KARTOS - 8–bitowe jądro czasu rzeczywistego, część 2.pdf

(800 KB) Pobierz
105-108_kartos_cz2.indd
PROGRAMY
8–bitowe jądro czasu
rzeczywistego, część 2
W pierwszej części cyklu została wstępnie poruszona teoretyczna
problematyka systemów operacyjnych z uwzględnieniem systemów
operacyjnych czasu rzeczywistego. Kontynuacją będzie przedstawienie
prostej implementacji dla małych, tanich i powszechnie dostępnych,
a jednocześnie wydajnych mikrokontrolerów jednoukładowych RISC.
Zaprezentujemy również aplikację demonstracyjną.
zadań, szeregowanie zadań, zarzą-
dzanie kolejkami.
Pamięć systemowa – to obszar
pamięci danych zawierający zmien-
ne systemowe oraz stos systemowy.
Część rozszerzająca systemu
składa się z konfigurowalnych au-
tonomicznych modułów rozszerza-
jących funkcjonalność jądra. W jej
skład wchodzą również wszystkie
sterowniki układów peryferyjnych.
W zależności od docelowej aplikacji,
poszczególne podsystemy mogą być
włączane lub wyłączane na etapie
kompilacji kodu. Minimalna kompi-
lacja systemu w wersji 3.00 z włą-
czonym algorytmem karuzelowym
szeregowania zadań zajmuje jedynie
1654 bajty pamięci ROM i 13 baj-
tów pamięci RAM.
W tab. 1 pokazano zapotrzebo-
wanie na pamięć programu ROM
przez główne moduły systemu KaR-
TOS w wersji 3.00.
Budowa systemu KaRTOS
System KaRTOS składa się
z dwóch głównych części: podstawo-
wej i rozszerzającej, co pokazano sche-
matycznie na rys. 7 . Część podstawo-
wa jest niezbędna do pracy syste-
mu. Jej uruchomienie jest konieczne.
W skład części podstawowej wchodzą:
Timer systemowy – to blok wy-
korzystujący sprzętowy licznik mi-
krokontrolera i zegar systemowy do
odmierzania jednostkowych odcin-
ków czasu o długości 1 ms. Jest to
minimalny kwant czasu, którym za-
rządza system KaRTOS.
Funkcje podstawowe (jądro)
– to zbiór niezbędnych procedur
realizujących takie zadania jak: ini-
cjalizacja mikrokontrolera (również
timera systemowego), inicjalizacja
Rys. 7. Budowa systemu KaRTOS
Zadania w systemie KaRTOS
Każde zadanie uruchomione w sys-
temie KaRTOS posiada swoje własne
zasoby. Należą do nich:
Kod – instrukcje wykonywane
przez kontroler znajdujące się w pa-
mięci ROM. Wielkość zajmowanej
pamięci zależy od algorytmu realizo-
wanego przez zadanie. Zadanie mru-
gania diodą zajmie kilkanaście baj-
tów w pamięci programu, natomiast
implementowanie skomplikowanych
funkcjonalności wymaga większej jej
pojemności.
Stos – obszar pamięci RAM za-
wierający adresy powrotu przy wyko-
nywaniu skoków do funkcji, zmienne
tymczasowe oraz kontekst zadania
niezbędny podczas jego przełączania
(rejestry danych, wskaźnik stosu, re-
jestr statusu kontrolera). Rozmiar tej
struktury jest definiowany przez pro-
gramistę implementującego algorytm
zadania. Rozmiar stosu musi być tym
większy, im więcej stopni zagnieżdżeń
posiada korzystające z niego zadanie.
Dla średnio rozbudowanego zadania
Tab. 1. Zapotrzebowanie na pamięć programu ROM przez główne moduły syste-
mu KaRTOS w wersji 3.00
Lp. Nazwa modułu
Rozmiar
[bajty]
Opis
0. KaRTOS wer. 3.01 1654
Podstawowa wersja systemu.
Włączenie algorytmu szeregowania round–robin
z priorytetami i określeniem maksymalnego czasu dla
zadania.
2. KaRTOS_RTC 242 Moduł zegara czasu rzeczywistego działającego
w oparciu o główny zegar systemowy.
3. KaRTOS_32KHZ_RTC 294 Moduł zegara czasu rzeczywistego działającego
w oparciu rezonator 32,768 kHz.
4. KaRTOS_EXT_TIME 180 Uruchomienie rozszerzonej wersji zegara z datą.
5. KaRTOS_UART_ON 1248 Sterownik wraz z funkcjami obsługi portu szeregowego.
6. KaRTOS_ADC_ON 148 Sterownik wraz z funkcjami obsługi przetwornika ADC
7. KaRTOS_EEPROM_ON 132 Sterownik wraz z funkcjami obsługi pamięci EEPROM.
8. KaRTOS_STRING 206 Pakiet funkcji do manipulacji na ciągach znaków.
9. KaRTOS_SEM 234
Moduł implementujący semafory.
Elektronika Praktyczna 6/2008
105
1. KaRTOS_PRIORITY_SCHED 160
682289492.030.png 682289492.031.png 682289492.032.png
PROGRAMY
Rys. 8. Krążenie zadań w systemie KaRTOS
nia mogą posiadać
identyczny priorytet
i być traktowane na
równi,
– licznik –
jest zmienną o sze-
rokości 16 bitów,
przechowującą war-
tość (w ms) interwa-
łu czasu, na jaki zadanie zostało
zawieszone,
– wskaźnik do struktury TCB umoż-
liwiający realizację kolejek zadań,
– wskaźnik stosu przechowujący ad-
res wierzchołka stosu zadania.
Każde zadanie w systemie może
znajdować się w jednym z czterech
stanów: wykonywane, gotowe, ocze-
kujące lub zablokowane. Wędrówkę
zadań w systemie KaRTOS pokazano
na rys. 8.
Wystartowane zadanie znajduje
się w stanie gotowe do momentu, aż
zostanie uruchomione (wykonywa-
ne) zgodnie ze swoim priorytetem.
Zadanie wykonywane to takie, któ-
re jest aktualnie w posiadaniu pro-
cesora. Oczekujące zadanie to takie,
które przerwało swoje działanie na
określony czas. W stanie zablokowane
znajduje się zadanie, które oczekuje
na określony zasób (dostęp do pa-
mięci współdzielonej RAM, pamięci
EEPROM, port itp.) lub na określony
komunikat synchronizujący. Innymi
słowy, w stanie zablokowane znajdu-
je się zadanie nie mogące kontynu-
ować działania z powodu innego niż
oczekiwanie na odmierzenie interwału
czasu.
Implementując algorytm zadania
należy pamiętać, aby nie dopuścić do
wyjścia z funkcji zadania. Można to
zrealizować na różne sposoby:
– zadanie to nieskończona pętla
void Task_2(void)
{
for(;;)
{
// Instrukcje zadania ;
} ;
– nieskończona pętla znajduje się
na końcu kodu, po zakończeniu
algorytmu zadania
void Task_2(void)
{
// Instrukcje zadania ;
// Instrukcje zadania ;
for(;;){ TimeSleepms(1000)
; }
wystarczający będzie stos o wielkości
100 bajtów.
Blok kontrolny ( T ask C ontrol
B lock ) – obszar pamięci o rozmiarze
8 bajtów zawierający informacje o za-
daniu. Umożliwia on identyfikację za-
dań i zarządzanie nimi przez system.
TCB zawiera:
– numer identyfikacyjny zadania
– PID ( Process ID ) – jest to licz-
ba z zakresu od 2 do 255 jed-
noznacznie identyfikująca zadanie
w systemie. PID numer 0 jest za-
rezerwowany, a numer PID o nu-
merze 1 posiada systemowy pro-
ces bezczynności. Oczywistym jest,
że w poprawnie działającym syste-
mie nie mogą istnieć dwa zadania
o identycznym numerze identyfika-
cyjnym. PID jest nadawany zada-
niu podczas jego tworzenia,
– priorytet – liczba z zakresu od 1
do 254 określająca ważność zada-
nia – im mniejsza wartość, tym
zadanie jest ważniejsze. Najważ-
niejsze jest zadanie z priorytetem
1, gdyż priorytet 0 jest zarezerwo-
wany. Systemowy proces bezczyn-
ności posiada najmniejszą ważność
(priorytet 255). Jeśli w systemie
istnieją zadania o tym samym
priorytecie oznacza to, że są rów-
nie ważne. W skrajnym przypad-
ku wszystkie uruchomione zada-
}
„Hello wolrd tu KaRTOS”, czyli
pierwsza aplikacja w systemie
KaRTOS
Po przedstawionym powyżej mi-
nimalnym wstępie teoretycznym
nadszedł wreszcie czas upragniony
przez wszystkich praktyków, czyli
koniec marudzenia – przystępujemy
do działania. Co jest potrzebne do
tego, by napisać i uruchomić apli-
kację w systemie KaRTOS:
1. system KaRTOS – zawarty w pliku
Hello_world_tu_KaRTOS.zip – jest
to gotowa aplikacja demonstracyjna
opisywana poniżej. Po rozpakowa-
niu pliku w katalogu Hello_world_
Rys. 9. Schemat układu dla aplikacji demonstracyjnej systemu KaRTOS
106
Elektronika Praktyczna 6/2008
682289492.033.png 682289492.001.png 682289492.002.png 682289492.003.png 682289492.004.png 682289492.005.png 682289492.006.png 682289492.007.png 682289492.008.png 682289492.009.png 682289492.010.png 682289492.011.png 682289492.012.png 682289492.013.png 682289492.014.png 682289492.015.png 682289492.016.png 682289492.017.png 682289492.018.png 682289492.019.png 682289492.020.png 682289492.021.png 682289492.022.png 682289492.023.png 682289492.024.png 682289492.025.png
 
PROGRAMY
tu_KaRTOS znajdą się następujące
zasoby:
– katalog KaRTOS – zawiera sys-
tem operacyjny,
– plik main.h – zawiera parametry
zadań (TASK_PID – numer za-
dania (przyjmuje wartości od 2
do 255), TASK_STACK – określa
rozmiar stosu zadania w bajtach,
TASK_PRIORITY – numer prio-
rytetu zadania (przyjmuje warto-
ści od 1 do 254)),
– plik main.c – tutaj zawarte są
procedury tworzenia, inicjalizacji
zadań oraz inicjalizacji i urucho-
mienia systemu operacyjnego,
– pliki Task_1.h , Task_2.h , Task_
3.h , Task_4.h – pliki nagłówkowe
zadań istniejących w systemie
– zawierają deklaracje funkcji
i zmiennych globalnych poszcze-
gólnych zadań,
– pliki Task_1.c , Task_2.c , Task_3.c ,
Task_4.c – pliki zawierające kod
poszczególnych zadań,
makefile – plik z instrukcjami
automatycznej kompilacji dla
programu make.
2. Kawałek sprzętu, czyli mikrokon-
troler ATmega8(L) wraz z peryfe-
riami jak na rys. 9 (jeśli do kon-
trolera jest podłączony rezonator
o innej częstotliwości (lub nie jest
podłączony żaden), zaprogramuj go
do pracy z wewnętrznym oscylato-
rem o częstotliwości 8 MHz).
3. Zainstalowany kompilator avr–gcc
najlepiej WinAVR 20040720,
4. Zainstalowany programator pozwa-
lający załadować kod wynikowy
do kontrolera ATmega8(L).
Posiadając powyższe składniki
możemy przystąpić do dzieła, jakim
jest napisania i uruchomienia pierw-
szej aplikacji dla systemu KaRTOS.
Uruchomimy trzy zadania:
– Task_1 – będzie wysyłało co 1
sekundę przez port szeregowy
ekran powitalny aplikacji – „Hel-
lo world tu KaRTOS !”. Parame-
try transmisji: 8N1,38400 (osiem
bitów danych, bez bitu parzysto-
ści, jeden bit stopu z prędkością
38,4 kbps),
– Task_2 – będzie zapalało na 1
sekundę i gasiło na 1 sekundę
diodę_1 podłączoną do pinu PC0
mikrokontrolera,
– Task_3 – będzie zapalało na
100 ms i gasiło na 400 ms dio-
dę_2 podłączoną do pinu PC1
mikrokontrolera.
rająca rozmiar stosu zadania (zde-
finiowane w main.h ).
Konfigurowanie systemu
W katalogu Hello_world_tu_KaR-
TOS\KaRTOS\ATMega8\ znajduje się
plik KaRTOS.conf . W nim zawarte są
zmienne konfigurujące system opera-
cyjny. Plik jest podzielony na pięć
sekcji, z których edytować będziemy
pierwsze trzy:
1. Sekcja SWITCH ON/OFF KaR-
TOS MODULES – umożliwia włącze-
nie lub wyłączenie poszczególnych
modułów systemu do kompilacji. Do-
konujemy tego „komentując” (lub nie)
poszczególne zmienne kompilatora
za pomocą znaków „//”. Dla potrzeb
naszej pierwszej aplikacji wszystkie
moduły winny być wyłączone („zako-
mentowane”) z wyjątkiem modułu ob-
sługi portu szeregowego – KaRTOS_
UART_ON.
2. Sekcja HARDWARE SYSTEM
CONFIGURATION – w tej sekcji mo-
żemy ustawić takie parametry jak:
rozmiar stosu systemowego (w bajtach)
– SYS_STACK 20, podział pamięci
RAM na sekcje: pamięci zmiennych
globalnych oraz pamięci systemowej.
NO_TASKS_RAM_ADDR 620, (więcej
na ten temat w kolejnej części).
3. Sekcja KaRTOS_1MS_OCR_
WART – wartość rejestru OCR timera
systemowego zgłaszającego przerwanie
co 1 ms. Częstotliwość zegara tak-
tującego mikrokontroler jest dzielona
wstępnie przez 64. W naszym wypad-
ku ma wtedy wartość równą 8 [MHz]
/64=125 [kHz]. Zatem aby odmierzyć
1/1000 sekundy, w rejestrze OCR musi
się znajdować wartość 125. Dlatego:
KaRTOS_1MS_OCR_WART=125.
Zmienne
Zmienne zdefiniowane w sys-
temie KaRTOS przedstawiono
w tab. 2.
Konfiguracja zadań
Otwórz plik main.h i upewnij
się, że parametry zadań TASK_1,
TASK_2 i TASK_3 są odpowiednio
skonfigurowane ( list. 1 ).
Uruchomienie zadań
Otwórz plik main.c i upewnij się,
że zadania Task_1, Task_2 i Task_3
zostaną utworzone i uruchomione
( list. 2 ). Funkcja void KaRTOSTaskInit(
void(*pMyfunction)(void), u08 Pid, u08
u08Prio, u16 u16StackSize) przyjmuje
następujące parametry:
void(*pMyfunction)(void)
– wskaźnik do funkcji zawierają-
cej kod zadania – w naszym przy-
padku są to funkcje o nazwach
Task_1, Task_2 i Task_3,
u08 Pid – 8–bitowa zmienna
zawierająca numer zadania (zdefi-
niowane w main.h ),
u08 u08Prio – 8–bitowa zmien-
na zawierająca priorytet zadania –
im mniejsza wartość, tym zadanie
ma wyższy priorytet (zdefiniowane
w main.h ),
u16 u16StackSize – zmienna
o rozmiarze dwóch bajtów zawie-
Tab. 2. Zmienne zdefiniowane w sys-
temie KaRTOS
Typ zmiennej
w systemie
u08 zmienna 8–bitowa bez znaku
s08 zmienna 8–bitowa ze znakiem
u16 zmienna 16–bitowa bez znaku
s16 zmienna 16–bitowa ze znakiem
u32 zmienna 32–bitowa bez znaku
s32 zmienna 32–bitowa ze znakiem
Konfigurowanie pinów
kontrolera
W katalogu Hello_world_tu_KaR-
TOS\KaRTOS\ATMega8\ otwieramy
plik Initm8.c . Dokonujemy konfigu-
racji portów w zależności od tego,
do których nóżek mikrokontrolera
mamy podłączone diody. Jeśli na-
sza aplikacja ma działać w układzie
z rys. 9, dokonujemy konfiguracji
PORTU C następująco: DDRC=0x03
oraz PORTC=0x03 (piny 0 i 1 portu
są wyjściami w stanie wysokim).
List. 1. Parametry zadań w pliku
main.h
#define TASK_1_PID 10
#define TASK_1_STACK 100
#define TASK_1_PRIORITY 10
#define TASK_2_PID 20
#define TASK_2_STACK 100
#define TASK_2_PRIORITY 20
#define TASK_2_PID 30
#define TASK_2_STACK 100
#define TASK_2_PRIORITY 30
Implementacja kodu zadań
Na list. 3 przedstawiono imple-
mentację zadania Task_1 realizujące-
go wysyłanie danych przez port sze-
regowy. Jako pierwsza wywoływana
jest funkcja systemowa KaRTOSUar-
List. 2. Wywołanie funkcji tworzącej zadania w pliku main.c
KaRTOSTaskInit(&(Task_1),TASK_1_PID,TASK_1_PRIORITY,TASK_1_STACK) ;
KaRTOSTaskInit(&Task_2,TASK_2_PID,TASK_2_PRIORITY,TASK_2_STACK) ;
KaRTOSTaskInit(&Task_3,TASK_3_PID,TASK_3_PRIORITY,TASK_3_STACK) ;
//KaRTOSTaskInit(&Task_4,TASK_4_PID,TASK_4_PRIORITY,TASK_4_STACK)
Elektronika Praktyczna 6/2008
107
Opis zmiennej
682289492.026.png
PROGRAMY
List. 3. Implementacja zadania Task_1
void Task_1(void)
{
KaRTOSUartInit(12,0) ; //–38400 bps dla 8, MHz
for(;;)
{
KaRTOSUartOpen() ;
KaRTOS_UART_PRINT(„\n\r*** Hello World tu KaRTOS !! ***”) ;
KaRTOSUartClose() ;
TimeSleepms(1000) ;
} ;
}
Rys. 11. Widok okna terminala z dzia-
łającą aplikacją
List. 4. Implementacja zadania
Task_2
void Task_2(void)
{
for(;;)
{
cbi(PORTC,0) ;
TimeSleepms(1000) ;
sbi(PORTC,0) ;
TimeSleepms(1000) ;
} ;
}
W naszym przypadku używa-
my zegara o częstotliwości 8 MHz,
a chcemy uzyskać prędkość transmisji
38,4 kb/s bez podwojenia prędkości
(u08doubleSpeed=0) . Wykonując
proste obliczenie podane w dokumen-
tacji mikrokontrolera lub korzystając
z gotowych tabelek również tam za-
wartych otrzymujemy wartość UBRR
równą 12 (u16Baudrate=12) .
Kolejnym krokiem w naszym za-
daniu ( list. 3 ) jest zaimplementowa-
nie nieskończonej pętli wysyłającej
co sekundę ciąg znaków. Funkcja
systemowa KaRTOSUartOpen otwiera
port szeregowy, KaRTOS_UART_PRINT
wysyła ciąg znaków będących jej ar-
gumentem i zawarty między znakami
cudzysłów, a KaRTOSUartClose zamy-
ka wcześniej otwarty port. Pozostaje
nam jeszcze zrealizować sekundowe
opóźnienie, do czego służy systemo-
wa funkcja TimeSleepms . Jako argu-
ment podajemy czas w milisekundach
– w naszym przypadku 1000 ms.
Zadania Task_2 i Task_3 będą mia-
ły podobną budowę ze względu na
realizację podobnych algorytmów –
różnią się jedynie czasami opóźnień.
Kod zadań przedstawiają odpowiednio
list. 4 i 5 . Po ustawieniu odpowied-
niego pinu w stan niski, co powo-
duje zapalenie podłączonej do niego
diody, należy zrealizować opóźnienie
o założonym czasie trwania. Ustawie-
nie pinu w stan wysoki powoduje, że
podłączona dioda gaśnie, a my znów
realizujemy opóźnienie o odpowiednim
czasie trwania. Realizując cyklicznie
w nieskończonej pętli powyższy al-
gorytm powodujemy mruganie diody
z zadanymi czasami świecenia i nie
świecenia.
Po dokonaniu wszystkich powyż-
szych czynności jesteśmy gotowi do
kompilacji kodu i zaprogramowania
kontrolera.
List. 5. Implementacja zadania
Task_3
void Task_3(void)
{
for(;;)
{
cbi(PORTC,1) ;
TimeSleepms(100) ;
sbi(PORTC,1) ;
TimeSleepms(400) ;
} ;
}
Kompilacja
Po rozpakowaniu archiwum Hel-
lo_world_tu_KaRTOS.zip na dysk c:\
możemy przystąpić do kompilacji.
W tym celu otwieramy wiersz pole-
ceń systemu windows i przechodzimy
do katalogu c:\Hello_world_tu_KaRTOS\ .
Po wydaniu polecenia make na kon-
soli powinny pojawić się komunikaty
świadczące o postępie kompilacji i po
chwili ekran powinien wyglądać jak
na rys. 10 . Oznacza to, że kompila-
cja przebiegła pomyślnie, a w katalogu
c:\Hello_world_tu_KaRTOS\ znajduje się
plik main.hex (i main.bin ), z kodem
wynikowym, który możemy załadować
do pamięci kontrolera.
tInit dokonująca inicjalizacji portu
USART mikrokontrolera. Deklaracja
wspomnianej funkcji ma następują-
cą postać: void KaRTOSUartInit(u16
u16Baudrate, u08 u08doubleSpeed).
Przyjmuje ona dwa parametry:
u16Baudrate – wartość ta zo-
stanie przepisana do rejestru
UBRR, określa zatem prędkość
transmisji,
u08doubleSpeed – włącza (jeśli
ma wartość 1) lub wyłącza (jeśli
wartość jest różna od 1) podwo-
jenie prędkości transmisji portu.
Aplikacja działa
Teraz wystarczy podłączyć sprzęt
(rys. 9) do komputera PC za pomo-
cą niekrosowanego kabla szeregowego
i uruchomić dowolną aplikację ter-
minala (np. TTermSSH). Następnie
ustawiamy parametry transmisji, jak
podano powyżej (8N1, 38400). Jeśli
połączenia są wykonane poprawnie,
to po podłączeniu zasilania do płyty
kontrolera zaobserwujemy mrugające
diody, a terminal zapełni się ekranem
powitalnym jak na rys. 11 .
Mariusz Żądło
iram@poczta.onet.pl
Rys. 10. Widok okna konsoli po pomyślnej kompilacji aplikacji demo
Autor zachęca Czytelników do kształtowania tre-
ści kolejnych odcinków cyklu. Napisz w e–mailu
czy bardziej interesuje Cię teoria działania, czy
raczej wolisz aby prezentowane były przykła-
dowe aplikacje i projekty dla systemu KaRTOS.
Inne uwagi również mile widziane.
108
Elektronika Praktyczna 6/2008
682289492.027.png 682289492.028.png 682289492.029.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin