Zespół Szkół im. Jana Pawła II w Rudnej
WSTĘP:
Panie Jezu, stojąc przy Twoim krzyżu, na którym dokonało się zbawienie świata, chcemy się modlić w intencji dzieła misyjnego, chcemy Cię prosić o potrzebne łaski dla misjonarzy i tych, którzy ich przyjmują i słuchają ich nauk.
W sposób szczególny polecamy Ci dzieci i młodzież, naszych kolegów i rówieśników w krajach misyjnych na wszystkich kontynentach.
Niech rozważanie Twojej Męki wyjedna im potrzebne dary i łaski, a zmarłym uprosi radość wieczną w Królestwie Bożym.
Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie …
Sędzia Piłat skazał niewinnego Pana Jezusa na śmierć. Jest to wyrok niesprawiedliwy i niesłuszny. Jezus nie zasłużył na tę karę, a jednak nie sprzeciwił się. Chciał oddać życie za nas, za swój lud.
Misjonarze wyjeżdżając na misje poświęcają swoje życie, swój czas ludziom potrzebującym pomocy, ludziom umierającym z głodu i chorób. Nie patrzą na to, że mogą zarazić się jakąś z chorób tam panujących. Nie, oni nie poddają się, karmią i leczą ubogich mieszkańców krajów misyjnych. Ale nie tylko, misjonarze głoszą im Słowo Boże, głoszą radosną nowinę o zbawieniu. Sprawiają, że odzyskują wiarę w to, że Bóg pomaga nawet w najgorszych sytuacjach. Wyjazd na misje jest wielkim i pełnym wyrzeczeń poświęceniem ze strony misjonarzy. Dlatego myślę, że podobnie jak Pan Jezus poświęcają swoje życie dla dobra innych ludzi.
Panie Jezu, proszę Cię o to, abym nie zapomniała o ludziach potrzebujących mojej pomocy. Naucz mnie wydawać sprawiedliwe sądy i stawać w obronie niesłusznie oskarżanych.
Pan Jezus został niesłusznie skazany na śmierć. W tej stacji jesteśmy z Nim, gdy bierze na swe ramiona krzyż naszych grzechów. Pan Jezus choć poraniony i obolały, z godnością przyjmuje wyrok i bierze krzyż na swoje barki.
W wielu miejscach na świecie ludzie nie znają Boga. Księża, osoby zakonne i świeckie wyjeżdżają głosić Słowo Boże oraz pomagać potrzebującym. Misjonarze każdego dnia biorą swoje własne „krzyże” na ramiona. Są nimi niejednokrotnie problemy, choroby i zmartwienia innych, potrzebujących osób. Oni tak jak Pan Jezus z godnością i z poświęceniem idą dalej. Pomagają innym, choć nie zawsze sami dają sobie radę z przeciwnościami.
Panie Jezu, pomóż mi, abym mogła tak jak Ty wziąć swój krzyż i ponieść go z wiarą, że dam radę dotrwać do końca własnej drogi krzyżowej. Dodaj sił, abym doszła do celu, który Ty mi wyznaczysz.
Jezus wycieńczony utratą krwi i głodem upada pod ciężarem krzyża, albowiem nic nie jadł od Ostatniej Wieczerzy. Jednak powstaje, nie poddaje się, nie popada w zwątpienie. Jezus upada pod ciężarem naszych grzechów, ale jednak powstaje dla mnie, abym ja nie popadł w grzech.
Zbawicielu, przez Twój upadek udziel wszystkim misjonarzom siły, aby mogli dzielnie, nie lękając się przeszkód i prześladowania głosić światło wiary i Twoją Drogę Krzyżową.
Panie Jezu, upadasz pod ciężarem naszych grzechów i nie ma kto Ci pomóc!
Trzeba w takich sytuacjach być pomocnym, okazywać dobro drugiemu człowiekowi. Proszę, naucz mnie okazywać dobrodziejstwa bliźnim. Panie Jezu, naucz mnie również iść pewnie drogą Twoich przykazań.
Panie Jezu, w tych strasznych chwilach jest przy Tobie Maryja, Twoja Matka, Ona cierpi razem z Tobą.
Misjonarze w dalekich krajach cierpią razem z ludźmi pokrzywdzonymi przez życie, dodają im nadziei, cały czas są przy nich, tak jak Matka przy swoim dziecku. Wielu z nich zastępuje dzieciom-sierotom ich rodziców. Proszę Cię spraw, niech każde dziecko czuje się kochane i potrzebne. Maryjo, najlepsza Matko, Tobie polecam wszystkie dzieci w krajach misyjnych i na całym świecie.
Dziękuję Ci, Panie Jezu, że zawsze jesteś przy mnie i nadajesz mojemu życiu sens. Dziękuję za Twoją Matkę, Maryję, która otacza mnie każdego dnia płaszczem swej opieki.
Wracający z pola Szymon został przymuszony przez żołnierzy i musiał nieść krzyż razem z Jezusem, choć wcale nie miał na to ochoty.
Misjonarze opuszczają swoje rodziny, przyjaciół, dostatnie i wygodne życie, aby w pokorze nieść pomoc najbiedniejszym i najbardziej potrzebującym. Nikt ich do tego nie zmusza, a mimo to z wielkim zaangażowaniem i poświęceniem ofiarowują swój czas i pracę dla dobra innych. Oni wiedzą, że w ten sposób niosą pomoc samemu Chrystusowi. Jezus nauczał: „wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci Moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.
Panie Jezu, naucz mnie ofiarnej służby dla dobra innych, naucz wyrzekać się samego siebie, naucz rezygnować z przyjemności, naucz czerpać radość z czynienia dobra innym.
Pan Jezus idzie na miejsce śmierci pobity i pokaleczony, zmęczony ciężarem krzyża. Krew i pot zalewają Mu oczy. Z tłumu gapiów wybiega młoda dziewczyna - święta Weronika, podchodzi do Niego i ociera Mu twarz. Jej dobre serce nie może przejść obojętnie obok cierpienia Zbawiciela. Weronika nie zastanawia się, nie kalkuluje, nie szuka „za” i „przeciw”, choć zdaje sobie sprawę, że żołnierze mogą ją za to ukarać.
Misjonarze wyjeżdżają w dalekie kraje, by pomagać innym. Nie zawsze mogą pomóc chorym, ale trwają przy nich do końca i ocierają im śmiertelny pot z czoła. Tak jak Weronika odważnie idą nieść ulgę.
Czy potrafię pomagać innym bez względu na głosy sprzeciwiające się temu i ludzi wyśmiewających takie zachowanie?
Panie Jezu spraw, by nie zabrakło „wiary Weroniki” w naszych sercach i w sercach tych, którzy niosą bezinteresowną pomoc dzieciom w krajach misyjnych.
STACJA VII - PAN JEZUS DRUGI RAZ UPADA POD KRZYŻEM
Pan Jezus po raz drugi upada podczas Drogi Krzyżowej. Potyka się o przeszkody, ale ogromny trud sprawia Mu krzyż, który dźwiga na ramionach. Jest on symbolem grzechów wszystkich ludzi, jednakże Jezus Chrystus nie poddaje się ciężarowi naszych złych skłonności i podnosząc się z upadku pokazuje nam wiarę, jaką kieruje ku dzieciom bożym.
Misjonarze bardzo często potykają się o przeszkody napotkane na swej drodze misyjnej. Dosięgają ich choroby, które przysparzają wiele bólu i cierpienia. Jednakże ludzie natchnieni przez Pana Boga, by nieść pomoc, podobnie jak Jezus Chrystus podnoszą się i idą dalej, by wypełnić swe życie radością niesienia pomocy potrzebującym.
Panie Jezu pomóż mi, abym zdołała utrzymać ciężar codziennego życia, bym podobnie jak Ty, udźwignęła krzyż, który z dnia na dzień staje się cięższy. Proszę, pomóż mi w powstawaniu z moich grzechów.
Panie Jezu, idziesz ostatkiem sił, skazany na nieludzie tortury, a pomimo bólu i strasznego cierpienia potrafisz dostrzec na swej drodze drugiego człowieka.
Płaczące niewiasty poruszyły się widokiem kaźni, którą niewinnie przechodzisz. Zawodzą i płaczą nad Twym losem, a Ty je pocieszasz i nauczasz. Mówisz: „Nie płaczcie nade mną, ale nad sobą i nad synami waszymi”.
