oczyszczanie ścieków miejskich.pdf

(264 KB) Pobierz
OCZYSZCZANIE ŚCIEKÓW
OCZYSZCZANIE ŚCIEKÓW MIEJSKICH
Ścieki miejskie są mieszaniną wód zużytych w gospodarstwach
domowych, w drobnych zakładach przemysłowych, w zakładach usług
komunalnych z wodami infiltrującymi do kanalizacji przez nieszczelności
sieci. W kanalizacji ogólnospławnej ścieki miejskie zawierają także wody
opadowe.
1. Rodzaje ścieków miejskich
- bytowo-gospodarcze
- fekalia
- przemysłu miejskiego
- opadowe
- infiltracyjne, drenażowe (przypadkowe)
- nielegalne zrzuty ścieków.
Ścieki bytowo-gospodarcze pochodzą z naszych domostw. Zawierają
około 60% składników organicznych, można w nich wykryć bakterie
chorobotwórcze oraz jaja pasożytów. Oczyszczanie ich nie jest kłopotliwe.
Ścieki przemysłowe powstają w procesach produkcyjnych, są one
głównym zagrożeniem dla odbiorników wodnych. Wielka różnorodność
zanieczyszczeń w tych ściekach sprawia, że nie ma standardowych
metod ich oczyszczania. Ogólne zasady gospodarki ściekowej w
zakładzie obejmują: odzyskiwanie cennych substancji, osobne
pozbywanie się odpadów bardzo szkodliwych, uśrednianie składu
ścieków, oczyszczanie metodami biologicznymi.
Ścieki miejskie to te zanieczyszczone wody, które płyną siecią
kanalizacyjną. W kanalizacji ogólnospławnej będzie to mieszanina
ścieków bytowo-gospodarczych, przemysłowych i wód opadowych.
Ścieki opadowe powstają z wód deszczowych i śniegu, cechują się
znaczną zmiennością składu i ilości.
Wody dołowe z kopalń charakteryzują się różnym zasoleniem.
2. Rodzaje kanalizacji
- ogólnospławna
- rozdzielcza
- półrozdzielcza
Sieci – sanitarna, deszczowa, ścieki dowożone do oczyszczalni.
3. Ilość ścieków miejskich
Objętość ścieków miejskich dopływających do oczyszczalni w czasie
pogody bezdeszczowej w przybliżeniu powinna odpowiadać sumie
objętości wody zużytej na cele bytowo-gospodarcze i objętości wody
zużytej przez przemysł a także muszą być zwiększone o wody
infiltracyjne. W rzeczywistości często stwierdza się znaczne różnice
między tymi wartościami.
Objętość ścieków bytowo-gospodarczych określa się iloczynem
dobowego zużycia wody przez jednego mieszkańca i liczby mieszkańców.
W państwach uprzemysłowionych jednostkowe zużycie wody przez
mieszkańca Q = 120-175 l/Mxd. Z tego 15% przypada na WC, 45% na
mycie i kąpiel, 25% na pranie i mycie naczyń, 15% na inne cele. W
polskich miastach w latach 1991-92 jednostkowe zużycie wody wynosiło
około 200 l/Mxd oraz wykazywało malejącą tendencję. Straty wody w sieci
wodociągowej ocenia się na około 30% i więcej, zatem rzeczywiste
jednostkowe zużycie wody nie przekracza na ogół 140l/Mxd. Dopływ
ścieków miejskich do oczyszczalni nie jest stały w czasie, ale ulega
wahaniom. Nierównomierności dopływu ścieków do oczyszczalni są
określane na podstawie znajomości nierównomierności godzinowej,
dobowej i sezonowej. Wartości współczynników nierównomierności
dopływu ścieków są około 20% niższe w stosunku do współczynnika
nierównomierności rozbioru wody w mieście, co jest spowodowane
retencyjnym działaniem sieci kanalizacyjnej i udziałem wód infiltracyjnych.
4. Klasyfikacja zanieczyszczeń ścieków miejskich
- ciała stałe
- substancje nieorganiczne
- materia organiczna
- drobnoustroje.
Wszystkie one można określić jako: fizyczne, chemiczne i biologiczne
Zanieczyszczenia fizyczne (organoleptyczne) to przede
wszystkim : zawiesina, mętność, barwa, zapach, temperatura . Całkowitą
ilość zanieczyszczeń zawartych w ściekach określa sucha pozostałość
(masa substancji po odparowaniu próbki ścieków i wysuszeniu do stałej
wagi w temperaturze 105 0 C). Jednocześnie określa się: pozostałość po
prażeniu (w temp. powyżej 550 0 C), strata przy prażeniu itp. Wszystko to
sprowadza się do określenia zawiesin: ogólnych, mineralnych i lotnych. W
tym przypadku rozróżnia się: ogólną ilość zawiesin (określa zawartość
składników nierozpuszczalnych, oznacza się je jako pozostałość po
odsączeniu ścieków, wysuszoną do stałej wagi w 105 0 C), zawiesiny
mineralne (zważenie pozostałości po wyprażeniu w temperaturze 600 0 C
zawiesin ogólnych), zawiesiny lotne (różnica między zawiesinami
ogólnymi a mineralnymi), uznawane są za organiczną część zawiesin
ogólnych.
Istotnym dla jakości ścieków nie oczyszczonych jest stan ich
świeżości. Parametrami określającymi ten stan oprócz zapachu i
zawartości tlenu jest zagniwalność i ilość siarkowodoru. Operator musi
wielokrotnie w czasie zmiany oglądać ścieki surowe. Zmiana barwy,
mętności czy zapachu pomoże wykryć nieoczekiwany zrzut toksycznych
zanieczyszczeń. Podwyższona temperatura ścieków przyspiesza
procesy rozkładu związków organicznych i powoduje odtlenienie ścieków
przyśpieszając tym samym ich zagniwalność.
Ścieki miejskie charakteryzują się olbrzymią różnorodnością,
chociażby ze względu na różny profil przemysłowy miast.
Zanieczyszczenia obecne w ściekach znajdują się w różnym stopniu
rozproszenia ( zawiesiny, emulsje, koloidy, substancje rozpuszczone ),
zwykle dzieli się je na: zawiesiny opadające (to te które opadną w ciągu
2h w znormalizowanym leju), nie opadające (dają się oddzielić na filtrze
bibułowym lub membranowym), substancje rozpuszczone .
Każda z podanych grup może być podzielona na substancje
organiczne i nieorganiczne . Szczególną grupę zanieczyszczeń
chemicznych refrakcyjnych (w tym trudno biodegradowalne) stanowią
związki toksyczne (pierwiastki, substancje, czynniki fizyczne) wywołujące
w organizmach roślinnych, zwierzęcych i u człowieka zaburzenia
fizjologiczne, uszkodzenia a nawet śmierć. Do groźnych trucizn należą:
metale ciężkie: Cd, Hg, Pb, Zn, Cr; pestycydy, WWA, aminy aromatyczne,
nitrozoaminy, PCB, dioksyny, THM, substancje promieniotwórcze. Każda
z nich ma przynajmniej jedną z cech: rakotwórcze, mutagenne,
teratogenne, ulegają bioakumulacji w łańcuchu pokarmowym zwierząt i
ludzi.
Zanieczyszczenia biogenne (N, P, C ) powodują masowy rozwój
glonów, które obumierając i ulegając rozkładowi powodują wtórne
zanieczyszczenie wód do wystąpienia procesów gnicia włącznie.
Zanieczyszczenia biologiczne to ogromna liczba drobnoustrojów
głównie wirusów, bakterii, grzybów, a także jaja helmitów (robaków
pasożytniczych). Większość z nich należy do typowej flory heterotroficznej
żyjącej w przewodzie pokarmowym człowieka i zwierząt. Wśród nich są
gatunki chorobotwórcze wywołujące: dur brzuszny, czerwonkę, cholerę,
zakażenie żołądkowo - jelitowe, żółtaczkę, gruźlicę, chorobę Heinego-
Medina, schorzenia skóry i inne.
Postępująca urbanizacja i szybki rozwój przemysłu towarzyszą wzrostowi
zapotrzebowania na wodę i zwiększeniu ładunku zanieczyszczeń, co
sprawiło, że zaczyna brakować wody czystej w niektórych regionach
kraju, stąd problem ochrony wód w naszym kraju jest bardzo ważny.
Niezależnie od ścisłego przestrzegania przepisów ilość zanieczyszczeń
Zgłoś jeśli naruszono regulamin