Znaki specjalne HTML.

Przy wpisywaniu tekstu w HTML’u musisz jednakże zwrócić uwagę na fakt, iż nie wszystkie znaki można wpisać bezpośrednio, gdyż zostały one już wcześniej zarezerwowane do określonych celów w języku HTML.

Znaki te jednakże można uzyskać w utworzonym dokumencie podając w tekście dokumentu odpowiednie kody postaci &nazwa;.

Do najczęściej używanych należą:

·         " - znak cudzysłowu "

·         &lt; - znak mniejszości <

·         &gt; - znak większości >

·         &amp; - ampersand &

·         &nbsp; - tzw. twarda (nie łamalna) spacja (wyrazy połączone taką spacją pozostaną w tej samej linii przy podziale tekstu strony na wiersze)

Dostępnych jest także wiele innych znaków które można uzyskać stosując podaną metodę, można także zlecić przeglądarce wyświetlenie znaku o określonym kodzie. Pełną listę takich znaków znajdziesz poniżej:

Znaki specjalne HTML – Pełna Lista.

Znaki specjalne HTML (inne nazwy które można spotkać to Encje HTML lub Odwołania znakowe SGML) są używane najczęściej do reprezentacji znaków które mają specjalne znaczenie dla języka HTML (tzn. &, <, >, " i ').

Poza tym są one często używane aby wstawić do dokumentu HTML znaki których normalnie nie można użyć (ponieważ używany zestaw znaków, np. ISO-8859-2, na to nie pozwala), lub też dany znak jest trudny do wpisania (tzn. nie ma go na klawiaturze). Obecnie ze względu na możliwość zastosowania standardu kodowania znaków UTF-8 (lub innego opartego na Unicode) pierwszy argument stracił znacznie na aktualności, ale drugi nadaj jest aktualny.

Każdy znak specjalny musi rozpoczynać się od znaku ampersand "&", i kończyć znakiem średnika ";". Warto także wiedzieć że znaki specjalne HTML mogą zostać napisane na jeden z trzech sposobów:

à        poprzez podanie nazwy znaku, np: &amp;

à        poprzez podanie kodu dziesiętnego znaku poprzedzonego znakiem "#", np: &#38;

à        poprzez podanie kodu szesnastkowego znaku poprzedzonego znakami "#x", np: &#x26;

W poniższej tabeli znajdziesz wszystkie znaki specjalne których możesz użyć. W kolumnie Opis pozostawiłem oryginalne nazwy angielskie wraz z ich polskimi odpowiednikami (mam nadzieję że dobrze to przetłumaczyłem :)).
W ostatnich dwóch kolumnach znajdują się przykłady użycia znaku - zarówno podając jego nazwę, jak i kod.

Oprócz znaków wymienionych w tabeli poniżej jest jeszcze duża liczba innych znaków Unicode, które nie mają przypisanych swoich nazw, ale które można użyć poprzez podanie ich kodów numerycznych (czyli na ostatnie dwa sposoby). Pełną listę tych znaków możesz znaleźć np. na oficjalnej stronie standardu Unicode.

Musisz także pamiętać że niektóre z tych znaków ciągle nie są jeszcze obsługiwane przez przeglądarki. Przyczyną tego może być fakt że czcionki używane powszechnie na stronach WWW nie posiadają jeszcze wszystkich znaków które są tutaj potrzebne. Pomimo tego faktu przeglądarki starają się jakoś obejść to ograniczenie, np. poprzez "pożyczanie" potrzebnych znaków z innych czcionek.

Sprawdziłem jak znaki umieszczone w tabeli poniżej są wyświetlane przez różne przeglądarki. Najlepiej wypadł tutaj Netscape Browser (wersja 8.1.3), który wyświetlił wszystkie znaki. Na drugim miejscu znalazł się Firefox (wersja 2.0.0.3), który nie potrafił wyświetlić lewego i prawego nawiasu kątowego (&lang; i &rang;). Trzecie miejsce przypadło przeglądarce Opera w wersji 9.20, która nie potrafiła wyświetlić znaków z grup "Różne symbole techniczne" oraz "Różne symbole". Na ostatnim miejscu znalazł się IE 7, który miał największe problemy z wyświetlaniem - nie potrafi wyświetlić około połowy znaków z grup "Symbole podobne do liter" (działa tylko znak handlowy), "Strzałki" (działa tylko pierwsze pięć strzałek), "Operatory matematyczne" (brakuje połowy znaków) i "Różne symbole techniczne" (brakuje nawiasów kątowych).