3.Normy wektorów i macierzy.pdf

(87 KB) Pobierz
116013664 UNPDF
Rozdzial 3
Normy wektorow i macierzy
W tym rozdziale zakladamy, ze
KC:
3.1 Ogolna denicja normy
Niech : K m;n ![0; +1) b edzie przeksztalceniem spelniaj acym warunki:
(i)8A2K m;n
(ii)8A2K m;n 8u2K (uA) =juj (A),
(iii)8A;B2K m;n (A + B) (A) + (B)
(nierownosc trojk ata albo subaddytywnosc).
Kazde takie przeksztalcenie nazywamy norm a w K m;n i oznaczamy
(A) =kAk:
Norma jest miar a \wielkosci" macierzy. Dlatego
kABk
uznajemy za miar e odleglosci mi edzy macierzami A i B.
Powiemy, ze norma jest monotoniczna gdy warunekjAjjBj(tzn. gdy
ja i;j jjb i;j j8i;j) implikujekAkkBk. Jesli norma w K n;n spelnia
kABkkAkkBk; 8A;B2K n;n ;
to mowimy, ze norma jest submultiplikatywna.
21
(A) = 0()A = 0,
22
ROZDZIAL 3. NORMY WEKTOR OW I MACIERZY
3.2 Normy wektorow
3.2.1 Normy p-te
Wektory w K n s a szczegolnymi macierzami. W tym przypadku, waznymi
przykladami norm s a normy Schura, zdeniowane dla danej p, 1p1,
jako
X
n
!
1=p
kxk p =
jx i j p
dla 1p <1;
i=1
kxk 1 = max
1in
jx i j:
Nietrudno zauwazyc, zekxk 1 = lim p!1 kxk p ,8x2K n .
Warunki (i) i (ii) normy s a trywialnie spelnione przez normy Schura.
Warunek (iii) latwo sprawdzic dla p = 1;1. Dla p = 1 mamy bowiem
X
n
jx i + y i j n
X
X
kx + yk 1 =
jx i j+
jy i j=kxk 1 +kyk 1 ;
i=1
i=1
i=1
a dla p =1
kx + yk 1 = max
1in
jx i + y i jmax
1in
jx i j+ max
1in
jy i j=kxk 1 +kyk 1 :
(W obu przypadkach zastosowalismy nierownosc trojk ataju + vjjuj+jvj
dla liczb zespolonych u i v.) Dla innych wartosci p warunek (iii) jest duzo
trudniej pokazac. Dlatego ograniczymy si e tu jedynie do przypadku p = 2.
Lemat 3.1 (Nierownosc Schwarza)
Dla dowolnych u;v2K n mamy
ju H vjkuk 2 kvk 2 :
Dowod. Dla t2K mamy
0ku + vtk 2 = (u + vt) H (u + vt)
= u H u + ttv H v + u H vt + v H ut
=kuk 2 +jtj 2 kvk 2 +jtjju H vj
! ('+ ) + ! ('+ )
;
gdzie t =jtj! , u H v =ju H vj! ' , ! = cos 1 + {sin 1.
n
3.2. NORMY WEKTOR OW
23
Bior ac teraz =' mamy
0kuk 2 + 2jtjju H vj+jtj 2 kvk 2 ;
a bior ac = ' mamy
0kuk 2 2jtjju H vj+jtj 2 kvk 2 :
St ad dla dowolnej 2R otrzymujemy
0kuk 2 + 2ju H vj+ 2 kvk 2 :
Poniewaz prawa strona ostatniej nierownosci jest, jako funkcja , trojmianem
kwadratowym o wartosciach nieujemnych, to
0 = 4
juvj 2 kuk 2 kvk 2
;
co implikujeju H vjkuk 2 kvk 2 i konczy dowod.
Na podstawie nierownosci Schwarza mamy teraz
ku + vk 2 =kuk 2 +kvk 2 + u H v + v H u
=kuk 2 +kvk 2 + 2<(u H v)
kuk 2 +kvk 2 + 2ju H vj
kuk 2 +kvk 2 + 2kuk 2 kvk 2
= (kuk 2 +kvk 2 ) 2 ;
czyli nierownosc trojk ata dlakk 2 .
3.2.2 Pozyteczne (nie)rownosci
Nietrudno pokazac nast epuj ace nierownosci l acz ace normy p-te Schura dla
p = 1; 2;1. Mianowicie, dla kazdego u2K n mamy
kuk 1 kuk 1 nkuk 1 ;
kuk 1 kuk 2 p
nkuk 1 ;
nkuk 2 ;
kuk 2 kuk 1 p
116013664.003.png
24
ROZDZIAL 3. NORMY WEKTOR OW I MACIERZY
przy czym ostatnia z tych nierownosci jest konsekwencj a nierownosci Schwa-
rza,
X
X
X
!
1=2
X
!
1=2
p
kuk 1 =
ju i j=
ju i jj1j
ju i j 2
1 2
=
nkuk 2 :
i=1
i=1
i=1
i=1
nk1k 2 = nk1k 1 .
Kul a jednostkow a w K n (ze wzgl edu na norm ekk) nazywamy zbior
wektorow
p
K =fu2K n :kuk1g:
Z podanych powyzej nierownosci wynika w szczegolnosci, ze
K 1 K 2 K 1 ;
gdzie K p jest kul a jednostkow a w normie p-tej Schura.
Zauwazmy jeszcze, ze normy p-te s a monotoniczne oraz, ze dla dowolnej
macierzy permutacji P2K n;n i wektora x2K n
kPxk p =kxk p ;
tzn. norma p-ta wektora jest niezmiennicza ze wzgl edu na przestawienia
kolejnosci jego wspolrz ednych.
3.3 Normy macierzy
3.3.1 Normy p-te
Normy p-te macierzy s a deniowane (indukowane) przez normy p-te wek-
torow w nast epuj acy sposob:
kAk p = sup
06=x2K n
kAxk p
kxk p
= supfkAxk p : x2K n ;kxk p = 1g:
Zauwazmy, ze uzywamy tego samego oznaczenia dla norm wektora jak i ma-
cierzy. Jest to uzasadnione, gdyz norma p-ta macierzy jest uogolnieniem
n
n
n
n
Dodatkowo zauwazamy, ze nierownosci tych nie mozna poprawic. Na przy-
klad, dla pierwszego wersora e 1 mamyke 1 k p = 18p, a dla 1 = [1; 1;:::; 1]2
K n mamyk1k 1 =
116013664.004.png 116013664.005.png 116013664.006.png
3.3. NORMY MACIERZY
25
normy p-tej wektora. Dla A = [u 1 ;:::;u m ] T 2K m;1
P
i=1
= K m mamy bowiem
ju i j p ) 1=p . (Tutaj t2K!)
Wprost z denicji wynika, ze normy indukowane macierzy spelniaj a wa-
runek zgodnosci (z norm a wektorow a), tzn.
kAk p = sup jtj=1 kAtk p = (
8A2K m;n 8x2K n kAxk p kAk p kxk p :
Normy te s a rowniez submultiplikatywne,
8A2K m;l 8B2K l;n kABk p kAk p kBk p :
Rzeczywiscie, dla x2K l mamy
k(AB)xk p =kA(Bx)k p kAk p kBxk p
kAk p kBk p kxk p ;
sk ad
k(AB)xk p
kxk p
sup
x6=0
kAk p kBk p :
Dla macierzy permutacji P2K m;m i Q2K n;n mamy
kPAQ T k p =kAk p ;
co oznacza, ze przestawienie kolumn i wierszy macierzy nie zmienia jej p-
tej normy. Rzeczywiscie, poniewaz przestawienie wspolrz ednych nie zmienia
normy p-tej wektora, mamy
sup
x6=0
kPAQ T xk p
kxk p
= sup
x6=0
kAQ T xk p
kQ T xk p
=
X
kAyk p
kyk p
:
y6=0
3.3.2 Pozyteczne (nie)rownosci
Dla niektorych p, norm e mozna wyrazic w sposob pozwalaj acy j a latwo ob-
liczyc.
Lemat 3.2 Dla dowolnej macierzy A = (a i;j )2K m;n
(a) kAk 1 = max 1im
P
n
j=1
ja i;j j,
(b) kAk 1 = max 1jn
P
m
i=1
ja i;j j.
116013664.001.png 116013664.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin