Budda Padmasambhawa.doc

Budda Padmasambhawa

Pad sdongs brTsegs pa:

Ja, który jestem znany jako Powstały z Siebie Lotos, który wyemanował z ośrodka serca Buddy Amitabhy. Jestem Arja Awalokiteśwarą, będącym promieniem światła Mowy. Jetsem bratem wszystkich dakiń i królem bohaterów [Vira]. Jestem duchową aktywnością wszystkich buddów trzech czasów. Jestem tym, który posiadając wielką moc współczucia, pojawia się jako nirmanakaja niezrównanego Samantabhadry Mahawadżradhary. Jestem falą duchowej aktywności, która wszystkich kieruje na ścieżkę, wypełniając nadzieją umysły wszystkich czujących istot.


Padmasambhawa czyli Guru Rinpocze: Drogocenny Guru - jak nazywają go tybetańczycy, to mahaguru,

który w VIII wieku wprowadził buddyzm do Tybetu. Zaproszony przez krola Trisong Detsena, za radą wielkiego indyjskiego khenpo Śantarakszity, Padmasambhawa miał pozostać w Tybecie blisko 55 lat. Podróżował przez cały kraj nauczając i praktykując, poskramiając siły, które przeszkadzały dharmie Buddy, napełniając swym błogosławieństwem krajobraz Tybetu i Himalajów. Dzięki temu nauka Buddy zaczęła przenikać samą tkankę życia tybetańczyków i właśnie współczuciu Padmasambhawy, jego błogosławieństwu i jego wszechogarniającej wizji buddyzm tybetański zawdzięcza swój szczególny dynamizm i magię, swą żywotność i powodzenie. Nauka Buddy ogarnia ze wszystkich stron życie codzienne i kulturę tybetańczyków, niemal tak samo jak powietrze, którym oddychają. w tym tkwi moc buddyzmu tybetańskiego i racja, dla której Tybet stał się sławny jako taki właśnie, duchowy, kraj. Padmasambhawa założył pierwszy klasztorny uniwersytet w Samye, gdzie wielu indyjskich panditów, jak Vimalamitra zebrało się razem z tłumaczami tybetańskimi, ażeby tłumaczyć dharmę Buddy,

a pierwszych siedmiu tybetańczyków zostało wyświęconych na mnichów. W Czimphu objawił mandalę nauk mantrajany dwudziestu pięciu uczniom, wśród których byli król Trisong Detsen, Jeszie Tsogyal i Wajroczana.

Dla milionów praktykujących Padmasambhawa poprzez stulecia nie przestał być źródłem realizacji i inspiracji, która tchnie życie w serce ich praktyki. Życie Padmasambhawy jest nadzwyczajne, lecz nie jest on w żadnej mierze ograniczony do historycznej osobowości; faktycznie odrzuca on historię i chronologię. Liczne proroctwa wraz

z tym, które wypowiedział sam Budda, gdy odchodził do parinirwany głosiły, że Padmasambhawa urodzi się osiem czy dwanaście lat po nim, ażeby rozprzestrzenić naukę mantrajany. Jednak Padmasambhawa żył mimo wszystko

w Tybecie w VIII wieku naszej ery. Padmasambhawa jest ludzkim ucieleśnieniem dzogpaczenpo, natchnieniem

i duchem dzogczen, zasadą kosmiczną i ucieleśnieniem wszystkich mistrzów. W tradycji tybetańskiej jest on oświeconą zasadą, której potężną energię przywołuje się jako źródło ochrony wśród pomieszania i niepokoju tej epoki. Praktyka i mantra Padmasambhawy są wysoko cenione jako szczególnie skuteczne w dzisiejszym świecie

w tworzeniu pokoju i harmonii. jak mówi Dilgo Khyentse Rinpocze, największy żyjący mistrz dzogczen:

'choć wielu było niepojętych i niezrównanych mistrzów ze szlachetnej krainy Indii i z Tybetu, krainy śniegów, to jednak wśród nich wszystkich tym, który ma największe współczucie i błogosławieństwo dla istot w tym trudnym wieku jest Padmasambhawa, ucieleśnienie współczucia i mądrości wszystkich Buddów. Jedną z jego właściwości jest moc udzielania swego błogosławieństwa w natychmiastowy sposób wszystkim tym, którzy się do niego modlą i o cokolwiek by się nie modlili, ponieważ posiada moc natychmiastowego spełniania naszego życzenia'. 'W tej mrocznej epoce - mówi dalej Khyentse Rinpocze - gdzie istoty są pogrążone w ciągłym cierpieniu z powodu trzech trucizn: ignorancji, agresji i przywiązania, gdzie pięć negatywnych emocji jest bardziej wzburzonych niż kiedykolwiek przedtem i gdzie straszne cierpienie wypływa z choroby, ubóstwa, głodu, pragnienia i groźby wojny, błogosławieństwa Guru Rinpocze są nawet jeszcze szybsze w działaniu. On sam zapewnił, że jeśli w takiej epoce kiedykolwiek jakaś osoba zwróci się do niego z modlitwą, to on natychmiast odpowie swoim błogosławieństwem. A nie były to jakieś słodkie słowa pokrzepienia, lecz prawdziwe, nie mogące nas zwieść słowa Guru Rinpocze'.

Według Tradycji Skarbów [gter lung] Ratna Lingpy:

Gdy przychodzi dzisiąty dzień [ księżycowego ] miesiąca, ci którzy pamiętaja o Mnie, tak jakby na pamiątkę tego nosili w kieszeni kamyk, oni i ja będziemy naprawdę nierozdzieleni. Dla moich synów, moich uczniów, króla

i ministrów Tybetu, dziesiątego dnia każdego [ księżycowego ] miesiąca, ja sam będę się pojawiał; obiecuję to.

Ja, Padmasambhawa, nigdy nie oszukuję innych.

Według Lama Sangdu [ bLa ma gSang 'dus ]:

Dziesiątego dnia miesiąca małpy w roku małpy oraz we wszystkie dziesiąte dni innych [księżycowych ] miesięcy, moje manifestacje będą szczególnie emanować w Dżambudwipie; Będę udzielał zarówno zwyczajnych jak

i najwyższych siddhi. Jeśli chodzi o tych, ktorzy przez całe życie będą praktykować sadhanę Guru, to jeśli wytrwają w tym, wówczas w chwili odejścia z obecnego życia, zostaną wchłonięci w ośrodek mojego serca.

Zgodnie z Zhal-dam Ser-treng [Zhal gdams gser phreng]:

Ja, Urgyan, szczególnie dzisiątego dnia, ktory jest wielkim świętem, będę przybywał do śnieżnej krainy Tybetu. Jadąc na promieniach słońca i księżyca, tęczy, mgłach lub deszczu, i będę usuwał wszystkie przeszkody powstrzymujące oddanych mi uczniów. Każdemu z nich udzielę czterech inicjacji, których pragną. To jest moja obietnica, a Padma nigdy nie oszukuje nikogo. Jeśli ktoś jest mi oddany, niech zawsze wykonuje dzisiątego dnia pudżę. Dzięki praktyce sadhany zgodnie z moimi wyjaśnieniami, urzeczywistni dobrobyt królestwa.


Padmasambhawa przybył do tego świata dla spełnienia trzech głównych celów. Ogólnie rzecz biorąc przybył, aby pomóc istotom sześciu sfer. Następnie, jego historyczną misją było przyniesienie światła dharmy i nauk dzogczen do krainy Tybetu. Dzięki jego dobroci i własnoręcznym wysiłkom nauka pozostała na dobre w Tybecie przez ponad tysiąc lat. Obecnie nauki Padmasambhawy przybyły na zachód, gdzie dotąd były nieznane i jest to rzeczywiście znak jego błogosławieństwa, oznaka jego współczucia i mocy. Po trzecie, każdy Budda niesie ze sobą szczególne przesłanie i ma specyficzną misję do spełnienia, a szczególną misją Padmasambhawy jest przybycie do ciemnego wieku, do 'mętów czasu', do kalijugi. Podczas gdy Budda zasadniczo znany jest z tego, że nauczał nauk sutrajanay, mimo iż w tajemnicy nauczał tantr, Padmasambhawa przybył na ten świat, ażeby nauczać tantry i dzogczen.

Tak więc podczas gdy Budda Siakjamuni przedstawia zasadę Buddy, najważniejszy element ścieżki sutrajany, Padmasambhawa uosabia zasadę guru, serce buddyzmu wadżrajany i dlatego znany jest jako 'Sangye Nyipa',

'Drugi Budda'. Jak wyjaśnia Nyoshul Khenpo Rinpocze: 'zgodnie z ogólnym podejściem do dharmy Buddy, historia historycznego Buddy Siakjamuniego rozpoczyna się od jego oświecenia w Indii w Wadżrasanie, obecnie Bodhgaja. Budda trzykrotnie obrócił kołem dharmy i w końcu wszedł w parinirwanę. Potem przybył Padmasambhawa, aby powtórzyć jego nauki, a szczególnie po to, aby obrócić koło nauk tajemnej mantry wadżrajany. O ile Budda przekazał podstawowe nauki i założył fundamenty, Padmasambhawa był tym, który wprowadził nauki wadżrajany'. Padmasambhawa , lub w sanskrycie Padmakara, a po tybetańsku Pema Dziungne, znaczy 'Urodzony w Lotosie'. Lotos symbolizuje Padmę albo lotos rodziny, do której należą wszystkie ludzkie istoty. Chociaż lotos rośnie

w błotnistym bagnie, jednak zawsze wytwarza nieskalany, czysty kwiat. w ten sposób, choć posiadamy negatywne emocje, takie jak pragnienie, to nasza wrodzona, czysta energia mądrości może zostać doprowadzona do rozkwitu. Dlatego pomieszania nie musi się odrzucać; można je przekształcić w mądrość. Tę moc przekształcenia przedstawia zasada lotosu. W ten sposób Padmasambhawa jest ucieleśnieniem wizji tantry i przekształcenia; jest on przeobrażającym błogosławieństwem wszystkich Buddów. Dlatego jest szczególnie potężny w obecnym czasie

i w tym wieku, kiedy negatywne emocje są silniejsze, a pomieszanie większe niż kiedykolwiek przedtem. Mówi się, że im większe pomieszanie i trudności, tym jest on potężniejszy. Kiedy tybetańczycy potrzebują błogosławieństwa

i opieki, ich naturalnym odruchem jest wzywanie Padmasambhawy. 'Z kolei, według nadzwyczajnej ścieżki dzogpaczenpo - mówi dalej Nyoshul Khenpo Rinpocze - Budda jest obecną, prawdziwą naturą naszego własnego umysłu, naszą wrodzoną rigpą, albo czystą świadomością. Gdzie Budda stał się oświecony ? We wszechogarniającej przestrzeni Dharmadhatu. Z tego punktu widzenia takie zdarzenia jak np. jego manifestacja jako historycznego Buddy w Wadżrasanie są widziane po prostu jako zewnętrzny pokaz. 'Pierwotny Budda' mieszka nie gdzie indziej jak w naturze naszej rigpy, Sferze Akanisztha. Z przestrzeni Dharmadhatu manifestuje się dla dobra bodhistattwów jako Buddowie sambhogakaji pięciu rodzin: Wajroczana, Akszobhja, Ratnasambhawa, Amitabha i Amoghasiddhi. Dla naszego świata manifestuje się w formie nirmanakaji jako historyczny Budda Siakjamuni. W rzeczywistości jednak nie był kim innym, niż emanacją pierwotnego Buddy Samantabhadry, który jest w naszym własnym sercu,

w naszej własnej rigpie. Później zamanifestował się jako Padmasambhawa, 84 mahasiddhów i jako wielcy mistrzowie Indii, tacy jak: Nagardżuna, Asanga, Arjadewa, Wasubandhu, Dignaga, Dharmakirti, Sakjaprabha

i Gunaprabha, znani jako 'sześć osób i dwóch wspaniałych'. Innymi słowy, przejawia się na różne sposoby,

dla każdej istoty w jej właściwy sposób, pojawiając się jako ptak pomiędzy ptakami, jako zwierzę pomiędzy zwierzętami i.t.d. podczas gdy pierwotny Budda Samantabhadra jest naszą rigpą na absolutnym poziomie. Natura lub jakość mądrości rigpy jest promieniująca i wyposażona w świetlistość, podobnie jak słońce jest wyposażone

w niezmienne i nie gasnące promieniowanie. Ta jakość nieprzerwanej świetlistości pierwotnej natury jest tym 'Nieograniczonym Światłem' lub 'Niezmiennym Światłem', które nazywamy Buddą Amitabhą, po tybetańsku Opame lub Nangwataye. Budda Amitabha, który jest tym samym, co Samantabhadra, wysyła ze swojego serca potężny promień światła w formie sylaby Hrih, która opada na północno-zachodnią krainę Oddijana i na jezioro Dhanakośa. W ten sposób, jak esencja ojca i matki dają narodziny dziecku i tworzą nasienie naszego ciała złożonego

z elementów, narodziny Padmasambhawy następują z nasiennej sylaby Hrih. w tym momencie wszyscy Buddowie Dziesięciu Kierunków wraz z setkami i tysiącami dakiń, z różnych sfer niebiańskich przywołują dla dobra istot błogosławieństwo i inkarnacje wszystkich Buddów. Ta ich inwokacja znana jest jako 'Siedem wierszy wadżry'

lub 'Modlitwa w siedmiu linijkach'. Jest to 'Spontaniczna pieśń spokoju Dharmadhatu'. Jest to najważniejsza modlitwa, ponieważ jest inwokacją, poprzez którą Guru Rinpocze przybywa do naszego świata.

 

hung
ur gien jul gi nub dziang tsam
pe ma ge sar dong po la
ja tsen czio gi ngy drub nie
pe ma dziung ne szie su dra
khor du khan dro mang py kor
kie ki dzie su dak drub ki
dzin gi lab czir szieg su sol
gu ru pe ma sid dhi hung

hung
w północno-zachodnim krańcu krainy urgien
w sercu kwiatu lotosu, jesteś ty
obdarzony wspaniałymi, najwyższymi mocami
znany jako zrodzony z lotosu
otoczony przez orszak wielu dakiń
praktykując i podążając za tobą, proszę, przybądź tu
by udzielić mi błogosławieństwa
padmasambhawo udziel mi urzeczywistnienia

Gdy Guru Rinpocze urodził się w kwiecie lotosu na wodach jeziora, dakinie zawołały go z głębi swoich serc i ich wołanie spontanicznie stało się mantrą Wadżra Guru. Tak więc ta mantra jest mantrą jego serca, jego rdzeniem życia, jego esencją serca, a recytowanie jej to przywołanie samej istoty Guru Rinpocze:

om ah hung bendza guru pema siddhi hung

Gdy nadszedł czas, aby opuścić Tybet, Padmasambhawa odjechał do krainy Ngayab Ling, ku górze o barwie miedzi, zwanej Zangdokpalri. 'Tam - pisze Dudjom Rinpocze - zamanifestował Niepojęty Pałac Lotosowego Światła i rezyduje w nim jako król, przy pomocy jednej ze swych manifestacji, w każdym z ośmiu kontynentów rakszasów, udzielając nauk takich jak - 'Osiem wielkich metod osiągania kagye' i chroniąc ludzi tego świata Dżambudwipy od lęków ich życia. Nawet i dziś panuje jako regent wadżradary, 'Vidjadhara mający spontaniczne spełnienie najwyższej ścieżki'; i w ten sposób pozostanie, nigdy nie ruszając się, aż do końca świata. Istnieje wiele form Padmasambhawy. Pierwsza zwana jest Totreng De Nga [pięć rodzin Padmasambhawy]: Wadżra Totreng, Ratna Totreng, Padma Totreng, Karma Totreng i Budda Totreng. Następnie jest osiem manifestacji Padmasambhawy: Tsokye Dordże, Padmasambhawa, Loden Czokse, Pema Gyalpo, Nyima Ozer, Śakja Senge, Senge Dradok i Dordże Drolo. Jest sześciu Guru Rinpocze, którzy zamanifestowali się, aby pomóc sferom piekielnym, sferze głodnych duchów, sferze zwierzęcej, sferze ludzkiej, sferze półbogów i sferze bogów. Tych sześciu Guru Rinpocze pracuje przeciwko sześciu negatywnym emocjom. jest też dwanaście manifestacji Guru Rinpocze [Nam Trul Chu Nyi] przeciw różnym przeszkodom i lękom, które powstają w naszym życiu. Budda osobiście powiedział: 'przybyłem w sposób podobny do snu, lecz w rzeczywistości w ogóle nie nauczałem, to wszystko powstało z potrzeb istot'. Tak jak to, co pojawia się przed zwierciadłem, odbija się w nim, tak i nauki pojawiają się zgodnie z potrzebą istot. W ten sposób osiem manifestacji Padmasambhawy nie są różnymi Padmasambhawami, lecz odzwierciedlają jego zdolność pojawiania się zgodnie z potrzebami i prośbami. Dlatego zwane są po tybetańsku 'Guru Tsen Gye' ['Osiem Imion Guru'].

'Jeśli żarliwie modlisz się do Guru Rinpocze - mówi Nyoshul Khenpo Rinpocze - nie ma wątpliwości,

że istotnie pojawi się tobie, ponieważ żaden inny Budda nie manifestował się w wizjach praktykującym tak często jak Guru Rinpocze. niektórzy z wielkich tertonów np.Ratna Lingpa mieli aż 25 wizji Guru Rinpocze. Inni główni tertonowie mieli 20-cia, inni 10, niektórzy sześć, a cały tysiąc mniejszych tertonów miał przynajmniej trzy wizje, co razem daje wiele tysięcy. Szczegóły tych wizji są bardzo dokładnie odnotowane: np.data, miejsce i sposób, kiedy miały miejsce oraz nauki i przepowiednie dane przez Padmasambhawę. Nauki te zostały następnie bardzo wyraźnie spisane. Później praktykowali je inni mistrzowie, z których wielu osiągnęło tęczowe ciało przez swoją autentyczną moc. To wszystko pokazuje jak potężny i jak szybki

w działaniu jest Guru Rinpocze. Jeśli praktykujesz go, szybciej osiągniesz spełnienie na ścieżce. Żaden inny Budda czy mistrz nie pojawił się tak wiele razy jak Guru Rinpocze. wydaje się, że jest on najaktywniejszy

z nich wszystkich'.

Najpoteżniejszym sposobem przywołania inspiracji Padmasambhawy jest praktyka guru jogi: 'stopienie się

z umysłem guru'. Oto dlaczego w toku historii wielcy mistrzowie dzogczen, jak na przykład Jigmed Lingpa, Dziamjang Khyentse Wangpo i Patrul Rinpocze określili guru jogę jako ich najskrytszą praktykę. Patrul Rinpocze mógł nawet recytować słowa guru jogi bezwiednie, podczas gdy sam spał. 'Na ostatecznym poziomie - mówi Dilgo Khyentse Rinpocze - poprzez Padmasambhawę możemy urzeczywistnić naturę umysłu, znaczenie dzogczen lub mahamudry. Nie można ich urzeczywistnić bez praktyki guru jogi. Guru joga jest kluczem'. Praktyka guru jogi jest bardzo subtelną, a jednak potężną metodą odniesienia do prawdy w ludzki, osobisty sposób i otwarcia serca,

aby odsłonić mądrość rigpy. Guru jest medium, zaś przywoływanie go to środki. ponieważ kiedy myślicie o waszym mistrzu, wywołuje to samą esencję, sam smak i poczucie oświecenia, poglądu i dzogczen. Oddanie rozbraja wszelkie wasze negatywne emocje. W guru jodze otwieracie wasze serce i umysł na prawdę, którą ucieleśnia guru. Chociaż prawda czy Budda jest w nas, to jeśli nie jesteśmy w stanie sami tego urzeczywistnić, powinniśmy ją wezwać. Wejście w stan absolutu bez jakiejś inspiracji jest skrajnie trudne, prawie żę niemożliwe i jeśli nie macie zaufania do mądrości guru w was, wtedy potrzebujecie znaleźć sposób zainspirowania tego poprzez guru jogę, która przywołuje tę obecność, ażeby ogrzać wasze serce i błogosławić wasz umysł. Jak wskazuje Nyoshul Khenpo Rinpocze: '...jeśli spoglądasz na swój umysł, kiedy powstaje w nim bardzo silne oddanie i twoja medytacja się nim inspiruje, to co się wydarza? Odkrywasz, że twoja medytacja ma dużo więcej uczucia, przejrzystości, błogosławieństwa i realizacji. podczas gdy samo siedzenie z niemym medytowaniem na pustkę i myśleniem:

'ja medytuję' będzie zupełnie płaskie'. 'W szczególności żywotne jest włożenie całej swojej energii w guru jogę, trzymając się jej jako życia i serca praktyki - pisze Dudjom Rinpocze - jeśli tego nie zrobisz, wtedy twoja medytacja będzie bardzo tępa i nawet jeśli zrobisz małe postępy, nie będzie końca przeszkodom, ani też w umyśle nie narodzi się żadna możliwość prawdziwej szczerej realizacji. Dlatego dzięki żarliwemu modleniu się z niekłamanym oddaniem, zostanie ci wkrótce przekazane bezpośrednie błogosławieństwo i umysł mądrości lamy, wskutek czego zostaniesz wyposażony w jedyne w swoim rodzaju urzeczywistnienie, poza słowami, zrodzone głęboko w twym umyśle. Są cztery stopnie spełnienia praktyki guru jogi: - inwokacja, - stopienie swego umysłu z guru za pomocą mantry, następnie - otrzymanie błogosławieństwa lub obdarzenie mocą, i na koniec - zjednoczenie swego umysłu

z Padmasambhawą lub z guru i spoczywanie w naturze swojej rigpy, absolutnym lamie.

Inwokacja rozpoczyna się wraz z pobudzeniem poglądu prawdziwego oddania. gdy siedzisz cicho, z głębi swego serca przywołujesz Padmasambhawę, ucieleśnienie wszystkich Buddów i wszystkich mistrzów, w przestrzeni przed sobą. powinno się go wizualizować jako istotę promieniującą jak tęcza, a nie płasko jak na obrazku, ani jako solidną statuę ze złota, lub też coś pustego. Wizualizując myśl, że dzierży on błogosławieństwa i jakość mądrości, współczucia i mocy wszystkich Buddów. Albowiem jak powiedział to sam Padmasambhawa: 'ci, którzy realizują mnie, realizują wszystkich Buddów; ci, którzy mnie widzą, widzą wszystkich Buddów'. Gdy przywołujesz go, wołasz o jego pomoc i inspirację dla oczyszczenia całej swojej karmy i negatywnych emocji i dla sprowadzenia urzeczywistnienia twojej prawdziwej natury. Z takim rodzajem gorącej prośby przywołujesz go bardzo mocno

i jednoczysz z nim swój umysł. Jeśli masz trudność w odniesieniu do formy Padmasambhawy, możesz po prostu brać pod uwagę tę doskonałą obecność, obecność wszystkich Buddów i mistrzów i przywoływać prawdę w postaci światła. Inwokacja jest jakby wprowadzeniem Padmasambhawy do swojej obecności, do swojego serca. Gdy przywołujesz, twój umysł jest zajęty Padmasambhawą czy odczuciem Padmasambhawy, przeobrażając całe otoczenie serca i umysłu. Dilgo Khyentse mówi: 'jest tak jakby Padmasambhawa sam był faktycznie obecny. rozpoznając to, wizualizuj go i wzywaj z głębi swego serca, mówiąc: 'Guru Rinpocze, weź mnie pod swoją opiekę !' nie ma wątpliwości, że wtedy jego błogosławieństwo spłynie do twego serca'. Kiedy podejmujemy praktykę wizualizacji taką jak ta, wkraczamy w wymiar obszaru sakralnego. przypomina nam to, że Buddowie są tam, ponieważ Budda sam powiedział: 'jeśli ktoś myśli omnie, zjawiam się przed nim'. Niczego nie tworzycie, natomiast zamiast tego dostrajacie się do prawdziwej natury czystego środowiska, do sfery Buddy. Nie musicie 'widzieć' sfer Buddy, wystarczy jeśli po prostu pozwolicie swemu sercu wkroczyć w nie. Wszystkie sfery są w swej istocie czystymi sferami Buddów, lecz obecnie ze względu na naszą karmiczną wizję nie jesteśmy w stanie widzieć ich jako czystych. To jest czyste postrzeganie [dak nang], święte spojrzenie.

Kiedy przywołujecie Padmasambhawę, możecie to czynić przez śpiewanie 'Modlitwy w siedmiu linijkach', powszechnie używanej w tradycji Ningma i Dzogczen. 'Możecie włożyć cały swój umysł z oddaniem tylko dla tej modlitwy', powiedział Guru Rinpocze. Rzekł on również: 'kiedy uczeń woła mnie z tęsknym oddaniem

i z melodyjną pieśnią Modlitwy w siedmiu linijkach, przybędę wprost z Zangdokpalri, jak matka,

która nie może się oprzeć wołaniu swego dziecka".

Esencją praktyki guru jogi jest zjednoczenie swego umysłu z Guru Rinpocze i mówienie mantry 'om ah hung bendza guru pema siddhi hung', tak wiele razy, jak jest to możliwe.Odmawiając mantrę, utrzymujesz swój umysł w jedności z guru lub po prostu pozostawiasz go, aby cicho spoczywał w naturze twojego guru. Jest to zwane dojrzewaniem błogosławieństwa. Poprzez błogosławieństwo twój zwykły umysł zostaje urzeczywistniony jako umysł mądrości Guru Rinpocze. Twoje uczucia i postrzeganie zostają przekształcone, jak gdyby nagle uniosły się ciężkie chmury

i wszystko stało się czyste.Mantra Wadżra Guru jest samą serdeczną esencją Padmasambhawy. Jest to także mantra wszystkich mistrzów, Buddów, jidamów, dakiń i strażników. Kiedy ją śpiewasz, przywołujesz samo ucieleśnienie Padmasambhawy. Kiedy dojdzie do końca praktyki mantry, doprowadzając błogosławieństwa do dojrzałości

i zjednoczenia z umysłem mądrości guru, kulminacją tego będzie otrzymanie przekazu mocy, co stanowi trzeci etap praktyki guru jogi. Tutaj wyjaśnia się to zgodnie z praktyką guru jogi jaką otrzymałem od mojego lamy - Tsultrima Gjamtso Rinpocze [z Bhutanu].

