Móżdżek - Funkcje: odbiera inf wysyłaną przez wszystkie receptory całego ciała, przetwarza je i gromadźi na ułamek sekundy, a następnie kontroluje układ ruchowy. Pęłni funkcję dystrybutora siły skurczów mięśni poprrz prążkowanych, umożliwiając
poruszanie się człowieka, utrzymanie postawy wyprostnej i wykonywanie płynnych ruchów kończyn, spełnia ważną rolę w uczeniu się ruchów, pełni rolę kompotera w którego pamięci są kodowane w ciągu życia informacje dotyczące poszczególnych
elementów ruchów, ułatwia orientację w przestrzeni, uczestniczy w utrzymywaniu równowagi pionowej postawy ciała, współdziała z układem pozapiramidowym w regulacji napięcia mięśni i ich siły, odpowiada za koordynację ruchową, kieruje precyzją
wykonywania ruchów dowolnych. Kora móżdżku: W korze móżdżku wykazano dwie somatotopowe reprezentacje receptorów całego ciała. Pierwsza znajd się w korze górnej powierzchni móżdżku, 2 w korze dolnej pow móżdżku. Receptory błędnika
są reprezentow w korze móżdżku starego po tej samej str ciała i po przeciwn str ciała. Impulsacja aferentna jest przewodzona do kory móżdżku przez: drogi szybko przewodz, kończące się w postaci tzw włókien kiciastych, drogi przew z opóźnieniem,
których zakończ są włókna pnące. Włókna pnące stanowią 2 rodzaj zakończeń dróg aferentnych w korze móżdżku, przew impulsy od jąder dolnych oliwki. W korze włókna otaczają dendryty neuronów gruszkowatych, pokrywając je licznymi synapsami.
Dzięki nim są utworz monosynaptyczne połącz pomiędzy włókn pnącymi przewodząc aferentną impuls do kory móżdżku i neuron gruszkow wraz z ich aksonami. Znajd się po stronie grzbiet komory IV wypełniając większą część dołu tyln czaszki po
obu str mostu. Składa się z parzystych półkul połącz częścią nieparz zwaną robakiem. Kora móżdżku składa się z 3 warstw: zewn, zwojowej, ziarnistej. Objawy uszkodzeń: usunięcie móżdżku u zwierząt powoduje: obniż napięcia mięśniowego - atonia,
osłabienie siły skurczów mięśni szkielet, trudności w utrzymaniu pozycji wyprostnej, niezborność ruchów - ataksja. Uszkodz móżdżku wywołuje u człow niezborność ruchów - bezwład móżdżkowy - z drżeniem grubofalistym mięśni, nasilającym
się bezpośrednio przed wykonaniem ruchu dowolnego. Jest to tzw. drżenie zamiarowe. U człow wypadnięcie funkcji móżdżku jest kompensowane przez wzrok. Zamknięcie oczu przy zsuniętych stopach powoduje przewracanie się.
Przy zamknięt oczach badany nie może również trafić końcem palca w koniec języka.
Pręciki - pręcik to wypustka neur wzrokow pręcikonośnego, w której wyst spłaszcz pęcherz gładkiej siateczki śródplazmatycznej w postaci dysków, wypełnione barwnikiem rodopsyną. Barwnik ten pochłania światło niebiesko zielone , czyli
fale świetlne o max pochłaniania w zakresie ok 500nm. Pod wpływ światła pochodna radopsyny - metaradopsyna I zmienia się na metaradops II i następnie metaradopsynęIII, która rozpada się na całkowicie trans retinal i białko opsynę. Jednocześnie
błona komórk pręcików hiperpolaryzuje się, ponieważ zamykają się kanały dokomórk prądu jonów Na+. Pręciki odbierają różnice w natęż promieni świetlnych padających na różne miejsca siatkówki. Czopki - neuron ten jest wypełniony barwnikiem
składającym sięz retinalu oraz z jednego z 3 różnych białek . Pochłaniają światło niebieskie, światło zielone lub czerwono żółte. Pod wpływem fal świetlnych o określ ł w jednym z 3 typów czopków dochodzi do rozpadu barwnika na opsynę i całkowicie
trans retinal, tak jak w pręcikah. Zapewniają nie tylko odbór światła o różnej ł lecz również ostrość widzenia. Różnica widzenia czopkow i pręcikow: Układ receptorów czopkowych odbiera bodźce wysoko zróżnicowane, czyli widzenie drobnych
kształtów przedmiotów, najwyższą ostrość wzroku oraz widzenie barwne. Ich próg pobudliwości na natężenie światła jest mały dlatego percepcja czopkowa zachodzi jedynie w dobrym oświetleniu (widzenie fotopowe). System pręcików o rozległej
jednostce czucia, rozmieszczony na obwodzie, odbiera wrażenie proste, pozwala na rozróżnienie zarysów przedmiotów, orientację przestrzenną oraz odbieranie bodźców o minimalnym natężeniu światła (widzenie skotopowe).
Refrakcja - zmniejsz pobudliw komórki, wynikające z nieprzepuszczalności błony komórk dla jonów sodu występującej w czasie trwania potencjału czynnościowego. Dzieli się na: Bezwzględną - okres xcałk niepobudliw komórki, Względna -
okres obniż pobudl komórki. Wady refrakcji oczu: Oko miarowe - oko odpowiadające warunkom optycznym, w którym ogniskowa odpowiada długości osi optycznej oka. W oku tym siła załamywania układu optycznego równoległych promieni
światła od przedmiotów dalekich jest taka, że promienie zostają ostro zogniskowane na siatkówce. Oko niemiarowe - wymiar przednio tylny jest dłuższy lub krótszy od długości przeciętnej. W okolicy rzutowanego obrazu zamiast ogniska punktowego
występują krążki rozproszenia promieni zdążających do ogniska - ognisko znajduje się poza siatkówką, skupia promieni równoległe: przed siatkówką - krótkowzroczne, za siatkówką - nadwzroczne. Obraz tworzący się na siatkówce jest nieostry.
Niezborność oka - wada krzywizny rogówki oka w różnych płaszczyznach, promienie skupiają się w dwóch lub więcej ogniskach, obraz tworzący się na siatkówce jest nieostry.
Podwzgórze - stanowi wraz z niskowzgórzem dolną cz międzymózg, dzieli się na 3 części: przednią, środkowo lejkową guzową, tylną syteczkowatą. Funkcje: Odgrywa ważna czynność w regulacji czynności dokrewnych, autonomicznych i
zachowawczych, w regulacji przemiany materii, rządzi instynktami wrodzonymi, odgrywa ważną rolę w regulacji czynności dokrewnych, autonomicznych, zachowawczych. Ośrodki podwzgórza umożliwiają wykonanie bardzo złożonych czynności
zwanych instynktami, które są wrodzone . Przednie podwzgórze odpowiedzialne jest za skrzyżow wzrokowe . W części tej znajd się 3 pary jąder : jądro skrzyżowania, nadwzrokowe, przykomorowe, Podwzgórze środkowe - składa się z guza popielatego
przechodzącego ku dołowi w lejek na końcu którego zawieszona jest przysadka. Znajduje się tu ośrodek termoregul , przyjmowania pokarmów , regulacji przemian tłuszcz, regul czynności gonad. Podwzgórze tylne - to parzyste ciało suteczkowate,
których jądra mają wpływ na temp ciała. Ośrodki podwzgórza: ośrodek agresji, ucieczki, pokarmowy, rozrodczy, który kieruje aktywnością somatyczną organizmu związaną z popędem płciow, ośrodki snu i czuwania, pragnienia (wzrost ciśn
osmotycznego krwi, szczególnie wzrost koncentracji jonów sodowych w płynie mózgowo rdzeniowym pobudza ośrodek pragnienia. Ośr pragn pozostaje w ścisłym związku z ośrodkiem termoregul w przednim podwzgórzu i neuronami
neurosekrecyjnymi jądra nadwzrokowego. Wzrost temp krwi lub wzrost ciśn osmotyczn krwi wywołuje jednocześnie wzmożone pragnienie i picie wody i zatrzymanie wody w organiźmie. Czynność ośrodka pragnienia jest sprzężona z ośrodkiem
termoregul z ośrodkiem głodu, ośrodkiem sytości. Podrażniony ośr termor działa hamująco na ośrodek głodu w bocznym podwzgórzu, pobudza zaś ośrodek sytości i ośr pragnienia w środkowym podwzgórzu oraz neurony neurosekwencyjne. W wyniku
podwyższ temp ciała słabnie apetyt, wzrasta pragnienie i wzrasta zagęszczenie moczu, wskutek wzmożon zwrotnego wchłaniania wody w nerkach pod wpływem wazopresyny.
Układ piramidowy - Struktura: na dolnej powierzchni rdzenia przedłużon widnieją 2 wypukłe białe pasma zwane piramidami, które są utworzone przez włókna drogi piramidowej, łącząc komórki nerwowe kory mózgowej z komórkami rogów
przednich rdzenia kręgow. Większa część włókien drogi piramid przechodzi na str przeciwną, tworząc skrzyżowanie piramid, widoczne na dnie szczeliny pośrodkowej przedniej. Neuryty kom piramid tworzą włókna dróg piramidowych: warstwa 6
wewn to komórki różnokształtne, warstwa 2-4 pełni funkcje resorpcyjne związ z odbiorem imp aferentnych z obwodu, warstwa 3 i 5 - emisja impulsów eferentnych do mięśni szkieletow, warstwa 1, 6 funkcje koordynac.Funkcje: oddziałuje na
motoneurony alfa i beta, uczestniczy w planowaniu ruchów złożonych, odpowiada za całe sekwencje ruchów, dominuje w wykonywaniu w pełni świadomych i zamierzonych czynności oraz w nauczaniu nowych umiejętności ruchowych lub
doskonaleniu już opanowanych umiejętności. Uszkodzenie: wzmożone odruchy rdzeniowe, niedowład wiotki mięśni, niezdolność do wykonyw złożonych czynności ruchowych (apraksja). Drogi piramidowe (korowo rdzeniowe) - łączy korę
mózgu ze słupami rdzenia kręgow przewodzi stany czynne do mięśni zaopatrywanych przez nerwy rdzeniowe, kieruje ruchami zależnymi od woli, włókna jej biegną przez odnogę tylną torebki wewn mózgu przez odnogę mózgu i przez część podstawną
mostu do rdz kręgow, w skrzyżowaniu piramid większa część włókien drogi przechodzi na str przeciwległą w obręb sznura bocznego rdzenia gdzie biegną jako droga korowo rdzeniowa boczna kończą się w kom słupa przedniego, pozostałe włókna biegną
w sznurze przednimjako korowo rdzeniow przednie i kończą się w komórk słupa przednieg str przeciwległ. Droga korowo jądrowa - łączy korę mózgową z jądrami nerw czaszkow, przewodzi stany czynne do mięśni zaopatrywan przez nerwy czaszkowe,
włókna tej drogi przebiegają przez kolano torebki wewn i odnogę mózgu kończąc się w jądrach nerwów czaszkowych - zawiera włókna skrzyżowane i nie.Układ pozapiramidowy: Struktura: W jego skład wchodzą: liczne neurony kory mózgu skupione
głównie w obrębie tzw kory przednio ruchowej oraz w płacie ciemieniowym i skroniowym, są tu także jądra podkorowe (jądro ogoniaste, gałka blada, jądro soczewkowate, brzuszno boczne wzgórza, niskowzgórzowe, jądro czerwienne), istotę czarną.
Funkcje: reguluje napięcie mięśniowe, kontroluje postawę ciała, reguluje szybkość i precyzję ruchów, czynności lokomocji, a zwłaszcza ruchów automatycznych, dominuje w wykonywaniu czynności automatycznych i nawyków ruchowych.
Uszkodzenie: związane z istotą czarną - choroba Parkinsona. Objawy: drżenie, spoczynkowe, ograniczenie wykonyw ruchów, wzmożone napięcie - sztywność mięśni bo brak hamowania na ukł siatkowaty zstępujący.
Wzgórze: leży w międzymózgowiu, stanowi nadrzędny ośrodek przekaźnikowy impulsów czuciowych z niższych pięter do kory mózgowej.; kontroluje przewodzenie impulsów czuciowych do kory torując bądź hamując ich przejście; neurony
pośredniczące wykorzystują informacje aby je przekazać do użytku kory albo do użytku różnych ośrodków podkorowych np: podwzgórza lub też do ośrodków eferentnych z odpowiednią decyzją; wzgórze w stosunku do impulsów czuciowych
jest ośrodkiem scalającym wrażenia, które mogą to wzajemnie na siebie wpływać - powstają takie uczucia jak wstręt, niechęć, lęk, przyjemność; impulsy eferentne zainicjowane we wzgórzu podlegają dalszej kontroli i decyzji w innych ośrodkach
nadrzędnych np: w móżdżku. Układ limbiczny: leży w kresomózg, ma liczne połączenia z międzymózgow i tworem siatkow; Funkcje: odgrywa dużą rolę w koordynacji czynności układu somatycznego i ukł autonomiczn, jest także głównym
ośrodkiem kontrolującym zachowania socjalne i seksualne oraz stany emocjonalne. Emocjom i idruchom zachowawczym towarzyszą reakcje np: wzrost ciśn tętn krwi, przyspieszenie akcji serca, pocenie się ciśn i inne.
Układ ten obejmuje kilka struktur: hipokamp - zasadniczą drogą eferentną przewodzącą impulsy nerwowe wysyłane przez hipokamp jest sklepienie. Ma on istotne znaczenie w procesie zapamiętywania. Neurony hipokampa wychwytują
krążące we krwi hormony sterydowe płciowe. , ciało migdałkowate - wyróżniono w nim szereg jąder, które dzieli się na jądra położone przyśrodkowo, jądra podstawy, jądra boczne i jądra środkowe. Zasadniczą drogą eferentną biegnącą do ciała
migdałk jest prążek węchowy boczny prowadzący impulsy z opuszki węchowej. Ciało to oddziałuje na ośrodki podwzgórza związane z wydzielaniem wewnętrznym. Impulsy wydzielane przez jego neurony zwiększają wydzielanie wazopresyny
i hormonu wzrostu. , przegrodę przezroczystą oraz drogi je łączące. Dzięki połączeniu hipokampa z korą mózgu i wzgórzem ukł limbiczny uczestniczy w procesach uczenia się i zapamiętywania.
Układ siatkowaty: Przyczynia się do utrzymania świadomości i stanu czuwania, kontroluje czynność narządów czucia, zwiększa wrażliwość receptorów, podtrzymuje i reguluje napięcie mięśni szkielet, oddzaływuje na ośrodki wielu czynności
wegetatywnych. Do niego płyną impulsy dośrodkowe z całego organizmu po wielu odgałęzieniach, jakie wysyłają tam wszystkie drogi wstępujące do wzgórza wzrokowegoi kory mózgu. Rola układu siatkowatego wstępującego - wiąże się ze
stanem polegającym na przewodzeniu impulsów aferentnych (od receptorów), aktywacją wszystkich pól kory mózgu, ośrodków podkorowych kierujących zachowaniem ośrodków kontrolujących układ autonomiczny i ukł wewnątrz wydzielniczy,
kontroluje czynności jąder ruchowych nerwów czaszkowych, kontroluje jądra ruchowe mostu i mięśni zewnętrznych oka oraz pobudza neurony całej kory mózgowwej ośrodków podkorowych zawiadujących zachowaniem się osobnika oraz
ośrodków kontrolujących układ wegetatywny i wewnątrzwydzielniczy. Rola ukła siatkow zstępując - odgrywa ważną rolę w regulacji czynności odruchowej rdzenia kręgowego i napięcia mięśni poprzecznie prążkow. Ma wpływ na czynność
ośr kontrolujących krążenie i oddychanie. Dzieli się na część hamującą i pobudzającą.Podział czucia: Eksteroceptywne - czyli powierzchowne, jest odbierane przez receptory znajdujące się w skórze - eksteroreceptory. Bodźcem dla nich są
zmiany zachodzące w najbliższym otoczeniu organizmu działające na skórę. Są to np: czucie dotyku i ucisku, temperatury, bólu, smaku. Prioprioceptywne - czyli głębokie dostarcza informacji o pozycji kończyn w stosunku do tułowia i głowy oraz
o ruchu całego ciała w przestrzeni. Prioprioreceptory znajdują się w całym układzie ruchu: w mięśniach, ścięgnach, powierzchniach stawowych, przedsionku i kanałach półkolistych. W układzie ruchu znajdują się receptory pobudzane pracą statyczną i
dynamiczną mięśni szkielet. Bodźcem pobudzającym te receptory jest napięcie i rozciąganie mięśni, ścięgien i więzadeł oraz ucisk wywierany na powierzchnie stawowe. Np: czucie równowagi. Interoceptywne - czyli trzewne, jest odbierane przez
receptory znajdujące się w trzewiach oraz w ścianach naczyń krwionośnych, skąd wysyłane są impulsy wywoływane zmianami zachodzącymi w narządach wewnętrznych i ukł krążenia. Interoreceptory są pobudzane przez bodźce mechaniczne i
chemiczne. Impulsacja wysyłana przez interoreceptory jest przekazywana do ośrodkow ukł nerw za pośrednictwem włókien aferentnych, biegnących w nerwach czaszkowych i rdzeniowych oraz w nerwach należących do ukł autonomiczn.
Teleceptywne - jest odbierane przez narządy zmysłów, a więc przez narząd węchu, wzroku i słuchu. Przez telereceptory odbierane są bodźce działające na organizm z pewnej odległości.
Układ autonomiczny: zawiaduje czynnością narządów wewnętrznych zapewniając harmonię ich współdziałania, które warunkują utrzymanie stałości środowiska wewnętrznego, reguluje czynności wegetatywne (oddychanie, krążenie, trawienie,
przemianę materii, rozmnażanie, wydalanie.Porównanie i budowy i transmisji czynności ukł współczóln i przywspółczólnego: Obie części ukł różnią się od siebie odmienną lokalizacją ośrodków w ukł nerw ośrodkowym. Cechuje je także
antagonizm czynnościowy, naogół działają w sposób przeciwstawny na wiele narządów. Część współczólna - budowa: składa się z szeregu zwojów współczólnych połączonych ze sobą gałęziami międzyzwojowymi, toworząc pień współczólny.
Pień współczulny położony jest po obu stronach kręgosłupa od podstawy czaszki aż do wierzchołka kości guzicznej, gdzie kończy się zwojem nieparzystym. Pień połączony jest z nerwami rdzeniowymi. Od pnia współczólnego odchodzą gałęzie
krótkie czyli rdzeniowe i długie zaopatrujące trzewa, gałęzie trzewne oraz naczyniowe. Odcinek szyjny pnia współczóln ma 3 zwoje: górny, środkowy, dolny. Odc piersiowy ma 12 par zwojów piersiowych oddających gałęzie do serca, kończyn,
oskrzeli i przełyku. Odc brzuszny składa się z 3-5 zwojów oddających gałęzie do wszystkich splotów narządów jamy brzusznej. Odc miedniczy tworzy 3-4 zwoje parzyste krzyżowe, 1 nieparzysty guziczny, które tworzą sploty podbrzuszne górny i
dolny. Funkcje: zwiększa aktywację określonych narządów np: serca, płuc, niektórych gruczołów dokrewnych, mięśni szkiel, zwiększa przemianę materii, umożliwia rozwinięcie aktualnej energii ćwiczeń wysiłku i pracy, przygotowuje organizm
do obrony, pozostawienie ustroju wpływom ukł współcz wywołuje szybkie wyczerpanie się pracy mięśni - spadek wydolności pracy komórek oraz zaburzenia w regulacji ciepła. Porównanie budowy i transmisji: różnica polega na różnym
usytuowaniu zwojów w stosunku do narządu unerwianego. W części przywspółcz zwoje autonomiczne znajdują się w obrębie efektora i dlatego włókna przedzwojowe są niekiedy bardzo długie, a pozazwojowe bardzo krótkie. Inaczej jest we
włóknach współczulnych. Zwoje są położone na ogół bliżej rdzenia kręgow, dlatego włókna przedzwojowe są krótkie a pozazwojowe długie. Włókna przedzwojowe należą do włókien zmielinizowanych - grubszych typu B o prędkości przewodzenia
1 do 20m/s. Długie zaś współczulne pozazwojowe należą do grupy C są bardzo cienkie i pozbawione osłonki mielinowej o wolnej prędkości przewodzenia (poniżej 1m/s). Dlatego okres utajony i czas trwania reakcji cz współczulnej są dłuższe niż
przywspółcz. Inną różnicą jest to, że pozazwojowe włókna przywspółczulne nie tworzą tak rozległych rozgałęzionych splotów końcowych, jak pozazwojowe włókna współczólne. Włókna przywspółcz unerwiają z regóły bardziej ograniczony obszar
i efekty pobudzenia ukł przywspółcz nie mają charakteru całościowego, są na ogół bardziej zlokalizowane.
Część przywspółczulna - budowa::ma odcinek czaszkowy, który rozpoczyna się w mózgowiu, a włókna jego biegną drogą nerwów czaszkowych III, VII, X oraz odcinek rdzeniowy i krzyżowy. Pierwsze neurony przywspółczólne
ośrodkowe skupione są w części przywspółczólnej jąder nerwów czaszkowych: okoruchowego n III, twarzowego n VII, językowo gardłowego nIX, błędnego n X, części krzyżowej rogów bocznych rdzenia kręgowego, w segmentach S2-S4.
Wypustki tych neuronów tworzą także nerwy trzewne miednicze. Około 90% wł nerw przywspółczulnych biegnie w nerwie błędnym. Nerw ten przewodzi do większości narządów wewnętrzne impulsy odgrywające zasadniczą rolę w układzie
przywspółczulnym. Włókna przywspółczólne przedzwojowe biegną do narządów wewnętrznych i w ich obrębie kończą się synapsami na drugich neuronach przywspółczulnych zwojowych. Są one rozsiane w ścianach narządów wewnętrznych,
a ich aksony rozgałęziają się w niewielkiej odległości od ciała neuronu, kończąc się na komórkach gruczołowych mięśni gładkich. Komórki zwojowe przywspółczulne unerwiają tkanki, w których same się znajdują, mają krótkie aksony i nie
tworzą dłuższych włókien zazwojowych. Funkcje: powoduje spadek przemiany materii i obniżenie temp ciała, stymuluje procesy odnowy poprzez zużycia materii i energii, a pobudzenie procesów przyjmowania, trawienia i wchłaniania
pokarmów czyli gromadzenia energii potencjalnej głównie w okresach wypoczynku i snu. Różnica w transmisji synaptycznej: W układzie przywspółczulnym mediatorem jest acetylocholina, a w ukł współczólnym jest to noradrenalina.
Podaj 3 przykłady odruchów autonomicznych i chemoreceptorów: Autonom: ssanie, żucie, połykanie, kichanie, kaszel, wydzielanie śliny, wdech i wydech, rozszerzanie naczyń krwionośnych, wruganie powiek, przyspieszanie
(współcz) lub zwalnienie akcji serca, ukł współcz zwalnia perystaltykę jelit a przywspółcz przyspiesza, odruch źreniczny: polega na wykazaniu reakcji źrenicy na bodziec świetlny. Jest to odruch polisynaptyczny. Pobudzenie interoreceptorów
w tętnicy powoduje odruchowy skurcz mięśni gładkich w ścianie tętnicy.
Podział włókien nerw 1. Aferentne - przewodz impilsy z obwodu do ośrodków, 2.Eferentne - przew imp z ośrodków do obwodu (odśrodkowe). Biorąc pod uwagę kryteria morfol i czynność: Typu A - z osłonką mielin, zarówno aferentną
przewodzące czucie, jak i eferentne. Dzielą się na podgrupy. B)Typu B - mają osłonkę mielinową, należą do ukł autonom, na ich zakończ uwalnia się acetylochol, c)Grupy Cs - to włókna współczulnezazwojowe bez osłonki mielin, na ich zakończ
uwalnia się naradrenal, d) grupy Cd - to włókna aferentne bez osłonki mielin. Drogi aferentne - rdzeniowo móżdżkowa przednia i tylnia, jądrowo móżdżkowa, siatkowo móżdżkowa, klinowo móżdżkowa, przedsionkowo móżdżkowa, czworaczo
móżdżkowa, oliwkowo móżdżkowa, oliwkowo módżkowa dodatkowa, mostkowo - móżdżkowa. w korze móżdżku reprezentow są wszystkie rodz receptorów, zarówno receptory błędników, prioprioreceptory, eksteroreceptory. Jak i telereceptory.
Rejestrując systematycznie potencjały wywołane z powierzchni kory móżdżku wykazano dwie somatotopowe reprezentacje receptorów całego ciała. Pierwsza reprezentacja znajduje się w korze górnej pow móżdżku. Obie reprezentacje odbierają
impulsy z receptorów znajdujących się po tej samej się ciała. Pomiędzy 1 i drugą reprezentacją i częściowo nakładając się na nie występuje reprezent wzroku i słuchu Są to drogi które przewodzą impulsy z obwodu do ośrodków.
Drogi eferentne - od kory móżdżku impulsy eferentne przewodzone są wyłącznie przez aksony neuronów gruszkowatych, które biegną do jąder móżdżku i do jąder przedsionkowych. Na zakończeniach aksonów neuronów gruszkowatych
uwalnia się mediator hamujący, czyli hiperpolaryzujący błonę komórk neuronów jąder móżdżku i jąder przedsionkowych. Drogi czuciowe: 1.Rdzeniowo opuszkowe: powstają z wypustek komórek zwojów rdzeniowych, w sznurze tylnym tworzą
one pęczek smukły i klinowaty. 2.Rdzeniowo wzgórzowa boczna - włókna jej zaczynają się w rogach tylnych rdzenia, przechodzą natychmiast n...
Aguuul6