Życie dopiero się rozkręca! dojrzały przewodnik dla świadomych siebie 50-tek. scan.pdf

CZĘŚĆ DRUGA

Soczyste życie

Przeprowadź się do Meksyku

i otwórz zajazd

Otwórzmy księgarnię

146

Ta sama pasja, nowy głos

148

Bądź świadoma

wszystkich możliwości

150

Cyganka

Kto by pomyślał?

152

Kobiety, którym

życie dopiekło 96

Wszędzie lekarze 100

Dbaj o stópki 102

Piękne brzuszki 104

Uważaj na kości 105

Jakim cudem miałam zawał?105

Menopauza i ja

Kobiety, książki

i soczyste tytuły

153

Dojście do metra

156

I zatańczyła

158

Do góry nogami

160

Poć się, kochana

162

Dlaczego Judy biega?

166

109

Leworęczne malarstwo

168

Wojny z włosami

113

Teraz już wiem, kim jestem

170

Nigdy nie jest za późno

na karmienie o drugiej

w nocy

Ćwicz mózg

172

Czas na Twoje

życie wewnętrzne

115

173

A gdy pisklęta odfruną

z gniazda

Przebudzenie

w średnim wieku

119

174

Mama ma nowe buty

do tańca

Martha, metodystka

z Memphis

120

175

Rodzice „to” robią

122

Podróż ku judaizmowi

176

Żona zrzędy

124

Jak przez czterdzieści lat

wytrwać w małżeństwie?

126

Poczucie winy u idealnej pary

129

Wciąż jest z nią

129

Śmierć w Paryżu

131

Niestety, cudów nie będzie

133

Czy chcesz,

żeby Twoja twarz zamarzła? 136

Fala Goldie Hawn 137

Witaj, piękna! 138

Vieja nie znaczy stara 139

Jane nigdy nie była zwyczajna 142

Coś całkowicie innego

145

CZĘŚĆ TRZECIA

Soczyste dziedzictwo

Kobieta XXI wieku… na razie

Piszemy od nowa

słowo na „e”

229

Miasto „starych pryków”

233

181

Zaplanuj już

teraz wieczny odpoczynek 234

Żyjący będzie imprezować 235

Zmień zakończenie

Twój kraj Cię potrzebuje!

182

Widok z góry

184

Polityka seksualna i golf

187

237

Szerokie horyzonty

Matki Natury

Styl Doris

238

189

Wznieśmy toast

za wszystkie Pomidorki

Nagie buntowniczki

191

243

Zajmowali się nami

194

Czas zapłaty

197

Czas czy pieniądze?

199

Kto przyjdzie po Tobie?

200

Będę tam

201

Ruch przeciwko

osiadłemu trybowi życia

202

Miasta przyjazne osobom

w średnim wieku

204

Na ile przyjaźni są

Twoi krajanie?

206

Odnajdź swój krajobraz

207

Podążała za mężczyzną,

odnalazła siebie

209

Zobaczyć resztę świata

210

Ładne mieszkanie

czy walizka? 212

Kto potrzebuje ważnej okazji? 213

Czego jeszcze może chcieć? 15

Zachowanie równowagi

217

Gawędziarka

218

Śpiewaj aż do ostatniego tchu

220

Całkiem nieźle

jak na starą hipiskę

222

Babcie z pokolenia wyżu

223

Babciu, ale ty masz

wielkie majtki

226

Kim jest soczysty pomidorek?

est kobietą w trudnym do określ e n i a w i e k u — ani starą, ani młodą,

jest gdzieś pomiędzy. Chodzi dumnym krokiem, emanuje od niej pełen świeżości

czar, u szyi zawiesza kawałek bursztynu, który pasuje do złocistych refleksów w jej wło-

sach. Lekko się uśmiecha — nie wiadomo, czy rozbawiło ją coś tylko jej wiadomego,

czy jakieś wspomnienie. Jest uosobieniem opanowania — ale tylko do czasu, gdy po-

zwoli mu się ulotnić na widok gry ulubionej drużyny koszykarskiej.

A oto kolejna. Nosi czarny, lśniący warkocz przetykany bielą. Jej twarz jest otwarta,

równie silne są jej przekonania, gdy przed sklepem spożywczym przeprowadza son-

daż wyborczy. Ma silny uścisk dłoni i patrzy Ci prosto w oczy. Czy pomyślałabyś, że

gdy była młodsza, wpatrywała się w swoje stopy i sądziła, że nie ma nic ważnego do

powiedzenia?

Inna nosi klasyczny garnitur, czarne pończochy, szpilki i blond koka, dając do zro-

zumienia przywódcy wolnego świata albo prezesowi zarządu, że prawdopodobnie ist-

nieje inne rozwiązanie.

Jeszcze jedna. Jest silna i elegancka mimo sylwetki, którą można by określić terminem

„przy kości”. Jest mocno zbudowana jak jedna z bogiń widywanych na posągach, ale po-

patrz, jak wygina ciało i robi mostek albo podrzuca je w górę aż do idealnego stania na

rękach, do pozycji, w której zaproponuje, byśmy przez chwilę skoncentrowali się na „tu

i teraz”.

Jak w ogóle świat może lekceważyć takie kobiety, sugerując, że są skończone, gdyż

obchodziły urodziny z dużym zerem na końcu i już nie są ponętnymi laskami?

Ta k i e właśnie obrazy krążą nam w głowach w dni, w których martwimy się tym, że

możemy stać się niewidzialne i niepotrzebne. Te kobiety wiedzą, co osiągnęły. To wcale

nie znaczy, że i im nie zdarzają się dni, kiedy wolałyby się schować w mysiej dziurze.

Albo kiedy spoglądając w lustro, myślą: „O rany, co teraz?”.

Wszystkie zostały jakoś doświadczone, niektóre bardziej niż inne. Trudno się spo-

dziewać, że trochę nie zblakniesz po przeżyciu półwiecza. Te kobiety wiedzą, że na ho-

ryzoncie jest jeszcze więcej wstrząsów. Może chciałyby nadrobić niektóre z minionych

lat — podjąć ryzyko, odejść z innym mężczyzną, zawalczyć o lepsze stanowisko, ukoń-

czyć studia ekonomiczne. Jednak w większości przypadków przestały już zabiegać o re-

alizację cudzego ideału sukcesu. Wiedzą, kim są, a to już całkiem nieźle.

Przypominają Millie, która planuje na sześćdziesiąte urodziny założyć sobie kolczyk

w pępku w nagrodę za tyle lat harówki. Porozmawiaj z tymi kobietami. Zapytaj, jakie

książki czytają, co za witaminy przyjmują, skąd czerpią swoje soki.

Kiedyś przyjmowano myślenie, które — jak wiemy — jest mitem, że kobiety więdną

naturalnie z wiekiem. Nie wierz w to. Wiele z nich bowiem łatwiej zauważyć w średnim

wieku. Znam kobietę o imieniu Michele, która prowadzi rock-and-rollową audycję

w radiu publicznym, nosi ubrania w zwierzęce cętki i farbuje włosy na kolor granatu.

Przyznaje, że jako młoda dziewczyna była nieśmiała. Samą siebie postrzega nie jako

osobę starzejącą się, lecz stającą się silniejszą. Twierdzi, że jej nowa umiejętność „prze-

mawiania do publiczności w radiu i dobrego samopoczucia we własnej skórze jest cał-

kiem przyjemna. Czasami wprost tryskam energią i to czuję”. Dodaje, że „obecnie flir-

tuje z większym powodzeniem niż kiedykolwiek wcześniej”.

Kobiety w średnim wieku nie są tak przezorne jak ich młodsze, bardziej skrępowane

wersje. Można je spotkać na kursach aktorstwa improwizowanego, na czele strajku na-

uczycieli czy podczas rywalizacji z młodszymi mężczyznami o urząd. Jesteśmy wszędzie.

Kiedy następnym razem spotkasz otwartą, starszą kobietę, zapytaj ją, czy zawsze była

taka pewna siebie i śmiała. Najprawdopodobniej odpowie: „Boże, nie. Wciąż zaskakuję

samą siebie”.

Czy nam to odpowiada?

ażne jest, aby mieć rówieśniczki, które można poprosić: „Jeszcze raz

mi powiedz, co nam się podoba w procesie starzenia się”. Jeżeli będziesz miała

szczęście, przyłapiesz przyjaciółkę w na tyle dobrym dniu, że będzie miała coś pozytyw-

nego do przekazania. Zachęta z jej strony może Ci przypomnieć, iż to ten etap życia,

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: