Pojecie nauki.pdf

(295 KB) Pobierz
m1.indd
457317648.012.png 457317648.013.png 457317648.014.png 457317648.015.png 457317648.001.png 457317648.002.png
 
Pojęcie nauki
Wstęp
1. Elementy rozróżniające naukę od wiedzy potocznej
2. Geneza i rozwój koncepcji badania zjawisk społecznych. Rekonstrukcja nowożytnego ideału nauki
i koncepcja autonomicznego podmiotu poznającego
2.1. Badanie naukowe jako proces społeczny odbywający się w kontekście historycznym
2.2. Kryzys scjentyzmu
3. Metodologiczna baza współczesnych nauk społecznych
3.1. Różne znaczenia terminu metodologia
3.2. Pozytywizm i humanizm. Dystynktywne cechy ontologiczne, epistemologiczne i metodologiczne
doktryny pozytywistycznej i humanistycznej. Przełomy antypozytywistyczne
3.3. Obiektywistyczny model poznania i konstruktywistyczny model poznania
3.4. Naturalizm i antynaturalizm
3.5. Paradygmat normatywny i interpretatywny
4. Ilościowe i jakościowe badania zjawisk społecznych
Bibliografia
Wstęp
Celem dydaktycznym modułu pierwszego jest dostarczenie narzędzi analizy wybra-
nych orientacji badawczych współczesnych nauk społecznych. Studenci powinni zdo-
być kompetencje rozróżniania nauki i wiedzy potocznej, rozumienia podstawowych
paradygmatów wiedzy naukowej oraz specyfikibadańilościowychijakościowych.
3
457317648.003.png
1. Elementy rozróżniające naukę
od wiedzy potocznej
Wiedza stworzona przez nauki społeczne
Nauka rodzi się z dążenia do uzyskania wyjaśnień systematycznych, a równocze-
śnie podlegających kontroli w oparciu o dane. Specyficznymcelemnaukijestorga-
nizacja i klasyfikacjawiedzywoparciuozasadywyjaśniające.
Nauki dążą do odkrycia i sformułowania w ogólnych terminach warunków, w ja-
kich zachodzą zdarzenia różnego typu. Ustalenie takich warunków determinują-
cych jest wyjaśnieniem odpowiednich zdarzeń. Cel ten można osiągnąć, wyróż-
niając lub badając w izolacji pewne własności badanego przedmiotu i ustalając
powtarzalne schematy zależności pomiędzy nimi. W konsekwencji, jeżeli badanie
zostanie uwieńczone powodzeniem, okazuje się, że twierdzenia, które dotychczas
wydawały się niepowiązane, pozostają z sobą w określonych stosunkach ze wzglę-
du na swe miejsce w systemie wyjaśniania.
Wiedza naukowa powinna być:
— abstrakcyjna,
— uniwersalna,
— sformułowana w języku treści pojęciowych,
— uporządkowana,
— spójna,
— empirycznie uzasadniona,
— gromadzona systematycznie z przestrzeganiem zasad jawności warsztatu badaw-
czego i intersubiektywnej kontroli oraz z dbałością o określenie stopnia ogólno-
ści wypowiadanych twierdzeń i stopnia ich pewności (dążenie do formułowania
jak najbardziej ogólnych praw).
Potoczna wiedza o życiu społecznym
W odróżnieniu od nauki informacje uzyskane w trakcie potocznego doświadcze-
nia, mimo że są w pewnych granicach dostatecznie dokładne, rzadko łączą się
z wyjaśnieniem, dlaczego fakty są takie, jak przypuszczano.
Potoczna wiedza o życiu społecznym jest przyswajana głównie w procesie socjali-
zacji (na przykład poprzez wpływ systemów ideologicznych i wierzeń religijnych)
oraz poprzez naukę szkolną.
Czym wiedza potoczna różni się od wiedzy naukowej?
I cecha
Wiedza potoczna
Wiedza naukowa
zindywidualizowana
ma charakter subiektywny
zmierza do obiektywizacji
pochodzi z kręgu profesjonalistów
jednolita
istnieje pewien korpus wiedzy akceptowany przez
wszystkich
4
457317648.004.png 457317648.005.png 457317648.006.png
II cecha
Wiedza potoczna
Wiedza naukowa
ma charakter konkretny i praktyczny
zawiera sądy jednostkowe
sądy ogólne są stosowane do konkretnych sytuacji
jest wiedzą abstrakcyjną
zawarte sądy ogólne odnoszą się do zbiorów ludzi i mają
charakter generalizacji historycznych albo praw nauki
III cecha
Wiedza potoczna
Wiedza naukowa
posługuje się językiem potocznym
język potoczny jest językiem mało precyzyjnym
(niejednoznacznym)
język potoczny nie jest wolny od ocen
zawiera komponenty i określenia emocjonalne)
posługuje się językiem nauki
język wolny od ocen
spełnia wymagania pod względem wystarczającego
stopnia precyzji
Język nauki posiada przede wszystkim funkcję opisową, związaną z rozumieniem
treści. W przeciwieństwie do języka naukowego dominującą funkcją np. języka po-
etyckiego jest funkcja ekspresyjna, a języka mistyki — funkcja impresyjna.
Język nauki to w określeniu Stanisława Ossowskiego język treści pojęciowych
(Ossowski, 1983). Język nauki posiada jednoznaczną i ostrą aparaturę pojęciową,
z której korzysta się w sposób operatywny, to znaczy, że każda definicjadajemożli-
wość decyzji, czy dowolny przedmiot jest desygnatem definiowanegoterminu,czy
nie, natomiast każde zdanie posiada sens empiryczny — wiemy, na czym polegało-
by stwierdzenie, że zdanie jest prawdziwe, a na czym, że jest ono fałszywe.
IV cecha
Wiedza potoczna
Wiedza naukowa
nie ma charakteru systematycznego
zawiera dużo wewnętrznych sprzeczności
wiedza mało spójna (sądy mogą być wewnętrznie
sprzeczne, niespójne)
immanentną cechą nauki jest to, że wiedza jest groma-
dzona w sposób systematyczny
w sposób świadomy dąży się do eliminacji sprzeczności
i niespójności, które się w niej pojawiają
V cecha
Wiedza potoczna
Wiedza naukowa
nie dążymy do jej uzasadnienia
uznajemy jej oczywistość
sądy muszą być empirycznie uzasadnione, uzasadnienie
musi być uzasadnieniem intersubiektywnym (kontrola
ze strony innych ludzi, innych badaczy)
należy dbać o jawność procedury badawczej, warsztat
badawczy musi być jawny
musimy określić, jaki jest stopień pewności
wypowiadanych twierdzeń i zasięg ich obowiązywania
(czy są to generalizacje historyczne, czy prawa nauki)
5
457317648.007.png 457317648.008.png 457317648.009.png 457317648.010.png 457317648.011.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin