SEALYHAM TERRIER.pdf

(183 KB) Pobierz
untitled
Wzorzec FCI nr 74 /28.11.2003/F/D/GB
SEALYHAM TERRIER
Pochodzenie: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 29.10.2003
Użytkowanie: terier.
Klasyfikacja FCI:
teriery
sekcja 2
teriery małe
Próby pracy nie są wymagane.
WYGLĄD OGÓLNY:
Swobodny w ruchu, aktywny, proporcjonalnej budowy, przy małym wzroście duża masa
ciała, sylwetka w obrysie prostokątna, nie kwadratowa.
CHARAKTER:
Silny, nieugięty i chętny do wykonywania zadań. Czujny i odważny, o przyjaznym
usposobieniu.
GŁOWA:
Mózgoczaszka lekko wysklepiona, szeroka między uszami.
Trzewioczaszka:
Trufla nosowa czarna.
Kufa : szczęka i żuchwa mocne, tępo zakończone, długie.
Uzębienie silne i równe, kły zwierają się odpowiednio, są długie w proporcji do wielkości
psa. Regularny zgryz nożycowy, to znaczy, że siekacze szczęki w ścisłym kontakcie
zakrywają siekacze żuchwy. Ustawienie siekaczy jest prostopadłe.
Kości policzkowe nie są wystające.
Oczy ciemne, dobrze osadzone, okrągłe, średniej wielkości. Preferowane są ciemno-
pigmentowane powieki, ale toleruje się niedopigmentowane.
Uszy średniej wielkości o lekko zaokrąglonych koniuszkach, noszone przy policzkach.
SZYJA:
Dobrej długości, gruba i muskularna, wtapia się w ukośnie ułożone łopatki.
TUŁÓW: średniej długości, elastyczny, gibki.
Grzbiet prosty.
Klatka piersiowa szeroka i głęboka, dobrze schodząca między przednie kończyny. Żebra
wyraźnie zaokrąglone.
OGON:
Zwykle jest kopiowany.
Ogon kopiowany: średniej długości, gruby, koniuszek jest zaokrąglony. Osadzony na
poziomie górnej linii ciała, noszony pionowo. Guzy siedzeniowe (pośladki) powinny być
wypukłe i wystawać poza nasadę ogona.
grupa 3
Ogon niekopiowany: średniej długości, pasujący do sylwetki. U nasady gruby, zwęża się
ku koniuszkowi. Idealny jest ogon noszony pionowo ale nie przesadnie pochylony nad
grzbietem. Ogon nie może być zakręcony ani spiralny. Guzy siedzeniowe (pośladki)
powinny być wypukłe i wystawać poza nasadę ogona.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie krótkie, mocne i tak proste, jak to tylko możliwe, przy nisko
schodzącej klatce piersiowej.
Łopatki : linia prowadząca od zwieńczenia łopatek w kłębie, poprzez staw łokciowy ku
ziemi powinna być pionowa.
Łokcie przylegają do klatki piersiowej.
Kończyny tylne wyjątkowo silne, jak na psa tej wielkości.
Uda szerokie i muskularne.
Stawy kolanowe dobrze kątowane.
Stawy skokowe mocne, dobrze kątowane, równolegle ustawione śródstopia.
Łapy okrągłe, kocie o grubych opuszkach, skierowane do przodu.
RUCH:
Płynny i energiczny, o dużym wykroku, prosto ku przodowi.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos okrywowy długi, sztywny, „druciany”, podszerstek chroniący przed złą pogodą.
Umaszczenie: czysto białe lub białe z cytrynowymi, brązowymi, niebieskimi lub
borsuczymi znaczeniami na głowie i uszach. Dużo czarnych lub ciemnych kropek
(przesianie) uważa się za wadę.
WZROST I WAGA:
Wysokość w kłębie: nie powinna przekraczać 31 cm.
Waga: idealna dla samców ok. 9 kg,
idealna dla suk ok. 8,2 kg.
Wygląd ogólny, budowa, typ i należyta masa ciała są najważniejszymi kryteriami.
WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i
oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na stan zdrowia i dobre samopoczucie
psa.
Psy posiadające wyraźne wady fizyczne lub odchylenia psychiczne powinny być
dyskwalifikowane.
UWAGA:
Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra, umieszczone w worku mosznowym.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin