ODSĄCZALNOŚĆ- zdolność skały całkowicie nasyconej woda do oddawania wody wolnej ściekającej pod działaniem siły ciężkości (odsączalność=infiltracja)
· odsączalność grawitacyjną- ściekanie wód pod wpływem sił grawitacji, miarą jest współczynnik odsączalności
-objętość wody odsączonej ze skały
V-objętość skały z której woda zostala odsączona
Określa on zdolność skały do oddawania wody i zależy od wielkości porów(od ilości w skale porów nadkapilarnych bo to one zawieraja wode która może ściekać)
Im mniejsze zzirna tym mniejsza odsączalność.
· odsączalność sprężysta- ilość wody oddawanej przez skale przy zmianie cisnienia hydrostatycznego.
RZEKA DRENUJĄCA- rzeka zasilana jest przez wody gruntowe aluwiów lub warstw podłoża macierzystego. Oddają one obustronnie rzece wzdłuż jej biegu cześć swoich zasobów, rzeka drenuje warstwy wodonośne
RZEKA INFILTRUJĄCA- występuje kiedy rzeka oddaje cześć swej wody na czesc aluwiow lub warstw podłoża.
(rysunki Pazdro str 332)
METODY OZNACZANIA CHEMIZMU WÓD
· diagram Tickela- diagram składający się z trzech osi przecinających się pod kątem 60 st.. Każdemu z powstałych w ten sposób sześciu promieni przyporządkowane SA główne jony (Na, K, Ca Mg, HCO3, SO4, i Cl) Na promieniach tych w obranej skali odklada się procentowa zawartość milivali nastepnie lączy się punkty w wielobok.
· Wzór Kurłowa- ma on postać ogólną
SpGMT
Sp- składnik specyficzny np. żelazo, brom, radoczynność
G-gazy
M- mineralizacja ogólna
T- temperatura
· Diagram kołowy Udlufta- powierzchnia kola okresla ogolna mineralizacje M. Promien kola okresla się ze wzoru , w górnej połowce koła przedstawia się wycinkami liczbę procentów miligramorównoważników głównych kationów, w dolnej zaś głównych anionów
· Wykres Schoellera- sporządza się go na siatce półlogarytmicznej. Zawartość składników odklada się w skali logarytmicznej, nastepnie lączy się punkty linia łamaną. Zawartość można wyrazac w miligramorownoważnikach lub miligramach.
· Diagram Pipera (2 trojkaty i romb)- sklad wody odczytujemy na rombie w ten sposób ze z punktów wskazanych na trójkątach prowadzi się linie równolegle do boku diagramu.
STAN BAKTERIOLOGICZNY- nie opisuje tego Wera już opisała miano i wskaźnik coli a to głownie o to chodzi, podręcznik str 154
RUCH LAMINACYJNY- w ruchu tym cząsteczki wody w leżących obok siebie warstewkach poruszaja się równolegle do siebie i do osi przewodu. Poszczególne czastki i warstewki wody nie mieszaja się ze sobą, ich drogi nie krzyżuja się.Predkość ruchu poszczególnych czastek jest bardzo mala ale różna. Najwieksza mają czastki poruszające się w osi przewodu, najmniejsza czastki polożone przy jego sciance.
RUCH TURBULENTNY- gdy prędkość czastek wody przekroczy pewną prędkość zwaną prędkościa krytyczna zmienia się rodzaj ruchu. Mamy wtedy do czynienia z ruchem burzliwym lub turbulentnym. W ruchu tym cząstki wody obok ruchu postępowego odbywają tez ruchy poprzeczne i wirowe. Drogi cząstek krzyżują się a miejscami dochodzi nawet do chwilowego przerwania ciągłości poruszającej się masy wodnej. Prędkość tego ruchu jest proporcjonalna do spadku hydraulicznego w potędze .
WODY W STREFIE AERACJI- tego nie opisuje bo szkoda mi czasu w podręczniku jest to ladnie opisane a na bank takie pytanie będzie wiec trzeba się go nauczyc a nie ściągać :P
WZÓR DUPUIT’A NA PRZEPŁYW JEDNOSTKOWY
Średnia miąższość na odcinku l:
h- wysokość warstwy wodonośnej
W jednostkowym przekroju o szerokości 1m powierzchnia wynosi:
Spadek hydrauliczny:
Po podstawieniu otrzymujemy przepływ jednostkowy:
h i l w metrach, k w metrach na dobe lub w metrach na sekunde
M_rycha