekły i wymaga ciągłego podawania leków przeciwbólowych

B. Najczęstszymi objawami ubocznymi u chorych przyjmujących opioidy są zaparcia

C. U chorych z bólem nowotworowym depresja oddechowa spowodowana opioidami występuje często i  dlatego nie należy podawać morfiny chorym z dusznością

D. Przyczyną nudności i wymiotów u pacjentów przyjmujących opioidy mogą być przewlekłe zaparcia

 

Myślą przewodnią filozofii opieki paliatywno-hospicyjnej jest:

a)              „ratowanie do końca” chorego niezależnie od jego stanu klinicznego,

b)              podnoszenie jakości życia, oraz usuwanie objawów fizycznych, bólu psychicznego, duchowego, socjalnego, rodzinnego itp.

c)              troska, aby nie pozbawić chorego nadziei.

 

Leczenie bólu neuropatycznego zaczynamy od:

a)              opoidów, dokładnie „miareczkując” dawkę i  stosując się do wytycznych przy  stosowaniu opoidów,

b)              blokady nerwu odpowiedzialnego za ból,

c)              wprowadzając tzw. koanalgetyki do dotychczasowego leczenia.

 

 

Duszność w terminalnej fazie choroby nowotworowej najczęściej ustępuje po zastosowaniu:

a)              tlenu, betamimetyków,

b)              tlenu, metyloksantyn, cholinolityków i  betamimetyków,

c)              morfiny i sterydów.

 

Główną przyczyną wołania o eutanazję przez chorego nowotworowego jest:

a)              ból fizyczny,

b)              cierpienie psychiczne i duchowe oraz brak miłości,

c)              brak przyszłości i celu w życiu.

 

Stosunkowo wysoki procent zwolenników eutanazji wśród studentów i młodych lekarzy wynika z faktu, że:

a)              osoby młode są bardziej postępowe i lepiej wykształcone,

b)              osoby młode bardziej cenią wolność i autonomię człowieka,

c)              osoby młode i zdrowe inaczej myślą niż osoby starsze i chorzy z zagrożeniem życia.

 

W odniesieniu do paliatywnego postępowania u chorych na nowotwory najważniejszą metodą oceny farmakoekonomicznej jest analiza typu

A              koszt wobec użyteczności;

B              koszt wobec efektywności;

C              koszt wobec korzyści;

D              minimalizacji kosztów;

E              zużycia środków.

 

 

Radioizotopem wykorzystywanym głównie w leczeniu mnogich przerzutów do kości jest:

A              złoto

B              iryd

C              cez

D              stront

E              itr

 

 

Najczęstszy i najważniejszy objaw występujący u chorych w zaawansowanym i końcowym okresie choroby to:

A              duszność

B              ból

C              kaszel

D              zaparcia

E              odleżyny

                           

Zespół wyniszczenia nowotworowego to:

A              anoreksja

B              kacheksja

C              asfiksja

D              kwashiorkor

E              apraksja

                           

 

Syntetyczny analog opioidowy 75 – 100 x silniejszy od morfiny stosowany ostatnio głównie

w formie plastrów przezskórnych to:

A              metadon

B              metamizol

C              fentanyl

D              tramadol

E              kodeina

 

 

Do działań niepożądanych morfiny, które zawsze wymagają profilaktyki I leczenia to:

A              nudności

B              zaparcia

C              biegunka

D              bezsenność

E              zaburzenia połykania

                           

 

Radioterapia o charakterze paliatywnym jest zalecana w leczeniu bólów związanych

z przerzutami do:

A              mózgu

B              kości

C              płuc

D              prawidłowe a) i b)

E              prawidłowe wszystkie

 

 

Zasady leczenia bólu przeciwnowotworowego opierają się na prostym schemacie WHO zwanym drabiną analgetyczną, która jest:

A              3 stopniowa, a do II – stopnia zaliczane są silne opioidy, NLPZ, koanalgetyki

B              4 stopniowa, a do II – go stopnia zaliczane są słabe opioidy, NLPZ, koanalgetyki

C              ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin