NARRATOR
Dzień 11 Listopada jest polskim świętem narodowym. Ale zanim nadszedł, kraj nasz znajdował się 123 lata pod zaborami: rosyjskim, pruskim i austriackim. Przez tyle lat zaborcy próbowali wykorzenić u Polaków ich kulturę, język, religię.
Dzięki patriotycznej postawie naszych pradziadków najcenniejsze wartości zostały ocalone. Walczyli o Polskę i oddawali za nią życie. Tysiące Polaków ginęło na obcych ziemiach w Legionach Polskich, służąc Napoleonowi. Potem nastąpiły powstania: listopadowe, styczniowe, które zakończyły się klęską. Zaborcy byli zbyt silni. Trzeba było więc czekać! Być poddanym, ale mieć honor. Uczyć się języka polskiego i pamiętać o historii. A historię Polska ma piękną.
(śpiew: "Rota")
UCZEŃ
O Polsko! Święte twe imięPo cichu i po kryjomu Z trwogą za siebie i innych Szeptano w ojców mych domu.
Prawdziwe jakieś nieprawdyOpowiadano o TobieMówiono, że jesteś świętąMówiono, że leżysz w grobie.
Kiedy w 1914 r. wybuchła wojna pomiędzy Rosją a Niemcami i Austrią w sercach Polaków zapłonęła nadzieja, że nadchodzi godzina wyzwolenia. Trzy państwa zaborcze rozpoczęły między sobą wojnę. Polacy musieli walczyć w szeregach wrogich armii.
(Etiuda e-moll Chopina)
Podzielił nas, mój bracie zły los i trzyma straż. W dwóch wrogich sobie szańcach patrzymy śmierci w twarz.
W okopach pełnych jęku, wsłuchani w armat huk. Stoimy na wprost siebie ja - wróg twój, ty - mój wróg! Las płacze, ziemia płacze cały świat w ogniu drży...W dwóch wrogich sobie szańcach stoimy - ja i ty.
(śpiew: "Wojenko, wojenko")
A gdy na wojenkę szli Ojczyźnie służyć, wicher wiał im w oczy od rozstajnych dróg, niebo się nad nimi zaczynało chmurzyć, pod deszczową chmurą w polu krakał kruk.
Nikt im iść nie kazał - poszli, bo tak chcieli, bo takie dziedzictwo wziął po dziadach wnuk. Nikt nie pytał o nic, a wszyscy wiedzieli, za co idą walczyć, komu płacić dług.
(śpiew: "Rozkwitały pąki białych róż")
Mija lat osiemdziesiąt pięć Gdy nam wolność wrócił Bóg. Dawniej człowiek to w powieściachCzytać tylko o tym mógł.
Naczelniku! Ciebie długo czekali - nie ludzie, Bo ludzie już nawykli do jarzma, co gniecie, Lecz czekała Cię ziemia najcudniejsza w świecieI łany, co śnią cicho o wolności cudzie. Czekały Ciebie pola i czarne zagony, Czekały Ciebie kwiaty, co na łąkach kwitną, Kraj cały łzami krzywdy ludzkiej przepojony, Wisły przecięty wstęgą srebrzysto-błękitną.
(śpiew: "Marsz, marsz Polonia")
Dzień 11 listopada 1918 r. to jeden z wielu dni w procesie tworzenia niepodległego państwa polskiego. Z uwagi na symbolikę jest jednak wyjątkowy. 11 listopada Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu dowództwo nad Polskimi Siłami Zbrojnymi. W tym dniu w Compiegne pod Paryżem podpisano zawieszenie broni między Niemcami a mocarstwami zachodnimi. Jest to symboliczna data zakończenia I wojny światowej.
(Polonez Fryderyka Chopina)
Ach, jakże mi nie mówić o tych dniach radości, o tej chmurnej jesieni, gdy w szumiącym wietrze szedł nad miastem rodzinnympierwszy powiew wolności.
Jakże ciebie przywitać, radosna swobodo? i czym uczcić najpiękniej? Chyba tym uśmiechem i młodzieńczej poezji burzliwą urodą, co szła śpiewem przez miasto i wracała echem.
(Polonez Fryderyka Chopina, cd.)
I. Kiedy nagle las zaszumi mowę sosny gdy zrozumieszTo jest Polska.
II. Gdy zobaczysz gdzieś topolekrólujące ponad polem.
III. Gdy zobaczysz płowe wrzosy rozbłyskane w kroplach rosy.
IV. Kiedy drogim jest ci w życiu żyto srebrne przy księżycu.
V. Ujrzysz biały krzyż wycięty, hełm i pod nim piasek święty.
(śpiew: "Tu wszędzie jest moja Ojczyzna")
Anna Maj
SZARYTKA