Stephen Arroyo Astrologia, Karma,Transformacja.pdf

Stephen Arroyo - Astrologia, Karma, Transformacja

Przedmowa do Drugiego Wydania

Jestem przepełniony poczuciem satysfakcji i wdzięczności, że to nowe wydanie będzie opublikowane

prawie dokładnie piętnaście lat po pierwszym wydaniu. Muszę jednak przyznać, że mając względną

pewność co do jakości tej pracy i jej potencjalnej popularności, nigdy nie byłem w stanie

przewidzieć tego, że tak szeroko się ona rozprzestrzeni w różnych krajach i na tak wiele lat. Faktem

jest, że książka ta została uznana za jedną z klasycznych pozycji nowoczesnej astrologii w

różnojęzycznych wersjach.

Dlatego muszę wyrazić moje uznanie wszystkim czytelnikom, nauczycielom, praktykom i

poszukiwaczom prawdy, którzy korespondowali i rozmawiali ze mną w entuzjastycznych słowach, i

którzy ciągle polecają tę książkę innym. Ale ogółem, zadziwiająco mało rzeczy wydaje się w niej w

sposób znaczący przestarzałych, i wprawdzie, gdybym pisał tę książkę teraz, wyraziłbym wiele rzeczy

w nieco odmienny sposób, to jednak jestem przyjemnie zaskoczony, że wytrzymała ona próbę

czasu.

Od czasu kiedy napisałem książkę Astrologia, Karma i Transformacja (Astrology, Karma &

Transformation), opublikowałem liczne inne książki astrologiczne, w których wiele zagadnień

zawartych w tej książce zostało rozwiniętych szerzej lub też z innej perspektywy. Odpowiednie

tytuły są teraz umieszczone w różnych miejscach tego nowego wydania.

Sonoma County, California Listopad 1992r.

STEPHEN ARROYO

Karmiczny wymiar astrologii

Leszek Weres

Otrzymujesz, Czytelniku, kolejną książkę jednego z najlepszych w skali globu amerykańskich

znawców problematyki astrologicznej, a więc wiedzy rozumianej nowocześnie jako sztuka

interpretowania wielorakich i wielopoziomowych więzów łączących człowieka z kosmosem. Jeśli

interesujesz się współczesną astrologią nieco poważniej i zdajesz sobie sprawę z jaskrawych

przekłamań jej dotyczących, z którymi przecież na co dzień spotykamy się już dzisiaj we wszystkich

niemal bez wyjątku środkach masowego przekazu, to znasz poprzednie prace tego autora, o czym za

chwilę. Jeśli zaś jest to pierwszy podręcznik, który wziąłeś przypadkowo do ręki, to mimo to

powinieneś odnieść niemałą korzyść z przyswojenia sobie głównych wątków rozumowania autora,

gdyż problemy karmy i transformacji dotyczą każdego z nas, zarówno mnie, jak i Ciebie,

Czytelniku, niezależnie od tego, czy i na ile obaj zdajemy sobie z tego sprawę.

Dogłębne zrozumienie tych pojęć wymaga jednak pewnego oswojenia się z podstawami

astrologii, czego dokonać można na podstawie kilku co najmniej podręczników, w tym przy

pomocy mej (wspólnie z R. Prinke napisanej) pracy -„Mandali życia" (wyd. V), wydanej przez to

samo wydawnictwo, co niniejsza praca, i tam też dostępnej. Przydatne są również inne prace Stephena

Arroyo, chociażby pierwsza jego książka „Astrologia i psychologia", która jest wciąż aktualnym, na

kilkanaście bodajże języków przetłumaczonym, w dodatku łatwym w czytaniu kompendium

wiedzy o znaczeniu czterech astrologicznych żywiołów: ognia, ziemi, powietrza i wody. Osoby

nieco bardziej zaprzyjaźnione z astrologią z pewnością chętnie wezmą do ręki „Podręcznik

interpretacji astrologicznej" tegoż autora, te zaś, które otarły się już o kosmogramy porównawcze, a

więc mówiące o wzajemnych ze sobą relacjach dwojga ludzi, z pewnością docenią jego pracę „Cykle

życia i związki interpersonalne".

Ja zaś nie będę ukrywał, że ze wszystkich tych, dobrze mi zresztą znanych, książek Arroyo

najbardziej cenię sobie właśnie tę, którą trzymasz, Czytelniku, w ręku. Jeszcze w drugiej połowie

lat siedemdziesiątych, a więc wkrótce po jej wydaniu w wersji oryginalnej, należała ona do moich

najbardziej twórczych lektur, bo takąż też była pracą na owe czasy, lecz jej atrakcyjność - mimo

obfitego już krajowego rynku pozycji astrologicznych, tak zagranicznych (w tłumaczeniach), jak i

polskich - niewiele straciła na swej wartości. Jest po temu powodów co najmniej kilka, ale

wymienię tylko dwa. Po pierwsze - dobra znajomość psychologii u autora i nieodżegnywanie się od

niej, a przeciwnie, próba przekonania psychologów do uprawiania tej bądź co bądź bardzo

kompleksowej wiedzy przez odwołanie się chociażby do Carla Gustava Junga, wybitnego psychologa,

wspierającego się wszakże nie tylko własnym konceptem archetypu i nieświadomości

zbiorowej (na gruncie astrologii humanistycznej przedstawiłem te sprawy w mym „Homo

Zodiacus"), ale i pojęciami zaczerpniętymi z klasycznej astrologii, tarota, l-chingu i teorii snów. Po

drugie zaś - nawiązywanie do najbardziej humanistycznych nurtów astrologii poprzez liczne

odniesienia do twórcy tegoż, Dane'a Rudhyara, mojego mistrza zresztą również, którego prace w

Polsce z dziwnym ukazują się opóźnieniem (dotychczas najciekawszą jego pozycją dostępną w

języku polskim są „Astrologiczne Domy", wydane również przez niniejszego Wydawcę i tamże do

nabycia). Astrologia humanistyczna zwraca bowiem uwagę nie na wydarzenia, a więc na tę jakby

trochę wróżebną stronę astrologii, lecz na rozwój cykli energetycznych, stale zmiennych w czasie i

współdefiniujących osobowość każdego człowieka, wskazujących przy tym na dynamiczny, a

zarazem probabilistyczno-deterministyczny, nie zaś, jak uprzednio bywało, tylko deterministyczny

aspekt naszego życia. Takie ujęcie astrologii zbliża nas wydatnie do karmicznego i zarazem

transformującego aspektu całej sprawy. To właśnie dzięki Rudhyarowi, a potem Arroyo udało mi

się rozwinąć nowy aspekt astrologii humanistycznej o nazwie „kosmoekologia kultury", z którym,

Czytelniku, spotkać się możesz w mym „Nieznanym świecie astrologii", „Nieznanym świecie

astrologii i kosmobiologii", we wspomnianym już „Homo Zodiacus", a także w bieżących esejach

w miesięczniku „Nieznany Świat". Niniejsza książka znakomicie przygotowuje więc Czytelnika do

lektury bardziej zaawansowanych tekstów.

We wszystkich ambitniejszych rozważaniach decydującą rolę odgrywa karma właśnie i zdolność tak

jednostki, jak i całych narodów, do transformowania swej pierwotnej energii w rewolucyjnie lub

ewolucyjnie odmienne postacie. Jak dobrze chyba pamiętamy, karma mówi o przyczynie i skutku, o

tym w wielkim skrócie, o czym wszyscy wiedzą choćby z potocznego doświadczenia, przekonują-

cego nas, niekiedy boleśnie, o tym, że co zasiejesz, to zbierzesz, i o tym jeszcze, że jak sobie pościelisz,

tak się wyśpisz. Zazwyczaj za planetę-energię karmy indywidualnej zgodnie uznaje się Saturna, za

planetę karmy zbiorowej zaś - Plutona. W przypadkach wielkich wydarzeń lub kataklizmów

(powstanie warszawskie, zatonięcie „Titanica" czy też trzęsienie ziemi lub powódź) karma

indywidualna zostaje jakby podporządkowana karmie zbiorowej, z konsekwencjami wynikającymi

zarówno z urodzeniowej pozycji Plutona w kosmogramie danej osoby (ale i całego pokolenia także,

bo Pluton może rezydować w jednej fazie Zodiaku do trzydziestu lat), jak i jego tranzytów i relacji

progresywnych do natalnego, tranzytującego i progresywnego położenia wszystkich pozostałych

planet. Właśnie te położenia Plutona decydując tym, że jednym ludziom udaje się uniknąć

kataklizmu, choć znajdują się w jego epicentrum, inni zaś stają się jego ofiarami, nawet wtedy, gdy

ocierają się co najwyżej o jego obrzeża, l jeśli Saturn uczy nas dyscypliny, a lekceważenie jej w

trakcie istotnych tranzytów powoduje brak oczekiwanych rezultatów w pracy i wzrastające napięcie

w relacjach z ojcem lub przedstawicielem władzy, o tyle nieharmonijne wpływy Plutona pouczają

nas o tym, że nigdy nie powinniśmy znajdować się w miejscach, gdzie stosowana jest przemoc (np.

podczas starć z policją), a już z pewnością nigdy nie powinniśmy planować podróży „Titanikiem".

Po częściowej nawet lekturze książki Czytelnik przyzna, że dla zrozumienia swej karmy tak naprawdę

uwzględnić trzeba wszelkie aspekty Saturna i Plutona do wszystkich pozostałych planet, a nade

wszystko także do Słońca i Księżyca w układzie natalnym, tranzytowym i progresywnym, w

kosmogramach indywidualnych, porównawczych i kontaktowych, czyli wektorowych (niezbyt

szczęśliwie są dobrane przez Arroyo nazwy dla podstawowych dwóch grup aspektów - harmonijnych i

nieharmonijnych: autor określa je jako dynamiczne lub wyzywające i harmonijne lub płynne, posługując

się potem pojęciami „wyzywające" i „płynne", co nie wydaje się najlepszym pomysłem).

Głębsze przemyślenia nad całością lektury, potwierdzane zazwyczaj medytacjami nad każdym z

opracowywanych kosmogramów, prowadzą nieuchronnie do wniosku, że właściwie cała na serio

traktowana astrologia już ze swej natury jest i karmiczna, i transformacyjna zarazem; dopiero wtedy jest

tym, czym przez wieki była dla najtęższych umysłów każdej epoki, a czym być może i czym być powinna

także dzisiaj. Dlatego warto przypomnieć na koniec motto wzięte z Dane'a Rudhyara, którym Arroyo

opatrzył rozdział 2 („Transformacja"), które od wielu lat często przypominam, szczególnie

początkującym studentom astrologii: „Żaden astrolog ani psychoanalityk nie może interpretować życia i

ludzkiego przeznaczenia na poziomie wyższym niż ten, na którym sam funkcjonuje." Dlatego też my

sami wiedzieć musimy i rozumieć coraz więcej ze wszystkiego, by twórczo stosować reguły astrologii

humanistycznej, kosmobiologii czy też kosmoekologii kultury. Astrologa bowiem, który posługuje się

tylko astrologią, bardziej niż do terapeuty przyrównałbym do barbarzyńcy, którego ignorancja nie jest

wszechstronna. Niniejsza pozycja z pewnością pozwala tę ignorancję w sporym zakresie

zmniejszyć.

Dr Leszek Weres

Dyrektor Ośrodka Kosmobiologicznych Analiz i Prognoz

Rąbień, Słońce w fazie Byka, 1998

WSTĘP

Mojej Żonie, towarzyszce życia i doradczyni Kathy, z wyrazami uznania za jej wsparcie, jej pomoc

duchową i praktyczną, oraz za jej sposób bycia.

Bez wyruszania za granicę

można poznać caly świat;

Bez wyglądania przez okno

można zobaczyć drogę do niebios.

Im dalej ktoś wędruje, tym mniej poznaje.

Lao Tse

Od czasu, kiedy zacząłem studiować astrologię, którą zainteresowałem się w okresie moich wielkich

przemian osobistych i kiedy następnie gruntownie zgłębiłem dzieła C. G. Junga, odkryłem, że jest w

nich więcej o astrologii niż wspomina o tym większość książek astrologicznych. Innymi słowy, zawsze

byłem intuicyjnie świadomy faktu, że poza symbolami i archaicznym językiem tradycyjnej astrologii

leży rozległe królestwo potencjalnej mądrości, głębszego zrozumienia prawdziwych praw życia i

oświecenie, które może poprowadzić poświęconą tym zagadnieniom osobę do bardziej wyrafinowanego

pojmowania duchowych wymiarów doświadczenia. Od czasu, kiedy zacząłem pochłaniać jedną po

drugiej książki astrologiczne, od razu odnalazłem się w sięganiu po głębsze znaczenie symboli, po

wewnętrzne znaczenie języka kosmicznego, który wydawał mi się posiadać tak wielki potencjał

umożliwiający rozwój duchowy i osiągnięcie wyższej świadomości.

W miarę jak kontynuowałem moje studia, stawało się dla mnie coraz bardziej jasne, że astrologia

działa na poziomach świadomości i w wymiarach doświadczenia, które są daleko poza

możliwościami zrozumienia, przystosowanego do warunków ziemskich, logicznego umysłu. Stało

się dla mnie oczywiste, że tylko wysoce intuicyjny umysł (który można nazwać „okiem duszy")

mógłby prawdziwie zrozumieć astrologię we wszystkich jej głębszych znaczeniach i

odgałęzieniach. Rok po roku odkrywałem, że jest rzeczywiście możliwe wyostrzenie intuicji przez

medytację, stałe jej używanie i otwartość aż do stanu, w którym mamy możliwość bezpośrednio

odczuć samą istotę rzeczywistości, którą wielu autorów próbuje wyjaśnić słownie w tak wielu

książkach.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: