Profilaktyczny charakter działań pielęgniarki pediatrycznej w ochronie zdrowia dziecka (w ramach poradni D).
Imię i Nazwisko : Tomasz Muszyński
Kierunek : Pielęgniarstwo
Rok studiów : III
Grupa : VI
Liczba godz. : 40
Czas realizacji :
Miejsce realizacji : Poliklinika ul. Koreckiego w Kalisz.
Zdrowe dziecko bada się w regularnych odstępach czasowych, aby śledzić jego wzrost i rozwój, zapobiegać rozwojowi chorób poprzez szczepienia, promować zdrowie oraz udzielić rodzinie wskazówek. Plan opieki pielęgniarskiej w przypadku dziecka zdrowego opiera się na gruntownym wywiadzie pielęgniarskim, ocenie oraz przeglądzie badań medycznych i laboratoryjnych. We wszystkich aspektach opieka nad dzieckiem należy uwzględnić rodziców dziecka (lub jego opiekunów).
1. Uwagi ogólne.
Pielęgniarka pracująca w poradni „D” powinna przekonywać rodziców dzieci o korzyściach wynikających z przeglądowych badań zdrowotnych oraz promocji zdrowia. Pielęgniarka pediatryczna powinna podać precyzyjne informacje tak, aby rodzice wykazali zainteresowanie dotyczące zdrowia, wzrostu i rozwoju swojej pociechy.
Rodzice powinni przestrzegać:
a) Terminów badań przesiewowych
b) Zwracać uwagę na środki bezpieczeństwa
c) Szczepień:
2. Odżywianie.
Pielęgniarka powinna omówić zasady karmienia piersią lub butelką, pory karmienia, powinna przestrzegać przed przekarmieniem. Pielęgniarka powinna udzielić informacji typu, kiedy należy wprowadzić pokarmy stałe, nauczyć używania kubka i samodzielnego jedzenia.
Karmienie piersią:
Specjalną troską należy otoczyć gruczoły sutkowe, które w połogu ulegają przeobrażeniu pod wpływem laktacji. Obowiązującą zasadą jest utrzymanie ich w czystości przez obmywanie przegotowaną wodą: szczególnie dotyczy to brodawek i otoczki przed karmieniem.
Prawidłowo przebiegające karmienie naturalne nie wymaga dodatkowego opróżniania piersi. Należy jednak unikać zalegania pokarmu, który może stać się pożywką dla drobnoustrojów, powodujących stany zapalne i ropne. Staranne przestrzeganie higieny osobistej i otoczenia chroni matkę i dziecko przed infekcją.
Wprowadzanie pokarmów stałych:
Przejście z karmienia piersią na butelkę lub kubek powinno być stopniowe. Zdolność niemowlęcia do naśladowania (8-9 miesięcy) ułatwia odstawienie od piersi. Stosowane pokarmów stałych nie jest zalecane przed 4 – 6 miesiącem życia, głównie z negatywnego wpływu na odruch ssania a także niedojrzałości ukł. Pokarmowego i odpornościowego. Mleko kobiece lub sztuczne pożywienie pozostaje głównym źródłem odżywiania do 6 – 12 miesięcy, chociaż stałe pokarmy powinny być powoli wprowadzane.
a) Pierwszym stałym pokarmem jest zazwyczaj kleik ryżowy. Jest on łatwy do strawienia, zawiera żelazo i nie powoduje alergii.
b) Następne włączane pokarmy zawierają najczęściej inne zboża, owoce i warzywa a w końcu także mięso. Zazwyczaj są one wprowadzane stopniowo, zwykle pojedynczo na około 3 dni, ze względu na możliwość wystąpienia alergii.
c) Pokarmy do samodzielnego jedzenia (trzymane w palcach, np.: krakersy, surowe owoce) mogą być wprowadzane w 8 lub 9 miesiącu.
3. Sen.
a) Najbezpieczniejszą pozycją do spania dziecka jest pozycja na plecach, chroni on przed zespołem nagłego zgonu niemowląt.
b) Pielęgniarka powinna omówić konieczność odstawienia nocnego karmienia i usypiania z butelką, prawidłowe wzorce zasypiania i snu, a także postępowanie w sytuacjach, kiedy dziecko budzi się w nocy.
4. Wzrost i rozwój.
Zadania pielęgniarki:
a) Zachęcaj do karmienia piersią.
b) Zachęcaj do czynnego pobudzania rozwoju czuciowo – ruchowego dziecka.
c) Przedstaw sposoby pobudzające rozwój mowy.
d) Omów ząbkowanie.
Karmienie piersią – korzyści.
Mleko kobiece jest pod względem składu unikalne, ponieważ zawiera nie tylko substancje odżywcze, lecz także inne umożliwiające dostosowanie się dziecka do warunków świata zewnętrznego.
a) Substancje odżywcze:
- białka,
- tłuszcze,
- węglowodany
- sole mineralne,
- witaminy (A, B12, C, D3, i E),
- żelazo
b) Składniki obronne:
- immunoglobuliny klasy IgA uniemożliwiają wniknięcie drobnoustrojów chorobotwórczych z przewodu pokarmowego.
- makrofagi unieszkodliwiają bakterie i grzyby, produkują przeciwciała.
- limfocyty T i B po zetknięciu z wirusem wytwarzają substancje uodparniające INTERFERON.
- lizosom enzym niszczące bakterie chorobotwórcze w przewodzie pokarmowym.
- laktoferyna białka wiążące żelazo, unieszkodliwia bakterie ( E. Coli, gronkowce, grzyby)
- laktobacillus bifidus uniemożliwia namnażanie bakterii.
Ząbkowanie.
Proces wyrzynania zębów rozpoczyna się zwykle w 6 miesiącu życia, jako pierwsze wychodzą dolne siekacze.
Rodzice powinni czyścić ząbki dziecka za pomocą wilgotnej szmatki(płatka gazy nawiniętego na palec wskazujący i zwilżonego np.: naparem rumianku).
W celu zapobiegania rozwojowi próchnicy w wyniku przedłużonego kontaktu z mlekiem odradza się karmienie piersią i butelką w nocy.
5. Rodzina.
a) Pielęgniarka powinna promować stały kontakt oraz tworzenie i umacnianie więzi rodzinnych.
b) Pielęgniarka powinna omówić role rodziców i towarzyszyć w rozwoju systemów wspierania rodziny.
6. Zdrowie.
a) Pielęgniarka powinna omówić zróżnicowanie takich objawów jak: ulewanie, wymioty, kolka, problemy z wypróżnieniami, infekcje górnych dróg oddechowych i wysypki.
b) Zachęcać rodziców, aby nauczyli się zasad resuscytacji krążeniowo – oddechowej dziecka.
Bibliografia:
1. Mary E. Muscari „Pediatria i pielęgniarstwo pediatryczne” wyd. Czelej, Lublin 2005
2. Karla L. Luxner „Pielęgniarstwo pediatryczne” wyd. Urban & Partner, Wrocław 2006
Polciar