Scenariusze zajęć dla dzieci 3, 4 letnich WRZESIEŃ
WRZESIEŃ – TYDZIEŃ II
Tematyka tygodnia: JA W DOMU I PRZEDSZKOLU
Temat dnia: Mój dom, moja rodzina
Cele główne:
Uświadamianie dzieciom, co to znaczy rodzina (członkowie rodziny).
Cele operacyjne:
Dziecko zna członków własnej rodziny, ich stopień pokrewieństwa.
Dziecko rozumie plecenia nauczyciela i potrafi je wykonać (zabawa „Dzieci na spacer – dzieci do domu”).
Dziecko w krótkiej wypowiedzi mówi o członkach swojej rodziny.
Dziecko potrafi naśladować czynności domowe (sprzątanie, zamiatanie)
Środki dydaktyczne:
Plastikowy domek, papierowe sylwetki dzieci, kredki, flamastry, zdjęcia rodzinne każdego dziecka, tekst wiersza „Będę mamie pomagała”.
Przebieg dnia:
Nauczycielka wita dzieci uściskiem dłoni i przypomnieniem imion kolegów i koleżanek. Zaprasza dzieci do kącika lalek, zachęca do zabawy tematycznej, np. „Moja rodzina”.
Nauczyciel umieszcza w sali plastikowy domek. Na hasło „Dzieci na spacer” – dzieci spacerują po sali. Na hasło „Dzieci do domu” – siadają przed domkiem.
Kto nas kocha tak jak nikt i ochrania całym sercem?
I do kogo można przyjść z każdym smutkiem jak najprędzej?
(mama, tata, babcia ... rodzina)
5. Rozmowa na temat „Co to jest rodzina?” Prezentacja zdjęć rodziny jednego z dzieci z grupy.
- Kto wchodzi skład rodziny?
- Gdzie mieszka Twoja rodzina?
- Przedstawcie swoje rodziny (wygląd zewnętrzny, zawody, miejsca pacy).
- Co lubicie robić z rodzicami? Jakie są to zabawy?
Słuchanie wiersza. Dzieci naśladują czynności wymienione w tekście wiersza. Rozmowa nawiązująca do treści wiersza – komu ostatnio pomogły i jak (osobom, bliskim, dalszym i zwierzętom).
„BĘDĘ MAMIE POMAGAŁA”
Dużo jest roboty co dzień w domu, w polu i w ogrodzie.
Więc choć jeszcze jestem mała, będę mamie pomagała.
Umiem zamieść już podłogę, kurze też pościerać mogę.
Żeby było ładnie w domu, wstawię kwiaty do wazonu.
Jak to dobrze, że swą pracą już się mogę przydać na coś.
Oj dziękuję, matuś miła, żeś mnie pracy nauczyła.
17
Temat dnia: Moi koledzy i moje koleżanki to moi przyjaciele
Uświadomienie sobie, co to znaczy być czyimś przyjacielem, kolegą.
Dziecko wie, co znaczy słowo przyjaciel.
Dziecko potrafi wysłuchać wiersz i wypowiadać się prostymi zdaniami na jego temat.
Dziecko potrafi rozróżnić wielkość przedmiotów i stosować określenia „duży mały”.
Dziecko potrafi dobrać przedmioty do pary oraz przeliczyć do 2.
Dziecko zna miejsce zabawek, umie odnieść zabawki do odpowiednich kącików zabaw.
Tekst do opowieści ruchowej pt. „Spotkanie zabawek w przedszkolu”, wiersz M. Terlikowskiej „Przyjaciel”,
„SPOTKANIE ZABAWEK W PRZEDSZKOLU”
Ala miała wiele zabawek. Najbardziej lubiła małego pajacyka, który nawet lekko dotknięty zaczynał skakać (dzieci skaczą jak pajacyki).
Pajacyk nie zawsze był wesoły, zdarzało się, że się zdenerwował (dzieci pokazują maksymalnie ściągnięte usta), a potem na ogół był smutny (dzieci łączą wargi i opuszczają kąciki ust w dół) albo obrażony (dzieci wywijają dolną wargę).
Pewnego dnia Ala wzięła pajacyka do przedszkola. Gdy weszła do sali, pochyliła się nad Olą i pajacyk, który był w jej kieszonce, wypadł na podłogę dzieci wykonują ruch pajacyka, leżąc na podłodze). Ala pobiegła z Olą do kącika lalek i nie zauważyła, że pajacyk wypadł jej z kieszonki.
Inne zabawki zauważyły pajacyka i zaczęły się z nim bawić. Pajacyk naśladował ruchu lalki (dzieci chodzą, nie zginając nóg w kolanach), podskakiwał jak piłeczka (dzieci skaczą obunóż w miejscu), chodził jak miś (dzieci naśladują ruchy dużego, ciężkiego niedźwiedzia).
Nagle czyjeś ręce podniosły go do góry – to Ala! Pajacyk zaczął podskakiwać w jej rękach z radości (dzieci naśladują skoki pajaca).
- jak rozumiecie słowo przyjaciel?
- Co to znaczy być czyimś przyjacielem?
- Opowiedzcie mi o swoich przyjaciołach.
- Co przyjaciele mogą zrobić dla siebie?
- Czy można mieć przyjaciół wśród zwierząt?
- Czy można mieć książkowych lub filmowych przyjaciół?
Słuchanie wiersza. Nauczyciel czyta wiersz trzymając w ręku dwa pluszowe misie.
M. Terlikowska „PRZYJACIEL”
Jak miło misia wziąć do ręki! Jest taki miękki, taki ciepły.
Miś lubi wszystko co i wy: śmieszne mruczanki, bajki, gry.
A z mik wieczorem zasypiacie? Z misiem, bo to wasz przyjaciel.
Przedstawienie misiów jako przyjaciół grupy. Omówieni ich wyglądu: pyszczka, oczu. Łapek, futerka. Rozróżnienie misiów jako dużego i małego.
Urozmaiceniem może być porównanie innych par zabawek: klocków, lalek, aut, książek. Po zakończeniu zabawy nauczyciel pyta dzieci, gdzie należy odnieść zabawki. Dzieci wskazują miejsce i odnoszą je do odpowiednich kącików zabaw (każde dziecko po jednej zabawce).
Dzieci stają w kółku. Jedna osoba wchodzi do środka i pokazuje figurę, którą pozostali naśladują. Zabawa trwa do momentu, aż wszystkie dzieci wezmą w niej udział.
6. Podsumowanie bloku tygodniowego. Rozmowa o tym, jak dzieci czują się w swojej grupie, jakie mają ulubione zabawki, jak spędzały czas, co najchętniej robiły, co najbardziej im się podobało.
WRZESIEŃ – TYDZIEŃ III
Tematyka tygodnia: JUŻ JESIEŃ
Temat dnia: Powitanie jesieni 15.09.2008
Poznanie charakterystycznych oznak jesieni.
Dziecko zna wybrane oznaki jesieni.
Dziecko potrafi rozpoznać dary jesieni (kasztany, żołędzie, jarzębinę, szyszki).
Wizytówki dla dzieci, podpisy na półki, teczki z imionami dzieci, treść zabawy ruchowej „Spacer z rodzicami w lesie”, koszyk, kasztany, szyszki, żołędzie, jarzębina, tekst wiersza T. Śliwiaka „Idzie jesień”, lalka Pani Jesień, farby plakatowe, szablony liści.
7. „Inicjacja” – wprowadzenie wizytówek dla poszczególnych dzieci. Wprowadzanie w świat pisma wg metody Ireny Majchrzak.
Nauczyciel sprawdza obecność i tym samym rozdaje dzieciom ich wizytówki. Następnie prosi uczniów, by odszukali teczki z tym samym napisem. Odszukane teczki wędrują do odpowiednio podpisanych półek – odnalezienie i umieszczenie swojej teczki we właściwej półce również jest zadaniem dzieci.
8. Ćwiczenia logopedyczne:
Udawanie wciągania perfum –wciąganie powietrza nosem i wypuszczanie ustami. Układanie rąk na karku i wykonanie skłonów na boki (skłon – wdech, wyprost - wydech).Naśladowanie usypiania małego dziecka – braciszka lub siostrzyczki, śpiewanie mu kołysanki: aaaa aaa ...
Udawanie klowna, który na przemian wysyła całusy publiczności (usta w dzióbek) i szeroko się uśmiecha (rozciągamy złączone wargi na boki).
9. Zestaw zabaw w formie opowieści ruchowej „Spacer z rodzicami po lesie”. Nauczycielka opowiada, a dzieci wykonują odpowiednie czynności.
„SPACER Z RODZICAMI PO LESIE”
Julka wybrała się z rodzicami do lasu (dzieci dobierają się trójkami, jedno, w środku, idzie w przysiadzie, pozostała dwójka prowadzi. Potem zamieniają się rolami). W lesie otoczyło ich wspaniałe rześkie powietrze (dzieci wciągają głęboko powietrze nosem, wypuszczają ustami). Julka zaczęła zbierać opadłe szyszki (dzieci wykonują kilkakrotnie skłon i wyprost), dotykała, podskakując, szyszek na drzewach (dzieci podskakują do góry, jakby chciały czegoś dotknąć). Potem zmęczona usiadła na pniu drzewa i słuchała odgłosów lasu (dzieci siadają skrzyżnie, zamykają oczy i wsłuchują się w dochodzące odgłosy). Gdy rodzice nazbierali pełen koszyk grzybów, wspólnie powrócili do domu (tak jak na początku, dzieci idą trójkami).
10. Słuchanie wiersza T. Śliwiaka „Idzie jesień”.
Wielozmysłowe dotykanie kasztanów. Dzieci dotykają kasztanów, wąchają, oglądają. Potem wykonują te same czynności z zamkniętymi oczami.
Wystukiwanie kasztanami podanych przez nauczyciela rytmów.
Oglądanie kosza z darami pani Jesieni. Nauczyciel powoli wyciąga przyniesione rośliny i wspólnie z dziećmi nazywa je.
Rytmiczny podział nazw wybranych darów (kasz-ta-ny, szy-szki).
Słuchanie wiersza wraz z lalką Pani Jesień.
Idzie łąką, idzie polem
pod złocistym parasolem.
Gdy go zamknie - słońce świeci.
Gdy otworzy – pada deszcz.
Kto to taki? Czy już wiecie?
Tak! To właśnie jesień jest!
Rozmowa na temat wiesza.
-kto idzie pod parasolem?
- co się dzieje, gdy parasol jest zamknięty, a co, gdy jest otwarty?
11. Spacer po najbliższej okolicy, zbieranie kolorowych liści do udekorowania kącika przyrody.
12. Oglądanie jesiennych eksponatów z kącika przyrody razem z Panią Jesienią.
13. Zabawa ruchowa, orientacyjno-porządkowa „Rozrzucone szyszki”.
Nauczyciel stoi przed dziećmi z rękami wzniesionymi do góry (dłonie zaciśnięte w pięści, jakby w nich były szyszki). Woła do dzieci: „Rzucam szyszkę” i naśladuje ruch rzutu. Dzieci rozbiegają się w różne strony i przysiadają na dywanie. Po chwili wracają do nauczyciela i zabawa się powtarza.
14. Kolorowanie szablonów liści farbami plakatowymi.
Uwagi: W razie niepogody- zabawy ruchowe na sali gimnastycznej.
Temat dnia: Barwy jesieni 16.09.2008
Utrwalenie nazw kolorów.
Dziecko wie, jak wyglądają kolory: żółty, czerwony, brązowy i zielony.
Dziecko rozumie pojęcia przestrzenne: na, pod, obok.
Dziecko potrafi podporządkować się nauczycielowi, podejść na wezwanie i spełnić polecenie.
Wizytówki, treść zabawy ruchowej „Spacer z rodzicami w lesie”, tekst wiersza E. Szelburg-Zarębiny „Bawiły się liście”, lalka Pani Jesień, tekst wiersza T. Śliwiaka „Idzie jesień”, papierowe listki, ilustracja „Kolory jesieni”, kolorowanka „Jesień”, kredki w kolorach: czerwonym, żółtym, brązowym zielonym.
1. Powitanie z grupą: „Pozdrawiam tych którzy:
mają dobry humor
lubią jeść owoce i warzywa
lubią się wesoło bawić
lubią taniec
nie lubią nudy…”
2. Zabawa orientacyjno-porządkowa.
- „Taniec liści” – dzieci przy dźwiękach tamburyna tańczą naśladując opadanie liścia poruszanego wiatrem.
-Zabawa ruchowa metodą opowieści ruchowej „Spacer z rodzicami w lesie”
3. Sprawdzenie obecności poprzez rozdanie wizytówek. Dzieci odszukują swoje krzesełka.
4. Ćwiczenia wspomagające artykulację na podstawie wiersza E. Szelburg-Zarębiny „Bawiły się liście”.
Nauczyciel czyta a dzieci udając wiatr, cichutko akompaniują. Można również podzielić dzieci na role. Część udaje wiatr, a reszta powtarza słowa wiersza za nauczycielem. Potem zamiana ról.
...
karolcia370