Stalin.pdf

Eric Dupin/18.10.2005 13:41

Seks, alkohol, krew – tajemnice dworu Stalina

Polityczny fanatyk i obsesyjny sadysta – tyle o Stalinie wiedziano zawsze.

Ojciec Narodów stworzył na Kremlu dwór na własne podobie ı stwo. Angielski historyk,

korzystaj Ģ c z nieznanych dotychczas archiwów, odtwarza codzienno Ļę bolszewickiej

elity.

To był ostatni przejaw czarnego humoru Stalina. Umieraj Ģ cy dyktator pokazuje palcem klisz ħ , na której dziewczynka karmi

baranka. Potem sprawca Ļ mierci milionów ludzi z u Ļ miechem wskazuje na siebie.

Angielski historyk Simon Sebag Montefiore opowiada t ħ anegdot ħ w swojej

opasłej kronice „dworu czerwonego cara” („Staline. La cour du tsar rouge”).

Korzystaj Ģ c z nieznanych dotychczas archiwów, niepublikowanej korespondencji

i wywiadów, autor skrupulatnie rekonstruuje codzienne Ň ycie stalinowskiej kliki

– od kremlowskiego dworu po wakacje nad Morzem Czarnym w czasie

strasznego głodu lat 30.

Celem ksi ĢŇ ki nie jest jednak skandalizuj Ģ cy opis rozwi Ģ złych obyczajów

rodz Ģ cej si ħ nomenklatury. Ta zbiorcza biografia Stalina i jego otoczenia

pozwala lepiej zrozumie ę sposób my Ļ lenia i działania bolszewickiej elity.

Uczłowieczaj Ģ c pana komunistycznego terroru, Montefiore nie umniejsza jego

odpowiedzialno Ļ ci historycznej. Jest ona nawet bardziej oczywista, gdy nie

postrzegamy Stalina jako wariata, potwora, czy brutala.

W przeciwie ı stwie do tego, co twierdz Ģ Ņ ródła trockistowskie, spadkobierca

Lenina był wykształconym intelektualist Ģ . B ħ d Ģ c samoukiem, Stalin bardzo du Ň o

czytał i nabył prawdziwej ogłady literackiej. Lubił równie Ň teatr i kino,

respektował intelektualistów – przynajmniej kiedy mu nie przeszkadzali.

Nie był te Ň zupełnie nieczuły. Jego legendarne okrucie ı stwo dziwnie splatało si ħ

z delikatnym sentymentalizmem. Samobójstwo Ň ony Nadii, którego opis otwiera

ksi ĢŇ k ħ , gł ħ boko naznaczyło dyktatora. „Odej Ļ cie Nadii zraniło go i upokorzyło, wysuszaj Ģ c w nim ostatnie Ņ ródła

wra Ň liwo Ļ ci, a wzmagaj Ģ c brutalno Ļę , zazdro Ļę i skłonno Ļ ci do u Ň alania si ħ nad sob Ģ ” – pisze Montefiore.

Kochał dzieci i proste rado Ļ ci pracy ogrodniczej, a respektował wył Ģ cznie sił ħ . Człowiek słuchaj Ģ cy dla odpr ħŇ enia Mozarta

był jednocze Ļ nie obsesyjnym sadyst Ģ . Uwielbiał, kiedy opowiadano mu ze szczegółami egzekucje towarzyszy, którzy

popadli w niełask ħ .

Samochwalstwo Stalina było bardziej zło Ň one, ni Ň si ħ zazwyczaj s Ģ dzi. Czasem dawał dowody fałszywej skromno Ļ ci

prosz Ģ c, by podzi ħ kowania składano raczej Komitetowi Centralnemu ni Ň jego osobie. W gruncie rzeczy dyktator stopił

całkowicie swoj Ģ osob ħ z własn Ģ historyczn Ģ rol Ģ . Zafascynowany biografiami wielkich zdobywców, od Iwana Gro Ņ nego do

Napoleona, Stalin miał, podobnie jak Hitler, obsesj ħ na punkcie sławy, jak Ģ zostawi po sobie w historii.

Ta ogromna pycha wpisywała si ħ w gł ħ bok Ģ wiar ħ w ideologi ħ . Stalin nie był zwyczajnym karierowiczem korzystaj Ģ cym z

władzy i wyzbytym skrupułów, jak cz ħ sto si ħ go opisuje. Był przede wszystkim fanatykiem polityki, krzy Ň owcem

komunizmu. Berii tłumaczył, Ň e bolszewicy s Ģ „czym Ļ w rodzaju zakonu militarno-religijnego”. Dyktator nazwał zało Ň yciela

Czeki, osławionej policji politycznej, „rycerzem proletariatu”. W czasie wielkich procesów stalinowskich ich inspirator

wyznał rewolucjonistom, dlaczego wysłał na Ļ mier ę tylu z nich: „Stracili Ļ cie wiar ħ ”.

Przywódca, który od daczy do daczy woził po Ļ miertn Ģ mask ħ Lenina, najwy Ň ej stawiał ideały mieszaj Ģ ce mu si ħ z jego

własn Ģ osob Ģ . Chwalił si ħ , Ň e czystki nie oszcz ħ dzaj Ģ jego rodziny. „Moi najbli Ň si te Ň s Ģ w wi ħ zieniu” – rozpowiadał. W

istocie, dyktator nie wahał si ħ odsun Ģę swego rozpustnego syna Wasyla i nie zgodził si ħ na wymian ħ wzi ħ tego do

niemieckiego niewoli, syna Jakowa, który pó Ņ niej popełnił samobójstwo.

Stalinowcy dla sprawy rewolucji po Ļ wi ħ cali nie tylko przyjaciół i rodziny. Ofiarowali jej równie Ň swoje zdrowie, fizyczne i

psychiczne. Czerwoni ksi ĢŇħ ta odmalowani przez Montefiore cierpi Ģ na powa Ň ne zaburzenia. Kreml zamieszkiwała

zadziwiaj Ģ ca banda hipochondryków, których Ň ycie toczyło si ħ w oparach alkoholu, seksu i krwi. (...)

W całej kolorowej galerii postaci ukazanych przez autora najbardziej karykaturalnie wypada Nikołaj Je Ň ow. Szef NKWD był

fot. AFP

biseksualist Ģ , zdeprawowanym amatorem orgii i tortur. Przewodniczył „konkursowi komisarzy ze spuszczonymi gaciami”,

gdzie wygrywali ci, którzy pierdni ħ ciem wydmuchn ħ li najdalej popiół z papierosa. Chorego na nerwy, depresj ħ i alkoholizm

Je Ň owa trapiły niezliczone dolegliwo Ļ ci: gru Ņ lica, anginy, kontuzje biodra i wiele, wiele innych. Jego nast ħ pca na czele

policji politycznej, Ławrentij Beria władz ħ wykorzystywał do zaspokajania nienasyconej ŇĢ dzy seksualnego łowcy.

Stalin równie Ň uczestniczył w ekscesach. Cieszył si ħ z cierpienia, które sprawiał wszystkim bez wyj Ģ tku. Komuni Ļ ci chcieli

doprowadzi ę ludzko Ļę do szcz ħĻ cia, a sami byli niewiarygodnie nieszcz ħĻ liwi. I taki jest sekret odkrycia Montefiore.

« 1/1 »

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: