koniez z ciągnięciem na smyczy.pdf

(35 KB) Pobierz
269031266 UNPDF
Pies
Koniec kłopotów z ci±gniêciem na smyczy - obro¿a uzdowa
Ci±gniêcie na smyczy jest jednym z najczêstszych, a zarazem najbardziej pospolitych kłopotów z jakimi
spotykaj± siê wła¶ciciele psów. Psy ci±gn± na smyczy z kilku powodów - potrzebuj± ruchu i chc± jak
najszybciej doj¶æ do miejsc, gdzie s± puszczane luzem, znajd± ciekawy trop lub innego psa, chc± oddaliæ
siê od miejsca lub sytuacji budz±cej niepokój lub z przyzwyczajenia, bo czuj± opór napiêtej obro¿y,
który ka¿e ten opór pokonaæ. Zawsze jednak ci±gniêcie na smyczy jest przejawem braku harmonii w
relacji wła¶ciciela z psem, kiedy to wła¶ciciel ma kłopot z opanowaniem swojego pupila, a pies nie
respektuje wła¶ciwych reguł zachowania lub ma trudno¶ci ze zrozumieniem komunikatów swojego pana.
Wła¶ciciele zwykle próbuj± opanowaæ psa u¿ywaj±c siły - szarpi±c, odci±gaj±c, u¿ywaj±c łañcuszków
zaciskowych lub kolczatek. Efektem tego typu działañ jest zazwyczaj utrwalenie i wzmocnienie
problemów z ci±gniêciem, bowiem zainteresowany i podekscytowany czym¶ pies, chc±cy dotrzeæ do
swojego celu, podejmuje walkê z krêpuj±c± go obro¿± i staje siê nieczuły na wszelkie próby
dyscyplinowania go za pomoc± głosu czy szaprania. Całkiem spora czê¶æ wła¶cicieli, szczególnie psów
niewielkich i niezbyt silnych przyzwyczaja siê po prostu do swoich "poci±gowych" pupili. Utrwala to
naturalnie nawyk ci±gniêcia do tego stopnia, ¿e zdarza siê widzieæ parê, która bez smyczy idzie
spokojnie obok siebie, natomiast gdy pies jest przypiêty wła¶ciciel musi nie¼le trzymaæ siê na nogach, by
utrzymaæ, nazwijmy to "stan dynamicznej równowagi" z psem. Ci±gniêcie na smyczy mo¿e tak¿e
powodowaæ i utrwalaæ inne kłopoty z zachowaniem psa. Na przykład kiedy dorastaj±cy pies spotyka inne
psy, w naturalny sposób chce je poznaæ. Je¶li jest powstrzymywany (zwłaszcza sił± lub przez ból)
powoduje to frustracjê, a ta z kolei budzi agresjê. Je¶li taka sytuacja powtórzy siê kilka razy mamy
gotowy kłopot z psem agresywnym wobec innych psów. Jest kilka sposobów, by pozbyæ siê lub
zapobiec problemem z ci±gniêciem na smyczy.
Najłatwiej oczywi¶cie i najlepiej zapobiegaæ kłopotom i od szczeniaka uczyæ psa wła¶ciwej pozycji
podczas spacerów. Szczeniê w naturalny sposób pod±¿a za (a nie przed !) swoim panem, a je¶li jest on
w dodatku ¼ródłem nagród - smacznych k±sków i pieszczot - tym chêtniej uczy siê gdzie jest jego
miejsce. Polecam korzystanie z pomocy do¶wiadczonych treserów i udział w zajêciach psiego
przedszkola, gdzie szczeniêta ucz± siê welu niezbêdnych i po¿ytecznych umiejêtno¶ci, a ich wła¶ciciele
wła¶ciwego sposobu porozumiewania siê ze swoim pupilem. Je¶li mamy do czynienia z utrwalonym
nawykiem ci±gniêcia na smyczy sprawa jest bardziej skomplikowana. Przede wszystkim trzeba poznaæ
przyczyny takiego zachowania i przyjrzeæ siê relacji miêdzy psem i wła¶cicielem.
Choæ utrwalone ci±gniêcie na smyczy to w mniejszym lub wiêkszym stopniu kwestia przyzwyczajenia,
stosowanie jakiegokolwiek sposobu czy techniki bez pracy nad przyczynami zachowania mo¿na
porównaæ do wciskania pedału hamulca samochodu bez zdejmowania nogi z gazu i mo¿e przynie¶æ
wiêcej szkody ni¿ po¿ytku. Skuteczn± technik± pracy z problemem przy u¿yciu tradycyjnej obro¿y jest
zatrzymywanie siê na kilka chwil kiedy tylko poczujemy, ¿e pies napiera na obro¿ê - ja nazywam to
technik± "¿elaznej rêk". Stanowczo odradzam przy tym stosowania jakichkolwiek obro¿y powoduj±cych
dyskomfort czy ból - kolczatek, łañcuszków zaciskowych czy obro¿y sznurkowych. Zalet± tego sposobu
jestunikniêcie karania psa przez zadawanie mu bólu, a jedynie przekazanie sygnału, ¿e ci±gniêcie
powoduje koniec spaceru. Wad± techniki jest natomiast konieczno¶æ zachowania ¶cisłej konsekwencji -
ka¿de nawet najmniejsze napiêcie smyczy to natychmiastowe zatrzymanie i wł±czenie "¿elaznej rêki'.
Æwiczyæ nale¿y bardzo systematycznie i czêsto, ale niezbyt długo, bo tego typu spacer, je¶li jest długi,
mêczy i frustruje oba koñce smyczy.
Łatwo sobie wyobraziæ, ¿e w przypadku wiêkszych psów lub psów maj±cych silnie utrwalony nawyk
ci±gniêcia, takie oduczanie psa to kawał ciê¿kiej pracy dla wła¶ciciela, a je¶li nie jest on (lub ona)
wystarczaj±co silny, niemo¿liwej do wykonania. Coraz bardziej popularne, tak¿e na polskim rynku,
obro¿e uzdowe zdaj± siê nie mieæ wad wspomnianej powy¿ej techniki, nie zadaj± psu dyskomfortu czy
bólu, a przede wszystkim wykorzystuj± naturalne odruchy i instynktowne sposoby porozumiewania siê
psów. Obro¿a uzdowa to dwie
poł±czone ze sob± pêtle z miêkkiej nylonowej ta¶my, z których jedna otacza kufê psa, natomiast druga
umieszczona jest wokół jego szyji. Kółko, do którego przypina siê smycz znajduje siê pod szyj± psa, na
wysoko¶ci jego kufy.
1.Dziêki pêtli okalaj±cej kufê łatwo i bez u¿ycia siły mo¿na kontrolowaæ ruch głowy psa, podobnie jak to
ma miejsce w przypadku uzd stosowanych dla du¿ych zwierz±t np. koni. Wiêkszo¶æ psów potrzebuje
bardzo krotkiego czasu by zakceptowaæ obecno¶æ pêtli na nosie, je¶li wła¶ciciele bêd± nagradzaæ psa i
odwracaæ jego uwagê od obro¿y.
2. Nacisk wokół kufy powodowany przez obro¿ê uzdow± wykorzystuje instynktown± reakcjê psa na
zachowania dyscyplinuj±ce jakie stosowała jego matka. W wilczym stadzie starsze rang± i wiekiem
osobniki, by uspokoiæ lub zdyscyplinowaæ osobniki młodsze, ¶ciskaj± delikatnie ich kufy swoimi zêbami.
Podobnie postepuje psia matka chc±c np. uciszyæ szczekaj±ce szczeniê. W ten sposób działanie obro¿y
uzdowej wyzwala niewymuszon±, instynktown± reakcjê uspokojenia i podporz±dkowania.
http://pies.org.pl
Kreator PDF
Utworzono 4 January, 2009, 17:40
269031266.001.png
 
Pies
3. Z kolei druga pêtla obro¿y umieszczona na szyji psa powoduje nacisk na grzbietow± jej czê¶æ. To
wyzwala drug± instynktown± reakcjê wyuczon± w dzieciñstwie - szczeniê uspokaja siê natychmiast gdy
suka chwyta je za kark i podnosi np. by przenie¶æ je w inne miejsce. Obro¿a uzdowa wykorzystuj±c
naturalne reakcje psa nieporównywalnie skuteczniej i, co wa¿ne, bez u¿ycia siły, pozwala uczyæ psa
po¿±danych zachowañ i mo¿e byæ stosowany na codzieñ nie tylko w przypadku psów maj±cych problemy
z ci±gniêciem na smyczy.
Obro¿a uzdowa pomaga tak¿e:
w opanowaniu nerwowych lub młodych i
niedo¶wiadczonych psów np. w sytuacji miejskiego ruchu
Obro¿a uzdowa nie dławi psa, poniewa¿ punkt przyło¿enia sily
ci±gn±cej znajduje siê na grzbiecie szyji - chodzenie z psem staje siê eleganckie i nie
wymaga siły, umo¿liwiaj±c jednocze¶nie pełn± i doskonal± kontrolê nad psem.
w opanowaniu psów maj±cych skłonno¶æ do
wskakiwania na ludzi
Obro¿a uzdowa nie ma wad kagañca - pies mo¿e otwieraæ
pysk, by je¶æ, piæ, swobodnie oddychaæ, bawiæ siê, aportowaæ
w powstrzymaniu psa przed niepo¿adanym szczekaniem (przez poci±gniêcie
smyczy zamyka siê pysk psa)
Obro¿a uzdowa jest doskonał± pomoc± w szkoleniu psa
zarówno indywidualnym jak i grupowym, pomaga w opanowaniu niechcianych reakcji
spowodowanych np. przez podniecenie, strach czy agresjê. Coraz wiêcej osób szkol±cych
psy korzysta z tej obro¿y. w powstrzymaniu psa
przed ¿ebraniem podczas "ludzkich" posiłków
Wa¿ne by tego typu obro¿a była dobrze zaprojektowana i dopasowana, w przeciwnym bowiem razie
trudno bêdzie wykorzystaæ wspomniane wy¿ej naturalne reakcje psa. W przypadku psów maj±cych
problemy z zachowaniem (tak¿e tych które uporczywie ci±gn± na smyczy) nale¿y zasiêgn±æ rady
specjalisty, który pomo¿e wyeliminowaæ przyczyny niepo¿±danego zachowania i nauczy wła¶ciciela
wła¶ciwych zasad porozumiewania siê z psem i stosowania pomocy jak± jest obro¿a uzdowa.
Andrzej Kłosiñski
http://www.amichien.pl/
http://pies.org.pl
Kreator PDF
Utworzono 4 January, 2009, 17:40
269031266.002.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin