PLANETY  UKŁADU  SŁONECZNEGO

Na System Słoneczny składają się: Słońce, dziewięć planet, 61 satelitów tych planet, duża liczba mniejszych ciał niebieskich (planetoidy, komety) - tzw. "kosmiczny drobiazg", oraz materia międzyplanetarna (meteory).

Planety dzielą sie na wewnętrzne

(Merkury, Wenus, Ziemia, Mars)...

...oraz zewnetrzne

Jowisz, Saturn, Uran, Neptun, Pluton).

Pomiędzy Marsem a Jowiszem, a więc niejako na granicy leży pas planetoid (zwanych również asteroidami).

          Orbity planet są elipsami ze Słońcem w jednym z ognisk. Prawie wszystkie z wyjątkiem orbit Merkurego                i Plutona są bardzo zbliżone do kół. Wszystkie orbity planet leżą mniej więcej w tej samej płaszczyźnie zwanej ekliptyką (z wyjątkiem Plutona, którego orbita jest dość znacznie odchylona od ekliptyki - ok. 10 stopni. Ekliptyka jest to płaszczyzna orbity ziemskiej, i jest ona nachylona pod kątem 7 stopni do płaszczyzny słonecznego równika). Wszystkie planety okrążają Słońce w jednym kierunku (przeciwnym do ruchu wskazówek zegara patrząc w dół znad Słonecznego bieguna północnego).

          Najlepszą metodą  na uzmysłowienie sobie  relacji pomiędzy planetami Układu Słonecznego jest zmniejszenie  go jakieś bilion razy... Ziemia  miałaby wówczas średnicę ok. 1.3 cm, a orbita Księżyca  znajdowałaby się w odległości ok. 30 cm od Ziemi. Słońce byłoby oddalone od Ziemi o jakieś 150 m, a jego średnica wynosiłaby 1.5 m. Jowisz o średnicy 15 cm okrążałby Słońce w odległości 750 m, Saturn natomiast                              o średnicy ok. 10 cm leżałby już dwa razy dalej. Uran i Neptun byłyby wielkości cytryn i leżałyby w odległości odpowiednio 3 km i 4.5 km. W naszym modelu człowiek byłby wielkości atomu, a najbliższa gwiazda (Proxima Centauri) byłaby od nas oddalona o jakieś 9000 km..