Piorunochron Jerzy KierstIdzie burza - czarownica!W czarnych chmurach błyskawicaczarną kulę niebem toczy,ziemię czarnym mrokiem mroczy.Przetoczyła się nad borem,idzie, idzie z czarnym worem,wytrząsnęła piorun z wora - łup! W buk łupnął. Pękła kora.Pod świerk mokry zając kica.Ciach! Znów złota błyskawica.Dzięcioł głowę skrył pod skrzydło,a deszcz kropi jak kropidło.Teraz leje już ja z cebra,w blasku burzy jest ze srebra.Czarownica drzewa łamie.Potop. Chmury oberwanie.My się nie boimy burzy.Niech się miota, niech się chmurzy.Kto by myślał tam o strachu!Piorunochron jest na dachu.
ddoroch