Łatwo nam przychodzi rozczulanie się nad losem bohaterów filmowych, płaczemy nad książką, użalamy się nad losem biednego zwierzaka, czasem wczujemy się w trudną sytuację biednego człowieka, ale nic z tego nie wynika, żadnego dobra nie niesie to za sobą. Jezus pokazuje nam, że mamy zacząć działać. Kształtowanie młodego pokolenia to niezwykle odpowiedzialne zadanie.
Panie Jezu, polecam Ci wszystkich ludzi odpowiedzialnych za wychowanie dzieci i młodzieży: rodziców, nauczycieli, wychowawców, kapłanów, katechetów oraz wszystkich misjonarzy rozsianych po całym świecie. Napełnij ich swoimi darami, oświeć i umocnij, aby pomagali nam w osiągnięciu świętości.
Pan Jezus niósł krzyż. Był bardzo zmęczony, ponieważ krzyż był ciężki. Pod jego ciężarem już dwa razy upadł. Kiedy szedł, był bity, a korona cierniowa raniła Mu głowę. Upadł po raz trzeci, ale nie poddał się i szedł dalej.
Misjonarze podobnie jak Pan Jezus borykają się z wieloma przeciwnościami losu. Nie poddają się jednak i dalej chcą pomagać innym. Niektórzy z nich ponoszą śmierć.
Panie Jezu, pomóż mi, abym była wytrwała jak Ty. Nigdy nie traciła wiary i nie poddawała się w żadnej sytuacji.
Wlej łaskę w serca wiernych w odległych krajach misyjnych, aby pomimo swoich upadków chcieli otworzyć się na działanie Słowa Bożego, które do nich kierują misjonarze.
Po ciężkiej i bardzo wyczerpującej Drodze Krzyżowej, skonany Jezus doszedł na Górę Czaszki, niosąc na swoich obolałych ramionach krzyż. Gdy tak stał, żołnierze obdarli Jezusa z szat i podzielili je między siebie. Nagi Jezus został znieważony i pozbawiony godności na oczach swoich najbliższych i wielu innych ludzi, na oczach gapiów szukających sensacji.
Nie wszyscy ludzie szanują swoje ciała i godność innych ludzi. Misjonarze, księża, zakonnicy i świeccy uczą nas godnie żyć i pozwalać innym na to. Abyśmy nigdy nie pozbawili godności drugiego człowieka i „nie odzierali go z szat” jak uczynili to okrutni żołnierze.
Boże, dopomóż mi, abym nigdy nie popełniła błędu, w którym ktoś przeze mnie mógłby zostać znieważony, wyśmiany, bo przecież sama nie chciałabym, by jakiś człowiek zachował się w taki sposób wobec mnie.
Panie Jezu Chryste, uczyniłeś tyle dobrego, a my skazaliśmy Ciebie na śmierć. Ty zgadzasz się, by przybili Cię do krzyża. Krzyczeli, że jeśli jesteś Synem Bożym, to każ aniołom, aby Cię zdjęli. Przyjmujesz te obelgi i cierpisz za nasze winy, nie karząc nas za to, a wręcz przeciwnie, nagradzasz nas życiem wiecznym.
Jak wielu niewiernych nie chce słuchać nauk misjonarzy i jak wielu morduje głosicieli Słowa Bożego, ale Ty nie karzesz ich za winy na tej ziemi popełnione, dajesz im czas, aby mogli się nawrócić.
Ile razy ja nie słucham Twoich nauk, a Ty i tak wybaczasz mi winy. Panie Jezu, proszę wybacz nam nasze grzechy, które popełniliśmy przeciw Tobie.
W tej stacji Drogi Krzyżowej dopełniło się przeznaczenie uczłowieczenia Pana Jezusa.
Jezus Chrystus umarł za nasze grzechy, abyśmy zostali zbawieni, tak nas kochał … Często my, ludzie zapominamy o tym, zapominamy o tak wielkim poświęceniu się ze strony Boga. Tego, który tak wiele wycierpiał w trakcie Drogi Krzyżowej i nie poddał się - dotarł … i nas zbawił.
Polecam Ci, Panie rzeszę misjonarzy, którzy wyjechali ze swoich ojczyzn do krajów trzeciego świata, aby poświęcić swe życie innym ludziom, ich nauczaniu i ewangelizacji. Oni chcą, aby ci, którzy nie słyszeli o Bogu i Biblii, poznali choćby podstawy religii Jezusa Chrystusa i by Mu zawierzyli.
Przy tej stacji Drogi Krzyżowej proszę Cię, Panie Boże o to, abym w chwilach pokusy zawsze pamiętała kto swym życiem musi odkupić każdy mój grzech. Pomóż mi, miłosierny Panie walczyć z moimi grzechami.
Piłat po straszliwej męce i śmierci Pana Jezusa zezwolił na zdjęcie Króla żydowskiego z krzyża. Delikatnie i łagodnie zdjęto cało Jezusa i oddano je w ramiona zrozpaczonej i cierpiącej Matki.
Są misjonarze, którzy na codzień spotykają się ze śmiercią ludzi, pomagają w nieszczęściu. Oprócz współczucia dla rodzin zmarłego, oferują swoją modlitwę oraz pomoc przy formalnościach i pogrzebie.
Jezu, naucz nas być dobrymi, życzliwymi oraz delikatnymi dla wszystkich ludzi, dla naszych bliskich i znajomych, ale również dla tych, których nie znamy, dla wszystkich, których spotkamy na drodze naszego życia.
Martwe ciało Jezusa pośpiesznie zdjęto z krzyża, aby nie profanować dnia szabatu. Syna oddano w ręce Matki. O, Maryjo, co musiało czuć Twoje biedne serce? Przecież tyle dobra im wyświadczył, tylu głodnych nakarmił, tylu chorych uleczył, nawet zmarłych przywrócił do życia. Dlaczego tak Go sponiewierano, tak znieważono, złem odpłacono za dobro?
W matczynym bólu wiernie trwa z Tobą umiłowany uczeń, jest także Józef z Arymatei, który ofiarował nowy grób na miejsce spoczynku Twojego Syna. Są jeszcze ci, którzy Go kochają. Niech ich nie ubywa …
Matko Bolesna, polecam Twemu wstawiennictwu dusze wszystkich misjonarzy pomordowanych za wiarę w Twojego Syna, również tych, którzy nie mają godnego miejsca pochówku. Uproś im łaskę życia wiecznego w chwale nieba.
Panie Jezu, umocnij moją wiarę, abym zawsze umiała okazywać szacunek zmarłym.
Panie Jezu, Ty zmarłeś i odkupiłeś nasze grzechy. Wszyscy byli pewni, że to już koniec, że nigdy nie powrócisz. Smutek, żal i rozpacz rozrywały serce Twojej Matki. Uczniowie chcieli nadal móc słuchać Twoich nauk, pragnęli, abyś ich nie opuszczał. Powróciłeś. Nie zostawiłeś ich samych. Dałeś kolejny dowód na to, że jesteś prawdziwym Synem Boga i najwspanialszym nauczycielem.
Panie, Twoi uczniowie uwierzyli w Twoje zmartwychwstanie. Daj siłę misjonarzom, aby mogli głosić Słowo Boże tym, którzy Cię nie znają i wiarę tym, którzy ją stracili. To oni z miłości do Ciebie poświęcają swoje życie i zdrowie.
Panie Jezu, kiedy odejdą mi ostatnie nadzieje, kiedy upadnę, pomóż mi wstać. Proszę, niech moja wiara rodzi się ciągle na nowo i doprowadzi mnie do chwały zmartwychwstania.
ZAKOŃCZENIE:
Zbawicielu świata i mój Zbawicielu, dziękuję Ci za dar życia wiecznego wyjednany na drzewie krzyża całej ludzkości.
Całuję z czcią największą Twoje Najświętsze Rany i jeszcze raz polecam Twojemu Miłosiernemu Sercu wszystkie dzieci w krajach misyjnych, misjonarzy i misjonarki prosząc dla nich o potrzebne dary.
Proszę także o rychłe wyniesienie na ołtarze największego z misjonarzy – Sługi Bożego Jana Pawła II.
Autorami rozważań misyjnej Drogi Krzyżowej są:
Krzysztof Lisowski kl. I b
Alicja Mazur kl. III c
Aleksandra Mazur kl. III c
Rokasana Chrzanowska kl. III c
Opiekun: katechetka Elżbieta Lisowska
7
dleyk