Z krystalicznie białej sylaby Om na czole Padmasambhawy wypływają promienie białego światła, które wnikają do twojego czoła i wypełniają całe ciało. Oczyszcza to całą negatywną karmę zgromadzoną przez negatywne czyny ciała i oczyszcza kanały [tyb. tsa]. W ten sposób otrzymujesz błogosławieństwo ciała Guru Rinpocze. Jest to Inicjacja Wazy [Bum Wang], która wyposaża w moc do praktyki wizualizacji [kyerim] i zasiewa ziarno osiągnięcia stanu 'W Pełni Dojrzałego Vidjadhary' i realizacji nirmanakaji. Z rubinowej sylaby Ah w gardle Padmasambhawy wypływają promienie czerwonego światła, które wchodzą do twego gardła i wypełniają całe twoje ciało. Oczyszcza to cała negatywną karmę nagromadzoną poprzez działania mowy i oczyszcza wewnętrzny wiatr [tyb.lung]. W ten sposób otrzymujesz błogosławieństwo mowy Guru Rinpocze. Jest to 'Inicjacja Tajemna' [Sang Wang], która wyposaża w moc dla praktyki recytacji mantry i zasiewa ziarno osiągnięcia stanu 'Vidjadhary Wiecznego Życia'

i realizacji sambhogakaji. Po trzecie, z niebieskiej sylaby Hung w kolorze lapis lazuli w sercu Padmasambhawy wypływają promienie niebieskiego światła, wchodząc do twego serca i wypełniając całe twoje ciało. Oczyszcza to całą negatywną karmę nagromadzoną poprzez negatywne działania umysłu i oczyszcza twórczą esencję lub energię [tyb.thigle]. w ten sposób otrzymujesz błogosławieństwo umysłu Guru Rinpocze. Jest to 'Inicjacja Wiedzy - Mądrości' [Sherab - Jeszie Kyi Wang], która wyposaża w moc dla praktyki jogi błogości i pustki - tummo i zasiewa ziarno osiągnięcia stanu 'Vidjadhary Mahamudry' i realizację dharmakaji. Na końcu przekazu mocy Padmasambhawa rozpuszcza się w światło i jednoczy z tobą - wnikając do twojego serca. Światło rozpuszcza się

w tobie, wypełniając całe twoje ciało. Twoje ciało, mowa i umysł zostają przekształcone w ciało, mowę i umysł Guru Rinpocze. W tym momencie rozpoznajesz, że natura twojego umysłu jest absolutnym lamą, nieoddzielonym od ciebie. W tym stanie niepodzielności przebywasz w spokoju, uświadamiając sobie, że jest to natura dzogpaczenpo [mahamudry]. Dlatego też o guru jodze mówi się, że jest tak potężna, ponieważ jeśli otworzysz swe serce i stopisz swój umysł z umysłem mądrości guru, urzeczywistnisz swój umysł w jego umyśle mądrości. Wtedy nie ma już dłużej nauczyciela na zewnątrz ciebie; uświadamiasz sobie, że obecnie znajduje się on w naturze twojego umysłu. Twój umysł, który teraz zjednoczył się z prawdą, nie jest dłużej twoim zwykłym umysłem; stał się jednym z umysłem mądrości Guru Rinpocze i wszystkich Buddów.

Mantra

Esencjonalnie znaczenie mantry Wadżra Guru jest następujące:

Guru Padmasambhawo udziel mi urzeczywistnienia niezniszczalnego ciała, mowy i umysłu.
[ Przywołuję ciebie, Wadżra Guru Padmasambhawo, proszę, abyś przez swoje błogosławieństwo udzielił mi zarówno zwykłych, jak i najwyższych siddhi ].

Pełne znaczenie tych słów, tak jak zostało ono przedstawione przez Dudjoma Rinpocze i Dilgo Khyentse Rinpocze jest następujące: zewnętrznie są one ciałem wadżry, mową wadżry i umysłem wadżry Buddów. Om - reprezentuje błogosławieństwo ciała Buddów. Ah - błogosławieństwo mowy Buddów.Hung - błogosławieństwo umysłu mądrości wszystkich Buddów. Om - jest esencją formy, Ah - esencją dźwięku, zaś Hung - esencją umysłu.

Om oczyszcza wszystkie negatywne działania popełnione przez twoje ciało.

Ah oczyszcza wszystkie negatywne działania popełnione przez twoją mowę.

Hung oczyszcza wszystkie negatywne działania popełnione przez twój umysł. Jesteś wyposażony w moc przez błogosławieństwo i przekształcenie ciała, mowy i umysłu wszystkich Buddów.

Wewnętrznie,

Om - oczyszcza 'tsa', kanały czyli nadi.

Ah - oczyszcza 'lung', pranę, wewnętrzny wiatr albo przepływ energii.

Hung - oczyszcza 'thigle', bindu, energię - twórczą esencję.

Om - oczyszcza wszystkie postrzeżenia.

Ah - oczyszcza wszystkie dźwięki.

Hung - oczyszcza umysł, myśli i emocje.

Tajemnie, Om Ah Hung - reprezentuje trzy kaje:

Om - reprezentuje aspekt dharmakaji rodziny lotosowej, Buddę Amitabhę;

Ah - reprezentuje aspekt sambhogakaji, Awalokiteśwarę,

a Hung - reprezentuje aspekt nirmanakaji, Padmasambhawę.

Wskazuje to, że wszystkie trzy kaje są ucieleśnione w osobie Guru Rinpocze. jeszcze bardziej tajemnie,

Om - jest współczuciem lub energią [tuk dzie],

Ah - naturą [rang shyin],

zaś Hung - jest esencją [ngowo].

Bendza - Wadżra [albo po tybetańsku też: Dordże] odnosi się do diamentu, najtwardszego i najcenniejszego

ze wszystkich kamieni. Diament może przeciąć wszystkie inne substancje, jednak sam nie może być przecięty przez żadną z nich. Dokładnie w ten sam sposób niezmienna, nie-dualna mądrość Buddów nie może zostać dotknięta przez ignorancję; ta mądrość może odciąć wszelkie złudzenia i zaciemnienia; a właściwości i aktywności ciała, mowy i umysłu Buddów pomagają istotom bez żadnej szkody ze strony negatywnych sił.

Guru - znaczy 'ciężki'; jest to ktoś napełniony wszystkimi cudownymi właściwościami wiedzy i mądrości, posiadający wielką obecność i w pełni ucieleśniający tę mądrość. Tak jak złoto jest najbardziej substancjalnym

i najcenniejszym spośród metali, tak też i guru jest najbardziej substancjalną postacią z powodu swych niepojętych

i nieskazitelnych właściwości; jest on również najcenniejszą ze wszystkich istot. Tutaj guru koresponduje

z sambhogakają i Awalokiteśwarą, Panem Współczucia.

Padma [ tyb. Pema] wskazuje na rodzinę lotosu albo aspekt mowy Buddów. Jako, że Padmasambhawa jest bezpośrednią emanacją lub nirmanakają pierwotnego Buddy Amitabhy, który należy do rodziny lotosu, znany jest jako 'Padma', jak w 'Padmasambhawie' lub 'Pema Dziungne'. Wadżra oznacza także niezniszczalną energię oświecenia, prawdę, o urzeczywistnienie której w naszym poglądzie się modlimy. Guru - reprezentuje świetlistość lub doskonałość natury umysłu, o zaktualizowanie której w naszej medytacji modlimy się. Padma - przedstawia 'współczucie' lub 'działanie' i modlimy się, abyśmy mogli wypełnić współczucie działania. tak więc: wadżra - jest poglądem, guru - jest medytacją, a padma - jest współczuciem w działaniu. Wadżra - jest dharmakają, guru - jest sambhogakają, a padma - jest nirmanakają. Wadżra - jest esencją, guru - jest naturą, a padma - energią. Krótko mówiąc modlimy się, abyśmy mogli urzeczywistnić ufność poglądu wadżry, udoskonalić wielką zręczność medytacji guru i wypełnić współczujące działanie padmy.

Siddhi - znaczy 'rzeczywiste spełnienie', osiągnięcie, błogosławieństwo i realizację. Są dwa rodzaje siddhi: zwykłe

i najwyższe. Poprzez otrzymanie błogosławieństwa zwykłych siddhi wszystkie przeszkody naszego życia, takie jak np. choroby, zostają usunięte, wszystkie nasze dobre dążenia zostają spełnione, otrzymujemy płynące z nich pożytki, takie jak bogactwo i powodzenie, a wszystkie okoliczności w życiu zaczynają sprzyjać realizacji oświecenia. Błogosławieństwo najwyższych siddhi prowadzi do samego oświecenia, stanu całkowitego urzeczywistnienia Guru Urodzonego w Lotosie, dla dobra zarówno nas samych, jak i innych.

Przez pamiętanie o ciele, mowie, umyśle, właściwościach i aktywności Urodzonego w Lotosie Guru, jak i modlenie się do niego, osiągnie się zarówno zwykłe, jak i najwyższe siddhi. Siddhi można podzielić na zewnętrzne spełnienie czterech karm, wewnętrzne spełnienie ośmiu siddhi i tajemne spełnienie najwyższego siddhi. Można również zewnętrznie spełnić fazę rozwojową [kyerim], wewnętrznie spełnić 'tsa lung' - praktykę kanałów i wiatrów, oraz tajemnie spełnić urzeczywistnienie natury umysłu. Siddhi Hung mówi się po to, aby ściągnąć wszystkie siddhi jak magnes, który przyciąga opiłki żelaza. Hung - jest umysłem mądrości i katalizatorem dla mantry.

Niech tak będzie !