Wybrane zagadnienia z mechaniki płynów.pdf

(846 KB) Pobierz
mechanika-plynow
Wybrane zagadnienia z Mechaniki Płynów
Wybrane zagadnienia
z Mechaniki Płynów
Wojciech Sobieski
Uniwersytet Warmi ń sko-Mazurski
Wydział Nauk Technicznych
Katedra Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn
10-957 Olsztyn, ul. M. Oczapowskiego 11.
tel.: (89) 5-23-32-40
fax: (89) 5-23-32-55
wojciech.sobieski@uwm.edu.pl
Niniejszy dokument mo Ŝ e by ć dowolnie kopiowany, udost ę pniany
rozprowadzany w wersji oryginalnej. Autor nie zezwala na zmian ę tre ś ci
dokumentu ani na jego modyfikacje.
Olsztyn 2001
1/32
Wybrane zagadnienia z Mechaniki Płynów
S P I S T R E Ś C I
1. PODSTAWOWE WIADOMO Ś CI O PŁYNACH...................................................... 3
2. PODSTAWOWE WŁA Ś CIWO Ś CI PŁYNÓW.......................................................... 6
3. NAPÓR HYDROSTATYCZNY ................................................................................. 8
4. PŁYWANIE CIAŁ .................................................................................................... 10
5. PRAWO EULERA .................................................................................................... 11
6. PRAWO PASCALA .................................................................................................. 12
7. RÓWNANIE EULERA W HYDROSTATYCE ....................................................... 13
8. KINEMATYCZNY WARUNEK CI Ą GŁO Ś CI RUCHU PŁYNU Ś CI Ś LIWEGO W
PRZEPŁYWACH NIEUSTALONYCH........................................................................... 15
9. RÓWNANIE BERNOULIEGO ................................................................................ 18
10. RÓWNANIE NAVIERA-STOCKES’A ................................................................... 19
11. RUCH ELEMENTU PŁYNU ................................................................................... 27
12. GRADIENT SKALARA ........................................................................................... 31
2/32
Wybrane zagadnienia z Mechaniki Płynów
1. PODSTAWOWE WIADOMO Ś CI O PŁYNACH
Dwóm stanom materii – cieczom i gazom - mo Ŝ na przypisa ć cechy płynno ś ci i ci ą gło ś ci.
Je Ŝ eli w okre ś lonych warunkach cechy te s ą mo Ŝ liwe do zaakceptowania, to zarówno
ciecz jak i gaz b ę dziemy nazywali płynami.
Z punktu widzenia molekularnej teorii budowy materii zarówno ciecz jak i gaz jest
zbiorowiskiem chaotycznie poruszaj ą cych si ę molekuł, pomi ę dzy ciecz ą a gazem istniej ą
jednak pewne ró Ŝ nice (rys. 1.).
Rys. 1. Ruch molekuł w cieczy (z lewej) i w gazie (z prawej).
Ciecz – ruch molekuł jest ruchem drgaj ą cym dookoła ś redniego poło Ŝ enia oraz ruchem
przeskoku molekuł w coraz to nowe miejsce „ Ŝ ycia osiadłego”
t 0 . Przyjmijmy, Ŝ e ś rednia
droga przeskoku wynosi l 0 .
Gaz – ruch molekuł jest ruchem chaotycznym, bez mo Ŝ liwo ś ci „ Ŝ ycia osiadłego”.
W ruchu chaotycznym molekuły zderzaj ą si ę , zmieniaj ą c w ten sposób swoj ą pr ę dko ść .
Drogi pomi ę dzy kolejnymi zderzeniami s ą Ŝ ne – jednak ś rednia droga l 0 pomi ę dzy
kolejnymi zderzeniami jest znacznie dłu Ŝ sza od ś redniej drogi przeskoku w stanie
ciekłym.
Charakterystyczne wymiary liniowe odnosz ą ce si ę do molekuł mo Ŝ na zdefiniowa ć
nast ę puj ą co:
dla stanu ciekłego
dla stanu gazowego
·
wymiar charakteryzuj ą cy wielko ść
molekuły
·
wymiar charakteryzuj ą cy wielko ść
molekuły
·
ś rednia odległo ść mi ę dzy molekułami
·
ś rednia odległo ść mi ę dzy molekułami
·
ś rednia amplituda drga ń
·
ś rednia droga swobodna
·
ś rednia droga przeskoku
Inne cechy
·
zachowuje kształt naczynia
·
nie zachowuje kształtu
·
mało ś ci ś liwy
·
bardzo ś ci ś liwy
3/32
198884.015.png 198884.016.png 198884.017.png
 
Wybrane zagadnienia z Mechaniki Płynów
Płynno ść . Gdy czas działania t siły odkształcaj ą cej jest bardzo długi w porównaniu z
czasem Ŝ ycia osiadłego t 0 , wtedy odkształcenie jest mo Ŝ liwe dzi ę ki wymuszonej przez t ę
sił ę zmianie układu molekuł w przestrzeni. Mo Ŝ na si ę spodziewa ć proporcjonalno ś ci
mi ę dzy działaj ą c ą sił ą a odkształceniem – nawet mała siła odkształcaj ą ca wywołuje
sko ń czon ą pr ę dko ść odkształcenia. Je Ŝ eli czas działania siły jest porównywalny b ą d ź te Ŝ
krótszy od Ŝ ycia osiadłego molekuł, nie zd ąŜą si ę one dostosowa ć do sił deformuj ą cych
(zjawisko takie zachodzi np. podczas szybkiego odkształcania smoły -
t 0 »
1 s – ulega
ona wówczas p ę kaniu, jak ciało stałe).
Proporcjonalno ść pomi ę dzy pr ę dko ś ci ą odkształcenia (płyni ę ciem) a sił ą odkształcaj ą c ą
jest cech ą okre ś lon ą jako płynno ść . Z powy Ŝ szego rozumowania wynika ograniczenie tej
cechy. Je Ŝ eli
t
>>1,
t
0
to cieczom mo Ŝ na przypisa ć cech ę płynno ś ci. Je Ŝ eli za ś
t
<1,
t
0
to mamy sytuacj ę podobn ą do tej, jaka panuje w ciele stałym.
Jest rzecz ą oczywist ą , Ŝ e w gazach, dla których
t 0 = 0, cecha płynno ś ci nie ulega
ograniczeniom.
Ci ą gło ść . Jest to cecha oznaczaj ą ca mo Ŝ liwo ść traktowania materii jako o ś rodka
wypełniaj ą cego przestrze ń w sposób ci ą gły. Jest to mo Ŝ liwe tylko wtedy, gdy wymiary
liniowe L ciał opływanych ciecz ą lub gazem s ą znacznie wi ę ksze od l 0 . Tak wi ę c i tu
pojawia si ę ograniczenie tej cechy. Je Ŝ eli
L >>1,
to cieczom i gazom mo Ŝ na przypisa ć cech ę ci ą gło ś ci. Je Ŝ eli za ś
L <1,
to zało Ŝ enie ci ą gło ś ci nie stanowi dobrego modelu fizycznego.
4/32
l
l
198884.001.png
Wybrane zagadnienia z Mechaniki Płynów
Poniewa Ŝ warto ść l 0 jest znacznie wi ę ksza dla gazów, mo Ŝ na oczekiwa ć naruszenia tej
cechy przede wszystkim w gazach. Istotnie, gazy rozrzedzone dla wymiarów ciał
porównywalnych z l 0 nie mog ą by ć rozpatrywane jako o ś rodek ci ą gły.
Liczba Knudsena . Aby oceni ć stopie ń zgodno ś ci przyj ę tego modelu płynu (ci ą gły -
nieci ą gły) wprowadzono parametr zwany liczb ą Knudsena
Kn
=
l
0
.
L
Dla liczb Knudsena < 0,01 przyjmuje si ę model o ś rodka ci ą głego.
Płyn doskonały (idealny) – płyn, który jest nie ś ci ś liwy, nielepki, nie ulega
rozszerzalno ś ci termicznej, nie „poddaje si ę ” rozci ą ganiu, ś ciskaniu, ś cinaniu.
Płyn rzeczywisty – powy Ŝ sze zało Ŝ enia nie obowi ą zuj ą .
Modele płynów. W zale Ŝ no ś ci od zwi ą zków pomi ę dzy pr ę dko ś ci ą deformacji a
napr ęŜ eniami stycznymi, przyjmuje si ę Ŝ ne modele płynów rzeczywistych:
płyn Newtona
– płyn, w którym napr ęŜ enie styczne jest proporcjonalne do
pr ę dko ś ci deformacji (woda. powietrze, olej, benzyna, itp)
płyn Binghama
– płyn, w którym napr ęŜ enie styczne jest niejednorodn ą funkcj ą
deformacji (pasty, zaprawy)
płyn pseudoplastyczny – płyn, w którym napr ęŜ enie styczne maleje wraz z pr ę dko ś ci ą
deformacji (ciekły kauczuk, roztwory mydlane)
płyn tiksotropowy
– płyn, w którym przy stałej pr ę dko ś ci deformacji, napr ęŜ enia
styczne malej ą w czasie (farby, lakiery)
płyn Hooke’a
– płyn, który ulega tylko odkształceniu obj ę to ś ciowemu (???)
płyn z pami ę ci ą
– ??? (farma emulsyjna)
5/32
198884.002.png 198884.003.png 198884.004.png 198884.005.png 198884.006.png 198884.007.png 198884.008.png 198884.009.png 198884.010.png 198884.011.png 198884.012.png 198884.013.png 198884.014.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin