Sprawko Ćw. 4.doc

1.      Wstęp teoretyczny.

Źródła zanieczyszczeń powietrza można podzielić na:

a)      Naturalne – czyli wynikające ze zdarzeń naturalnych powstających samorzutnie w przyrodzie

b)     Sztuczne – wynikające ze świadomej działalności człowieka.

Sztuczne źródła zanieczyszczeń dzielą się na:

a)      Punktowe

b)     Liniowe

c)      Powierzchniowe

Do czynników warunkujących rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń głównie należą:

-          pionowy gradient temperatury

-          prędkość wiatru

-          kierunek wiatru i jego odchylenie

-          rozmiary wyniesienia smugi zanieczyszczeń poza wylot emitorów

Powietrze ma zdolność do samooczyszczenia, czyli np. wymywanie zanieczyszczeń z powietrza za pomocą opadów. Do następstw samooczyszczania należą:

-          korozja konstrukcji budowlanych i metalowych

-          uszkodzenia roślin

-          zanieczyszczenia wód

-          rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń na duże odległości

-          zatrucie wód gruntowych i powierzchniowych

-          skażenie powierzchni mieszkalnych

-          skażenie pól

Dwutlenek siarki jest bezbarwnym gazem o ostrym zapachu. Odznacza się wysokim stopniem szkodliwości w zależności od stężenia i czasu ekspozycji.

2.Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia było zapoznanie się z obsługą programu ZANAT, służącego w tym ćwiczeniu do oznaczenia dyspersji SO2 w powietrzu atmosferycznym ze źródła punktowego.

3.Przebieg ćwiczenia.

a)            Wprowadzenie niezbędnych danych do programu:

-opis projektu: Elektrociepłownia Aleksandrowice, jeden emitor-komin,

-dane podstawowe:           dokładności obliczeń – 0,01, liczby zanieczyszczeń – 1

- dane meteorologiczne:

sezon 1 : aleksand.zim

sezon 2 : aleksand.lat

- siatka obliczeniowa:           rzędna punktów Z=1,5

współrzędne początku (0,0)

przyrost dx=200 i Dy=200

liczba punktów lx=11 i ly=11

- zanieczyszczenia (Internetowy Systemu Informacji Prawnej i WIOŚ Kraków):

NDS DA=20µg/m3 = 0,02mg/m3

NDS D24=125µg/m3= 0,125mg/m3

NDS D30= 350µg/m3= 0,35mg/m3

tło zanieczyszczenia = 0,013mg/m3

- charakterystyka podłoża: uśredniony współczynnik szorstkości podłoża =1

- dane emitora: punktowy

       wysokość h= 100m

                         położenie xe=1000m i ye=1000m

pojemność cieplna gazów wylotowych Cp=1,35

średnica emitora D=5 m

temperatura gazów wylotowych T=450K

prędkość gazów wylotowych V=7m/s

- w oknie zanieczyszczenia gazowe wprowadzono wartość emisji w [g/s]

wartość emisji obliczono ze wzoru:

B = 1 200 000 ton –ilość zużytego węgla

Sw = 1,2% - zawartość siarki w węglu

k=96% - procent siarki przechodzącej w SO2

Uwzględniając wydajność filtrów W=96%, przemnożono ESO2 przez współczynnik 0,04:

Niestety na ćwiczeniu został popełniony błąd obliczeniowy i wartość ta wyszła:

Obliczono zróżnicowanie emisji zanieczyszczeń w sezonach i przeliczono na jednostkę g/s:

Dla zimy:

Dla lata:

- Przeprowadzono obliczenia dla wprowadzonych wartości liczbowych i przedstawiono wynik w formie graficznej (izolinie).

b)            Następnie przeprowadzano obliczenia zmieniając parametr wysokości emitora (komina). Wyniki zamieszczono w tabeli: