Weteran 14.pdf

VIRGINIBUS • PUERISQUE

Guilford

Muszyna 2010

Tygrysy w błocie!

Landships!

Iwan Bilibin, Czarny Jeździec , 1900

Wakacje mają się ku końcowi, praca redakcji jakoś jednak nie ma wyraźnego końca. Tak to bywa

zapewne, gdy człowiek sam sobie wyznacza cele. Ten numer pisemka jest nieco lżejszy niż poprzednik -

w przenośni i dosłownie. Mamy nadzieję, że przypadnie Szanownym Czytelnikom do gustu. Z wielką

przyjemnością bowiem mogę zaproponować recenzję dwóch gier o epoce starożytnej, recenzję, której

nie napisałem! Od niej zaczynamy numer, jak będzie można bowiem zobaczyć wciąż odmieniamy nieco

wygląd naszego pisma. Oby na lepszy i bardziej przystępny.

Starożytność nigdy nie była jedyną epoką hołubioną w naszym piśmie. W obecnym numerze

znalazła się wszak tekst o kolejnej już części serii gier o wojnie amerykańskiej o niepodległość. Znajdą

coś dla siebie miłośnicy małego ciałem Cesarza, będzie co nieco o klasycznym wyglądzie pierwszej wojny

światowej.

Najwidoczniej nasz ogląd na przeszłość zmienia się wraz z upływem czasu. Jedno jednak zmianie

ulec nie potrai. Po raz kolejny nasz kraj hucznie obchodził rocznicę wiktorii pod Grunwaldem. Było głośno

w 1410 roku, jest głośno i dziś. Dlatego korzystając z możliwości, chcielibyśmy również przedstawić raport

rozgrywki z gry, która się jeszcze nie ukazała, ale już wykazuje spory potencjał. Mowa o nowym projekcie

Phalanx Games Polska pod tytułem Teutons .

Dziękuję wszystkim współpracownikom za pomoc przy stworzeniu tego numeru. Kanikuła nie

spowodowała przerwy w naszym hobby. Przyjemnością jednak należy się dzielić, toteż zapraszam już do

środka...

Ryszard Tokarczuk

współpracuje:

ze Stowarzyszeniem

Galicyjska Inicjatywa

Strategiczna

http://www.gis.manewry.vdl.pl

REDAKTOR NACZELNY

Ryszard Tokarczuk (RyTo)

WYDAWCA

E-MAIL REDAKCJI

weterani@gmail.com

Planszowy Weteran

SKŁAD

Ryszard Tokarczuk (RyTo)

Materiały zawarte w periodyku nie mogą być

w żaden sposób kopiowane bez uprzedniej, pisemnej

zgody redakcji.

Redakcja zastrzega sobie prawo do red-

agowania tekstów. Wszelkie znaki irmowe oraz to-

warowe, a także zdjęcia i obrazy są prawnie zastrzeżone

i zostały użyte wyłącznie w celach informacyjnych.

WSPÓŁPRACA

Cezary Domalski (Clown)

Łukasz Grabuń (Smerf Maruda)

Gabriel Szala (Archanioł)

Michał Stępowski (Profes)

Spis treści

Recenzje gier

Athens&Sparta vs Hellenes..............................................................................................................................4

Guilford............................................................................................................................................................7

Jena 20............................................................................................................................................................14

Landships!......................................................................................................................................................18

Raporty z rozgrywek

Teutons...........................................................................................................................................................23

Publicystyka

Złowrogie rykoświstąkanie zbłąkiń.................................................................................................................30

Wywiad z.... Sławomir Łukasik......................................................................................................................32

Muszyna 2010 - fotoreportaż.........................................................................................................................36

Recenzje książek

Tygrysy w błocie!............................................................................................................................................40

Podręcznik oksfordzki.....................................................................................................................................41

Nowości i zapowiedzi ......................................................................................................................................42

Chcielibyśmy gorąco podziękować następującym forum i serwisom www za zgodę na umieszczenie linku

do elektronicznej wersji czasopisma:

- Forum Zakładu Historii Wojskowej Instytutu Historii Uniwersytetu

im. A. Mickiewicza w Poznaniu (www.zhw.amu.edu.pl/forum)

- Forum „Centrum Symulacji Taktyczno-Operacyjnych” (www.taktyka.net)

- Forum „Gery” (www.forum.gery.pl)

- Forum „Gry Planszowe” (www.gry-planszowe.pl)

- Forum „Historycy” (www.historycy.org)

- Serwis i forum internetowe „Poltergeist” (www.polter.pl oraz www.planszowki.polter.pl )

- Forum „Strategy Fans” (http://psf.eui.org)

- Forum „Sztab” (www.sztab.com/forum)

- Forum „Wargamer” (www.wargamer.pl)

- Serwis i forum „Wargaming Zone” (http://wargaming.pl)

Szczególne podziękowania dla Forum „Galicyjska Inicjatywa Strategiczna” na którym mamy swoje podforum.

(www.gis.manewry.vdl.pl)

Hellenes

Athens&Sparta

Cezary “clown” Domalski

Dawno, dawno temu (w bardzo nieodległej

galaktyce) Ateńczyk i Spartanin w jednym stali domu.

Ateńczyk na morzu, Spartanin na ziemi. Ateńczyk

spokojny nie wadził nikomu, Spartanin najdziksze

wymyślał swawole. Choć Tukidydes w swojej Wojnie

peloponeskiej podaje przyczyny wybuchu konliktu, to

możemy równie dobrze założyć, że jak każda krwawa

i długa wojna, miała ona swój błahy powód, szczegól-

nie, że Grecy lubowali się w wojnach o pojedynczą

kobietę, czy o pojedynczy wąwóz. Możliwe, że w tym

przypadku chodziło o udowodnienie, że turystyka

morska jest ważniejsza i dużo ciekawsza od tury-

styki pieszej. Jakie by nie były jej przyczyny, wojna

(zwana wielką wojną peloponeską lub drugą wojną

peloponeską) trwała od 431 r. p.n.e. do 404 r. p.n.e.

Jej przebiegowi poświęcone zostały (między innymi)

dwie gry planszowe: Hellenes z GMT wydana w roku

2009 oraz Athens & Sparta wydana w 2007 roku przez

Columbia Games, których to gier porównanie będzie

tematem niniejszej recenzji.

Jakość wykonania obu gier określiłbym jako

solidną z przewagą produktu z GMT. Mapa obsza-

rowa w Hellenes wydaje się milsza dla oka, niż surowa,

podzielona na heksy mapa jej konkurentki. Największą

różnicą wydaje się jednak to, że w Hellenes większość

miast jest ufortyikowana (włącznie ze Spartą, która

jak wiadomo fortyikacji nie posiadała), natomiast

w Athens & Sparta , większość fortyikacji nie posiada.

Po części jest to także rezultat przyjęcia pewnych spe-

cyicznych rozwiązań mechaniki w obu grach, stąd

też te różnice. W sferze czysto subiektywnej - bardzo

podoba mi się rysunek hoplitów na pudełku z gry Co-

lumbia Games. Produkt z GMT reprezentuje raczej

nurt „historyczny”. Oczywiście na jakość obu produk-

tów to nie wpływa, gdyż stanowi jedynie temat do

dyskusji z typowo kobiecego punktu widzenia (ważny

z pewnością, gdy zamierzamy przekonać płeć piękną

do rozgrywki i w tym przypadku nastąpi trudny wybór

pomiędzy seksownymi zbrojami hoplitów, a nagością

bez osłonek wyrytą w kamieniu).

Karty natomiast w obu grach napędzają

rozgrywkę, niczym sześciocylindrowy silnik

typu boxer w Porsche 911.

Instrukcje do obu gier raczej nie wzbudzają

wątpliwości, natomiast przepisy do produktu z Co-

lumbia Games są zdecydowanie krótsze, co pozwala

nam szybciej ogarnąć całą mechanikę gry. Prawdę

mówiąc jest to cecha bloczkowych gier z tej irmy,

gdyż jej instrukcje najczęściej mieszczą się na ośmiu

stronach, co ma swoje plusy i minusy, gdyż nierzadko

powoduje to zarzuty odnośnie braku klimatu w tychże

grach.

Obie gry wykorzystują bloczki oraz kar-

ty. Bloczki symulujące mgłę wojny przedstawiają

oddziały wojsk lądowych (lekkiej i ciężkiej piechoty

oraz kawalerii) i morskich. Osobiście wolę prostsze

i surowsze oznaczenia na bloczkach z gry Colum-

bia Games. Produkt z GMT jest tutaj zdecydowanie

przekombinowany, aczkolwiek jest to rzecz gustu.

Karty natomiast w obu grach napędzają rozgrywkę,

niczym sześciocylindrowy silnik typu boxer w Porsche

911. Kładzione są one zakryte równocześnie przez

obu graczy. Wydarzenia rozgrywane są w pierwszej

kolejności, potem gracz zagrywający wyższą wartość

Athens&Sparta

Hellenes

Athens&Sparta

Hellenes

( Athens & Sparta ) lub niższą ( Hellenes ) wykonuje akcje

w ilości odpowiadającej zagranej wartości, ewentual-

nie zmodyikowanej przez wydarzenia lub wodzów

( Hellenes ). Rodzaje akcji różnią dość poważnie obie

gry, gdyż w Athens & Sparta możemy jedynie wykonać

ruch zwykły bądź strategiczny lub wywołać powsta-

nie, natomiast wachlarz akcji dostępnych w Hellenes

jest dużo większy – rekrutacja, uzupełnienia, tworze-

nie garnizonów w podbitych miastach, plądrowanie

miast itp. Zagranie całej ręki powoduje zakończenie

etapu gry – czteroletniego okresu (tzw. olimpiady)

w Athens & Sparta i jednego roku w Hellenes . Spraw-

dzane są warunki zwycięstwa i cała zabawa zaczyna

się od nowa.

Różnorodny okres trwania pojedynczego etapu

w obu grach wpływa przede wszystkim na ich głębię

– dużo więcej szczegółów (pogoda, oblężenia, okres

zimowy) zawiera w sobie produkt GMT. Dodatkową

ciekawostką są tzw. dary dla bogów, które pomagają

nam lub przeszkadzają naszemu przeciwnikowi. W

zależności od tego, jakiemu bogu zdecydowaliśmy się

złożyć hojne dary, możemy otrzymać różne korzyści

– Posejdon to przerzucenie rzutu na sztorm, Zeus to

dobranie sześciu nowych kart zamiast starych, Ares

to wsparcie przy walce itp. Przydaje to zdecydowanie

chromu grze, nawet gdy nie jesteśmy zwolennikami

mitów kreowanych przez Jana Parandowskiego.

System rozstrzygania walk jest wręcz identyc-

zny w obu grach. Jednostki mają przypisane przedziały

na kości sześciennej, w których uzyskują traienia, do-

datkowo ze względu na rodzaj wojsk wykonują rzut

(i tym samym zadają straty) w określonej kolejności

– najpierw jednostki A, potem B, C i D. Jedna różnica

– w Hellenes możliwe jest zmuszenie oddziałów do

ucieczki z bitwy, dzięki czemu nie uczestniczą one

w dalszej walce, a w przypadku ucieczki wszystkich

oddziałów następuje panika, która jest wybitnie ko-

rzystna dla wygrywającego (dodatkowe straty, punkty

zwycięstwa). Powiem szczerze, że system rozgry-

wania walk mnie rozczarowuje – zbytnia losowość

oraz specyika rozkładu prawdopodobieństwa (czytaj:

złośliwość losu) powoduje, że nierzadkie są sytuacje,

kiedy oddziały lekkozbrojne zmuszają do kapitu-

lacji ciężką piechotę, która to sytuacja rzadko kiedy

zdarzała się historycznie, gdyż nie od dziś wiadomo, że

łucznik lub peltasta może w bitwie najwyżej skoczyć

hoplicie na przysłowiową sarissę.

Zwycięstwo w grze z Columbia Games

odnieść można poprzez kontrolowanie określonej

liczby punktowanych miast. Zdobycie 30 lub więcej

punktów powoduje zwycięstwo automatyczne, nato-

miast gdy żadna ze stron nie osiągnie tego pułapu, wy-

grywa gracz ateński. Niestety, tutaj pojawia się prob-

lem – osiągnięcie bariery 30 punktów jest dla gracza

kierującego stroną spartańską wręcz niemożliwe,

w związku z czym gra cierpi na poważne zachwia-

nie balansu, chociaż ma to swoje plusy, gdyż można

wtedy umożliwiać zapoznanie się z grą graczom

niedoświadczonym, którzy pokierują Atenami i istnie-

je wtedy duże prawdopodobieństwo, że grę wygrają

(i zechcą z nami zagrać ponownie, na przykład Spartą).

Zwycięzcą w Hellenes zostaje w sposób au-

tomatyczny gracz, który zgromadzi 15 punktów

prestiżu, które to punkty gromadzone są za zdoby-

wanie i plądrowanie miast oraz zwycięstwa w bitwach

(np. poprzez spanikowanie przeciwnika). Korzystny

dla siebie pokój można też wymusić na przeciwniku

po zdobyciu 5 lub więcej punktów prestiżu i udanym

rzucie dwiema kośćmi. Przy mniejszej zdobyczy punk-

towej gra kończy się remisem. Warunki zwycięstwa

powodują, że gra jest dużo bardziej zbalansowana

i pozwala nam realizować różne strategie na osiągnięcie

wygranej.

Obie gry różni w sposób zasadniczy czas jej

trwania. Athens & Sparta to średnio dwie, trzy godzi-

ny gry, natomiast Hellenes to czas niemal dwukrot-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: