Moduł I

Wprowadzenie do zagadnień związanych z metodyką

Metody i techniki pracy z podmiotem

Cele:

— przedstawienie prowadzącego,

— prezentacja kursu, jego zagadnień i celów, a także zasad,

— zapoznanie się uczestników grupy,

— zebranie oczekiwań,

— wprowadzenie do przedmiotu,

— zapoznanie z różnymi podejściami wykorzystywanymi w pracy z uczniem,

— przypomnienie problemów występujących w różnych grupach wiekowych.

Temat 1

Organizacja zajęć. Prezentacja przedmiotu. Zapoznanie się uczestników kursu

Zagadnienia do dyskusji:

1. Kim jesteś? Opowiedz coś o sobie

2. Czego oczekujesz od tego kursu?

Temat 2

Metody i techniki pracy z uczniem

Ćwiczenie 1

Techniki pracy z uczniem

Poniedziałek

Polecenie

Dobierzcie się w 4 zespoły. W zespołach opracujcie i przygotujcie prezentację różnych podejść do pracy z uczniem: behawioralnego, poznawczego, systemowego i podmiotowego. Przedstawcie główne założenia i stosowane techniki w sposób ciekawy dla innych.

Termin umieszczenia w folderze zwrotnym: środa, godz. 24.00.

Czwartek

Zagadnienia do dyskusji:

1. Które podejście do jakich problemów?

2. Czy można stosować metody z innych podejść w podejściu podmiotowym?

3. Co oprócz ćwiczeń na warsztacie?

Temat 3

Problemy dzieci i młodzieży

Poniedziałek

Polecenie

Opracuj listę problemów, z jakimi borykają się dzieci.

Opracuj listę problemów młodzieży.

Termin umieszczenia w folderze zwrotnym: środa, godz. 24.00.

Czwartek

Zagadnienia do dyskusji:

1. Jaką rolę pełni pedagog w aspekcie tych problemów?

2. Co rozwijać u dzieci?

3. Co rozwijać u młodzieży?

4. Co rozwijać u osób dorosłych?

Moduł II

Wykład jako element warsztatu

Cele:

— wykształcenie umiejętności przygotowywania wykładów,

— wykorzystywanie prezentacji PowerPoint w pracy z młodzieżą.

Temat 1

Wykład

Ćwiczenie 1

Ciekawy wykład

Poniedziałek

Polecenie

Przygotuj wykład dotyczący jednego z problemów omawianych w poprzednim module. Określ grupę wiekową. Wciel się w rolę prowadzącego i zaprezentuj ten wykład pozostałym studentom.

Termin umieszczenia w folderze zwrotnym: czwartek, godz. 24.00.

Piątek

Polecenie

Zapoznaj się z pracami pozostałych studentów. Przekaż każdemu informację zwrotną dotyczącą jego pracy.

Zagadnienia do dyskusji:

1. Jak powinny być prowadzone wykłady?

2. Opracuj wyznaczniki dobrze poprowadzonego wykładu.

3. Czy jest to skuteczna metoda? Plusy i minusy.

Niedziela

Polecenie

Opracuj swój wykład jeszcze raz w formie PowerPoint z wykorzystaniem ciekawych metod.

Termin umieszczenia pracy: środa, godz. 24.00.

Moduł III

Rozmowa a pogadanka

Informacja zwrotna

Cele:

— wprowadzenie rozróżnienia między rozmową a pogadanką,

— zdefiniowanie czynników wpływających na efektywność rozmowy,

— cechy poprawnej informacji zwrotnej,

— zwiększenie umiejętności udzielania informacji zwrotnej.

Temat 1

Rozmowa pedagogiczna

Ćwiczenie

Rozmowa

Poniedziałek

Polecenie

Dobierzcie się w pary. Waszym zadaniem będzie spotkać się na czacie i przeprowadzić ze sobą rozmowę, w której jedna osoba jest pedagogiem, a druga uczniem. Następnie zamieńcie się rolami.

Problem, z którym przychodzi osoba A: nieśmiałość, odizolowanie się od grupy.

Problem, z którym przychodzi osoba B: agresywne zachowanie, częste bójki, popychanie.

Zapis czatu oraz indywidualne refleksje po przeprowadzonej rozmowie (jak się czułeś w roli A i B, jakie emocje Ci towarzyszyły, co Ci pomogło, co było trudne, co łatwe?) umieśćcie w folderze zwrotnym do środy do godz. 24.00.

Czwartek

Przyjrzyjcie się pozostałym rozmowom. Udziel informacji zwrotnej pozostałym osobom zgodnie z zasadami udzielania prawidłowej informacji zwrotnej.

Zagadnienia do dyskusji:

1. Cechy dobrej rozmowy.

2. Różnica między rozmową a pogadanką.

3. Blokady komunikacji między nauczycielem a dzieckiem (błędy nauczyciela).

Temat 2

Informacja zwrotna

Ćwiczenie

Informacja zwrotna

Poniedziałek

Wróć do poprzedniego modułu i przyjrzyj się informacjom zwrotnym, których udzieliłeś pozostałym osobom.

Zagadnienia do dyskusji:

1. Jak powinna być skomponowana informacja zwrotna?

2. Kiedy udzielać informacji zwrotnej?

3. Jakie są cechy prawidłowej informacji zwrotnej?

4. W jakich celach udziela się informacji zwrotnych na warsztacie?

Czwartek

Wykonaj zadanie (załącznik).

Moduł IV

Bajka terapeutyczna

VAKOG

Cele:

— poznanie zasad tworzenia bajki terapeutycznej,

— zwiększenie umiejętności tworzenia bajek terapeutycznych dostosowanych do wieku dziecka i problemu.

Ćwiczenie

Bajka

Poniedziałek

Zagadnienie do dyskusji:

1. Cechy dobrej bajki terapeutycznej.

Wtorek

Polecenie

Ułóż bajkę terapeutyczną na jeden z tematów zaproponowanych przez prowadzącego (np. ból po stracie bliskiej osoby, strach przed dentystą, wyjazd rodzica do innego kraju, rozwód rodziców). Zamieść ją w folderze zwrotnym do piątku do godz. 24.00.

Sobota

Przeczytaj bajki pozostałych osób. Udziel informacji zwrotnej. Termin: niedziela, godz. 24.00.

Ćwiczenie 2

VAKOG

Poniedziałek

Przeczytaj

Każdy człowiek inaczej odbiera świat. Istnieją specjalne kanały sensoryczne, przez które postrzegamy rzeczywistość. Komunikacja w bardzo dużym stopniu zależy od tego, przez który z kanałów zmysłowych odbieramy świat.

Kanały sensoryczne (oczy, uszy, całe ciało), za pomocą których dana osoba pozyskuje i przechowuje informacje, obejmują modalność: wizualną, słuchową, kinestetyczną, węchową oraz smakową (Visual, Auditory, Kinesthetic, Olfactory, Gustatory — VAKOG).

Są to „filtry” powszechnie znane jako systemy przedstawiania rzeczywistości, które wykorzystujemy, postrzegając świat oraz przyswajając doznane doświadczenia.

System przedstawiania rzeczywistości za pomocą wizji wykorzystywany jest na dwa sposoby: w sposób otwarty — poprzez postrzeganie świata zewnętrznego, oraz wewnętrznie — w momencie kiedy w umyśle dokonujemy wizualizacji pozyskanych informacji.

Podobnie system przedstawiania rzeczywistości za pomocą słuchu wykorzystywany jest do wysłuchania głosów wewnętrznych i zewnętrznych.

Zmysł dotyku określany jest mianem kinestetycznego systemu przedstawiania rzeczywistości. Zewnętrzna modalność związana jest z czuciem, tzn. dotykiem, temperaturą oraz wilgocią. Wewnętrzna modalność kinestetyczna dotyczy zapamiętanych doznań, emocji, wewnętrznego uczucia równowagi oraz świadomości własnego języka ciała.

W kulturze świata zachodniego systemy przedstawiania rzeczywistości wizualnie, słuchowo i kinestetycznie są podstawowymi systemami. Zmysły węchu i smaku są mniej znaczące, zazwyczaj przyporządkowane są zmysłom kinestetycznym.

System reprezentacji a używane słowa:

System wzrokowy: widzieć, patrzeć, spoglądać, podejrzewać, wyobrażać, szpiegować, dostrzegać, ubarwiać, oświecać, obserwować, kolorowy, mglisty, jasny, ciemny, dalekowzroczny, szeroki, wysoki (różne przymiotniki dotyczące obrazu), perspektywa, obraz, pogląd, punkt widzenia, oko w oko, mieć coś na oku, wyglądać itd.

System słuchowy: słuchać, mówić, ogłuszać, przepowiadać, szeptać, podpowiadać, zgrzytać, wołać, wypowiadać, plotkować, cichy, melodyjny, dźwięczny, dudniący, małomówny, rozmowny, głuchy, piskliwy, głośny, echo, śpiew, rozmowa, rozgłos, pogłoska, plotka, brzmienie, być głuchym na czyjeś prośby, zgrany zespół, zasłyszane itp.

System kinestetyczny: ...