LEGENDA O SWIETYM ALEKSYM.pdf

(64 KB) Pobierz
www.maturazpolskiego.pl
„LEGENDA O ŚWIETYM ALEKSYM”
„Legenda o świętym Aleksym” – wzór nie tylko religijny
„Legenda o świętym Aleksym”
należy do wyjątkowych w kulturze średniowiecznej Europy ze względu na swe azjatyckie pochodzenie
uformowała się w Syrii (V–VI wiek), dokąd trafiła prawdopodobnie z Indii
poprzez Bizancjum znalazła się w Europie
od X wieku opowieść o Aleksym krążyła po Francji i Italii, docierając nawet do Serbii i Bułgarii
polska wersja pochodzi z roku 1454 i znajduje się w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie
w kopii polskiej brak opisu rozpaczy rodziny Aleksego oraz jego pogrzebu
treść „Legendy...” zawiera tzw. wątek wędrowny
popularność zawdzięcza ona specyficznym elementom biografii świętego, którego kult rozprzestrzeniał się w Euro-
pie
w biografii splatają się zdarzenia:
symboliczne
realistyczne
prawdopodobne
cudowne
kompozycja „Legendy...”
prolog
odautorskie wprowadzenie w genezę opisu żywota Aleksego
prośba o wyrozumiałość i pomoc
narodziny przyszłego świętego
dzieje
dzieciństwo, młodość, w których pojawiają się elementy zwiastujące przyszłą sławę, cnotę i wielkość
zawarcie związku małżeńskiego połączonego ze ślubem czystości
decyzja opuszczenia domu (motyw ucieczki)
opis cudów czynionych przez bohatera za życia
informacje o prześladowaniach, umartwianiu się
śmierć przyszłego świętego
narastanie atmosfery niezwykłości
pierwsze cuda
często uzupełnia się biografię o:
opis pogrzebu
powstanie kultu relikwii zmarłego
biografia św. Aleksego
rodzice przyszłego świętego
byli bogatymi obywatelami Rzymu
posiadali własne wojsko, bogactwo i liczny dwór
ojciec Eufamian oraz matka Aglias żyli w pobożności
pomagali biednym, chorym, pielgrzymom
cieszyli się ogromnym szacunkiem wśród mieszkańców Rzymu
należeli do starszych i bezdzietnych małżeństw
po wielu modlitwach oraz prośbach do Boga narodził im się syn
nadali mu imię – Aleksy
lata młodości syna nie są opisane – wspomina się jedynie o jego szczególnej religijności
w 24. roku życia – po rozmowie z ojcem – Aleksy zawarł małżeństwo z królową Famijaną
zaraz po ślubie młody małżonek opuścił Famijanę, zostawił jej pierścień zaręczynowy, twierdząc, że pragnie służyć
Bogu
Famijaną zaakceptowała decyzję męża
Aleksy zabrał z sobą bogactwa rodowe i wyruszył w pieszą wędrówkę
postanowił zachować czystość i pomagać ludziom biednym
bogactwa rozdał potrzebującym
prowadził życie nędzarza
żebrał pod kościołem
1 z 2
„LEGENDA O ŚWIETYM ALEKSYM”
nie ujawniał swego prawdziwego imienia oraz pochodzenia
pewnego razu z obrazu zeszła Matka Boska, nakazując klucznikowi otwarcie drzwi do kościoła
w ten sposób Aleksy został wpuszczony do środka świątyni
cud powtarzał się wielokrotnie
narastał kult tego ubogiego człowieka, za którego sprawą działy się cuda
Eufamian poszukiwał syna
słudzy ojca dali Aleksemu jałmużnę, nie rozpoznając go
Aleksy opuścił dotychczasowe miejsce schronienia
drogą morską – po wielu kłopotach – dotarł do Rzymu
16 lat żył w domu rodziców nie rozpoznany przez nikogo
doznawał poniżenia (wylewano na niego pomyje)
wszystko to czynił dla chwały Boga
wiedząc, że nadchodzi kres jego życia – napisał list
umieścił w nim informacje o sobie i swej przeszłości
Aleksy umarł, trzymając w ręku kartkę ze swą autobiografią
w chwili jego śmierci zaczęły bić dzwony rzymskich kościołów
mieszkańcy szukali ciała świętego
Aleksy odnaleziony został pod schodami rodzinnego domu dzięki wskazaniom dziecka
do miejsca zgonu udała się procesja pod przewodnictwem kardynałów i cesarza
od ciała Aleksego rozchodził się zapach, który uzdrawiał chorych
wierna Famijaną wyjęła z zaciśniętej dłoni list
została ujawniona prawdziwa historia Aleksego
święty Aleksy ideałem średniowiecznego ascety
cechy
głęboka wiara w Boga
czynem potwierdza wybory życiowe wynikające z realizacji wskazań „Ewangelii”
ubóstwo drogą do świętości
heroizm życia
anonimowa służba Bogu i ludziom
walka z własnymi namiętnościami
wyrzeczenie się dóbr materialnych
rezygnacja z przywilejów urodzenia
szukanie poniżenia
umartwianie własnego ciała
trwanie w czystości ciała i ducha
wybór życia samotnego
pomoc biednym
znoszenie upokorzeń doznawanych od innych, nawet bliskich
Utrwal terminy
asceza – sposób życia, polegający na świadomej rezygnacji z doczesnych wartości materialnych; ideałem jest trwanie
w ubóstwie, umartwianie ciała
hagiografia – żywotopisarstwo świętych, ukazanie dziejów bohaterów religijnych; kreowanie wzorów osobowych
legenda – średniowieczny wytwór kultury religijnej oznaczający pierwotnie „rzecz do czytania” o wzniosłej treści;
współczesne znaczenie słowa daleko odbiega od pierwotnego
pareneza – upowszechnienie wzoru osobowego do naśladowania, dużą rolę odgrywa heroizm bohatera; gatunek dy-
daktycznej wypowiedzi
W literaturze i sztukach pięknych
Stanisław Grochowiak, „Święty Szymon Słupnik” (wiersz)
Kazimiera Iłłakowiczówna, „Opowieść małżonki świętego Aleksego” (wiersz)
„Pieśń”, modlitwa o św. Aleksym z XVI wieku [w:] „Polskie wierszowane legendy średniowieczne”
Jakub de Voragine, „Złota legenda”, ok. 1270 r. (żywoty świętych)
2 z 2
Zgłoś jeśli naruszono regulamin