ZESPÓŁ KĄTA MOSTOWO – MÓŻDŻKOWEGO
Kąt mostowo-móżdżkowy to wąska przestrzeń położona w tylnym dole czaszki, w okolicy której znajdują się liczne struktury nerwowe i naczyniowe – pień mózgu, móżdżek, nerwy czaszkowe, tętnice odżywiające mózgowie. Z uwagi na złożoność budowy anatomicznej w okolicy tej mogą rozwijać się różnorakie procesy patologiczne, najczęściej o charakterze łagodnym, wśród których przeważają (80%) osłoniaki nerwu przedsionkowego (nerwiaki nerwu słuchowego).
Guzy objawiają się najczęściej szumami i piskami usznymi, niedosłuchem jednostronnym, zawrotami głowy, zaburzeniami równowagi. Rzadziej stwierdza się bóle głowy, niedoczulicę twarzy, osłabienie mimiki twarzy, zaburzenia połykania, niedowłady kończyn. Diagnostykę schorzeń kąta mostowo-móżdżkowego prowadzi się najczęściej w oparciu o badanie metodą rezonansu magnetycznego. Leczenie, głównie operacyjne, z uwagi na łagodny (najczęściej) charakter nowotworów prowadzi często do całkowitego wyleczenia.
***************************************************************************
Kąt mostowo-móżdżkowy to przestrzeń zawarta między piramidą kości skroniowej, boczną powierzchnią mostu i półkulą móżdżku. Guzy w tej lokalizacji to najczęstsze nowotwory tylnego dołu czaszki, stanowiące 5-10% guzów wewnątrzczaszkowych u dorosłych. Występują tu: nerwiak, oponiak, rzadziej guzy przerzutowe, haemangioblastoma oraz guzy typu PNET.
Kliniczne aspekty wzrostu tych nowotworów, triada objawów: jednostronny niedosłuch, tinnitus, objawy móżdżkowe, odzwierciedlają bardziej ich umiejscowienie niż punkt wyjścia, stad zbiorcza nazwa guzy kąta mostowo-móżdżkowego. Guzy kąta mostowo – móżdżkowego zajmują szczególne miejsce w neurochirurgii ze względu na występowanie w tej okolicy bardzo ważnych struktur nerwowych i naczyniowych. Wyniki leczenia operacyjnego wyraźnie zależą od wielkości nowotworu w momencie jego rozpoznania oraz stopnia uszkodzenia tych struktur.
Wydaje się, że zespół objawów klinicznych wywoływany przez guzy kąta mostowo-móżdżkowego zwłaszcza uszkodzenie słuchu i zespół móżdżkowy, powinien być na tyle charakterystyczny, że wcześnie zwraca uwagę chorych i ich otoczenia. Czas trwania objawów do rozpoznania guza kąta mostowo-móżdżkowego większość pacjentów (50%) określa jako „kilka lat” (między 3-8 lat). Trzydzieści procent umiejscawia początek choroby „w dzieciństwie”. Jedynie 20% pacjentów podaje objawy trwające krócej niż 6 miesięcy.
W pierwszym okresie choroby diagnostykę prowadzili lekarze różnych specjalności, przede wszystkim: lekarze pierwszego kontaktu, laryngolodzy oraz psychiatrzy. U 30% pacjentów rozpoznano nerwicę lub depresję, 18% leczono z powodu zaburzeń słuchu za pomocą aparatu słuchowego lub też rozpoznano zapalenie ucha środkowego w 12%. W pojedynczych przypadkach wykonano zabieg na przegrodzie nosa, leczono chorobę wibracyjną
Najczęstszym guzem kąta mostowo-móżdżkowego jest nerwiak nerwu słuchowego. Większość chorych, do leczenia operacyjnego trafia w późnym okresie choroby, w stopniu III i IV wielkości guza. Mimo iż u chorych występują objawy charakterystyczne dla tego rodzaju lokalizacji guza, chorzy przez długi okres czasu zwykle są leczeni przez lekarzy innych specjalności z powodu innych rozpoznań. W przypadku występowania objawów mogących sugerować guz w obrębie kąta mostowo – móżdżkowego badaniem diagnostycznym z wyboru powinno być badanie NMR i TK.
Zespół kąta mostowo-móżdżkowego :
a. uszkodzenie n. VIII (zaburzenia słuchu - szum w uchu, niedosłuch, zawroty głowy)
b. uszkodzenie n. V (osłabienie lub brak odruchu rogówkowego, niedoczulica połowy twarzy)
c. uszkodzenie n. VII (obwodowy niedowład mięśni twarzy)
d. objawy ucisku na móżdżek i pień mózgu (objawy móżdżkowe po stronie uszkodzenia, objawy piramidowe po stronie przeciwnej do uszkodzenia)
e. w zaawansowanym okresie również objawy uszkodzenia nerwów IX-XII i ciasnoty śródczaszkowej
juliett