mikrosciaga.doc

Gospodarstwo domowe jest podmiotem sfery konsumpcji, który tworza ludzie, powiązani najczęściej więzami rodzinnymi, wspólnie mieszkający i podejmujący wspólne decyzje dotyczące konsumpcji w oparciu o dochody uzyskiwane przez wszystkich członków tego gosp. domowego lub przez tylko niektórych z nich.
Założenia teorii gosp. domowego:

A) zakłada się, że gosp. domowe jest podmiotem racjonalnym i w swoich wyborach dąży do maksymalnych korzyści i konsumpcji dóbr i usług w ramach istniejących ograniczeń.
B)Gospodarstwo domowe opiera swoje wybory na swoich preferencjach (upodobaniach)
Preferencje konsumenta – wyrażają jego subiektywne pragnienia i oceny wazności oraz przydatności dóbr dla konsumenta.

Preferencje zależą od: środowiska urodzenia; wychowania miejsca zamieszkania wykształcenia przekonań religijnyh, itp.
Założenia odnośnie preferencji:

Założenie kompletności – oznacza, że gosp. dom. dokonujące wyboru między różnymi kombinacjami dóbr potrafi uszeregować te kombinacje według kolejności swych preferencji. Jeżeli gosp. dom. uporządkuje w ten sposób wszystkie kombinacje dóbr, oznacza to, że jego preferencje są kompletne.

Założenie przechodności – oznacza, ż uczeregowanie preferencji jest logicznie spójne.

Założenie nienasycalności zadowolenia z konsumpcji – oznacza, że gosp. domowe preferuje zawsze kombinację dóbr dostarczającą więcej zadowolenia, od kombinacji dającej tego zadowolenia mniej.
Gospodarstwo domowe w swoich wyborach podlega ograniczeniu ze strony dochodów jakimi dysponuje. Gosp. dom. podlega ograniczeniom ze strony cen, które płaci za dobra i usługi.

TEORIA UŻYTECZNOŚĆ

Użyteczność to zadowolenie (satysfakcja, przyjemność) jakie osiąga gosp. dom. z konsumpcji (posiadania) dóbr i usług.

Użyteczność to kategoria subiektywna – jest to pewien stan psychiczny; jest niemierzalna – nie można jej wyrazić w postaci liczbowej.

Użyteczność, choć niemierzalna, jest kategorią porządkową – gosp. dom. potrafi uporządkować wszystkie dobra wg użyteczności (zadowolenia, jakie mu przynoszą), a także potrafi porównywać te dobra ze sobą. Uszeregowanie użyteczności różnych dóbr odzwierciedla tzw. uporządkowany system preferencji różnych dóbr

    Rozróżnia się użyteczność całkowitą i użyteczność krańcową:

1)użyteczność całkowita jest sumą zadowolenia, jakie daje gosp. domowemu konsumpcja określonej ilości dobra:

2)użyteczność krańcowa (marginalna) – zadowolenia osiągane ze skonsumowania kolejnej, dodatkowej, marginalnej jednostki dobra.

wyraża zmianę UC wywołaną zmiana konsumpcji dobra o kolejną jednostkę

Między ilością konsumowanego dobra a użytecznością całkowitą i użytecznościa krańcową zachodzą następujące zależności:

UC rośnie wraz ze wzrostem ilości konsumpwanego dobra i zmniejsza się wraz ze zmniejszeniem ilości konsumowanego dobra;

UK maleje wraz ze wzrostem ilości konsumowanego dobra i rośnie, gdy ilość konsumowanego dobra się zmniejsza.

Prawo Malejącej użyteczności Krancowej: Użyteczność uzyskiwana przez gosp. domowe z konsumpcji kolejnych jednostek danego dobra maleje wraz ze wzrostem jego spożycia przy zachowaniu konsumpcji innych dóbr na niezmienionym poziomie

Celem gosp. domowego wg teorii użyteczności jest maksymalizacja użyteczności całkowitej z konsumowanego koszyka dóbr. Gdy gosp. dom. osiągnie ten cel, oznacza to, że dokonało optymalnego wyboru w zakresie konsumpcji i osiągnęło równowagę.

O tym, jakie ilości wybranych do koszyka dóbr zakupi gosp. domowe, decyduje ich użyteczność krańcowa

Zakładamy, że gosp. domowe konsumuje 2 dobra: dobro X (użyt. krańc. UKX, cena PX) i dobro Y (UKY,PY) Optimum

Ten warunek określa równowage gosp. domowego i nosi nazwę II prawa Gossena (prawa wyrównywania się użyteczności krańcowych) Gospodarstwo domowe zmaksymalizuje użyteczność całkowitą z konsumowanego koszyka dóbr wówczas, gdy na każde dobro zgłosi popyt do takiego poziomu, przy którym uzyteczność krańcowa przypadająca na 1 wydaną na to dobro złotówkę zrówna się z użytecznością krańcową złotówki wydanej na każde inne dobro z koszyka.

NADWYŻKA KONSUMENTA

Jest to różnica między całkowitą użytecznością jaką konsument uzyskuje z łącznej liczby skonsumowanych jednostek dobra a wydatkiem pieniężnym jaki musiał ponieść aby zakupić tę ilość dobra. N. konsumenta dotyczy subiektywnej wartości korzyści netto jaką on osiąga kupując dobro po cenie rynkowej. Pokazuje, że może on uzyskać więcej zadowolenia z konsumpcji niż wynosi zapłata

Popyt będzie wyznaczony przez zrównanie UK dobra z ceną rynkową tego dobra.

Krzywa popytu rynkowego przedstawa użyteczności krańcowe kolejnych jednostek konsumowanego dobra.

Cena każdej jednostki dobra jest wyznaczana przez użyteczność krańcową kolejnych jednostek konsumowanego dobra

Paradoks wartości – cena wody a cena diamentu. Podaż diamentu jest bardzo rzadka, więc użyteczność krańcowa jest bardzo wysoka i przez to wysoka jest cena diamentu. Użyteczność krańcowa ostetniej szklanki wody jest niska, i przez to niska jest cena wody, mimo że bez niej nie da się żyć.

Teoria obojętności gospodarstwa domowego.

Zakłada, że gosp. domowe swoje wybory dotyczące konsumpcji opiera się na preferencjach.

Obok krzywych obojętności występują linie budżetowe.

Krzywa obojętności – jest zbiorem kombinacji dwóch dóbr lub dwóch koszyków dóbr przynoszących gosp. domowemu takie samo zadowolenia z konsumpcji.

Krzywa obojętności nazywana jest także krzywa jednakowej uzyteczności.

Obrazuje identyczny poziom użyteczności całkowitej. Każda kombinacja powyżej krzywej jest lepsza, będzie zatm bardziej preferowana przez gosp. domowe.
Każda kombinacja poniżej krzywej jest gorsza.
Krzywe obojętności konsumenta:malejące,wypukłenie przecinają się,może być ich nieskończenie wiele

Jest malejąca (bo kosztem zwiększenia drugiego dobra maleje ilość 1. dobra) czyli przedstawia zjawisko substytucyjności między dobrami (zwiększenie konsumpcji 1. dobra wymaga zmniejszenia konsumpcji 2. dobra, przy nie zmienionym poziomie użyteczności całkowitej). (sybstytucyjność niepełna, bo posiłki nie mogą być całkowicie zastąpione przez płyty i odwrotnie)

Miarą stopnia substytucyjności obu dóbr jest krańcowa stopa substytucji dóbr.

Krańcowa stopa substytucyjności dóbr określa jaką ilość jednego dobra (u nas Y) zgodzi się poświęcić gosp. domowe w celu uzyskania kolejnej, dodatkowej jednostki drugiego dobra, przy założeniu pozostania na tej samej krzywej obojętności.

KSS(x,y)= -ΔY/ΔX =[ UKx=UKy]
Krańcowa stopa substytucyjności dóbr maleje w miarę przesuwania się wzdłuż danej krzywej obojętności.

Fakt zmniejszania się krańcowej stopy substytucji dóbr w miarę przesuwania się wzdłuż danej krzywej obojętności wiąże się z działaniem prawa malejącej krańcowej stopy sobstytucji dóbr, stwierdza ono: Im mniej danego dobra konsumuje gosp. domowe, tym mniejszą ilość tego dobra zgodzi się poświęcić w celu uzyskania dodatkowej jednostki innego dobra  Krańcowa stopa substytucejności dóbr jest określana w każdym punkcie krzywej obojętności przez użyteczność krańcową. Krańcowa stopa subst. Dóbr wyraża nachylenie krzywej obojętności w każdym punkcie. Krańcowa stopa subst. Dóbr wyraża nachylenie krzywej obojętności w każdym punkcie.
Poziom zadowolenia z konsumpcji będzie wzrastał w miarę oddalania się od początku układu współrzędnych. Gosp. domowe preferuje miejsca położone na coraz wyżej położonej krzywej obojętności.

Zbiór krzywych obojętności nosi nazwę MAPY OBOJĘTNOŚCI i przedstawia uporządkowany system preferencji konsumenta, najniższa użyteczność jest na najniższej krzywej.

Gosp. domowe w swych wyborach jest ograniczone wysokością posiadanych dochodów oraz  poziomem cen nabywanych dóbr.
Ograniczenia wyboru gosp. domowych:a)dochody płacowe (z udostępnienia pracy); b) dochody pozapłacowe (spadki, wygrane) – są mniej regularne niż dochody płacowe
Zakładamy, że całość dochodów gosp. domowe wydaje na konsumpcję.

LINIA BUDETU GOSP: DOM:

Jest zbiorem tych kombinacji dwóch dóbr (koszyków dóbr), które gosp. domowe może nabyć w danym czasie w oparciu o posiadany dochów i uwzględniając rynkowe ceny danych dóbr.
Linia budżetu oddziela kombinacje osiągalne (na linii i pod linią) od nieosiągalnych (powyżej linii).

Kombinacje pod linią nie w pełni wykorzystują budżet, świadczą o nieracjonalnych zachowaniach. Każda kombinacka, która mieści się na krzywej zależy od stosunku an

Nachylenie linii budżetu wyraża relację cen nabuwanych dóbr:

Zmiany dochodów przy niezmienionej an powodują przesunięcie linii budżetu (zwiększają się możliwości nabywcze), a gdy zmienia się tylno cena, bez dochodu – to zmienia się nachylenie linii budżetu.

Optymalna kombinacja dóbr mieści się w punkcie styczności linii budżetu z najwyżej położoną, ale dostępna krzywą obojętności.

Optimum gospodarstwa domowego(War.Rwnowagi)

Zmiana dochodów kupuących (linia dochód-konsumpcja):

Zakładamy, że zmianie ulegaja dochody kupujących, natomiast ceny i preferencje pozostają bez zmian
Linia dochód-konsumpcja:
Powstaje z połączenia punktów linii budżetu reprezentukjących rosnący poziom dochodów z odpowiednimi krzywymi obojętności.
Linia dochód-konsumpcja jest zbiorem punktów równowag gosp. domowego odpowiadających wszystkim poziomom jego dochodu, przy założeniu niezmienności preferencji i niezmienności cen.Linie dochód-konsumpcja sa rosnące dla dóbr normalnych Linie dochód-konsumpcja pozwalają wyznaczyć krzywe Engel’a (Engla)

Linia (krzywa) cena-konsumpcja: Px – const, Py – zmienna

Nachylenie linii budżetowej ulega zmianie, gdy zmienia się cena dobra Y
Linia cena-konsumpcja jest zbiorem punktów równowagi konsumenta w warunkach zmiany ceny jednego dobra i niezmienności cen innych dóbr, dochodów i preferencji.

Na bazie linii cena-konsumpcja można wyznaczyć krzywą popytu indywidualnego.
Efekt substytucyjny i efekt dochodowy zmiany ceny dóbr nabywanych przez gosp. Domowe

PRZEDSIEMBIOSTWO- Instytucja systemu ekonomicznego w której zostały zorganizowane zasoby produkcyjne w celu pomnażania wyłożonego kapitału, czyli osiągnięcia zysku.
Cechy przedsiębiorstwa rynkowego:
a)instytucja o charakterze historycznym – pojawiło się wraz z powstaniem gosp. rynkowej;
b)podmiot o charakterze prywatnym;
c)podmiot obiektywny – niezależny, wyposażony w autonomię zewnętrzną oraz wewnętrzną;
d)celem jego jest osiąganie dochodów – maksy-malizacja zysków wg teorii neoklasycznej
e)przedsiębiorstwo rynkowe jest podmiotem realnego ryzyka (decyzke przeds. rynkowego weryfikuje rynek, jeśli decyzje te są złe, to jest w końcu ono likwidowane);

f)przedsiębiorstwo rynkowe jest podmiotem kierującym się w swych decyzjach zasa...