Ingulstad Frid - Saga Wiatr Nadziei tom 01 - Zlota broszka.pdf - Saga Wiatr Nadziei - zoolwik87

Frid Ingulstad

Saga wiatr nadziei

Tom 1

Złota broszka

(Sønnavind)

Przeło Ŝ yła

Lucyna Chomicz-D ą browska

Osoby

Elise Lovlien , ma osiemna ś cie lat, mieszka na ulicy Sandakerveien na osiedlu

robotniczym Sagene, pracuje jako prz ą dka w prz ę dzalni Nedre Voien, opiekuje si ę młodszym

rodze ń stwem.

Hilda , szesnastoletnia siostra Elise, pracuje jako pomocnica w prz ę dzalni.

Peder , najmłodszy spo ś ród rodze ń stwa, wychudzony, drobny i wra Ŝ liwy o ś miolatek.

Kristian , młodszy brat, ma dziewi ęć lat. Twardy i zamkni ę ty w sobie, w niczym nie

przypomina Pedera.

Jensine Lovlien , około czterdziestoletnia, dotkni ę ta chorob ą (suchoty) matka

rodze ń stwa. Pochodzi z rodziny robotniczej z Ulefoss. Prawa i religijna.

Mathias Lovlien , ich ojciec, były marynarz, alkoholik. W jego Ŝ yłach płynie

cyga ń ska krew.

Johan Thoresen , narzeczony Elise, mieszka pi ę tro ni Ŝ ej w tej samej czynszówce

Andersengarden.

Anna Thoresen , siostra Johana, sparali Ŝ owana po polio, le Ŝ y w domu.

Pani Thoresen ( Aslaug ), matka Johana i Anny, pracuje w tkalni Hjula.

Ojciec Johana jest marynarzem, rodzina dawno nie miała od niego Ŝ adnych wie ś ci.

Evert , o ś miolatek, sierota, mieszka u alkoholika Hermansena, a na jego utrzymanie

ło Ŝ y gmina.

Emanuel Ringstad , oficer w Armii Zbawienia, dwudziestosiedmioletni jedynak i

dziedzic dworu Ringstad. Wynajmuje pokój na poddaszu u Oscara Carlsena:

Pan Paulsen , majster w prz ę dzalni Nedre Voien, podstarzały, otyły wdowiec, z

którym Hilda zachodzi w ci ąŜę . Mieszka na wzgórzu Aker.

Agnes Zakariassen , przyjaciółka Elise, tkaczka, mieszka z rodzicami na ulicy

Maridalsveien.

Pani Evertsen , jedna z okolicznych plotkarek, mieszka na parterze w

Andersengarden.

Pani Albertsen , mieszka w s ą siednim domu czynszowym.

Pani Berg , miła i dobroduszna, zaopiekowała si ę Pederem.

Lort-Anders , przyjaciel Johana z czasów, gdy razem pływali na statku, podejrzany

typ, przest ę pca.

Maren Sorby , samarytanka z Armii Zbawienia w stopniu kapitana.

Magda , wła ś cicielka sklepu kolonialnego na rogu.

Otto , nocny stró Ŝ w prz ę dzalni Nedre Voien.

Othilie , prostytutka z Vaterlandu.

Oline , wdowa, matka czworga dzieci, traci prac ę w prz ę dzalni.

Przedmowa

Nie ma chyba drugiej takiej stolicy na całym ś wiecie, przez któr ą przepływałaby rzeka

z malowniczymi kaskadami, progami skalnymi i wodospadami. Maridalen i Aker,

poprzecinane urokliwymi ś cie Ŝ kami spacerowymi, to obecnie teren chroniony jako

dziedzictwo kultury. Ciekawe jednak, jak wygl ą dało to miejsce nad rzek ą przed stu laty.

Spróbujmy sobie wyobrazi ć Ŝ ycie prz ą dki z prz ę dzalni Graaha w 1905 roku, robotnicy

pracuj ą cej po dwana ś cie, czterna ś cie godzin w fabrycznej hali w kł ę bach kurzu i w

ogłuszaj ą cym huku maszyn. Dziesi ę cio-, a nawet dwunastoosobowe rodziny gnie ź dziły si ę w

mieszkaniach składaj ą cych si ę z jednej izby i kuchni. Co czuła matka, która szła do pracy i

zostawiała w domu gromadk ę dzieci bez opieki, w czasach gdy palono w piecu, a

pomieszczenia o ś wietlano lampami naftowymi i ś wiecami?

W serii Wiatr nadziei Czytelnicy ś ledzi ć b ę d ą losy osiemnastoletniej Elise, na której

barkach spoczywa odpowiedzialno ść za młodsze rodze ń stwo. Towarzyszy ć jej b ę d ą w

kłopotach i rado ś ciach, w chwilach, gdy prze Ŝ ywa miło ść , a tak Ŝ e gdy zmaga si ę z

przeciwno ś ciami losu i walczy o przetrwanie. Bohaterowie powie ś ci s ą postaciami

fikcyjnymi, ale akcja została oparta na autentycznych zdarzeniach. Opisałam ś rodowisko i

miejsca, które sama odwiedziłam. Wykorzystałam informacje zasłyszane w rozmowach ze

starszymi lud ź mi, którzy w młodo ś ci pracowali w fabrykach i mieszkali na osiedlach

robotniczych, gdzie w tamtych czasach stały przyfabryczne czynszówki.

Ich Ŝ ycie było ci ęŜ k ą harówk ą , ale miało tak Ŝ e swoje uroki. Ci ludzie potrafili si ę

cieszy ć drobiazgami, a miło ść ... no có Ŝ , ta si ę wła ś ciwie nie zmieniła.

Frid Ingulstad

Kristiania 1 , pocz ą tek stycznia 1905 roku

- Nie ma mowy! Co mnie obchodzi, Ŝ e wszystkie twoje dzieciaki le Ŝą chore na odr ę ?

To nie moja sprawa! - rykn ą ł nadzorca tak gło ś no, Ŝ e słycha ć go było z daleka.

Elise zatrzymała si ę gwałtownie i przestraszona skierowała wzrok w stron ę oszklonej

budki. Kto tym razem dostawał reprymend ę ? Ciarki przeszły jej po plecach. Przystan ę ła na

moment i nasłuchiwała, zastanawiaj ą c si ę , kim jest ta biedaczka, której gromadka dzieci

zachorowała na odr ę . Elise-słyszała, Ŝ e choroba szerzy si ę na osiedlu robotniczym Sagene

niczym zaraza, a umiera na ni ą co drugi chory.

- Mo Ŝ esz i ść do kantoru i odebra ć swoj ą zapłat ę ! - wykrzykiwał wci ąŜ ze zło ś ci ą

nadzorca, a jego głos zabrzmiał falsetem. - I nie wyobra Ŝ aj sobie, Ŝ e pozwol ę ci tu nadal

pracowa ć . Co by si ę stało z prz ę dzalni ą , gdyby prz ą dki przychodziły, kiedy im si ę podoba?

1 Kristiania - taką nazwę nosiło Oslo w latach 1878-1924 (przyp. tłum.)

Elise z całego serca współczuła biedaczce, na której skupiła si ę w ś ciekło ść nadzorcy,

cho ć nadal nie widziała, kim ona jest. Zawahała si ę . Mo Ŝ e odwa Ŝ y ć si ę podej ść kilka kroków

bli Ŝ ej i zajrze ć do ś rodka? - pomy ś lała i podkradłszy si ę bezgło ś nie, wyci ą gn ę ła szyj ę .

Zale Ŝ ało jej, by sprawdzi ć , o kogo chodzi. Nadzorca stał na ś rodku czerwony jak burak i

trz ę s ą c podwójnym podbródkiem, ciskał z oczu gromy. Naprzeciwko niego, plecami do Elise

stała wychudzona Oline. Skuliła si ę i skrzy Ŝ owawszy r ę ce na piersi, zwiesiła głow ę i wbiła

wzrok w podłog ę . Ramiona jej dr Ŝ ały od tłumionego płaczu.

- Ju Ŝ drugi raz w tym tygodniu przychodzisz spó ź niona. Do ść tego! Wyno ś si ę ! Nie

Ŝ ycz ę tu sobie takich leni!

Elise obserwowała t ę scen ę z rosn ą cym przera Ŝ eniem. Oline była wdow ą i miała na

utrzymaniu czworo małych dzieci. Je ś li straci prac ę , nie b ę d ą mieli z czego Ŝ y ć .

Wstrzymała oddech, gdy ujrzała, Ŝ e Oline pada nadzorcy do nóg i uczepiwszy si ę

nogawek jego spodni, błaga z płaczem:

- Prosz ę si ę nade mn ą ulitowa ć ! Przyrzekam, Ŝ e to si ę nigdy wi ę cej nie powtórzy.

Spó ź niłam si ę , bo mój najmłodszy synek majaczył w gor ą czce, a potem nagle zacz ą ł mi si ę

przelewa ć przez r ę ce i ju Ŝ my ś lałam, Ŝ e umrze.

Nadzorca odsun ą ł j ą poirytowany.

- Wyno ś si ę , mówi ę . Nie moja wina, Ŝ e rodzicie tyle bachorów!

Oline z trudem wzi ę ła si ę w gar ść . Odwróciła si ę i pochlipuj ą c, chwiejnym krokiem

skierowała si ę w stron ę drzwi.

Elise po ś piesznie oddaliła si ę od budki, a gdy Oline wyszła, udawała, Ŝ e otula si ę

szalem. Wprost rozsadzała j ą w ś ciekło ść i z trudem łapała oddech.

Jakie to niesprawiedliwe, pomstowała w duchu, czuj ą c, jak narasta w niej sprzeciw.

Pewnego dnia... - pomy ś lała gniewnie i zacisn ę ła pi ęś ci w niemym buncie... Pewnego dnia

dostan ą za swoje...

Oline nawet na ni ą nie spojrzała, by ć mo Ŝ e wcale jej nie zauwa Ŝ yła. Szła, potykaj ą c

si ę o własne nogi, i pochlipywała.

Elise, otulona szorstkim szalem zrobionym na drutach, otworzyła ci ęŜ kie drzwi

fabryczne. Nie mogła przesta ć my ś le ć o nieszcz ęś ciu, jakie spadło na Oline. Co teraz zrobi?

Nie pozostaje jej chyba nic innego, jak szuka ć wsparcia w gminie, ale jak zdoła prze Ŝ y ć wraz

z czworgiem dzieci z marnego zasiłku?

Czy to takie dziwne, Ŝ e nie mogła odej ść od rozpalonego gor ą czk ą dziecka? Przecie Ŝ

nie ma nikogo, kto zaopiekowałby si ę maluchami podczas jej nieobecno ś ci, a teraz gdy

wszystkie s ą chore, jest jej jeszcze ci ęŜ ej.

Ingulstad Frid - Saga Wiatr Nadziei tom 01 - Zlota broszka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: