Green Grace - Idealna niania.pdf - Green Grace - glinka7-1987

Grace Green

Idealna niania

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Pani Trent, potrzebuję niani, która niczym nie będzie się

wyróżniać. Tak zwanej szarej myszki!

- Słucham? Szarej myszki...? Nie wiem, czy dobrze zro

zumiałam.

Ale uwaga Scotta Galbraitha skierowana była już zupełnie

gdzie indziej.

- Mikey, w tej chwili to zostaw! - Powstrzymał syna, nim

dwulatek zdążył wyrwać afrykański fiołek z glinianej doniczki

stojącej na biurku Idy Trent.

. Właścicielka Agencji Pośrednictwa Pracy Trent chrząknęła

znacząco.

- Doktorze Galbraith, nie jestem pewna, czy dobrze pana

zrozumiałam.

- Postaram się wyrazić jaśniej - odparł Scott, odruchowo

strzepując ziemię z tłuściutkich paluszków syna. - Poszukuję

kobiety, dla której priorytetem będzie opieka nad trójką moich

dzieci. Dosyć mam niań marzących nieustannie o małżeństwie,

najlepiej ze swoim pracodawcą. - Urwał, widząc, jak cztero

letnia Amy maszeruje w stronę drzwi. - Amy, proszę tu wrócić.

Natychmiast!

Ale jego słowa zdawały się nie robić na córce wrażenia.

- Lizzie. - Dotknął delikatnie ramienia starszej córki po-

grążonej w lekturze. - Czy mogłabyś zawrócić siostrę, zanim

wybiegnie na ulicę?

Ośmioletnia Lizzie westchnęła głośno w sposób typowy dla

jej wieku. Niezbyt delikatnie pchnęła młodszą, rudowłosą

dziewczynkę z powrotem na kanapę i wróciła na swoje miejsce

przy oknie.

- Siedź tam i nie bądź taką paskudą!

Błękitne oczy Amy zaszkliły się łzami.

- Nie jestem paskudą!

- A właśnie, że jesteś!

- Nie jestem!

Lizzie odrzuciła w tył długi blond warkocz i uśmiechnęła

się złośliwie.

- Paskuda, paskuda, paskuda! - zanuciła.

Scott otworzył usta, by udzielić córce reprymendy, ale jej

blada twarzyczką i drżące usta rozczuliły go. Po raz kolejny

poczuł wszechogarniającą rozpacz; uczucie, które od śmierci

żony towarzyszyło mu niemal nieustannie. Z trójki dzieci to

właśnie Lizzie najbardziej tęskniła za matką, a ponieważ była

najstarsza, często obarczał ją obowiązkami ponad jej wiek.

Miał tego świadomość i dlatego na ogół jej pobłażał.

- Na czym stanęliśmy, pani Trent?

- Powiedział pan, że szuka pan niani, która byłaby szarą

myszką.

- To znaczy takiej, która nie ugania się za mężczyznami!

- Takiej, która nie ugania się za mężczyznami- powtó

rzyła Ida Trent. - Myślę, że mam dla pana idealną kandydatkę!

Ma wspaniałe referencje i naprawdę kocha dzieci. Mężczyźni

jej nie interesują. Ma pan szczęście. Nie tak dawno wygasł

jej poprzedni kontrakt i mogłaby zacząć pracę od zaraz.

- A czy ten chodzący ideał ma jakieś imię?

- Ależ oczywiście, doktorze Galbraith, pańska nowa niania

nazywa się Willow Tyler.

- Cześć, mamo!

Willow podniosła się z nasłonecznionej ławki. Jamie, jej

sześcioletni syn, wyszedł właśnie z Miejskiego Ośrodka Spor

towego i biegł w jej stronę w radosnych podskokach. Wsunęła

portfel z powrotem do torebki. Później pomartwi się niskim

stanem konta bankowego. Na razie zamierza skoncentrować

całą swoją uwagę na Jamiem. Gdy dostanie nowe zlecenie -

a miała nadzieję, że to niedługo nastąpi - nie będzie mogła

poświęcić mu zbyt wiele czasu.

Uśmiechnęła się promiennie na widok syna. Mokre włosy

opadały mu niedbale na jedno oko, a pognieciona koszulka

wychodziła miejscami ze spodni. Tańczył wokół niej, rozsie

wając dookoła zapach chloru. W jego szarozielonych oczach

błyszczały iskierki podniecenia.

- Mamo, czy możemy pójść na hamburgera do Morgan--

tiego? Umieram z głodu!

Willow zawahała się przez chwilę. Nienawidziła jedzenia

w barach szybkiej obsługi, ale nie chciała rozczarować syna.

Jamie tak rzadko o cokolwiek prosił.

- Dobrze, ale to wyjątkowa sytuacja.

Bar Morgantiego znajdował się zaraz za rogiem, przy skrzy

żowaniu Piątej Alei i ulicy Fir. Jamie nie był w stanie dłużej

kryć podniecenia.

-.. Ty też zjesz hamburgera, mamo?

- Nie, ale mam ochotę na lody z polewą karmelową.

- Ja zamówię!

Willow uśmiechnęła się, widząc, jak syn przyjmuje na sie

bie rolę głowy rodziny. Wyciągnął rękę po pieniądze.

- Lody mają być z posypką orzechową?

- Nie, bez orzechów. - Wręczyła mu banknot dziesięciodo-

larowy. - Zamiast tego poproszę podwójną porcję polewy kar

melowej.

- A czy mogę napić się coca-coli?

- Oczywiście.

- Hurra! - Jamie rzucił plecak na krzesło i w podskokach

pobiegł zająć miejsce w kolejce do kasy.

Willow usiadła przy wolnym stoliku i wsunęła plecak Jamiego

pod swoje krzesło. Restauracja pękała w szwach. Tradition w ka

nadyjskiej Kolumbii Brytyjskiej było małym miasteczkiem, więc

Willow znała większość pozostałych klientów. Uśmiechnęła się

do kilkorga sąsiadów i pomachała koleżance ze szkoły.

Sąsiedni stolik zajmowała rodzina składająca się z ojca

i trójki dzieci. Mężczyzna miał ciemne włosy i szerokie ra

miona; siedział do niej plecami, więc nie widziała jego twarzy.

Natomiast mogła przyjrzeć się dokładnie dzieciom. Nie ulegało

wątpliwości, że nie mieszkają w Tradition. Nigdy wcześniej

ich tu nie widziała. Śliczna blondynka w wieku około dzie

więciu lat jadła hamburgera i czytała książkę. Policzki jej

młodszej, rudowłosej siostry nosiły ślady łez, a maleńki chło

piec zabrudził się keczupem od frytek, których część wciąż

leżała przed nim na tacy. Gdy mężczyzna odszedł w stronę

kasy, Willow zauważyła, że mana sobie elegancko skrojony

szary garnitur. Sprawiał wrażenie pewnego siebie.

Przystojny nieznajomy zajął miejsce w kolejce dokładnie

w tej samej chwili, w której Jamie otrzymał zamówionego

hamburgera. Chłopiec ruszył ostrożnie w stronę matki, dumnie

Green Grace - Idealna niania.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: