Astrologia klasyczna Tom 3(1).doc

Astrologia klasyczna, t. III 
Domy

Tłumaczenie: Alla A. Chrzanowska

Spis treści


1. Domy horoskopu
1.1. Wiadomości ogólne
1.2. Nazwy domów i ich podstawowe znaczenia
1.3. Podział domów
1.3.1. Biegunowości
1.3.2. Kwadranty
1.3.4. Osie horoskopu
1.3.5. Jakości (krzyże)
1.3.6. Żywioły
1.3.7. Trzecie części domów
1.4. Władcy domów
1.5. Planety w domach
1.6. Wierzchołki domów w żywiołach i jakościach
1.7. Dodatkowe informacje
2. Analiza domów horoskopu
2.1. Analiza I domu
2.2. Analiza II domu
2.3. Analiza III domu
2.4. Analiza IV domu
2.5. Analiza V domu
2.6. Analiza VI domu
2.7. Analiza VII domu
2.8. Analiza VIII domu
2.9. Analiza IX domu
2.10. Analiza X domu
2.11. Analiza XI domu
2.12. Analiza XII domu
3. Ascendent
3.1. Ascendent w znaku Barana
3.2. Ascendent w znaku Byka
3.3. Ascendent w znaku Bliźniąt
3.4. Ascendent w znaku Raka
3.5. Ascendent w znaku Lwa
3.6. Ascendent w znaku Panny
3.7. Ascendent w znaku Wagi
3.8. Ascendent w znaku Skorpiona
3.9. Ascendent w znaku Strzelca
3.10. Ascendent w znaku Koziorożca
3.11. Ascendent w znaku Wodnika
3.12. Ascendent w znaku Ryb
4. Medium Coeli – MC
4.1. Wpływ MC w znakach Zodiaku
4.2. MC w znaku Barana
4.3. MC w znaku Byka
4.4. MC w znaku Bliźniąt
4.5. MC w znaku Raka
4.6. MC w znaku Lwa
4.7. MC w znaku Panny
4.8. MC w znaku Wagi
4.9. MC w znaku Skorpiona
4.10. MC w znaku Strzelca
4.11. MC w znaku Koziorożca
4.12. MC w znaku Wodnik
4.13. MC w znaku Ryb
Aneks
1. Robocze tablice S. A. Wronskiego
1.1. Schemat punktów
1.2. Punkty dla planet w 1, 2 i 3 części domu
1.3. Warunki dodawania i ujmowania punktów
1.4. Punkty dla Słońca
1.5. Punkty dla Księżyca
1.6. Punkty dla Merkurego
1.7. Punkty dla Wenus
1.8. Punkty dla Marsa
1.9. Punkty dla Jowisza i Neptuna w retrogradacji
1.10. Punkty dla Saturna i Urana w retrogradacji
1.11. Punkty dla Urana i Saturna w retrogradacji
1.12. Punkty dla Neptuna i Jowisza w retrogradacji
1.13. Zasady dodawania punktów
1.13. Zasady ujmowania punktów
2. Przykład wstępnej pracy z horoskopem
3. Astrologiczne wskaźniki zawodu
4. Astrologiczne wskaźniki cech charakteru 

1. Domy horoskopu
1.1. Wiadomości ogólne
Domy horoskopu (inaczej pola*) do tej pory są przedmiotem sporów zarówno wśród astrologów, jak i przeciwników astrologii, dla których kwestie domów są jednym z głównych argumentów przeciwko naszej nauce.
* Hrabia Wroński preferował nazwę pola, tłumacząc to tym, iż przekład z niemieckiego jest bliższy temu słowu. Jednak w związku z tym, iż w polskim nazewnictwie od dawna przyjęło się określenie „domy”, pozostaniemy przy nim (przyp. tłum.).
W jednych szkołach astrologicznych problem domów horoskopu starają się obejść lub w ogóle ich nie używać, a w innych są one szeroko wykorzystywane, powstają grupy naukowo-badawcze, które problem pól poważnie i gruntownie badają. Do przedstawicieli pierwszej grupy należy szkoła Ebertina, założyciela i rektora Akademii Kosmobiologii w Niemczech, do drugiej znany astrolog-uczony, filolog antyczny doktor Walter Koch, twórca znanych i uznanych w całym świecie „Tablic domów dla miejsca urodzenia”. W ostatnich latach wciąż przybywa wyznawców drugiej grupy i prac naukowo-badawcza nad tym kierunkiem przynosi coraz więcej sukcesów.
O ile na temat „pochodzenia” znaków Zodiaku praktycznie nie ma różnicy zdań, o tyle na temat domów (pól) trudno nawet powiedzieć, gdzie i kiedy pojawiły się pierwsze ich systemy. Wczesne informacje o nich można zaczerpnąć ze starogreckich manuskryptów. Domy są wspominane w wielu pracach starożytnych Greków i Arabów, zaś od II wieku n. e., czyli od czasów Ptolemeusza były wykorzystywane jako nieodłączna część każdego horoskopu. Pierwsze badania na temat domów zawdzięczamy arabskiemu uczonemu, matematykowi, astronomowi i astrologowi Al Battani, który żył między 850 a 920 r. n. e. oraz znanemu astronomowi i astrologowi Klaudiuszowi Ptolemeuszowi. Od tamtych odległych czasów systemy domów mnożyły się i doskonaliły aż do połowy XX w. Obecnie mamy ich około 200. Wyróżniają się wśród nich tak znane, jak system Regiomontanusa, Porfiriusza, Campanusa, Placidusa, Rafaela. Prawie wszystkie mają obecnie wartość jedynie historyczno-bibliograficzną i praktycznie wykorzystują je jedynie pojedynczy astrolodzy, wielbiciele egzotyki.
Pierwsze „Tablice domów” dr. W. Kocha zostały mi przekazane przez pracownika Ambasady Niemiec w Moskwie, kiedy tam mieszkałem, we wtorek 21 maja 1963 r. o godzinie 11 minut 17. Żyłem wówczas na Arbacie*, w mieszkaniu uczonego zajmującego się antykiem, profesora Aleksieja Łosiewa. Jednocześnie otrzymałem list od dr. Brentano z prośbą, żeby sprawdził te tablice. Doktor pisał, że wspólnie z innymi niemieckimi astrologami sprawdzał je już na setkach horoskopów i rezultaty były po prostu „wstrząsające”. Razem ze swoimi współpracownikami takie sprawdzenie mogłem zrobić dopiero w latach 1964-1967, kiedy opracowaliśmy komputerowo około 10 000 indywidualnych horoskopów. Rezultaty wstrząsnęły nami i od tamtej pory wszystkim rekomendujemy korzystanie tylko i wyłącznie z „Tablic domów” dr. Waltera Kocha.
* Prestiżowa ulica Moskwy w samym jej centrum.
Astrologia starożytności była (i jest do tej pory) geocentryczna – w jej centrum stawia się człowieka stojącego na Ziemi, wokół którego obracają się wszystkie ciała niebieskie. Sposób obliczania domów horoskopu oparty jest na obrocie Ziemi wokół swojej osi (w przypadku ziemskiego obserwatora światła i planety obracają się wokół Ziemi) w odróżnieniu od znaków Zodiaku, które rozmieszczone są wzdłuż ekliptyki – linii sfery niebieskiej, po której odbywa swoją widzialną drogę Słońce. To znaczy, że znaki Zodiaku odzwierciedlają roczną drogę Ziemi wokół Słońca, a domy – dobowy ruch Ziemi wokół swojej osi.
Znaki Zodiaku są w przypadku horoskopu swego rodzaju statyczną siatką współrzędnych, domy zaś z powodu swego nierozerwalnego związku z miejscem i czasem narodzin dają drugą siatkę współrzędnych, którą nakłada się na zodiakalną. Przy czym początek pierwszego domu może znajdować się w dowolnym znaku Zodiaku. Miejsce położenia wierzchołków domów zależy od miejsca i czasu urodzenia.
Domy mają duże znaczenie w horoskopie. Prawdę mówiąc dopiero wtedy horoskop jest naprawdę horoskopem, kiedy zaznaczone jest w nim dwanaście domów. Jeśli ich nie ma, to nie jest to horoskop, lecz kosmogram, do wykreślenia którego wykorzystuje się tylko znaki Zodiaku z umieszczonymi w nich konstelacjami planet. Do horoskopu dokonuje się specjalnych obliczeń położenia planet dla danej szerokości i długości geograficznej w określonym momencie czasu.
Znaki Zodiaku symbolizują potencjał zawarty w człowieku. W jaki sposób ten potencjał przejawi się i w jakich sferach życia będzie użyty, pokazują domy horoskopu. To właśnie one dają informacje o tym jak, gdzie i w jakim stopniu przejawią się charakterystyczne właściwości człowieka, ujawnią się jego możliwości i w jaki sposób odbije się to w życiu codziennym. Każdy dom to oddzielna sfera ludzkiego życia, dlatego są one w stanie pokazać sposób realizacji jednostki w społeczeństwie, nabyte przyzwyczajenia, nawyki, sposoby działania, a także cele, które stawia przed nią życie oraz metody, przy pomocy których będzie ona je realizować.
Wszystkich domów, tak, jak i znaków Zodiaku jest dwanaście. Później szczegółowo się z nimi zapoznamy, a teraz podam krótkie, ale ważne informacje dotyczące domów ogólnie.
Wszystkie domy horoskopu od dawna mają swoje historyczne nazwy, które dotrwały do naszych czasów. Podaję je zgodnie z tradycją w języku łacińskim:
I dom – Vita (życie) lub Horoskopus (wschód);
II dom – Lucrum (zysk) lub Porta interna (dolna brama);
III dom – Fratres (bracia) lub Dea (bogini);
IV dom – Genitor (rodzic) lub Imum Coeli (nadir);
V dom – Nati (potomkowie) lub Fortuna bona (dobry los);
VI dom – Valetudo (zdrowie) lub Fortuna mala (zły los);
VII dom – Uxor (małżonek) lub Occasus (zachód);
VIII dom Mors (śmierć) lub Porta superna (górna brama);
IX dom – Pietas (miłość zgodna z powinnością) lub Deus (bóg);
X dom – Regnum (królestwo) lub Medium Coeli (środek nieba);
XI dom – Benefata (dobre sprawy) lub Genius bonus (dobry duch);
XII dom – Carcer (więzienie) lub Genius malus (zły duch).
Bardzo ważny jest początek domu, dlatego że na jego podstawie określa się jego podstawowe charakterystyki. Stopień kręgu zodiakalnego, w którym zaczyna się dany dom, nazywa się wierzchołkiem domu. Wierzchołki domów I, IV, VII, X (to znaczy domów kątowych) mają nazwy własne:
wierzchołek I domu – ascendent (AS, ASC, Ascendant);
wierzchołek VII domu – descendent (DS, DSC, Descendant);
wierzchołek IV domu – nadir lub Imum Coeli (IC, Głębia Nieba);
wierzchołek X domu – meridian lub Medium Coeli (MC, Środek Nieba).
Wierzchołki pozostalych domów nazw własnych nie posiadają.
Ascendent i descendent tworzą pionową oś horoskopu: ascendent – punkt (stopień Zodiaku) wschodzący we wschodniej części horyzontu w określonym momencie, np. w chwili narodzin człowieka. Descendent – punkt zachodzący w zachodniej części horyzontu. Medium Coeli – punkt znajdujący się w zenicie (najwyższy punkt sfery niebieskiej w chwili narodzin. Imum Coeli – najniższy, niewidzialny punkt sfery niebieskiej znajdujący się w chwili narodzin pod horyzontem.
Ogólne znaczenie domów zostało podane w tomie I, ale wydaje mi się, że warto je tu powtórzyć w formie poszerzonej. 

1.3. Podział domów
1.3.1. Biegunowości
Domy I, II, III, IV, V i VI nazywają się Nocnymi lub Północnymi, jako że znajdują się pod horyzontem, a co za tym idzie tworzą Północną Półsferę (Hemisferę).
Domy Nocne odnoszą się do wewnętrznej, ukrytej przed postronnymi oczami sfery życia człowieka. Planety, które się w nich znajdują pozostają poza horyzontem i dlatego są niewidzialne dla ziemskiego obserwatora. Jeśli w tej sferze znajduje się większość planet, określa to „wnętrze” człowieka. To osoba o bardzo głębokim wnętrzu, której nie pociąga zewnętrzna strona życia. Może ona mieć głęboką siłę magiczną, parapsychologiczne i bioenergoterapeutyczne zdolności, niezwykłą intuicję, dar przewidywania przyszłości, ale jest jej bardzo trudno pokonać jakikolwiek sprzeciw zewnętrzny. Taki człowiek powinien przewrotności losu po prostu przeżyć, a nie cierpieć z ich powodu, spokojnie i cierpliwie przyjmując to, co przynosi życie. Tego rodzaju rozmieszczenie planet często kieruje daną jednostkę na drogę mistyki, metafizyki, okultyzmu. Są to ludzie z bardzo silną psychiką, ale także ze skłonnością do wewnętrznego, intuicyjnego życia, co powoduje, że są zamknięci w sobie, subiektywni, unikają kontaktów, wolą pracować w pojedynkę, w warunkach domowych lub w kręgu bliskich im osób.
Domy VII, VIII, IX, X, XI, XII nazywają się Dziennymi lub Południowymi, gdyż znajdują się nad horyzontem i tworzą Dzienną Półsferę (Hemisferę).
Domy Dzienne odnoszą się do zewnętrznej sfery życia człowieka. Planety z tej sfery są widziane przez obserwatora z Ziemi, jak rozmieszczone są nad horyzontem. Takie ich usytuowanie w horoskopie daje jego właścicielowi realistyczne poglądy na życie i czynią go obiektywnym. Jeśli większość planet znajduje się w tej sferze, daje to człowieka „zewnętrznego”. Osoba taka żyje życiem zewnętrznym, a centrum jego zainteresowań koncentruje się właśnie na wydarzeniach zewnętrznych. Taka osoba zawsze absolutnie dokładnie wie, czego chce i co może osiągnąć. Potrafi bez pomocy z zewnątrz posuwać się do przodu, osiągnąć wysoką pozycję społeczną i zdobyć uznanie, sławę, a także dobrobyt materialny. Osiągane jest to wyjątkowo łatwo przy dobrym statusie kosmicznym planet i ich korzystnej konfiguracji. Jednak nawet przy niezbyt korzystnych układach taki człowieka będzie mieć wystarczająco dużo sił, żeby pokonać przeszkody pojawiające się na jego drodze i ewentualnych konkurentów. Szczególnie korzystna jest sytuacja, kiedy w pobliżu MC znajduje się Słońce, Jowisz, Wenus lub dominanty urodzenia bądź X domu horoskopu. Wtedy człowiek zawdzięcza swoją pozycję wyłącznie warunkom swoich narodzin, środowisku, w którym się znalazł i silnym cechom charakteru. To potężna, dojrzała osobowość. W horoskopach wybitnych i potężnych tego świata często możemy zobaczyć Słońce w koniunkcji z Jowiszem na MC.
Domy X, XI, XII, I, II i III nazywają się Wschodnimi, jako że znajdują się we wschodniej części horoskopu i tworzą Wschodnią Półsferę (Hemisferę).
Planety znajdujące się we wschodniej części horoskopu z reguły wskazują na wczesne ujawnienie się oraz rozwój talentów i zdolności człowieka, na jego nietuzinkowy los. Bardzo często możliwości do rozwoju pojawiają się już w dzieciństwie. Zachodzą wydarzenia, które określają dalszy los człowieka. Dom rodzinny i otoczenie wywierają silny wpływ skłaniający daną jednostkę do rozwoju swoich wrodzonych talentów. Późniejsza działalność i sprawy zawodowe wchodzą w etap realizacji już w pierwszej części życia, zmuszając do rozwiązywania problemów w sposób twórczy, zgodnie z osobistymi zapatrywaniami. Główną rolę odgrywa tutaj podświadomość, sposób myślenia, powołanie, pociąg do czegoś. Planety o silnym statusie kosmicznym i dobrej konfiguracji zapewniają udaną karierę, konsekwentny wznoszenie się w górę na drabinie społecznej. Im bliżej ascendentu znajdują się: Słońce, Księżyc, Jowisz i Wenus, a do MC dominanty urodzenia i X domu horoskopu, tym bardziej miękkie staje się życie zawodowe oraz łatwiejszy i szybszy rozwój kariery danej osoby. Człowieka, który urodził się między wschodem Słońca a południem, cechuje wyjątkowa aktywność i to zarówno fizyczna, jak i duchowa oraz intelektualna.
Domy IV, V, VI, VII, VIII i IX nazywają się Zachodnimi, ponieważ leżą w zachodniej części horoskopu i tworzą Zachodnią Półsferę (Hemisferę).
Planety w zachodniej części horoskopu wskazują na późny rozwój człowieka. Prawie wszystkie ważniejsze wydarzenia zachodzą w drugiej połowie życia danej jednostki. Im bardziej pozycja Słońca zbliża się do zachodu, im bardziej zbliża się ono do horyzontu, tym bardziej człowiek zagłębia się w swój świat wewnętrzny, staje się bardziej intuicyjny, uaktywnia się jego wnętrze, zaś życie zewnętrzne ukierunkowane jest na to, by wydobyć, przeżyć i przekształcić wszystkie zdobyte wcześniej doświadczenia w wiedzę. W takim przypadku z reguły życie człowieka jest bardziej pasywne i podatniejsze na wpływy zewnętrzne. W wielu przypadkach pokonanie zewnętrznych przeszkód i barier staje się wręcz niemożliwe z powodu braku sił wewnętrznych, woli, energii luz z powodu tego, że nie pojawiają się odpowiednie możliwości. Życie jest przyjmowane takim, jakim ono jest, takim, jakim oferuje je człowiekowi los. Im niżej znajduje się Słońce, tym później w życiu człowieka zachodzą jakieś znaczące wydarzenia Dość często zmusza to człowieka do podejmowania takich decyzji i działania w taki sposób, jak życzy to sobie otoczenie – małżonek, partner, wspólnik bądź zespół, do którego należy dana jednostka. Dużą rolę odgrywają tu też uczucia, które tworzą swoisty pomost między subiektem a obiektami z otaczającego środowiska.

 1.3.2. Kwadranty
Jeśli opisane powyżej półsfery (hemisfery) nałożymy jedna na drugą, otrzymamy tak zwane kwadranty.
I kawadrant zawiera I, II i III dom wchodzące w skład Nocnej i Wschodniej Półsfery. Nosi on nazwę Kwadrantu Dzieciństwa. Człowiek jest wtedy pochłonięty sobą, swoimi problemami, ideami i planami. Inni ludzie słabo go interesują. Jeśli większość planet znajduje się w tym kwadrancie, to w życiu danej jednostki najważniejsze wydarzenia zachodzą w dzieciństwie (do 21 roku życia). Okres dzieciństwa jest nadzwyczaj ważny dla takiego człowieka. Rodzice powinni zrobić wszystko, co możliwe dla rozwoju talentów i zdolności takiego dziecka, jako że to wpłynie bardzo mocno na całe jego dalsze życie. Jeśli tak się nie stanie, istnieje duże ryzyko, że dana jednostka będzie infantylna.
II kwadrant to domy IV, V i VI, wchodzące w skład Nocnej i Zachodniej Półsfery. Nazywa się Kwadrantem Młodości. To okres, kiedy dla człowieka ważne jest jego wewnętrzne, emocjonalne życie, a do samorealizacji potrzebni są mu inni ludzie, zaś ich ocena jest bardzo ważna. Jeśli większość planet znajduje się w tym kwadrancie, to w życiu danej jednostki najważniejsze wydarzenia zachodzą w okresie od 21 do 42 roku życia, dlatego tak istotne jest w tym przypadku, by nie przegapić możliwości, które przynosi życie w tym czasie.
III kw...