szeregszumiacy.pdf

(303 KB) Pobierz
447455332 UNPDF
Wywoływanie głosek szeregu szumiącego.
Opracowała: Jagoda Rotnicka
1. Ćwiczenia wstępne.
Warunkiem prawidłowego wymawiania wszystkich głosek jest min. sprawne działanie
narządów mowy. Realizacja każdej głoski wymaga innego układu artykulacyjnego i innej
pracy mięśni. Toteż narządy mowy trzeba tak ćwiczyć, jak pianiści ćwiczą sprawność palców.
Ćwiczenia narządów artykulacyjnych mają na celu wypracowanie zręcznych i celowych
ruchów języka, warg i podniebienia. Dziecko musi mieć wyczucie danego ruchu i położenia
narządów mowy (kinestezja).
T. Gałkowski i G. Jastrzębowska zauważają, ze przyczyną substytucji głosek III szeregu
na głoski II szeregu jest niska sprawność języka. Dziecko ma dużą trudność w uniesieniu
czubka języka do wałka dziąsłowego. Jest to związane z ograniczeniem ruchomości
wędzidełka podjęzykowego. Taką sytuację obserwowałam u badanego, dlatego też terapię
rozpoczynam od ćwiczeń w pionizacji języka. 1
Przykłady ćwiczeń języka:
- Wysuwanie języka – język wąski i szeroki. Kierowanie języka w kąciki ust: w prawo i
w lewo – przy szeroko otwartych ustach, oblizywanie ust;
- Wysuwanie języka do przodu, a następnie cofanie go w głąb jamy ustnej. Usta szeroko
otwarte;
- Unoszenie języka na górną wargę – język wąski i szeroki (usta lekko otwarte).
Ćwiczenie wykonujemy bez pomocy dolnej wargi.
- Unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia miękkiego;
- Dotykanie językiem zębów trzonowych górnych i dolnych. Dotykanie językiem
poszczególnych zębów po kolei.
- Język w przedsionku jamy ustnej, oblizywanie zębów (ruch okrężny). Oblizywanie
warg ruchem okrężnym – usta szeroko otwarte.
- Mlaskanie czubkiem języka. Mlaskanie środkiem języka. Przyssanie języka do
podniebienia przy szeroko otwartych ustach.
1 T. Gałkowski, G. Jastrzębowska, Logopedia pytania i odpowiedzi, Opole 1999, s. 740
 
- Wysuwanie języka do przodu, na brodę, a następnie cofanie go w głąb jamy ustnej, za
dolne zęby; 2
- Przesuwanie wysuniętym językiem poziomo z jednej strony na drugą;
- Wykonywanie językiem wysuniętym w kształcie grota poziomych ruchów,
wahadłowo od jednego do drugiego kącika ust. Język nie powinien dotykać dolnej
wargi.
- Dążenie do wykonania rurki z wysuniętego języka. Ściągające i zaokrąglające się
wargi unoszą boki języka;
- Wykonywanie wysuniętym daleko na zewnątrz jamy ustnej językiem ruchu kolistego
w lewo i w prawo;
- Wykonywanie ruchów języka na przemian do górnych i dolnych dziąseł 9 przy
opuszczonej żuchwie).
- Próby dotykania czubkiem języka na przemian ostatnich zębów trzonowych po obu
stronach dolnej szczęki, potem górnej, przy otwartej jamie ustnej;
- Dotykanie „zaostrzonym” przodem języka różnych punktów na podniebieniu
twardym. Uruchomić całą masę języka.
- Wykonywanie kolistych ruchów języka w głębi jamy ustnej;
- Ułożenie języka w kształcie rulonika wewnątrz jamy ustnej. Po zbliżeniu siekaczy i
spłaszczeniu warg, dmuchanie powietrza przez rulonik.
- Gwizdanie. Ćwiczenie to usprawnia i koordynuje pracę języka i warg.
- Układanie języka w kształcie łyżeczki. Wewnątrz jamy ustnej powinien on przybrać
kształt łyżeczki. Musi być podniesiony ku górze, by przy zbliżonych siekaczach i przy
zaokrąglonych wargach utrzymywał się w czasie lekkiego dmuchania. Ćwiczenie to
przygotowuje do wymowy głosek /sz/ /ż/. Właściwe dociśnięcie boków języka do
górnych zębów spowoduje prawidłowe brzmienie głosek szumiących.
- Wysuwanie języka mimo zbliżonych szczęk, tworzących małą szczelinę. Język z
trudem przeciska się między zębami, górne siekacze skrobią język, masują go;
Ćwiczenia języka należy prowadzić tak długo, aż dziecko opanuje prawidłowe układy
artykulacyjne. Ćwiczenia usprawniające język należy rozpoczynać od dużych ruchów języka
na zewnątrz jamy ustnej. Ćwiczenia należy prowadzić przed lustrem, aby pacjent mógł je
dokładnie obserwować i naśladować. 3
2 G Demel, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WsiP, W-wa 1978, s. 19
3 A. Balejko, Jak pokonać seplenienie, Białystok 2001, ss. 25-28
Przykłady ćwiczeń warg:
- Szerokie otwieranie ust i zamykanie. Wysuwanie warg do przodu, rozchylanie warg.
Ruchy wysuwania i rozchylania wykonywać naprzemiennie.
- Złączyć wargi płasko. Rozciąganie warg poprzez cofanie kącików ust.
- Układanie dolnej wargi na górną i górnej na dolną. Wysunąć wargi do przodu, ściągnąć
je i przesuwać w kąciki ust: w prawo i w lewo, następnie wykonać ruch okrężny;
- Dolną wargą zasłonić dolne zęby, górną – górne zęby.
- Dmuchanie przez złączone wargi, lekko wysunięte do przodu, cmokanie, parskanie. 4
- Wymawianie na przemian a-o przy maksymalnym oddalaniu od siebie wargi górnej i
dolnej;
- Dmuchanie na płomień świecy, na watkę, na kulę z papieru;
- Ssanie górnej, a potem dolnej wargi;
- Nabieranie powietrza pod wargę górną, potem pod dolną;
- Układanie ust, jak przy wymowie samogłosek ustnych, z wyraźnie przesadną
artykulacją, np. w kolejności:
a-i a-u
i-a u-o
i-u o-i
u-i a-o
W następnej fazie ćwiczymy:
a-i-o-u-y
u-a-i-o-y
o-a-y-i-u
y-i-o-a-u
u-i-y-a-o
Ćwiczenia te najpierw wykonujemy w wolnym tempie, następnie stopniowo
przyspieszamy tempo ćwiczeń.
- Nadymanie policzków. Wargi są zwarte. Ćwiczenie to należy powtarzać kilka razy.
Zwiększa ono objętość „przedsionka” jamy ustnej. Gdyby prowadzenie tego
4 G Demel, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WsiP, W-wa 1978, s. 19
 
ćwiczenia okazało się zbyt trudne, to można wstępnie poprzedzić je następującymi
ćwiczeniami: grą na organkach, na grzebieniu, puszczaniem baniek mydlanych,
nadmuchiwaniem baloników, zabawek;
- Odciąganie na przemian kącików ust na boki przy zwartych szczękach i wargach;
- Zaokrąglanie i spłaszczanie warg przy zwartych szczękach;
- Wymawianie samogłosek (kolejność dowolna) przy zwartych szczękach;
- Naciskanie palcami wskazującymi na kąciki ust w kierunku środka szpary ust przy
lekko zwartych szczękach (odległość między zębami około 2 cm). Pod naciskiem
palców wargi wysuwają się do przodu i uwypuklają na zewnątrz do góry i do dołu w
kształcie łuków. Nie zwalniając nacisków należy wykonać zwarcie warg. Ćwiczenie
powtarzać kilkakrotnie.
- Unoszenie górnej wargi przy zamkniętych szczękach (widoczne tylko zęby górne),
następnie opuszczanie dolnej wargi (widoczne są tylko zęby dolne). Ćwiczenie
powtarzać kilka razy.
- Chwytanie dolnymi zębami górnej wargi;
- Podsuwanie dolnej wargi pod górne zęby;
- Wysunięcie warg do przodu przy zamkniętych ustach (są zaokrąglone jak przy
wymowie głoski /u/). Stopniowo opuszczać szczękę dolną i poszerzać we wszystkich
kierunkach odległość między wargami, potem przejść do najbardziej szerokiego i
okrągłego otwarcia jamy ustnej.
- Kolisty ruch wysuniętych i zaokrąglonych zwartych warg. Ruch warg może być
wykonywany samodzielnie lub łącznie z ruchami dolnej szczęki.
- Utrzymywanie lizaka lub rurki wargami. Wdech i wydech kącikami ust.
- Masowanie warg. 5
Przykłady ćwiczeń oddechowych:
Ćwiczenia oddechowe – wdech nosem, wydech ustami nie tylko przygotowują dziecko do
poprawnego mówienia, ale chronią też przed schorzeniami układu oddechowego. Wdech
nosem:
- oczyszcza wdychane powietrze;
- nagrzewa wdychane powietrze;
5 A. Balejko, Jak pokonać seplenienie, Białystok 2001, ss. 23-25
 
- nawilża wdychane powietrze;
- zmniejsza opór powietrza, które wdychane ustami dostaje się z dużą siłą bezpośrednio
do płuc.
Wydech ustami zapewnia powietrzu opór, powstaje pozytywne ciśnienie w klatce piersiowej,
które:
- zatrzymuje ciepło z powietrza;
- zatrzymuje wilgoć z powietrza;
- zwiększa rezonans głosu.
- wdech nosem (usta zamknięte) i wydech ustami. Usta w czasie wydechu ułożone jak
przy wymowie głoski /u/ (chuchanie).
- Dmuchanie na płomień świecy, piłkę pingpongową, kulę z waty zaczepioną na nitce i
tworzącą wahadełko, dmuchanie na wiatraczek, przez rurkę do szklanki z wodą.
- Duży i powolny wdech nosem przy zamkniętych ustach i bez zatrzymania powietrza.
Powolny wydech, wargi ułożone jak przy głosce /u/. 6
- Ubieranie obrazków za pomocą słomki:
Ubieramy: muchomora, biedronkę, dinozaura, kaczkę, owieczkę, Mikołaja, wkładamy
grzybki do koszyka, winogrona od najmniejszych do największych, gotowanie zupy –
wkładamy warzywa do garnka, przekładamy owoce z koszyczka do koszyczka,
ustawiamy przedmioty na regale z literami np. miś do litery m, jabłonkę ubieramy w
jabłka itp. (załącznik nr 4)
- Noszenie samogłosek i wrzucanie ich do kosza:
Niesiemy samogłoskę do koszyka np. a-aaaaaaaaaaaa
e-eeeeeeeeeee
- Podróż samogłoski:
Na asfalcie jedzie samochodem – aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Idzie pieszo – a a a a a a a a a a a a
Płynie łódką – aaa aaa aaa aaa aaa aaa
Biegnie – aa aa aa aa aa aa aa aa aa
Jedzie na koniku – aa aa aa aa aa aa aa
Leci samolotem – a a a
Auto zawiozło ją do domu – aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
Kolejnymi ćwiczeniami przygotowującymi do etapu właściwej pracy logopedycznej są:
6 A. Balejko, Jak pokonać seplenienie, Białystok 2002, s. 15
Zgłoś jeśli naruszono regulamin